Arco schreef:Laten we terug gaan naar wat de Bijbel zegt. Daarin tref ik aan:
- apostelen, zoals Paulus, die in hun eigen levensonderhoud voorzien. Dus dat voorgangers betaald worden door de kerk, dat hoeft dus niet.
- ouderlingen en diakenen. Daarbij treffen we tenminste één dame aan die een diaken is (vaak vertaald als dienares, maar het Griekse woord is diaconos).
- bisschoppen treffen we niet in de Bijbel, wel in de vroege kerkgeschiedenis. De rol van een bisschop is sinds die tijd wel veranderd. Terug naar de oorspronkelijke bedoeling.
- geen paus, de Here Jezus heeft Zelf gezegd dat je geen vader boven je mag stellen, want er één Vader.
- geen gekibbel over liturgie, bijbelvertaling, hoedjes, etc. Laten we ons focussen op de kern: Jezus Christus, de Verlosser, de Koning der Joden.
Dies schreef:Dan nog blijft er genoeg over om ruzie over te maken:
1. Waar staat in de Bijbel dat apostelen opgevolgd moeten worden?
2. In 1 Tim 3:1 gaat het over episcopès = bisschoppen. Dus welke functieomschrijving hoort er bij dit ambt?
3. De samenkomst van de gemeente zal toch een bepaalde vorm moeten hebben. Welke 'liturgie?' wordt het dan?
4. We zoeken toch een zo zuiver mogelijke weergave van de Bijbel. We moeten toch weten wat er echt staat geschreven?
5. Wat is de taak van de vrouw in de gemeente?
etc
etc
etc
Er staat niet dat de apostelen opgevolgd moeten worden, maar een gemeente moet geleid worden en het evangelie verkondigd. Daarbij moeten we erkennen dat op Bijbelse gronden je niet kan stellen dat het evangelie alleen door aangestelde mensen moet worden verkondigd. Een dominee wordt opgeleid, alleen daarbij hoor ik van velen dat de theologische vorming geen geloofszaak meer is. Nergens in de Bijbel wordt geëist dat een voorganger of prediker een universitaire opleiding moet hebben.
Het woord "bisschop" is een mogelijke vertaling voor episcopes. Het betekent zoiets als 'opzichter' en 'overziener'. Vanuit deze betekenis is een functieomschrijving wel te distilleren.
De liturgie moeten we elkaar niet voorschrijven, maar van elkaar leren. Ik zou een voorbeeld nemen aan de synagogedienst. Mede doordat ik denk dat de eerste christengemeenten in hun samenkomsten daar niet veel van af geweken hebben. Lezing van de Torah (parasjah) en profetenlezing (haphtarah) aangevuld met de lezing uit het Nieuwe Testament. Zingen en bidden. En wat we weten vanuit de Bijbel: brood breken en wijn.
Persoonlijk ben ik een groot voorstander dat mensen Hebreeuws leren. Hoewel het Nieuwe Testament Grieks is (dat is wat we algemeen aannemen), is het gebaseerd op een Hebreeuwse cultuur en denkwijze. Het leren van Hebreeuws maakt vertalingen grotendeels overbodig, maakt mensen minder afhankelijk van andere mensen (die moeten vertellen wat er zou staan) en maakt dat het gaat om de inhoud, niet om de vorm. Hebreeuws is lang niet zo moeilijk als veel mensen denken, de methode waarop je het leert is wel cruciaal.
De rol van vrouwen moet zeker niet weggestopt worden tot de kinderoppas en zondagsschoolleidsters. Met als gevolg dat hun rol in de samenkomst gemarginaliseerd is.
"Vertrouw op de HEERE met heel je hart, en steun op je eigen inzicht niet." - Spr. 3:5