De gemeente, een bijbelse opdracht

Om te kunnen posten in dit forum is lidmaatschap van een gebruikersgroep (leden Religie-fora) nodig.
Klik hier voor meer info en het aanvragen van postrecht

Moderators: henkie, elbert, Moderafo's

Gebruikersavatar
Teus
Majoor
Majoor
Berichten: 2406
Lid geworden op: 15 dec 2011 13:14

Re: De gemeente, een bijbelse opdracht

Berichtdoor Teus » 09 okt 2016 14:02

Chaya schreef:We kunnen beter bij onszelf ontdekken bij welke dieren we horen, de schapen of de bokken.
Het gaat erom hoe je je plaats als lid in de gemeente inneemt!
Doe je dat met getrouwheid en met inzet?
Laat je gemakkelijk je plaats leeg, blijf je misschien bij bepaalde predikanten weg, omdat ze te zwaar of te licht preken........


In de eerste instantie totaal onbelangrijk, sorry.
We kunnen onszelf niet aan onze zonden ontdekken, dat kan alleen God door de Heilige Geest.
Voor ons is daar geen specifieke plaats voor, zelfs niet in de kerk, het kan overal waar jij je tot Hem begeeft, waar jij belijdt en erkent dat je gezondigd hebt.
Het gaat er om hoe je je leven verantwoordt voor God, of dat nu in de kerk is, op je werk, in de kroeg of de sauna.
Wat, als je 50 jaar lang met alle getrouwheid 2x per week in de kerk komt en je hebt nog steeds niet je hart ontsloten voor God?
Het gaat er echt niet om hóe jij je plaats inneemt in de kerkelijke gemeente Chaya, maar óf je een plaats hebt in de gemeente van Christus.

Blijf jij kerken als de preek te licht of te zwaar is?
Ik niet, als het me niet dichter bij God brengt heb ik er niets te zoeken.
„Doch een ongeestelijk mens aanvaardt niet hetgeen van de Geest Gods is.” 1 Kor.2:14a

Gebruikersavatar
gravo
Majoor
Majoor
Berichten: 2017
Lid geworden op: 12 jan 2009 23:20

Re: De gemeente, een bijbelse opdracht

Berichtdoor gravo » 09 okt 2016 14:32

Teus schreef:(...) Als er volgens jou geen verschil is dan zijn kerkgangers volgens jou ook behouden. Lijkt me niet zo moeilijk.(...)


Nee, Teus, je begrijpt me niet goed. Het gaat mij om het feit dat je op het uiterlijk van mensen niets kunt zien over hun geestelijke staat.
Je ontmoet mensen binnen de kerk / gemeente.
Je weet (in het algemeen) dat er ware en niet-ware gelovigen zijn.
Maar er is nauwelijks iets te bedenken op grond waarvan je een geloofwaardig oordeel kunt geven.

Zoals ik al zei, alle variatie aan mensen (rijk, arm, dik, dun, vaak, minder vaak aanwezig) is geen goede oordeelsgrond. Als men zich in uiterlijke zin goed gedraagt (ik bedoel dat ze niet openlijk zondigen), dan heb ik persoonlijk geen enkel criterium in handen om van de een te vinden dat hij wel een waarachtige gelovige is en van de ander niet.

Die verlegenheid laat mij dan besluiten om van het goede uit te gaan en iedereen waarvan het tegendeel niet is gebleken als waarachtige broeder en zuster te accepteren. Dat komt de gemeente ten goede denk ik.

Want het alternatief, om van iedereen maar te veronderstellen dat hij/zij geen waarachtige gelovige is, dat vervlakt de prediking pas echt.
Want dan zeg je met zoveel woorden: al die tientallen jaren prediking hebben tot nu toe nul komma nul uitgehaald.

gravo
'Von Gott wissen wir nichts. Aber dies Nichtwissen ist Nichtwissen von Gott'
(Franz Rosenzweig, Der Stern der Erlösung)

rotterdam
Generaal
Generaal
Berichten: 4636
Lid geworden op: 07 aug 2013 07:24

Re: De gemeente, een bijbelse opdracht

Berichtdoor rotterdam » 09 okt 2016 16:22

Christus spreekt tot de schare en tot de discipelen tezamen in b.v. Matth. 23;

Toen sprak Jezus tot de scharen en tot Zijn discipelen,
want Een is uw Meester, namelijk Christus; en gij zijt allen broeders.

waren dat allemaal schapen?

