Gods wil voor de mens... de minste zijn

Om te kunnen posten in dit forum is lidmaatschap van een gebruikersgroep (leden Religie-fora) nodig.
Klik hier voor meer info en het aanvragen van postrecht

Moderators: henkie, elbert, Moderafo's

elosa
Verkenner
Verkenner
Berichten: 18
Lid geworden op: 13 feb 2009 20:19

Gods wil voor de mens... de minste zijn

Berichtdoor elosa » 17 mar 2009 19:24

Pas werd mij de volgende vraag gesteld: Wat vraagt God nu eigenlijk van jou, volgens jou zelf? Ik zei daar vanalles op. De vraag was daarna: Klopt dat? Daar worstel ik nu best wel eens mee. Ik zal eerst de situatie uitleggen:

Ik kom uit een gezin, waarin ik soms wat opvoedproblemen ervaar. Ik merk dat mijn ouders dingen op een bepaalde manier doen, maar deze manier is niet altijd de beste. Zelf doe ik een opleiding in de SPH en merk ik ook, dat ik vaak wel de goede manier pak. Dat is niet arrogant bedoeld, maar gewoon en nuchtere constatering.

Bij ons thuis zijn er twee reacties op de opvoeding. Sommigen worden onzeker en laten dit duidelijk zien. Anderen zijn ook onzeker, maar zorgen ervoor dat ze de bink uithangen. Ik zei dat beide 'patronen' hen in de moeilijkheden brengen. Ik merk ook, dat een andere manier van reageren, ervoor zorgt dat ze zich open durven stellen bijv.

Nu ben ik soms dus best bezig met 'opvoeden'. Ik zeg dingen tegen hen, of pak een situatie op. Vooral ook omdat mijn ouders dit heel laat doen. Ik merk dat dit bij mij boosheid oproept. Ik zit zelf ook met een gat/leegte, en daardoor heb ik zelf ook nog zorg nodig. Zeker als niet gewaardeerd wordt wat ik doe, kan ik boosheid van binnen voelen. Er zijn momenten dat ik het niet meer trek. Maar loslaten kan ik het ook niet.

Eigenlijk is mijn vraag; Wat wil God van een christen in een gezin? In hoeverre moet je blijven geven zonder te ontvangen? In hoeverre moet je de minste zijn? In hoeverre wil God ook dat we onze eigen grenzen trekken? Waar is hierover iets te vinden in de bijbel?
God is liefde

Jantjes

Re: Gods wil voor de mens... de minste zijn

Berichtdoor Jantjes » 17 mar 2009 20:29

elosa schreef: Waar is hierover iets te vinden in de bijbel?

Lukas 6 vanaf vers 20
http://www.statenvertaling.net/kanttekeningen/Lk6.htm

Gebruikersavatar
elbert
Moderator
Berichten: 8804
Lid geworden op: 26 mei 2004 13:00

Re: Gods wil voor de mens... de minste zijn

Berichtdoor elbert » 17 mar 2009 22:39

elosa schreef:Eigenlijk is mijn vraag; Wat wil God van een christen in een gezin? In hoeverre moet je blijven geven zonder te ontvangen? In hoeverre moet je de minste zijn? In hoeverre wil God ook dat we onze eigen grenzen trekken? Waar is hierover iets te vinden in de bijbel?

@elosa: het lijkt erop dat je opvoedtaken van je ouders overneemt, omdat zij dat laten liggen of in jouw ogen verkeerd doen? Begrijp ik je zo goed?
Het lijkt me eerlijk gezegd niet de meest ideale situatie. God heeft het gezin bedoeld zodat ouders hun kinderen opvoeden, hen voorgaan en hen bijstaan. Als kinderen bepaalde taken van ouders moeten overnemen, duidt dat erop dat de ouders niet in de gaten hebben wat hun kinderen nodig hebben. Een kind hoort niet de verantwoordelijkheid voor de opvoeding te dragen. Bovendien heeft een kind (ook al is die al bijna volwassen) ouders nodig waar ze op terug kunnen vallen. Zoals je zelf aangeeft, heb je ook nog zorg nodig.
Spreek je daar wel eens met je ouders over? Is zo'n gesprek mogelijk?

