Remonstranten en Arminianen

[Chaya]

Het lijkt mij goed om eens uit te zoeken wat nu de remonstrantse of Arminiaanse leer is.
Velen erkennen de drie reformatorische belijdenissen niet, begrijpen ze niet, weten niet waarom ze achter in de Bijbel zijn opgenomen of wijzen ze af omdat het niet Bijbels zou zijn.
Welnu, waarin zitten nu toch die verschillen? Ik heb onderstaande van de website van ds Pieters afgehaald, omdat hij het helder kan verwoorden.

1. Uitverkiezing: de remonstranten leren dat we door God worden uitverkoren op grond van ons geloof dat God van te voren in ons ziet
2. De bedoeling / het bereik van Christus' lijden en sterven: de remonstranten leren dat Christus leed en stierf voor alle mensen en dat wij zelf voor de toepassing ervan moeten zorgen. Anders gezegd: wij moeten de kruisdood van Christus krachtig (effectief) maken tot zaligheid, omdat deze kruisdood in zichzelf krachteloos is. Christus' betaling is slechts de mógelijkheid, niet de wérkelijkheid van de verzoening.
3. De doodsstaat van de mens: de remonstranten leren dat de doodsstaat van de mens niet zo totaal is, dat we onbekwaam zijn tot enig zaligmakend goed en geneigd tot alle kwaad
4. Wedergeboorte en bekering: de remonstranten leren dat de mens een goede wil heeft om voor God te kiezen en dat het in onze eigen macht staat om wedergeboren te worden of niet wedergeboren te worden en dat we de Heilige Geest kunnen tegenhouden.
5. De volharding der heiligen = gelovigen: de remonstranten leren dat wij zelf voor de volharding moeten en kunnen zorgen, om zalig te worden. We worden niet door God bewaard en gered, tenzij wij zelf ons bewaren en redden. God wordt dus afhankelijk gemaakt van ons.

Kort samengevat: de remonstranten verheerlijkten de mens en onteerden God; en ze ontroofden zo aan Gods kerk de enige troost. De contra-remonstranten weerlegden dit alles vanuit de Schrift. Ze verheerlijkten God in Zijn verkiezend welbehagen, in Zijn krachtige verzoening, in Zijn eenzijdige zaligmakende werking en in Zijn onwankelbare trouw. Alleen, ze vernederden de mens daarmee wel op het diepst (net zoals de Bijbel doet). En dat staat ons niet aan. Daarom is het remonstrantisme nog steeds niet uitgestorven, maar leeft het in ons aller hart.


Dit is dus niet refo, maar hervormd of gereformeerd.

Vooral de laatste zin is heel kenmerkend, dat kun je geregeld terugvinden in sommige postings.

Voor wie het gehele artikel wil lezen: dspieters.refoweb.nl/1274083.htm

[Yoshi]

Het lijkt mij goed om eens uit te zoeken wat nu de remonstrantse of Arminiaanse leer is.
....

Kort samengevat: de remonstranten verheerlijkten de mens en onteerden God; en ze ontroofden zo aan Gods kerk de enige troost.

Zo te zien ben je er zelf wel uit wat het volgens jou is.
Dan is het klaar toch?

[Dies]

Daarom is het remonstrantisme nog steeds niet uitgestorven, maar leeft het in ons aller hart.

Ik protesteer tegen deze conclusie. Ook weer typisch gereformeerd om alle mensen of gelovigen gelijk te schakelen onder een bepaalde ondeugd of ketterij.

[rotterdam]

Het lijkt mij goed om eens uit te zoeken wat nu de remonstrantse of Arminiaanse leer is.

