Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt

Om te kunnen posten in dit forum is lidmaatschap van een gebruikersgroep (leden Religie-fora) nodig.
Klik hier voor meer info en het aanvragen van postrecht

Moderators: henkie, elbert, Moderafo's

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23540
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt

Berichtdoor Marnix » 19 jun 2017 16:20

Johan100 schreef:Nee! Sterker nog, ik kende het kerkverband geeneens. GKV ken ik ook amper. Ik weet wel dat elke kerk bijna wel een eigen Jeugdbond heeft, etc. (Bijna) Iedereen groeit toch op met het idee dat zijn of haar kerk de ware kerk is?!


Als het goed is valt dat tegenwoordig wel mee.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

Gebruikersavatar
Pcrtje
Majoor
Majoor
Berichten: 1920
Lid geworden op: 14 mei 2012 15:48

Re: Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt

Berichtdoor Pcrtje » 19 jun 2017 16:24

Marnix schreef:Wees blij dat ze terug zijn gekomen op hun "enige-ware-kerk-denken" en zo. Komen ze daar (en dat proces loopt al een paar decennia) eindelijk op terug, is het weer niet goed. Kortom, het is blijkbaar nooit goed :)

Afbeelding
"Een libelle zweeft over het water..."

rotterdam
Generaal
Generaal
Berichten: 4636
Lid geworden op: 07 aug 2013 07:24

Re: Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt

Berichtdoor rotterdam » 19 jun 2017 17:05

Ja dat is dus heel erg triest.
Er zijn in Nederland kerken met een paar duizend leden waar ze in het buitenland nog nooit van gehoord hebben die menen de enig ware kerk te zijn.
'kWeet nooit of ik dan moet lachen of huilen.

rotterdam
Generaal
Generaal
Berichten: 4636
Lid geworden op: 07 aug 2013 07:24

Re: Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt

Berichtdoor rotterdam » 19 jun 2017 17:16

Marnix schreef:
En verder: Wees blij dat ze terug zijn gekomen op hun "enige-ware-kerk-denken" en zo. Komen ze daar (en dat proces loopt al een paar decennia) eindelijk op terug, is het weer niet goed. Kortom, het is blijkbaar nooit goed :)


Waarom moet ik daar blij mee zijn ? Ik heb deze dwaasheden nooit verkondigd.
Het is inderdaad nooit goed, die hele afscheiding in 1943 was onnodig en, zeker achteraf gezien, een schetsvertoning.
1943 hartje 2e wereldoorlog, de gaskamers roken, in Nederland vechten 2 dominees over de doop en verbond.
Dus ja, nogmaals, het was niet goed, is niet goed en is nooit meer goed te praten.

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23540
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt

Berichtdoor Marnix » 19 jun 2017 19:36

En dus doe je maar zuur richting alle kerkverbanden die ooit ergens van afgescheurd zijn.... En bewijs je dat je niet veel beter en net zo menselijk bent. Vervelend, mensen die anderen maar blijven herinneren aan fouten uit het verleden en daardoor iedere stap die ze maken, ook als het de goede kant op is, veroordelen. Nee, het was allicht niet goed, de manier waarop het ging zeker niet. Ik ga dat niet goedpraten. Maar dat hier opeens erbij halen slaat ook nergens op.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

Gebruikersavatar
gravo
Majoor
Majoor
Berichten: 2017
Lid geworden op: 12 jan 2009 23:20

Re: Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt

Berichtdoor gravo » 19 jun 2017 21:42

elbert schreef:Waarnaartoe eigenlijk?


Ja, waarnaartoe eigenlijk? je reageert op mijn verzuchting dat als alles bij het verabsoluteerde oude moet blijven, we nooit verder komen.
Ik zei: "We willen vooruit"

Je moet je van alles gaan afvragen wanneer deze basale gedachte voor onbegrip zorgt. Want ik verwoord daarmee een gemakkelijk te begrijpen zorg.
Zeker, er zijn door secularisatie en kerkverlating grote gaten geslagen in de godsdienstige instituties. Van de weeromstuit heeft zich een orthodoxie ontwikkeld die het oude omarmt en 'op de plaats rust' praktiseert. Heel begrijpelijk, maar op de lange termijn onhoudbaar.
Want er komen nieuwe generaties aan. En die willen leven in de tijd waarin ze leven. Die willen werken, meedoen, partners kiezen, een gezin stichten, iets opbouwen. En ze willen dat doen met de mogelijkheden en middelen die nu voorhanden zijn. Social media, Internet, mobiliteit, individuele ontplooiing, onderwijs, hedendaagse techniek. En ze willen dat ook doen volgens de huidige sociale codes en gebruiken. Ze nemen niet alleen praktijken over die de huidige tijd aanreikt, maar ook ideeën en voorstellingen. Ze weten wat common sense is en dus volgen zij wetenschappelijke inzichten, medische mogelijkheden of zelfs nieuwe relatie-vormen.
Aan dit alles kleven dilemma's. Zeker als gelovigen. De nieuwe generatie christenen krijgt de volle laag op deze terreinen. Maar ze moeten wel verder. Ook zij hebben een verantwoordelijkheid voor hun kinderen. Wat ze dus nodig hebben is een kerk, een gemeenschap waarin zij op hun manier die dilemma's kunnen bespreken en te lijf gaan. Dat kan alleen als de vorm en de inhoud verandert.
Daar kunnen we nog uren over verder, maar dat is in essentie waar het mij om gaat. Dat volgende generaties het stokje echt kunnen nemen (en niet alleen uit beleefdheid of tegen heug en meug).

