Gevoelens en ervaringen: is dat bevinding?

[schelpje3]

Maar het gaat hier over gevoelens en ervaringen.
Kun je daar dan met je ouders over praten?

[StillAwake]

Maar het gaat hier over gevoelens en ervaringen.
Kun je daar dan met je ouders over praten?

Steeds beter, maar dat is iets wat ik nooit echt geleerd heb.
Wel accepteren ze mijn christen zijn nu, en zeker mijn vader overweegt inmiddels ook catechese te gaan volgen, maar dat komt meer omdat ze zijn gaan lezen over mijn stap dan dat ik er zelf over kan vertellen.

[Teus]

Een stukje uit een artikel op refdag.nl, auteur: dr. S.D. Post

Ellendekennis stopt niet bij het bevindelijk weten dat je een kind van God mag zijn.
De drie stukken blijven deel uitmaken van het geestelijk leven. Geestelijke geboorte is het startpunt van geestelijke groei, waarbij naar Gods Woord trappen, standen of stadia te onderscheiden zijn (1 Joh. 2:13-14). De essentie van die groei is meer en meer heerlijkheid zien in de Heere Jezus Christus, de Gekruisigde (2 Petr. 3:18). Dieper inzicht in de „gepastheid” van deze Borg en Middelaar gaat gepaard met een diepere kennis van de eigen ellende. Hij moet wassen en ik minder worden.

* verwijderd door moderator: gebruik genuanceeerdere kwalificaties dan die je gebruikt hebt *

[StillAwake]

* verwijderd door moderator: gebruik genuanceeerdere kwalificaties dan die je gebruikt hebt *

Als je het hele verhaal leest is het wat genuanceerder.
Maar wat er lasterlijk aan is ontgaat me even moet ik je vertellen...

[Boerin]

Een stukje uit een artikel op refdag.nl, auteur: dr. S.D. Post

Ellendekennis stopt niet bij het bevindelijk weten dat je een kind van God mag zijn.
De drie stukken blijven deel uitmaken van het geestelijk leven. Geestelijke geboorte is het startpunt van geestelijke groei, waarbij naar Gods Woord trappen, standen of stadia te onderscheiden zijn (1 Joh. 2:13-14). De essentie van die groei is meer en meer heerlijkheid zien in de Heere Jezus Christus, de Gekruisigde (2 Petr. 3:18). Dieper inzicht in de „gepastheid” van deze Borg en Middelaar gaat gepaard met een diepere kennis van de eigen ellende. Hij moet wassen en ik minder worden.

Geweldig, klopt helemaal. Je moet op het punt komen van: ik ellendig mens! Waarom zou je Hem anders om hulp vragen als het allemaal zo slecht nog niet is en je het zelf wel kunt?

[Teus]

Ellendekennis stopt niet bij het bevindelijk weten dat je een kind van God mag zijn.

Hier wordt de Liefde en de Genade van God en Het werk van Christus aan het kruis veracht.

De drie stukken blijven deel uitmaken van het geestelijk leven.

Hier is in Gods woord niets over te vinden.

Geestelijke geboorte is het startpunt van geestelijke groei,

Absoluut waar.

waarbij naar Gods Woord trappen, standen of stadia te onderscheiden zijn (1 Joh. 2:13-14).

Er zijn geen trappen of stadia in het geloof. God heeft de regie.

De essentie van die groei is meer en meer heerlijkheid zien in de Heere Jezus Christus,

Dit is andersom.

de Gekruisigde (2 Petr. 3:18). Dieper inzicht in de „gepastheid” van deze Borg en Middelaar gaat gepaard met een diepere kennis van de eigen ellende. Hij moet wassen en ik minder worden.

God wil geen zelfkastijding.
Altijd alles waar je aandacht naar uit gaat wordt groter of belangrijker. Als je op Christus ziet wordt Hij Groter en jezelf kleiner, niet andersom. God wil niet dat je naar jezelf kijkt.
Kijk op naar de dingen die van boven zijn, opdat je een wijs hart bekome, staat er.

[Boerin]

Er zijn geen trappen of stadia in het geloof. God heeft de regie.

Dat staat gewoon in die tekst, 3 stadia van geestelijke groei: baby's/kinderen, jongelingen en vaders. De jongelingen hebben de boze overwonnen.

[Teus]

Er zijn geen trappen of stadia in het geloof. God heeft de regie.

Dat staat gewoon in die tekst, 3 stadia van geestelijke groei: baby's/kinderen, jongelingen en vaders. De jongelingen hebben de boze overwonnen.

Dat wordt gesuggereerd maar heeft er niet mee te maken.

[Teus]

Volgens het hele bericht hebben de jongelingen de boze niet over wonnen, want die moeten nog zitten te miepen over hun zonden. Dus nog in de boze, Gebonden dus.