Vijf artikelen van de remonstranten
In januari 1610 stelden de remonstranten de vijf artikelen van de remonstranten op. De artikelen luiden als volgt:

Wij geloven:

Artikel 1

Dat God, door een eeuwig en onveranderlijk besluit in Jezus Christus Zijn Zoon, voor de grondlegging der wereld besloten heeft om uit het gevallen, zondige menselijke geslacht diegenen in Christus en om Christus' wil en door Christus zalig[1] te maken, die door de genade van de Heilige Geest, in Zijn Zoon Jezus Christus geloven en in dit geloof en in de gehoorzaamheid van het geloof, door dezelfde genade tot aan het einde toe zouden volharden en daarentegen de onbekeerlijken en de ongelovigen in de zonde en onder de toorn te laten en te verdoemen als vreemd van Christus, naar het woord van het heilig evangelie bij Johannes 3:36; Wie in de Zoon gelooft heeft eeuwig leven, wie de Zoon niet wil gehoorzamen zal dat leven niet kennen; integendeel, Gods toorn blijft op hem rusten en andere Schriftplaatsen meer.

Artikel 2

Dat in overeenstemming daarmee Jezus Christus, de Zaligmaker van de wereld, voor allen en voor ieder mens gestorven is, zo, dat Hij voor allen door de dood van het kruis de verzoening en de vergeving der zonden verworven heeft, echter zo, dat niemand deze vergeving der zonden metterdaad geniet, dan alleen de gelovigen, mede naar het woord van het evangelie van Johannes 3:16; Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. en in 1 Johannes 2:2; Hij is het die verzoening brengt voor onze zonden, en niet alleen voor die van ons, maar voor de zonden van de hele wereld.

Artikel 3

Dat de mens het zaligmakende geloof van zichzelf niet heeft, en ook niet door de kracht van zijn wil, omdat hij in de stand van de afwijking en van de zonde, niets goeds, dat waarlijk goed is (zoals inzonderheid het zaligmakend geloof), uit en van zichzelf kan willen, denken of doen. Maar dat het nodig is, dat hij door God in Christus door de Heilige Geest herboren wordt en vernieuwd, in verstand, gevoel of wil en in alle krachten, opdat hij hetware goed recht moge verstaan, bedenken, willen, en volbrengen naar het woord van Christus in Johannes 15:5; Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken. Als iemand in mij blijft en ik in hem, zal hij veel vrucht dragen. Maar zonder mij kun je niets doen..

Artikel 4

Dat deze genade van God is het begin, de voortgang en de voltooiing van alle goeds, ook zo ver, dat de wedergeboren mens zelf, zonder deze voorgaande of toekomende, opwekkende, volgende en medewerkende genade, noch het goede kan denken, willen of doen en ook geen enkele verzoeking ten kwade kan weerstaan. Zodat alle goede daden of werkingen die men maar bedenken kan, toegeschreven moeten worden aan de genade van God in Christus. Maar als het gaat om de manier van de werking van deze genade, deze is niet onwederstandelijk, want er staat van velen geschreven, dat zij de Heilige Geest wederstaan hebben, Handelingen 7 en elders op vele plaatsen.

Artikel 5

Dat zij, die Jezus Christus door een waar geloof zijn ingelijfd en derhalve Zijn levendmakende Geest deelachtig zijn geworden, overvloedige kracht hebben om tegen de satan, de zonde, de wereld en hun eigen vlees te strijden en de overwinning te verkrijgen, wel te verstaan: altijd door de bijstand van de Heilige Geest. En dat Jezus Christus hen door Zijn geest in alle verzoekingen bijstaat, de hand biedt en wanneer zij maar alleen ten strijde bereid zijn en Zijn hulp begeren en niet in gebreke blijven, staande houdt, zodat zij door geen list, noch door geweld van de satan verleid of uit de handen van Christus getrokken kunnen worden, naar het woord van Christus: Niemand zal ze uit Mijn hand rukken (Johannes 10:29). Maar of zij niet door nalatigheid het beginsel van hun wezen in Christus verlaten, de tegenwoordige wereld weer aannemen, van de heilige leer, die hun eenmaal is overgegeven afwijken, de goede consciëntie verliezen, de genade verwaarlozen, zou eerst nader uit de Heilige Schrift onderzocht moeten worden, voordat wij met volle verzekering van ons gemoed zouden kunnen leren.

