Citaten - plaats voor discussie

[schelpje3]

Als je al het nieuws volgt, weet je precies hoe de wereld niet in elkaar zit.
Gelezen op twitter, uitspraak van Rob Wijnberg.

[Anoniem_89]

Als je al het nieuws volgt, weet je precies hoe de wereld niet in elkaar zit.
Gelezen op twitter, uitspraak van Rob Wijnberg.

Zo is het ook..
Mooi geciteerd.

[Teus]

Als je al het nieuws volgt, weet je precies hoe de wereld niet in elkaar zit.
Gelezen op twitter, uitspraak van Rob Wijnberg.

Maar wel een beetje hoe Gods plan in elkaar zit.

[Boerin]

And as final touch, God created the Dutch

[Chaya]

.....

[mona]

Marnix schreef n.a.v. het citaat van Arjan Baan: Als de kerk haar heiligmaking verliest, verliest zij haar getuigenis.

" Ik ben het er denk ik wel mee eens (mits het inderdaad is zoals Arjan Baan beschrijft) maar het is ook wel weer lastig. Sowieso omdat ouders misschien niet zo goed weten wat daar precies gebeurt. Maar niet minder omdat de kern van het probleem niet zozeer in die keet zelf zit als wel in de harten van die jongeren. Ze willen blijkbaar niet doen wat God wil. En wat moet je dan als ouders? Je hebt beloofd om je kinderen op te voeden in de vreze Gods. Maar daar lijken ze zich, ondanks je inspanningen, niets van aan te trekken. Ze hebben de wereld lief en willen dat doen wat daar normaal gevonden wordt. Sluit je de "strontkeet", dan gaan ze naar de kroegen in de dorpen of steden. Weinig beter, behalve dat je dan helemaal niet meer weet wat er gebeurt. Verbied je ze om daar heen te gaan, dan verlaten ze misschien wel het huis, misschien ook wel met ruzie en hebben de jongeren een enorm negatief beeld van de kerk. "Ik ben christelijk opgevoed maar mocht daar niks, het was verschrikkelijk". Zie ze dan maar eens terug te winnen.

Als de kern van het probleem niet de keet is maar wat er onder de jongeren leeft is in feite de oplossing ook niet om de keet te sluiten. Men zal gewoon alternatieven zoeken om door te kunnen gaan met deze levensstijl. Eten, drinken en vrolijk zijn, want morgen sterven we. Wat moet je anders als je God niet kent? De enige oplossing is dat het hart van die jongeren verandert. Wat ging er mis bij de opvoeding? In de kerk waar de jongeren jarenlang naartoe gingen? Waarom zijn ze hem niet gaan volgen? Of werd daar in de kerken niet over gepreekt? Ging het vooral over de hoe slecht we zijn? Dat je je niet kan bekeren maar moet wachten op een wonder? Of wat dan ook? En zelfs al is het geen van die dingen, wat moet je doen als je kind God niet wil volgen? Sluit je je verloren zoon op zodat er niks mis kan gaan? En wordt hij op die manier een kind van God? Of komt hij daar pas "tussen de varkens" achter? Het zijn wel moeilijke dingen waarbij niet alleen de jongeren of de ouders moeten worden aangesproken. Ook de kerk en wie de kerk leiden. Hoe komt het dat men massaal niet gelooft en zich zo gedraagt. En hoe verander je dat eerste? Dan verandert het gedrag namelijk ook. Je kan niet iemand laten geloven door zijn gedrag te veranderen. Iemands gedrag kan wel veranderd worden als ze gaan geloven. Wat leven we ze voor? Geloof? Een heilig leven met God dat veel rijker is dan een leven in de wereld Vreugde die de wereld niet kan geven? Of hele andere dingen? Angst, onzekerheid, dat je moet wachten op een wonder?

Zo... dat moest ik even kwijt. Verder is het een mooi citaat. Maar heeft de kerk haar heiligmaking nog wel als ze enkel die keet sluiten? Of moet er nog veel meer gebeuren? Dat is wel goed om over na te denken."

[mona]

Sluit je de "strontkeet", dan gaan ze naar de kroegen in de dorpen of steden. Weinig beter, behalve dat je dan helemaal niet meer weet wat er gebeurt. Verbied je ze om daar heen te gaan, dan verlaten ze misschien wel het huis, misschien ook wel met ruzie en hebben de jongeren een enorm negatief beeld van de kerk. "Ik ben christelijk opgevoed maar mocht daar niks, het was verschrikkelijk". Zie ze dan maar eens terug te winnen.

Dit vind ik altijd zo afschuiverig. Je moet de drankketen laten bestaan, omdat ze anders ergens anders naar toe gaan. Je moet deze zonde laten bestaan, omdat ze anders een andere zonde gaan doen. Je moet drugs legaliseren anders komen ze er wel op een andere manier aan. Werkt dat zo? Wellicht werkt het zo volgens wereldse principes, maar niet volgens de regels in het koninkrijk van God. In de Bijbel verbied Jezus brasserij en dronkenschap. Dus zijn drankketen verboden terrein voor kerkelijke jongeren. Dus moeten ouders jongeren ontmoedigen er heen te gaan. Als ze oud genoeg zijn om zelf gaan, gaan ze voor eigen rekening. Dat gebeurt natuurlijk het vaakst. Maar er zijn ook veel ouders die het gedogen. Die er van weten en toch zwijgen. Die denken: dan zitten ze tenminste niet in de kroeg o.i.d. (alsof dat erger zou zijn).