Gebruikersavatar
Teus
Majoor
Majoor
Berichten: 2406
Lid geworden op: 15 dec 2011 13:14

Re: De gemeente, een bijbelse opdracht

Berichtdoor Teus » 09 okt 2016 20:16

Teus schreef:(...) Als er volgens jou geen verschil is dan zijn kerkgangers volgens jou ook behouden. Lijkt me niet zo moeilijk.(...)


gravo schreef:Nee, Teus, je begrijpt me niet goed. Het gaat mij om het feit dat je op het uiterlijk van mensen niets kunt zien over hun geestelijke staat.
Je ontmoet mensen binnen de kerk / gemeente.
Je weet (in het algemeen) dat er ware en niet-ware gelovigen zijn.
Maar er is nauwelijks iets te bedenken op grond waarvan je een geloofwaardig oordeel kunt geven.


Oke ik begrijp het. Inderdaad kun je niet altijd aan de buitenkant zien hoe iemands geestelijke staat is.
Maar om dan er van uit te gaan dat ze allemaal behouden zijn is net zo kwalijk als te veronderstellen dat ze allemaal verloren zijn.
Beide is niet aan ons. Wanneer je onterecht zegt dat iemand behouden is doe je, in mijn visie, God te kort aan Zijn Soevereiniteit en Gerechtigheid.
Wanneer je onterecht zegt dat iemand verloren is doe je, naar mijn mening, God te kort in Zijn Genade en Barmhartigheid.
"Oordeelt niet" gaat op in beide gevallen.

gravo schreef:Zoals ik al zei, alle variatie aan mensen (rijk, arm, dik, dun, vaak, minder vaak aanwezig) is geen goede oordeelsgrond. Als men zich in uiterlijke zin goed gedraagt (ik bedoel dat ze niet openlijk zondigen), dan heb ik persoonlijk geen enkel criterium in handen om van de een te vinden dat hij wel een waarachtige gelovige is en van de ander niet.


Daarom is het beter het te laten rusten.

gravo schreef:Die verlegenheid laat mij dan besluiten om van het goede uit te gaan en iedereen waarvan het tegendeel niet is gebleken als waarachtige broeder en zuster te accepteren. Dat komt de gemeente ten goede denk ik.


Die mening deel ik in het geheel niet, het gaat overigens om God en niet om mensen.
„Doch een ongeestelijk mens aanvaardt niet hetgeen van de Geest Gods is.” 1 Kor.2:14a

Gebruikersavatar
BladeStraight
Luitenant
Luitenant
Berichten: 739
Lid geworden op: 13 okt 2014 14:45

Re: De gemeente, een bijbelse opdracht

Berichtdoor BladeStraight » 09 okt 2016 22:41

rotterdam schreef:Christus spreekt tot de schare en tot de discipelen tezamen in b.v. Matth. 23;

Toen sprak Jezus tot de scharen en tot Zijn discipelen,
want Een is uw Meester, namelijk Christus; en gij zijt allen broeders.

waren dat allemaal schapen?


Als je dit in zijn verband plaatst:

8 Doch gij zult niet Rabbi genaamd worden; want Een is uw Meester, namelijk Christus; en gij zijt allen broeders.
9 En gij zult niemand uw vader noemen op de aarde; want Een is uw Vader, namelijk Die in de hemelen is.
10 Noch zult gij meesters genoemd worden; want Een is uw Meester, namelijk Christus.

wordt het duidelijk. Allen van wie God de Vader is, en van wie Christus de Meester is, zijn broeders en zusters.
“You contribute nothing to your salvation except the sin that made it necessary.”
― Jonathan Edwards

Gebruikersavatar
mona
Majoor
Majoor
Berichten: 1990
Lid geworden op: 04 mei 2012 21:06

Re: De gemeente, een bijbelse opdracht

Berichtdoor mona » 10 okt 2016 10:33

mona schreef:Ik kan niet mee met jou visie, in die zin, dat iedereen een kind van God is, tenzij het tegendeel is bewezen.
Het gevaar daarvan is dan dat de inhoud van de preek vervlakt.
Teus schreef:Misschien kun je uitleggen wat je hiermee exact wil zeggen?