In de titel van dit topic spreek je over Gods wil voor de mens... dat we de minste zijn. Er zit zeker een kern van bijbelse waarheid in, maar je kunt er ook op een ongezonde manier mee omgaan en daar wil ik de vinger bij leggen. Dat is namelijk de gedachte dat je wel de minste moet zijn van God en dat je je daar maar bij neer moet leggen. Dan krijg je een slaafse onderwerping aan mensen (en aan God) en dat wordt niet bedoeld met deze bijbeltekst (uit Lukas 22):

Luk. 22:24 En er werd ook twisting onder hen, wie van hen scheen de meeste te zijn.
25 En Hij zeide tot hen: De koningen der volken heersen over hen; en die macht over hen hebben, worden weldadige heren genaamd.
26 Doch gij niet alzo; maar de meeste onder u, die zij gelijk de minste, en die voorganger is, als een die dient.
27 Want wie is meerder, die aanzit, of die dient? Is het niet die aanzit? Maar Ik ben in het midden van u, als een die dient.

Wat hier vooropstaat is de volstrekt vrijwillige manier waarop Jezus dient. Het is niet zo dat Hij ertoe gedwongen werd, maar het was iets wat Hij vrijwillig deed, uit liefde. Hij spoort Zijn discipelen aan om ook zo te zijn en te doen. Maar dan wel vanuit Gods genade en niet omdat ze gedwongen worden. Want ons vrijwillige dienen kan alleen voortkomen uit Zijn vrijwillige dienen.
Als ik voorzichtig mag aangeven wat ik denk dat in jouw geval dienen is, is dat zowel je ouders als jij en je broers/zussen een goede plek in het gezin hebben, waar je je allen bij thuisvoelt en waarbij de ouders in de praktijk volwaardig ouders kunnen zijn en jullie helemaal hun kinderen. Dat kan betekenen dat je met je ouders praat of misschien wel hulp zoekt om de situatie in die richting te veranderen. Ik kan dat natuurlijk niet precies inschatten, maar kan alleen een voorzichtige richting wijzen. Bid in elk geval tot de Heere om wijsheid.
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)

elosa
Verkenner
Verkenner
Berichten: 18
Lid geworden op: 13 feb 2009 20:19

Re: Gods wil voor de mens... de minste zijn

Berichtdoor elosa » 20 mar 2009 20:15

Ja, ik herken veel wat er gezegd wordt. Vrijwillig kiezen... uit liefde. En vaak is dat ook wel zo.
Maar onder alles ligt soms toch nog een boosheid. Ik wil inderdaad wel met mijn ouders in gesprek gaan, maar ik weet niet goed hoe. Wat is een bijbelse manier van boosheid uiten?
God is liefde

Samanthi

Re: Gods wil voor de mens... de minste zijn

Berichtdoor Samanthi » 30 apr 2009 13:28

. Ik zeg dingen tegen hen, of pak een situatie op. Vooral ook omdat mijn ouders dit heel laat doen


elosa, het is ook jou taak niet, maar die van je ouders, als je in gesprek wilt gaan, doe het vooral over jou gevoelens en niet over de houding van je ouders t.o. je andere broers en zussen.
Bij je opleiding leer je het ideaalplaatje, je zult zien dat het alleen een streven is , maar dat je in de praktijk heel veel anders gaat doen.
Als je in gesprek gaat met je ouders praat dan vanuit jezelf hoe jij het ervaart en niet verwijtend.
Gebruik je gesprekstechnieken van school, je kunt meteen oefenen.
doe niet betweterig, daar jaag je je ouders mee in het harnas.
ja wat zou ik nog meer mee willen geven doe het biddend
gr Samanthi

Rolf

Re: Gods wil voor de mens... de minste zijn

Berichtdoor Rolf » 30 apr 2009 17:22

Van kinderen wordt gevraagd dat zij hun ouders onderdanig zijn.
En van ouders dat zij hun kinderen niet tot toorn verwekken.
(Efez. 6 : 1 - 4.)