Verbied je ze om daar heen te gaan, dan verlaten ze misschien wel het huis, misschien ook wel met ruzie en hebben de jongeren een enorm negatief beeld van de kerk. "Ik ben christelijk opgevoed maar mocht daar niks, het was verschrikkelijk". Zie ze dan maar eens terug te winnen.

Reken er maar op dat het gebeurt. Maar er zit een groot verschil tussen regels en grenzen stellen, en helemaal nooit iets mogen. Ik weet het, er zijn veel rigide, wettische kerkmensen. Maar als je je kind van jongs af aan uitlegt wat de gevolgen van alcohol kunnen zijn, en hoe het kan ontaarden in nog meer zonde, en wat dat voor impact kan hebben op je leven (en vooral op je geestelijk leven), dan is het rigide eraf. 'Omdat ik het zeg', is geen steekhoudend argument. Maar de zonde willen laten uit liefde voor de Heere, en omdat het Zijn gebod is, komt wel heel anders over.
Vervolgens zal satan er alles aan doen, om de jongeren toch het gevoel te geven dat er 'niks' mag, juist omdat dat ene ding niet mag.

De enige oplossing is dat het hart van die jongeren verandert.

Ja, dat is de enige oplossing. Als alle ouders van drinkende jongeren uit de kerk, nu eens bij elkaar kwamen, en elke zaterdagavond, aanhoudend en in verootmoediging hun kinderen bij God brachten, dan zouden er wonderen gebeuren, daar ben ik van overtuigt.
Ik zeg niet dat ouders niet bidden. Maar hoe wordt er gebeden? Is het ook nood voor de ouders? Wordt er geworsteld en gestreden in het gebed?
De kerk kan hier een belangrijke rol in spelen!!

Sluit je je verloren zoon op zodat er niks mis kan gaan? En wordt hij op die manier een kind van God? Of komt hij daar pas "tussen de varkens" achter?

Je kunt jongeren niet opsluiten. Niet vastbinden aan de tafelpoot. Daar wordt hun hart niet anders van.
Maar je moet ze Gods liefde én de Bijbelse (dus Gods) grenzen voorleven. Als de liefde wordt gemist, dan komt er verbittering in het hart van het kind.
Heb je dat gedaan, en je kind gaat toch helemaal los, dan kan het niet anders of je bent voortdurend voor je kind in gebed. Pleitend op Zijn genade!

Als de kerk haar heiligmaking verliest, verliest zijn haar getuigenis.
Als de kerk haar liefde voor Christus verliest, haar verlangen om naar Zijn wil te leven en Zijn geboden te doen, dan verliest zijn haar wervende kracht.
Zowel binnen het gezin, als ook in de wereld.
Je ziet het voor ogen gebeuren.
Het gaat dus zeker verder dat alleen de keet sluiten. Het gaat om het strijden tegen de zonde in je eigen leven.
Als zonde geen zonde voor je is, heb je Christus niet nodig. Heb je geen verlangen om heilig te leven.
Het verlangen om zonder zonde te zijn is een vrucht van de wedergeboorte.
En uiteindelijk draait het daar om. Een goede geur van Christus te verspreiden, omdat Hij, uit genade, jou wilde redden.
Dat moet zowel binnen als buiten de kerk, aan je te ruiken zijn.

[MoesTuin]

Inderdaad, wat een donkerheid en leegheid
Dat Christus maar rijkelijk verkondigd mag worden en de Liefde in en uit Hem onvoorwaardelijk voor iedereen.
Dat deze boodschap open en vol vreugde en blijdschap verkondigd mag worden.
Dat het landt en nestelt in de harten en het mag gaan groeien en bloeien in Hem!



Wat een zegen mag het zijn , als het zo ooit eens zal zijn, dat men terug kijkt en blij meezingt


https://www.youtube.com/watch?v=mHnMlKwC0rc&spfreload=1

Ik wandel in het Licht met Jezus, het donkere dal ligt achter mij!

[Marnix]

Mee eens Mona. Ik denk alleen dat er niet allen op de korte termijn wat mis gaat maar sowieso in de opvoeding, het evangelie dat de jongeren horen enzovoorts. Als de kerk haar heiligmaking verliest verliest ze haar getuigenis. Maar ik heb het idee dat in sommige kerken de heiligmaking helemaal niet zo'n belangrijke plaats heeft of wordt gebracht als iets wat voor de meesten niet aan de orde is en daar is dan niets aan te doen. Heiligmaking hoort bij de verlossing en wat als weinigen zich verlost weten? Is er dan wel heiliging? En zo ja, is er dan wel een getuigenis? Zo nee, is het dan niet logisch dat jongeren zo leven? Doen wat God gebied zou dan hooguit gebeuren in de hoop dat het ooit tot verlossing leidt maar ja, daarvan wordt geleerd dat je dat niet kan verdienen.