Als men bij iedereen geloof veronderstelt, (zoals ook bij ons in de kerk, dit is een gemeentevisie waar ik niet achter sta) dan hoeft er in de preek niet meer gewezen te worden op de noodzaak om gered te worden.
We zijn immers allemaal gered? Hoe je gered kunt worden, en hoe gewillig Christus is om te redden, het hoeft allemaal niet meer aan de orde te komen.
Het is voor iedereen een gepasseerd station.
Daar kun je verschrikkelijk mee in de knoop komen, als God in je leven gaat werken.




Ik plaats hierbij een artikel van Paul Visser. Die geeft exact aan wat er in onze gemeente gebeurd.
Ik citeer de kern eruit, wat tussen haakjes staat is van mij:


"....Ik weet helaas maar al te goed dat dit type existentiële strijd in de gereformeerde traditie tot veel vrome misstanden heeft geleid: geestelijk navelstaren, eindeloos wroeten in je ziel, levenslange heilsonzekerheid. Die uitwassen laten onverlet dat elke generatie op de een of andere manier door dit gevecht heen zal moeten, wil het daadwerkelijk en persoonlijk hoop krijgen op God, geworteld raken in Christus en gevoed worden door de Geest. (eerst wedergeboorte, en daarna geloof)

aangepraat

Zou het kunnen zijn dat een opgroeiende generatie van kinds af aan inmiddels te veel wordt aangepraat dat Jezus op voorhand je beste vriend is? De gevolgen daarvan zie ik om me heen: geloof als het sluitstuk van een redenering, zonder daadwerkelijke bekering, zonder ‘goede strijd’ om met God in het reine te komen. Een geloof ‘van horen zeggen’, zonder zelf Zijn overtuigende stem te hebben vernomen. Een geloof dat je jezelf voor een appel en een ei hebt eigengemaakt. (kortom: niet door wedergeboorte een nieuwe schepping geworden)

Maar een geloof dat daarom ook voor de eerste de beste schotel linzen van de hand kan worden gedaan. Daarmee zijn we bij de kern. Een geloof dat niet op leven en dood is verworven, wordt niet als een kostbaar geschenk gekoesterd. Het is niet bestand tegen de kritische vragen van een wereld die het zonder God ook prima voor elkaar heeft. Het is evenmin opgewassen tegen de harde werkelijkheid van alledag, waarin je vaak bitter weinig van God gewaar wordt. De twijfel zit bij velen maar net onder de oppervlakte. En zodra ze de kop opsteekt, blijkt ze veel dieper geworteld dan men zelf vermoedde. Geruisloos valt het geloof af, als een verdord blad van een boom. Geloof dat niet ontvonkt is aan de omgang met God, met alle verbijstering en verrukking vandien, wordt op den duur een saaie bedoening. Het wordt een riedel, die je steeds minder raakt en die je na verloop van tijd beu wordt". (En men de kerk verlaat...wat was dit dan voor geloof?)

https://www.nd.nl/kerkganger?s=W8M040SL ... LLNA%3D%3D


Gister werd de uitspraak gedaan: de loopbaan van je geloof begint in de armen van je ouders (verwijzing naar de doop, de preek ging over volharding).
Zo wordt het geloof je al aangepraat terwijl je nog van niets weet. Dit heeft niets met Gods verbond te maken.
Je loopbaan in het geloof begint bij de wedergeboorte, niet bij de doop!
Christus is dan al je Vriend vanaf je geboorte, en ben je al wedergeboren door de doop.
Er hoeft niets meer gebeuren. De preken zijn hierop afgestemd.
Dat bedoel ik met vervlakking. Het onuitsprekelijk offer van Christus en de liefde van de Vader wordt zo meer en meer gedevalueerd.
Zie het artikel van Paul Visser. Zo herkenbaar.