In Efeziers 4 : 26 staat: "Wordt toornig, en zondig niet; de zon ga niet onder over uw toornigheid."
(Zie ook Ps. 4 : 5.)
Als boosheid terecht is, mag het geuit worden.
Maar ik denk dat het goed is daar heel voorzichtig mee te zijn.
Ouders hebben soms zelf ook verdriet van hun tekortkomingen,
zo blijkt later wel eens.

Een liefdevolle daad (in stilte) kan soms veel goeds teweeg brengen (Spr. 10 : 12).
Ik denk ook dat, hierbij denkend aan verschillende voorbeelden, van ons gevraagd wordt
te woekeren met de gegeven talenten. Wat je niet kunt en niet weet, wordt ook niet gevraagd.
Wel dat je de gegeven mogelijkheden goed gebruikt.

Praten met familie, vrienden/vriendinnen en/of bekenden kan misschien ook helpen.

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Gods wil voor de mens... de minste zijn

Berichtdoor Chaya » 25 aug 2018 13:01

N.a.v. een paar postings in het Geloof en gedachten over homo's topic, die gaan over vergeving, vind ik het wel nuttig om daar verder over te praten met elkaar.
Niagara schreef:
Als iemand bij je komt en zegt: ‘ik heb ... heel slecht gedaan, ik heb je ermee gekwetst, kun je me vergeven?’ Kun je drie antwoorden geven.
1. Ja dat heb je inderdaad gedaan, het is vreselijk en ik vergeef je niet.
2. Nee, dat is helemaal niet erg. Daar heb je geen vergeving voor nodig want het is niet erg.
3. Ja dat klopt, het is erg en heeft me pijn gedaan. Maar ik vergeef je, ik reken je het niet langer aan.


Coby6 schreef:

4. heb ik ook weleens gezien. Een jongen zei tegen een ander: Sorry het spijt me. Wil je me vergeven?
Zegt ie: even wachten.
Na 5 of 10 minuten stilzwijgen: goed, ik vergeef je.
Aaaaaaargh.


zou ik willen vragen:
Zijn jullie weleens de minste geweest?
Vind je dat makkelijk of moeilijk?

Ik ging eens naar iemand toe waar ik vanwege een misverstand en roddel van anderen, mee in onmin leefde.
Ik heb haar op een gegeven moment gebeld en mocht dan komen.
Ik heb haar vergeving gevraagd, echter, ik kreeg het niet. Toch gingen we uit elkaar met een "tot ziens".
Dus had de hoop dat het wel vlak was nu en er misschien weer een voorzichtig contact kon plaatsvinden.
Drie dagen later kreeg ik bericht van haar plotselinge overlijden.
Dat greep mij zo aan. Hoe kun je dit nu een plaatsje geven?
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

lekkerbek
Luitenant
Luitenant
Berichten: 520
Lid geworden op: 10 mei 2012 09:28

Re: Gods wil voor de mens... de minste zijn

Berichtdoor lekkerbek » 25 aug 2018 13:22

Ga idd het gesprek aan met je ouders en praat vanuit je eigen ik: ik zie dit en dat gebeuren, wat doet dit met mij, ik ervaar boosheid maar dit komt ook omdat ik onmacht voel omdat ik de situatie niet kan veranderen. Ik zou zo graag zien dat ik gewoon weer kind kan zijn en zus of broer voor de andere kinderen en geen opvoeder. Zien jullie dit ook gebeuren, is het oké dat we hulp inschakelen zodat ik mijn eigen plek weer in kan nemen? Vertel daarbij dat je weet dat opvoeden zo moeilijk is, dat er legio mensen zijn die hier hulp bij hebben gekregen.
Dan beschuldig je niet maar laat je alleen zien wat jij ziet en ervaart. Als zij het toch anders zien dan zeg je dat je dan voor jezelf hulp zoekt om hiermee om te kunnen gaan.