[Pcrtje]

Welnu, waarin zitten nu toch die verschillen? Ik heb onderstaande van de website van ds Pieters afgehaald, omdat hij het helder kan verwoorden.

Ik vermoed dat je dat toch vooral doet omdat hij in jouw straatje past. Het leidt vaak tot beter begrip van de stelling om de voorstanders hun eigen visie uit te leggen dan om louter af te gaan op de poging die tegenstanders daartoe doen.

Kort samengevat: de remonstranten verheerlijkten de mens en onteerden God; en ze ontroofden zo aan Gods kerk de enige troost.

De conclusie bevat twee drogredenen, namelijk een non sequitur en een argumentum ad passiones. Ds. Pieters heeft hierin dan ook geen gelijk.

[JongeLeerling]

Ik protesteer tegen deze conclusie. Ook weer typisch gereformeerd om alle mensen of gelovigen gelijk te schakelen onder een bepaalde ondeugd of ketterij.

En waarom ben je het niet met deze uitspraak eens? Wat klopt er volgens jou niet? Herken je jezelf er niet in? Of vind je het overtrokken? Als ik je dus goed begrijpt vind je dat niet alle mensen remonstrantisme leeft? En waarom dan niet?

[Dies]

Ik protesteer tegen deze conclusie. Ook weer typisch gereformeerd om alle mensen of gelovigen gelijk te schakelen onder een bepaalde ondeugd of ketterij.

En waarom ben je het niet met deze uitspraak eens? Wat klopt er volgens jou niet? Herken je jezelf er niet in? Of vind je het overtrokken? Als ik je dus goed begrijpt vind je dat niet alle mensen remonstrantisme leeft? En waarom dan niet?

Het is niets anders dan bevindelijke retoriek. Als ik het serieus moet nemen dan vind ik het overdreven om er zomaar van uit te gaan dat ieder mens of iedere gelovige behept is met remonstrantisme. Ik herken dat ook niet bij mezelf. Okay, ik wijk af van de calvinistische definities van verkiezing en verwerping maar daarmee ben ik nog geen remonstrant. En het leeft ook niet in mijn hart.

[benefietdiner]

Het lijkt mij goed om eens uit te zoeken wat nu de remonstrantse of Arminiaanse leer is.
Velen erkennen de drie reformatorische belijdenissen niet, begrijpen ze niet, weten niet waarom ze achter in de Bijbel zijn opgenomen

Remonstranten en Contraremonstranten waren het niet eens over de rolverdeling tussen mens en God. Daar komt bij dat het ook een politieke machtsstrijd was wat Johan van Oldenbarnevelt zijn hoofd kosten.

Als je echt wil discussiëren over de DL moet je het niet in een topic plaatsen met de vooringenomenheid niet tegen de DL zijn. Dit overwegende wil je dus niet echt redetwisten over de DL.

Opmerking: de DL zijn niet achter in de Bijbel opgenomen. Dit is al een grote onwetendheid lijkt mij.

[Speedy]

Remonstranten en Contraremonstranten waren het niet eens over de rolverdeling tussen mens en God. Daar komt bij dat het ook een politieke machtsstrijd was wat Johan van Oldenbarnevelt zijn hoofd kosten..

Het gaat niet om de remonstranten en de contra-remonstranten, het gaat juist om het verschil tussen het Arminianisme en remonstrantisme.

[elbert]

het gaat juist om het verschil tussen het Arminianisme en remonstrantisme.

Historisch gezien is er geen verschil, al zullen de huidige remonstranten over het algemeen totaal niet meer weten waar het ook alweer om ging.

[Dies]

Historisch gezien is er geen verschil, al zullen de huidige remonstranten over het algemeen totaal niet meer weten waar het ook alweer om ging.