De enige hoop is een herleving en opwekking. De uitstorting van Gods Geest die ons de ogen opent!
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand,
hoe staat het met mijn binnenkant?

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: De gemeente, een bijbelse opdracht

Berichtdoor Chaya » 10 okt 2016 14:29

Teus schreef:Voor ons is daar geen specifieke plaats voor, zelfs niet in de kerk, het kan overal waar jij je tot Hem begeeft, waar jij belijdt en erkent dat je gezondigd hebt.

God heeft ons geen individuele christenen gemaakt. Zelfs in landen waar het zeer gevaarlijk is en men in het geheim bij elkaar moet komen, is er grote behoefte aan samenkomsten.
In het N.T. vormden de eerste christenen de eerste gemeenten en bleef men niet in de huizen zitten.
Teus schreef:Het gaat er om hoe je je leven verantwoordt voor God, of dat nu in de kerk is, op je werk, in de kroeg of de sauna.

In de eerste plaats zijn we er om God te dienen, te loven en te prijzen, in de kerk dus. En als vervolg daarop, tijdens de werkweek.
Teus schreef:Wat, als je 50 jaar lang met alle getrouwheid 2x per week in de kerk komt en je hebt nog steeds niet je hart ontsloten voor God?

Aan wie ligt dat dan?
Teus schreef:Blijf jij kerken als de preek te licht of te zwaar is?

Ik blijf nooit thuis omdat de predikant bekend staat als te zwaar of te licht, of een spraakgebrek heeft, of de kerk te lang aanhoudt.
Het is de ene zondag aangenamer dan de andere, maar dat kan evengoed aan mij liggen.
Valt het zaad in weltoebereide grond? Hebben wij gevraagd om een geopend oor en een geopend hart?
Teus schreef:Ik niet, als het me niet dichter bij God brengt heb ik er niets te zoeken.

Wat betekent: dichter bij God komen in dit verband?
Als ik in de kerk zit kan ik vrijwel niet dichter tot God komen, omdat Hij daar tot ons spreekt, middels zijn knechten.
gravo schreef:Want het alternatief, om van iedereen maar te veronderstellen dat hij/zij geen waarachtige gelovige is, dat vervlakt de prediking pas echt.

Je kent de uitspraak dus niet: een dominee moet zo preken dat het Woord zo gebracht wordt en verstaan wordt door iemand die voor het eerst in de kerk zit of iemand die voor het laatst er zit.

Ik lees net in het verslag van de toogdag op RD.nl:
Paulus heeft gewerkt in de gemeente van Thessalonica. Hij had daar met gevaar voor eigen leven een gemeente bijeen vergaderd, had er de Schriften open gelegd en de Christus verklaard. Op zijn prediking heeft de apostel het wonder van vrije genade zien gebeuren onder Jood en heidenen.

Maar er was vijandschap ontstaan, want waar God werkt, daar is de duivel op de been. Paulus heeft de gemeente moeten verlaten. En satan heeft hem een en andermaal belet tot de gemeente terug te keren. Daarom schrijft Paulus een brief, vooral gericht aan de ware gelovigen in Thessalonica. Hij schrijft dat hij Timótheüs heeft gezonden, zijn geestelijke zoon, zijn geestelijke broeder zelfs, om de gemeente in het Woord te versterken en te vermanen in het geloof, zodat ze zullen blijven bij de leer naar de Godzaligheid is.”

Dit is nog een toevoeging. Hoe belangrijk de gemeente genoemd wordt!
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
Teus
Majoor
Majoor
Berichten: 2406
Lid geworden op: 15 dec 2011 13:14

Re: De gemeente, een bijbelse opdracht

Berichtdoor Teus » 10 okt 2016 15:27

Teus schreef:Voor ons is daar geen specifieke plaats voor, zelfs niet in de kerk, het kan overal waar jij je tot Hem begeeft, waar jij belijdt en erkent dat je gezondigd hebt.