coby6
Majoor
Majoor
Berichten: 1536
Lid geworden op: 01 apr 2018 19:00

Re: Gods wil voor de mens... de minste zijn

Berichtdoor coby6 » 25 aug 2018 13:29

Chaya schreef:N.a.v. een paar postings in het Geloof en gedachten over homo's topic, die gaan over vergeving, vind ik het wel nuttig om daar verder over te praten met elkaar.
Niagara schreef:
Als iemand bij je komt en zegt: ‘ik heb ... heel slecht gedaan, ik heb je ermee gekwetst, kun je me vergeven?’ Kun je drie antwoorden geven.
1. Ja dat heb je inderdaad gedaan, het is vreselijk en ik vergeef je niet.
2. Nee, dat is helemaal niet erg. Daar heb je geen vergeving voor nodig want het is niet erg.
3. Ja dat klopt, het is erg en heeft me pijn gedaan. Maar ik vergeef je, ik reken je het niet langer aan.


Coby6 schreef:

4. heb ik ook weleens gezien. Een jongen zei tegen een ander: Sorry het spijt me. Wil je me vergeven?
Zegt ie: even wachten.
Na 5 of 10 minuten stilzwijgen: goed, ik vergeef je.
Aaaaaaargh.


zou ik willen vragen:
Zijn jullie weleens de minste geweest?
Vind je dat makkelijk of moeilijk?

Ik ging eens naar iemand toe waar ik vanwege een misverstand en roddel van anderen, mee in onmin leefde.
Ik heb haar op een gegeven moment gebeld en mocht dan komen.
Ik heb haar vergeving gevraagd, echter, ik kreeg het niet. Toch gingen we uit elkaar met een "tot ziens".
Dus had de hoop dat het wel vlak was nu en er misschien weer een voorzichtig contact kon plaatsvinden.
Drie dagen later kreeg ik bericht van haar plotselinge overlijden.
Dat greep mij zo aan. Hoe kun je dit nu een plaatsje geven?

Oh erg. Wat goed dat je dat nog hebt gedaan. Misschien heeft ze je nog vergeven.
De minste zijn heb ik wel geleerd na de scheiding. Pffffff.
Er was een prediker die zei: Dank U Heer voor deze mensen. Het is zo goed om de vrucht van geduld in me te ontwikkelen.

coby6
Majoor
Majoor
Berichten: 1536
Lid geworden op: 01 apr 2018 19:00

Re: Gods wil voor de mens... de minste zijn

Berichtdoor coby6 » 25 aug 2018 13:30

lekkerbek schreef:Ga idd het gesprek aan met je ouders en praat vanuit je eigen ik: ik zie dit en dat gebeuren, wat doet dit met mij, ik ervaar boosheid maar dit komt ook omdat ik onmacht voel omdat ik de situatie niet kan veranderen. Ik zou zo graag zien dat ik gewoon weer kind kan zijn en zus of broer voor de andere kinderen en geen opvoeder. Zien jullie dit ook gebeuren, is het oké dat we hulp inschakelen zodat ik mijn eigen plek weer in kan nemen? Vertel daarbij dat je weet dat opvoeden zo moeilijk is, dat er legio mensen zijn die hier hulp bij hebben gekregen.
Dan beschuldig je niet maar laat je alleen zien wat jij ziet en ervaart. Als zij het toch anders zien dan zeg je dat je dan voor jezelf hulp zoekt om hiermee om te kunnen gaan.

Dat topic was van 2009. Het zal wel opgelost zijn nu hoop ik.

krid
Sergeant
Sergeant
Berichten: 329
Lid geworden op: 26 jun 2015 10:06

Re: Gods wil voor de mens... de minste zijn

Berichtdoor krid » 25 aug 2018 13:59

elosa schreef:Pas werd mij de volgende vraag gesteld: Wat vraagt God nu eigenlijk van jou, volgens jou zelf? Ik zei daar vanalles op. De vraag was daarna: Klopt dat? Daar worstel ik nu best wel eens mee.