[StillAwake]

Lastig, ik kan het verhaal van Schelpje volgen, en het er nog wel enigszins mee eens zijn ook, en in Teus zijn argumenten zit ook wel e.e.a.
Ik moet nog een hoop bestuderen zie ik wel

[gravo]

De kern van 'bevindelijkheid" is dat de geestelijke waarheid (de waarheid van het geloof, van God, van de geestelijke dingen) niet objectief wordt vastgesteld, maar subjectief.
Er wordt in bevindelijke kringen ook wel gesproken van "onderwerpelijke" prediking die te verkiezen zou zijn boven "voorwerpelijke" prediking.
"Onderwerp" is de Nederlandse omzetting van het Latijnse subject.
"Voorwerp" is de Nederlandse omzetting van het Latijnse object.

In bevindelijke kring zijn de objectieve heilsfeiten van Jezus' leven, kruis en opstanding niet onwaar, maar ze hebben geen waarde, wanneer die heilsfeiten niet persoonlijk, subjectief, worden ervaren. Het gaat dus om de persoonlijke ervaring (bevinding) van het heil. Het heil van God bestaat pas in de persoonlijke toepassing. Alleen mensen die die kennis in het hart dragen, kunnen uitleggen wat het heil van God is.

Maar hoe controleer je nu of je eigen subjectieve kennis waar is? Het heeft immers niet zoveel zin om die kennis uit een boekje te leren, want dan zou het toch weer alleen objectieve kennis zijn, waar je innerlijk nog helemaal buiten staat.

Ter controle zijn er in de loop der tijd tal van kenmerken geformuleerd waaruit zou moeten blijken wat die subjectieve kennis nu allemaal is. Wat moet een wedergeboren, waarachtig kind van God allemaal hebben ervaren en meegemaakt.
Helaas is dit op veel plaatsen uitgemond in een grote hoeveelheid zeer gedetailleerde kenmerken, vaak gemoedstoestanden, bevindingen en ervaringen van het hart. Die je allemaal meegemaakt moet hebben!
Natuurlijk, slechts enkele mensen konden daar uiteindelijk aan voldoen. Het resultaat is een bomvolle kerk, met maar een paar mensen die echt de status van bekeerd of wedergeboren hebben.

Het valt gemakkelijk in te zien dat deze opsomming van kenmerken voor bevinding op zijn beurt eigenlijk ook weer een soort objectieve maatstaf is geworden. Als je alle meegemaakt hebt, aan alle criteria voldoet, dan ben je een waar kind van God. Het staat ook zwart op wit.

De praktijk is volgens mij, dat veel "ware kinderen van God" (die het allemaal echt bevindelijk hebben leren kennen) in feite niets anders hebben gedaan dan zich zorgvuldig in te lezen in de kenmerken. Om die kenmerken vervolgens aan zichzelf toe te kennen en op te leggen. Ze gaan de genoemde kenmerken als het ware in zichzelf meedragen. Ze bekleden zichzelf er mee. Ze kopiëren alle gevraagde zaken in hun eigen leven, zodat ze voor zichzelf en voor anderen met recht kunnen zeggen dat ze nu een waar kind des Heeren geworden zijn.
Ze gaan alle dingen waarover ze gelezen hebben om die reden ook allemaal zelf ervaren. Ze creëren zelf het broodnodige bewijs van echtheid. En zo moeilijk is dat niet, als men opgevoed en opgeroeid is in deze kringen. Veel is al bekend. Het gaat er alleen maar om aannemelijk te maken dat je dat zelf ook allemaal ervaren hebt:
Men moet zijn zonde en schuld inleven, een vertoornd God hebben ontmoet, gebukt moeten hebben onder het recht des Heeren, de vloek der wet hebben gevoeld, het verlossingswerk van Christus in veel aspecten hebben beleefd, de vrijkoping, verzoening, vergeving en verlossing. Ook moet men hete tranen hebben geschreid van dankbaarheid. Kortom, allerlei gemoedstoestanden zijn gewoon uit een boekje te halen (er zijn nogal wat bevindelijke boekjes in omloop). Als men zich op de juiste manier inleeft en inbeeldt, gaat men voldoen aan de vele kenmerken die gevraagd worden. Zo kan men de status van een echt, waarachtig wedergeboren kind van God krijgen.

Er is overigens geen andere manier. In dit soort stringente geloofskringen moet men zichzelf wel tot de ware kerk forceren, omdat er werkelijk niemand is die dat aanreikt. Op geen enkele manier wordt de weg tot de waarachtig bekering geopend. "God moet het doen", heet het dan. Maar de ervaring van iedereen is dat als het aan God of aan mensen ligt, er nooit wat zal gebeuren. Het veelgenoemde krachtdadige genadewerk van God, waarop iedereen zit te wachten, komt in de praktijk namelijk nauwelijks voor. Soms gaan alleen de dominee en de ouderling door voor ware kinderen van God.
Nou, dan weet je het wel, als het om jezelf gaat!
Dat wordt niks!
Je moet jezelf toegang verschaffen! (en die enige mogelijkheid wordt dan weer met de zwaarste straffen bestrafd in veel bevindelijke kerken).