God heeft ons geen individuele christenen gemaakt. Zelfs in landen waar het zeer gevaarlijk is en men in het geheim bij elkaar moet komen, is er grote behoefte aan samenkomsten.
In het N.T. vormden de eerste christenen de eerste gemeenten en bleef men niet in de huizen zitten.

Nee, waar het gevaarlijk is hoeven ze niet proberen te evangeliseren op straat.
Dat is ook om te eten van Gods Woord, te groeien in het geloof.
Ik wil ze niet te eten geven, degenen die niet in de kerk tot bekering gekomen zijn.
God is aan plaats noch tijd gebonden betreft bekering, daar hadden we het toch over?
Jezus stond in een bootje op het meer.


Teus schreef:Het gaat er om hoe je je leven verantwoordt voor God, of dat nu in de kerk is, op je werk, in de kroeg of de sauna.

In de eerste plaats zijn we er om God te dienen, te loven en te prijzen, in de kerk dus. En als vervolg daarop, tijdens de werkweek.
Hoezo, in de kerk DUS. God is aan plaats noch tijd gebonden.
Niet in de eerste plaats in de kerk Chaya, overal. Voor God is het belangrijk dát je het doet en niet wáár je het doet.

Teus schreef:Wat, als je 50 jaar lang met alle getrouwheid 2x per week in de kerk komt en je hebt nog steeds niet je hart ontsloten voor God?

Aan wie ligt dat dan?
Aan die persoon natuurlijk, maar dat kan overal.
Ik kwam tot bekering, niet in de kerk en ook niet door de kerk.
Alles wat je doet om wedergeboren te worden zonder direct naar Jezus te gaan, is doelloos.

Teus schreef:Blijf jij kerken als de preek te licht of te zwaar is?

Ik blijf nooit thuis omdat de predikant bekend staat als te zwaar of te licht, of een spraakgebrek heeft, of de kerk te lang aanhoudt.
Het is de ene zondag aangenamer dan de andere, maar dat kan evengoed aan mij liggen.
Valt het zaad in weltoebereide grond? Hebben wij gevraagd om een geopend oor en een geopend hart?
Dat is voor mij geen vraag, een vanzelfsprekendheid.
Dus jij hebt geen voorkeur van kerk? Het ligt altijd aan jou?
Als ik week aan week geen voedsel krijg, heeft God misschien wel iets anders voor me. Althans dat breng ik bij Hem.

Teus schreef:Ik niet, als het me niet dichter bij God brengt heb ik er niets te zoeken.

Wat betekent: dichter bij God komen in dit verband?
Als ik in de kerk zit kan ik vrijwel niet dichter tot God komen, omdat Hij daar tot ons spreekt, middels zijn knechten.
Dat is diepe armoede Caya, als je het alleen van voorgangers moet hebben.
Dichter bij God leven is groeien in het geloof, het versterken van je relatie met Hem.
Een relatie is dat Jezus in je hart leeft, overal waar je bent. Je bent onlosmakelijk met elkaar verbonden. Hij is niet Het Middelpunt van belangstelling maar Het Middelpunt van je leven, overal waar je bent.Dan gaat Hij je leren, De Beste Leermeester.
„Doch een ongeestelijk mens aanvaardt niet hetgeen van de Geest Gods is.” 1 Kor.2:14a

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: De gemeente, een bijbelse opdracht

Berichtdoor Chaya » 10 okt 2016 15:50

Teus schreef:Nee, waar het gevaarlijk is hoeven ze niet proberen te evangeliseren op straat.
Dat is ook om te eten van Gods Woord, te groeien in het geloof.

En toch spreken ze er vrijuit over God, met gevaar voor hun leven! Ze houden het niet binnenskamers, want anders zou de gemeente niet groeien.
Onlangs nog gehoord van een evangelistenechtpaar, werkzaam in China.
Teus schreef:degenen die niet in de kerk tot bekering gekomen zijn.
God is aan plaats noch tijd gebonden betreft bekering, daar hadden we het toch over?