Goede vraag, en naar mijn mening wordt deze vraag vaak verkeerd beantwoord. Wil God dat we perfect leven? Duldt God de zonde? Klaagt Hij ons aan? Ik geloof niet dat God de zonde duldt, maar, is Hij daarom niet als Mens (Jezus Christus) naar aarde gekomen om ons te redden? Door Hem te aanvaarden, zijn we vrij! We zijn vrij van ieder oordeel. En, wat wil God dan? Eigenlijk niks meer dan dat we toestaan dat Hij ons werkt. We moeten niet "zelf" werken, we "moeten" Zijn rust binnengaan, Hem in ons laten werken. Toestaan dat Hij ons zegent in alles. Want, is het niet zo dat wij met lege handen staan? We hebben God helemaal niks te bieden. Daarentegen heeft Hij ons alles te bieden. De meeste Christenen weten niet hoe ze van Hem kunnen - en moeten - ontvangen! God wil geven. Wij moeten slechts van Hem ontvangen. Dat wil God van ons!
Wij verkondigen het evangelie, en Christus bevestigt het Woord door tekenen, genezingen en wonderen!

lekkerbek
Luitenant
Luitenant
Berichten: 520
Lid geworden op: 10 mei 2012 09:28

Re: Gods wil voor de mens... de minste zijn

Berichtdoor lekkerbek » 25 aug 2018 18:39

Dank voor je opmerking Coby6, ik zag dat er vandaag gepost was, las even terug maar keek idd niet naar de datum van de 1e post :oops: Sorry :wink:

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23540
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: Gods wil voor de mens... de minste zijn

Berichtdoor Marnix » 28 aug 2018 23:42

Chaya schreef:N.a.v. een paar postings in het Geloof en gedachten over homo's topic, die gaan over vergeving, vind ik het wel nuttig om daar verder over te praten met elkaar.
Niagara schreef:
Als iemand bij je komt en zegt: ‘ik heb ... heel slecht gedaan, ik heb je ermee gekwetst, kun je me vergeven?’ Kun je drie antwoorden geven.
1. Ja dat heb je inderdaad gedaan, het is vreselijk en ik vergeef je niet.
2. Nee, dat is helemaal niet erg. Daar heb je geen vergeving voor nodig want het is niet erg.
3. Ja dat klopt, het is erg en heeft me pijn gedaan. Maar ik vergeef je, ik reken je het niet langer aan.


Coby6 schreef:

4. heb ik ook weleens gezien. Een jongen zei tegen een ander: Sorry het spijt me. Wil je me vergeven?
Zegt ie: even wachten.
Na 5 of 10 minuten stilzwijgen: goed, ik vergeef je.
Aaaaaaargh.


zou ik willen vragen:
Zijn jullie weleens de minste geweest?
Vind je dat makkelijk of moeilijk?

Ik ging eens naar iemand toe waar ik vanwege een misverstand en roddel van anderen, mee in onmin leefde.
Ik heb haar op een gegeven moment gebeld en mocht dan komen.
Ik heb haar vergeving gevraagd, echter, ik kreeg het niet. Toch gingen we uit elkaar met een "tot ziens".
Dus had de hoop dat het wel vlak was nu en er misschien weer een voorzichtig contact kon plaatsvinden.
Drie dagen later kreeg ik bericht van haar plotselinge overlijden.
Dat greep mij zo aan. Hoe kun je dit nu een plaatsje geven?


Heftig.
Goed dat je het hebt gedaan. Vergeven is iets waar soms heel makkelijk over wordt gedaan. Je moet elkaar maar vergeven want dat deed Jezus ook. In de praktijk is vergeven echter een strijd. Het kostte God alles en het kost ons ook vaak veel. Vergeving is gratis maar niet goedkoop. Moeilijk om dit een plek te geven maar je hebt gedaan wat je moest doen en wie weet hoeveel strijd het deze persoon heeft gekost. Het heeft vaak tijd nodig. Als ze meer tijd had gehad was het allicht goed gekomen tussen jullie. Geef je zorgen aan God.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”


Terug naar “[Religie] - Algemeen”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 19 gasten