Ik denk dat de praktijk van veel predikanten en ouderlingen die deze status hebben, toch bovengenoemde praktijk is.
In feite zijn ze cariere-bekeerden, die zich met een zekere moed en een dosis toneelspel of theater van de vooraanzittingen in menig bevindelijk gereformeerd kerkverband hebben verzekerd. Het is ook heel aantrekkelijk: heb je je eenmaal verzekerd van een rechtmatige bekering (die door anderen als waar wordt aangenomen) dan staan een levenslange bewondering en zelfs verering voor je klaar. En aan het einde van je leven ga je ook nog eens naar de hemel (terwijl het overgrote deel van de kerk meent verloren te gaan).

Dit alles is natuurlijk tot schade van de gewone gelovige in die kerken die zich onwaardig voelen om ook maar aan de minste van de genoemde kenmerken te kunnen houden.

In feite zijn dit natuurlijk de ware kinderen van God. Zij hebben niet die gewiekstheid en theatrale mogelijkheden als al die emotionele, tranentrekkende, maar o zo dominante donderende dominees. Zij zijn de zwakken en de kleinen in het kerkverband. Zijn staan buiten het machtsspel dat altijd gespeeld wordt in al die domineeskerken.
Maar juist deze eenvoudige gelovigen zijn Gods oogappel, is mijn vaste overtuiging. Wat zij van Gods goedheid en liefde ervaren, kom je bij de cariere-bekeerden niet tegen, maar dat is wel waar het in de bevinding eigenlijk om zou moeten gaan. Dat je ervaart dat God liefde is.

Bevindelijk kerken.
Mijn stelling zou zijn: vooral de eenvoudige gewone gelovigen (die als onbekeerd doorgaan bij de geestelijke leidslieden) zijn de ware kinderen van God. Zij ervaren Gods heil, zij zijn de ware bevindelijken.

De geestelijke leidslieden daarentegen (die in de ogen van al dat kerkvolk doorgaan voor die zeldzame waarachtige kinderen van God), zij zijn in feite degenen die hun eigen onbenaderbare geloof hebben ontworpen en verwoord. En zij hebben daarmee de toegangspoort tot dit geloof alleen voor zichzelf ontsloten. Daarmee zijn het uiterlijk wel de machthebbers in bevindelijke kring, maar van binnen nemen zij toch geen deel aan het heil van God, dat nu juist voor de armen van geest is gereserveerd.

Er is dus nog hoop voor het bevindelijk christendom.
Want er is nog geloof.
Alleen op andere plaatsen dan veel mensen denken.

gravo

[Bambi]

Er zijn ook bevindelijke dominees die zeggen dat God alleen maar tot ons spreekt via Bijbelteksten en dan ook nog alleen als je in de Bijbel leest of naar een preek luistert.
Dan denk ik juist dat die dominee, bevindelijk weinig heeft meegemaakt.

[Boerin]

Apart zeg. Zo werkt het trouwens volgens mij helemaal niet. Eerst ontmoet je Hem en ervaar je Zijn liefde en dan laat Hij je zien hoe slecht je vlees is en brengt Hij je tot diepe bekering, waarbij je overigens allang jaren gered was, maar dat is meer heiligmaking, niet rechtvaardiging, dat is in 1 keer en bij Paulus was het allemaal in 1 klap volgens mij, maar die ontmoette wel eerst Jezus.

[StillAwake]

Er zijn ook bevindelijke dominees die zeggen dat God alleen maar tot ons spreekt via Bijbelteksten en dan ook nog alleen als je in de Bijbel leest of naar een preek luistert.
Dan denk ik juist dat die dominee, bevindelijk weinig heeft meegemaakt.

Maar de dominee moet toch ook uit de Bijbel preken, en niet zijn eigen geloofsleven tot maat stellen voor anderen?
Dat heeft Paulus bijvoorbeeld ook nooit gedaan.
Persoonlijk wordt ik meer gebouwd door een predikant die de Bijbel openlegt dan door iemand die "bevindelijk veel heeft meegemaakt" zoals jij het noemt.

[Jvslooten]

Maar de dominee moet toch ook uit de Bijbel preken, en niet zijn eigen geloofsleven tot maat stellen voor anderen?
Dat heeft Paulus bijvoorbeeld ook nooit gedaan.

Natuurlijk is het niet de bedoeling dat wij met onze eigen bevinding iemand anders de maat gaan nemen.. maar je kan niet ontkennen dat juist Paulus een ontzettend 'bevindelijke' prediker was. Denk alleen maar aan de bekende passage uit Romeinen 7:15-26.. Paulus negeert zijn zielenleven niet.

Persoonlijk wordt ik meer gebouwd door een predikant die de Bijbel open legt dan door iemand die "bevindelijk veel heeft meegemaakt" zoals jij het noemt.

Ik begrijp wat je bedoeld, maar als de Geest er niet aan te pas komt resulteert het waarschijnlijk in net zo´n dode uitleg als de farizeeërs vroeger.