Nee, daar hadden we het niet over. Dit topic gaat over de kerkelijke gemeente.
Een heiden die door God krachtdadig bekeerd wordt, gaat op zoek naar geestelijk voedsel.
Teus schreef:Niet in de eerste plaats in de kerk Chaya, overal. Voor God is het belangrijk dát je het doet en niet wáár je het doet.

Het gaat over het spreken van de Heere, het geestelijk onderwijs en dat is in de kerk, tezamen met je medebroeders en zusters.
Teus schreef:Ik kwam tot bekering, niet in de kerk en ook niet door de kerk.

En dus is het gerechtvaardigd om thuis te blijven?
Teus schreef:Dat is voor mij geen vraag, een vanzelfsprekendheid.
Dus jij hebt geen voorkeur van kerk?

Wat is een vanzelfsprekendheid?
Ik heb in die zin een voorkeur, dat ik graag kerken in de rechterflank, de zgn. bevindelijke richting, bezoek.
Maar ik heb geen strikte voorkeur voor een bepaald kerkverband, al ben ik dan zelf belijdend lid van de CGK. Dat is "mijn" kerk en daar kerk ik elke zondag. Maar zoals je weet is de CGK nogal verdeeld, dus dat kan per week echt wel verschillen, helaas.
Teus schreef:Als ik week aan week geen voedsel krijg, heeft God misschien wel iets anders voor me.

Iets anders als voedsel? Dat begrijp ik niet.
Wanneer je niet gevoed en bemoedigd wordt, kan het geloof "inzakken", omdat de duivel graag gebruik maakt van deze hiaten.
Teus schreef:Dat is diepe armoede Caya, als je het alleen van voorgangers moet hebben.

Je maakt er nu iets heel anders van, dan ik geschreven heb.
Ik heb het nergens over vastklampen aan een dominee.
Teus schreef:Een relatie is dat Jezus in je hart leeft, overal waar je bent. Je bent onlosmakelijk met elkaar verbonden. Hij is niet Het Middelpunt van belangstelling maar Het Middelpunt van je leven, overal waar je bent.Dan gaat Hij je leren, De Beste Leermeester.

En dat gebeurt ook langs de middellijke weg.
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
Teus
Majoor
Majoor
Berichten: 2406
Lid geworden op: 15 dec 2011 13:14

Re: De gemeente, een bijbelse opdracht

Berichtdoor Teus » 10 okt 2016 16:20

Het ging over de schapen en de bokken. Zie het citaat.
„Doch een ongeestelijk mens aanvaardt niet hetgeen van de Geest Gods is.” 1 Kor.2:14a

rotterdam
Generaal
Generaal
Berichten: 4636
Lid geworden op: 07 aug 2013 07:24

Re: De gemeente, een bijbelse opdracht

Berichtdoor rotterdam » 10 okt 2016 18:10

BladeStraight schreef:Als je dit in zijn verband plaatst:

8 Doch gij zult niet Rabbi genaamd worden; want Een is uw Meester, namelijk Christus; en gij zijt allen broeders.
9 En gij zult niemand uw vader noemen op de aarde; want Een is uw Vader, namelijk Die in de hemelen is.
10 Noch zult gij meesters genoemd worden; want Een is uw Meester, namelijk Christus.

wordt het duidelijk. Allen van wie God de Vader is, en van wie Christus de Meester is, zijn broeders en zusters.


Het gaat er hier toch over hoe je de mensen moet aanspreken ?

Daarbij het broeder- en zusterschap is niet exclusief voor christenen.

Gebruikersavatar
gravo
Majoor
Majoor
Berichten: 2017
Lid geworden op: 12 jan 2009 23:20

Re: De gemeente, een bijbelse opdracht

Berichtdoor gravo » 10 okt 2016 22:12

mona schreef:Ik kan niet mee met jou visie, in die zin, dat iedereen een kind van God is, tenzij het tegendeel is bewezen.