Historisch gezien is er juist wel verschil. Aanvankelijk was er slechts sprake van een conflict tussen enkele theologen wat niet per definitie aanleiding hoefde te zijn tot een scheuring. Arminius heeft zelf nooit aangestuurd naar een breuk. Gomarus was als strijder voor de calvinistische leer veel feller dan Arminius, die gewoon zijn standpunt verdedigde. Na de dood van Arminius verscherpte de tegenstelling tussen de volgelingen van Arminius en die van Gomarus. Uiteindelijk is politieke inmenging aanleiding geworden tot een scheuring in de kerk. Een scheuring die er wellicht nooit zou zijn geweest als de volgelingen van Arminius de zelfde eruditie hadden gehad als hun leermeester.

[hans0166]

*off topic*

[Speedy]

Historisch gezien is er geen verschil, al zullen de huidige remonstranten over het algemeen totaal niet meer weten waar het ook alweer om ging.

Historisch gezien is er juist wel verschil. Aanvankelijk was er slechts sprake van een conflict tussen enkele theologen wat niet per definitie aanleiding hoefde te zijn tot een scheuring. Arminius heeft zelf nooit aangestuurd naar een breuk. Gomarus was als strijder voor de calvinistische leer veel feller dan Arminius, die gewoon zijn standpunt verdedigde. Na de dood van Arminius verscherpte de tegenstelling tussen de volgelingen van Arminius en die van Gomarus. Uiteindelijk is politieke inmenging aanleiding geworden tot een scheuring in de kerk. Een scheuring die er wellicht nooit zou zijn geweest als de volgelingen van Arminius de zelfde eruditie hadden gehad als hun leermeester.

Inderdaad is er historisch gezien een groot verschil. De remonstranten trokken conclusies die Arminius nooit getrokken zou hebben. Juist Gomarus zag het gevaar in het uitwerken van Arminius mbt het Welbehagen van God. Hij zag de eerste tekenen van eventuele dwalingen op komen, daarom ageerde hij zo tegen Arminius. De opkomst van de remonstranten was onvermijdelijk, want ten diepste waren zij het ook niet met Arminius eens, maar het was de enige mogelijkheid om adhv diverse punten uit zijn theologie een plek in de kerk te behouden.

Als Arminius geweten zou hebben waar het op uit zou lopen had hij zijn theologie ingekaderd en uitgewerkt. Nevertheless, heeft zijn werk wel opening gecreerd voor een vrije wil en voor verder uitwerken van de logica mbt het Welbehagen.

[benefietdiner]

Remonstranten en Contraremonstranten waren het niet eens over de rolverdeling tussen mens en God. Daar komt bij dat het ook een politieke machtsstrijd was wat Johan van Oldenbarnevelt zijn hoofd kosten..

Het gaat niet om de remonstranten en de contra-remonstranten, het gaat juist om het verschil tussen het Arminianisme en remonstrantisme.

In de D.L. wordt toch weldegelijk Arminius en Gomarus oftewel remonstrants en contraremonstranten tegenover elkaar geplaatst. Het zal zo zijn, zoals je zegt, dat het de volgelingen van Arminius zijn die het conflict aanscherpte en Arminius persoonlijk zelf niet maar dat is dan accident. Misschien worden ze daarom ook wel Rekkelijken en preciezen genoemd.

[Speedy]

In de D.L. wordt toch weldegelijk Arminius en Gomarus oftewel remonstrants en contraremonstranten tegenover elkaar geplaatst. Het zal zo zijn, zoals je zegt, dat het de volgelingen van Arminius zijn die het conflict aanscherpte en Arminius persoonlijk zelf niet maar dat is dan accident. Misschien worden ze daarom ook wel Rekkelijken en preciezen genoemd.

Euh, Arminius was ten tijde van de synode van Dordrecht alreeds overleden. De theologie van de contra-remonstranten ging veel en veel verder dan ooit Arminius heeft geleerd. Dwz dat Arminius niet te ver is gegaan, maar wel dat er een groot verschil zit tussen Arminius en de contra-remonstranten