Chaya schreef:Dat lees ik wel vaker hier. De oorzaak ligt daarin dat de leerdiensten minder of helemaal niet gehouden worden.
Formulieren worden genegeerd en afgedaan als menselijke geschriften.
Ik lees alleen de Bijbel, wordt er beweerd. Zonder geestelijk onderwijs en Licht van boven zullen het slechts woorden blijven.
Afgelopen zondagmiddag las de dominee eerst een gedeelte uit de Bijbel, met daarna een artikel van de D.L. En hoe gaat het Woord dan leven!
Buiten de bijbel lees ik nog wel wat meer hoor o.a. de 12 delige dogmatische reeks van W. Ouweneel. Met slordige 6000 bladzijden kun je heel wat leerdiensten vullen. Het woord gaat leven als de H.G. erin mee komt, dat is niet afhankelijk van de D.L. en formulieren.
Chaya schreef:Het hoofdstuk ellende wordt overgeslagen, er is kennelijk verlossing en meteen blijdschap. Waarover? Dat is zonder ellendekennis toch niets waard?
Je geniet pas van de vrijheid als je gevangen hebt gezeten.
Onmogelijk. We worden geboren in de ellende, dus dat
kun je niet eens overslaan.
Als er verlossing wordt aangeboden is het vanzelfsprekend dat er wordt bij verteld
waar je van verlost moet worden.
Verder genoeg bijbelse voorbeelden van mensen die meteen verlost werden, en daarna hun weg met blijdschap vervolgden.
Dat kun jij niets waard vinden, maar dat zeg ik je niet na. Bovendien kun je beter voor je zelf praten dan voor een ander.
ereunao schreef:reunao:Begrijp mij a.u.b. goed, waar het zo gesteld is ontzeg ik niet het geloof; Petrus was ook een gelovige en had de Heere Jezus oprecht lief toen hij dacht dat hij voor Hem kon sterven. Maar hij moest nog leren dat Jezus voor hem ging sterven. Gods weg in de bekering is niet als een systeem in kaart te brengen. Er zijn veel oprecht gelovigen die door de liefde getrokken en overwonnen pas in hun verdere weg in het paradijs gezet worden en de richterlijke gangen Gods leren kennen. Daar is het mee als die schipper die altijd met hoge deklasten met rijshout voer. Tot een geoefend kind Gods tegen hem zei: ‘je moet eens een lading stenen zien te krijgen, dan kom je dieper te liggen’. En God begint ook nooit met de verkiezing, maar met de roeping. Op de buitenkant van de poort staat: ‘Komt allen tot Mij’ Maar als de pelgrim binnengegaan is leest hij: ; ‘Door U door U alleen om het eeuwig welbehagen’.
Juist, maar intussen probeer je het wel. Je gaat zelfs zo ver dat je zegt ""Dit alles verraadt wel een ontstellend gebrek aan ontdekkend licht; wie zo denkt is kennelijk in beleving des harten nooit zondaar voor God geworden en als een gelovige en niet als een goddeloze gerechtvaardigd!"
En waarom? Ik vroeg slechts waar jouw vijandschap dan concreet uit bestond, en wat er zo moeilijk is aan geloven.
Je kwam niet verder dan een algemene beschrijving van wat eeuwen eerder is gebeurd, en ging toen vol in de aanval!
ereunao schreef: Ik weet ook wel dat wij eeuwen achter kruis en opstanding staan, maar in de heilsbeleving is er een duidelijke parallel met de heilshistorie. De zondaar is niet al gered omdat het volbracht is, maar moet er door het werk van de H.Geest ook ingezet worden. Maar het is altijd weer de subjectieve bevinding van het geloofsleven die de afkeer van de godsdienst zonder God opwekt. Maar ik stem graag toe dat er ook veel uitglijders naar rechts zijn. Die bevinding mag nooit de grond van de zaligheid worden.
Ik zeg nergens dat een zondaar al gered is omdat Jezus alles volbracht heeft.
Ook heb meerderen keren in dit topic uitdrukkelijk gezegd dat het werk van de H.G. nodig is.
En verder noem ik die beschrijving van geloof een "klinisch geloof". Je (algemeen bedoelt) hebt geleerd dat een mens één brok vijandschap tegen God is, en eerder de sterren van de hemel kan plukken dan geloven. En je hebt een bepaalde dogmatische volgorde geleerd.
Wie daar heilig van overtuigt is zal op zoek gaan naar zulke gevoelens en z'n ervaringen interpreteren overeenkomstig de geleerde dogma's.
Door de leer te geloven die het evangelie achter slot en grendel zet, zul je inderdaad wel ervaren dat geloven onmogelijk is.
En komt iemand dan toch tot geloof, dan zal ie vast meer bevrijding ervaren dan iemand die van kinds af aan heeft geloofd dat Jezus er voor hem is.
ereunao schreef:Ereunao:Dat staat b.v. in Gal.1:15 en Jer.1:5. Voor hun geboorte al afgezonderd en verkoren in Christus. Maar dat deed niets af van de dadelijke roeping in de tijd.
Daar staat niet dat God de mens aanziet in de gerechtigheid van Christus vóórdat hij geloofd.
Ze zijn geroepen, uitverkoren tot een bepaalde taak. Vóór hun geboorte daartoe al bestemd, dat is heel wat anders.
ereunao schreef:Dat kan wel zijn, maar het gaat hier wel om een Bijbels principe hoe je het ook verwoord.
Nee, het gaat hier om het gereformeerde principe.
Nou boeit het me weinig of iets gereformeerd, rooms of evangelisch is, want daar houdt het hart van de mens toch geen rekening mee.
Ik weiger mn ervaringen in een bepaald systeem te wringen, iedereen mag vertellen zoals het bij hem of haar is en was.
Als dat niet in het geëiste plaatje past, wel dan heeft ie maar een buiten-bijbelse bekering. Waar het om gaat is dat we in Christus zijn.
Alle spreken over Boven komt van beneden, ook het spreken dat beweert van Boven te komen. (Kuitert)