Hier wil ik graag nog even wat recht zetten. Het lijkt alsof je me goed citeert, maar toch is dat niet het geval.

Mijn visie is niet dat iedereen een kind van God is, tenzij het tegendeel is bewezen.
Mijn visie is dat we andere kerk- of gemeenteleden moeten houden voor een kind van God, zolang het tegendeel niet is bewezen.

Wij weten dat natuurlijk niet zeker. Want het is bekend dat er in de gemeente mensen zijn van verschillende geestelijke staat.
Maar die onzekerheid ontslaat ons niet van de verplichting om zo goed mogelijk met leden van de geloofsgemeenschap om te gaan.

Om niet het gevaar te lopen een negatief geestelijk oordeel te vellen over ware kinderen van God (ons oordeelsvermogen kan onthutsend tekort schieten), kunnen we beter uitgaan van de gedachte dat mensen die hun hele korte of lange leven al tot de kerk of gemeente behoren, de vruchten van de prediking hebben ondergaan en om die reden als ware kinderen van God tot het lichaam van Christus behoren.

Tenzij de prediking en de gemeente van onze Here Jezus Christus zo weinig om het lijf heeft, dat een wereldse gemeenschap nauwelijks van een christelijke gemeenschap is te onderscheiden. Dat er in de kerk even weinig geloof voorkomt als in de wereld. Dat weiger ik aan te nemen.
Als ik ergens mag verwachten dat ik kinderen van God tegenkom, dan toch wel in de christelijke gemeente. Toch?

Ik zeg dus niet dat iedereen in de gemeente een kind van God is totdat het tegendeel blijkt.
Ik zeg dat ik iedereen in de gemeente voor een waar kind van God hou, totdat het tegendeel blijkt.

gravo
'Von Gott wissen wir nichts. Aber dies Nichtwissen ist Nichtwissen von Gott'
(Franz Rosenzweig, Der Stern der Erlösung)

mohamed

Re: De gemeente, een bijbelse opdracht

Berichtdoor mohamed » 10 okt 2016 22:33

BladeStraight schreef:Als je dit in zijn verband plaatst:

8 Doch gij zult niet Rabbi genaamd worden; want Een is uw Meester, namelijk Christus; en gij zijt allen broeders.
9 En gij zult niemand uw vader noemen op de aarde; want Een is uw Vader, namelijk Die in de hemelen is.
10 Noch zult gij meesters genoemd worden; want Een is uw Meester, namelijk Christus.

wordt het duidelijk. Allen van wie God de Vader is, en van wie Christus de Meester is, zijn broeders en zusters.

rotterdam schreef:Het gaat er hier toch over hoe je de mensen moet aanspreken ?

Daarbij het broeder- en zusterschap is niet exclusief voor christenen.

Beste rotterdam, je denkt toch niet serieus dat Christus het had over etiquette? :-k

Gebruikersavatar
BladeStraight
Luitenant
Luitenant
Berichten: 739
Lid geworden op: 13 okt 2014 14:45

Re: De gemeente, een bijbelse opdracht

Berichtdoor BladeStraight » 10 okt 2016 23:05

rotterdam schreef:Het gaat er hier toch over hoe je de mensen moet aanspreken ?

Daarbij het broeder- en zusterschap is niet exclusief voor christenen.


Ik reageerde op het geciteerde vers, wat geen verband houdt met de brede definitie die jij nu geeft. In dit Bijbelgedeelte wordt de term broeder juist heel duidelijk gekoppeld aan het Vaderschap van God.
“You contribute nothing to your salvation except the sin that made it necessary.”
― Jonathan Edwards

rotterdam
Generaal
Generaal
Berichten: 4636
Lid geworden op: 07 aug 2013 07:24

Re: De gemeente, een bijbelse opdracht

Berichtdoor rotterdam » 11 okt 2016 05:41

mohamed schreef:Beste rotterdam, je denkt toch niet serieus dat Christus het had over etiquette? :-k


nee dat denk ik niet.


Terug naar “[Religie] - Algemeen”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 17 gasten