Ik ben de laatste tijd wat verschillende kerkgenootschappen aan het bezoeken en loop er steeds meer tegenaan, dat ik volledig achter de reformatorische boodschap sta, maar zoveel mis in de liturgie...
Ik krijg het gevoel, dat een evenwichtige combi tussen die twee een utopie is. De kerken die ik tot nu toe bezocht heb met een wat 'lossere liturgie' brachten niet de boodschap waarvan ik geloof dat die compleet is. De kerken waar ik die boodschap wel vond, hangen zo enorm vast aan de traditie, dat ik daar de vreugde en blijdschap, aanbidding en lofprijs soms zo kan missen.
Wat zijn jullie meningen rondom dit onderwerp? Is het mogelijk om reformatorische boodschap te combineren met een meer evangelische (opwekkende) liturgie in de dienst?