Vandaar dat is reageerde op het citaat. Wat is die jongeren geleerd dat ze zo leven? En gaat daar al niet iets fundamenteel mis? Niet dat het goede voorleven een garantie is dat jongeren Hem ook gaan volgen, maar als dat niet gebeurt is het "eten, drinken en vrolijk zijn" een logisch gevolg.

Verder helemaal met je eens, de kerkenraad mag het niet gedogen, er moet voor gewaarschuwd worden. Maar de basis, het evangelie moet ook kloppen, als eerste. Anders heeft het allemaal weinig zin.

[mona]

Maar ik heb het idee dat in sommige kerken de heiligmaking helemaal niet zo'n belangrijke plaats heeft

Dat idee heb ik ook, en ik denk om de volgende redenen:

Heiligmaking kost je wat. Namelijk je zelf. Het kost strijd. Buigen voor God. Het is pijnlijk voor je vlees. Je zonden worden aangewezen.
God gaat je gelijk maken aan Zijn beeld. We kunnen er mooi over zingen, maar de werkelijkheid doet vaak pijn.
Daarom is heiligmaking geen geliefd onderwerp bij veel kerkmensen.
Maar christenen waarbij God in het leven werkt, weten ook welke zegen en blijdschap dat met zicht mee brengt.
Om te bukken voor God. Om in een nieuwe leven te mogen wandelen, tegenovergesteld aan dat van de wereld, en aan je oude natuur.

Voor kerkmensen is het dus een vervelend onderwerp.
Voor christenen soms ook als ze niet op hun plek zijn. Maar anders is het een onvoorstelbaar wonder om door Hem heilig gemaakt te worden.
en het is waar wat je zegt: als je jezelf niet verlost weet, dan is heiligmaking niet direct een onderwerp wat in de eerste plaats belangrijk voor je is.

[Marnix]

Klopt. Maar hoe belangrijk is het dan ook dat je weet hoe je verlost kan worden. Als een grote meerderheid in een kerk zich niet verlost weet, hoe kan heiliging dan voor een getuigenis zorgen richting de rest? Ze moeten dan eerst verlost worden. En dat willen. Maar hoe kan dat wanneer mensen niet lijken te weten hoe je verlost wordt? Als het antwoord dan is: Je kan niet zomaar verlost worden, dat moet God doen en daar blijft het bij, krijg je een kerk met weinig avondmaalgangers en veel onbekeerden die misschien wel hopen verlost te worden maar niet weten hoe. En dus krijg je ook geen heiliging. Waarom zou je uuberhaupt doen wat God van je vraagt als je Hem niet kent en niet weet hoe je een kind van God bent? De verloren zoon die zich in de stad te buiten gaat aan drank en vrouwen moet eerst leren wat de weg naar de Vader is, en dat hij bij de Vader welkom is voordat hij besluit naar de Vader toe te gaan. En daar gaat het denk ik vaak mis. Misschien dat veel jongeren en hun ouders in die keet best een ander leven willen maar in de kerk vooral horen dat dat zo makkelijk niet gaat, het je gegeven moet worden, je daar zelf niets aan kan doen. Dat leidt denk ik vaak tot een soort hopeloosheid, moedeloosheid en passiviteit. Ik ben dat helaas toch regelmatig tegengekomen.

[mona]

Ik ben het met je eens. Als redding al zo onbereikbaar is, hoe ver moet heiligmaking dan niet van je af staan.
Weinig kinderen van God in de kerk, is weinig getuigenis. Dat zien we gebeuren in de rechterflank.
Maar ik moet er wel bij zeggen, dat heiligmaking ook voor evangelische kerkmensen niet hoeft te leven.
Vooral als de nadruk in de preek ligt op liefde van God voor alle mensen, en je mag komen zoals je bent, zonder
het vervolg: maar niet blijven zoals je bent.
Want als God aan het werk gaat, dan kan je nooit blijven wie je bent.
En als een oppervlakkige verkondiging van het Woord is, dan zie je dat ook binnen die kerken terug.
Ook daar is dan weinig getuigenis.
Evenwichtig en vooral Bijbelse bediening van het Woord is echt ontzettend belangrijk.
Levensheiligging is een vrucht van God, vóór God.

[Marnix]

Klopt. God houdt van je zoals je bent maar Hij houdt teveel van je om je zo te laten.

[Chaya]

“Daarom probeer ik iedere zondag me te realiseren dat er in de kerk mensen kunnen zitten die voor de eerste en laatste keer Gods woorden horen. Dit voorkomt dat ik onnodige drempels opwerp in mijn taalgebruik."

ds. A.A.F. van de Weg

[Chaya]

In het begin is de kwade neiging een voorbijganger, dan een gast en uiteindelijk de heer des huizes.

Talmoed Bawli Soeka 52