Het laatste wat ze kunnen gebruiken is de idee dat de waarheid en echtheid van hun geloof alleen gevonden kan worden in de tijden vóór hen. Zij kunnen niks met zware oordelen over de tijd waarin zij leven en waar zij ook een deel van vormen. Dat voelen zij namelijk voor een deel ook als een veroordeling van henzelf.
Helaas is er in de orthodoxe kerken iets geslopen, dat lijkt op een definitieve opgave. Een witte vlag. Het lijkt er op alsof met de laatste generatie orthodoxe gelovigen, zeg maar de generatie grijze koppen die nu vaak in kerkbesturen zitten, de laatste waarachtige generatie heeft geleefd. Na ons zal er niets meer van over zijn. Wij zijn de laatsten.

Is dat de reden dat er zoveel over het einde wordt gesproken? Nederland zakt weg, God wordt vaarwel gezegd, het einde komt. Is dat ook de reden dat er niets meer te verwachten is? Dat "we willen verder" op verbaasde blikken stuit?
Is dat ook de reden dat de eindtijd niet alleen populair is onder evangelicals, vanuit een chiliastische theologie, maar ook onder orthodoxe gelovigen die hiermee de boodschap afgeven: er zit geen toekomst meer in de kerk, in het christelijk geloof, in Gods bemoeienis met onze kinderen, alles gaat ten onder, we leven vast en zeker in de eindtijd?

Het is allemaal tot stilstand gekomen. Elk initiatief waarmee nieuw elan kan ontstaan wordt gewantrouwd. Het zal wel weer een teken zijn van vervlakking, van de neerwaartse spiraal. Dat lijkt het standaard pers-bericht van de orthodoxe kerken te zijn. Het antwoord is: njet.

Je moet de uitspraak: "we willen verder" niet te licht als een akte van verlating zien. Het heeft niets te maken met een hang naar de wereld, naar ongebreidelde vrijheid, los van God en de kerk. Het heeft alles te maken met het verlangen naar nieuwe ideeën die het christelijk geloof opnieuw tot een positieve, troostende en constructieve kracht maken in onze samenleving, die zo gedomineerd wordt door bezit, geweld en genot.

Zelf vind ik de ontdekking van de waarde van de inbreng van vrouwen, zo je wilt van "het vrouwelijke" in de godsdienst een belangrijke opening naar meer lucht en leven in het christendom. Hoe vaak zijn het al niet vrouwen geweest die de voortgang van de kerk hebben bewerkstelligd door hun liefde, toewijding en niet aflatende focus op de christelijke levenspraktijk. In weerwil van de vermoeidheid en somberheid van hen (van mannen) die naar het einde hijgen.

Zo ik niet had geloofd, dat in dit leven
Mijn ziel Gods gunst en hulp genieten zou,
Mijn God, waar was mijn hoop, mijn moed, gebleven?
Ik was vergaan in al mijn smart en rouw.
Wacht op den HEER, godvruchte schaar, houd moed:
Hij is getrouw, de bron van alle goed;
Zo daalt Zijn kracht op u in zwakheid neer;
Wacht dan, ja wacht, verlaat u op den HEER.


Is er nog een gelovige, christelijke toekomst voor onze kinderen?
Ik zou zeggen: vraag het de vrouwen in de gemeente eens.

gravo
'Von Gott wissen wir nichts. Aber dies Nichtwissen ist Nichtwissen von Gott'
(Franz Rosenzweig, Der Stern der Erlösung)

Gebruikersavatar
StillAwake
Generaal
Generaal
Berichten: 7910
Lid geworden op: 27 aug 2013 13:47

Re: Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt

Berichtdoor StillAwake » 20 jun 2017 08:00

rotterdam schreef:Ja dat is dus heel erg triest.
Er zijn in Nederland kerken met een paar duizend leden waar ze in het buitenland nog nooit van gehoord hebben die menen de enig ware kerk te zijn.
'kWeet nooit of ik dan moet lachen of huilen.

Met je eens dat dat niet zo zou moeten zijn, aan de andere kant is het voor jou wellicht ook eens tijd om te accepteren dat het verleden gelopen is zoals het gelopen is.

Alles terug brengen bij het oude werkt trouwens ook niet, omdat kerkgenootschappen samenvoegen vaak (nog wel...) resulteert in een gebouw wat domweg te klein is.

In het buitenland hebben ze overigens weer hun eigen "ware" clubjes, waar jij en ik dan weer nooit van hebben gehoord.
Onlangs een paar weken in Houston gezeten... Geloof me: Nederlanders hebben bepaald geen patent op navelstaren...
Geef me de rust om te accepteren wat ik niet kan veranderen.
Geef me de moed om te veranderen wat ik kan.
Geef me de wijsheid om het verschil te zien.

Gebruikersavatar
elbert
Moderator
Berichten: 8804
Lid geworden op: 26 mei 2004 13:00

Re: Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt

Berichtdoor elbert » 20 jun 2017 09:13

Marnix schreef:Ik denk dat het goed is om de onderbouwing af te wachten en te lezen voordat er conclusies worden getrokken in de trend van "men doet dit vooral om bij de huidige tijdsgeest aan te blijven sluiten".
Ik vermoed dat het niet veel zal afwijken van wat men 50 jaar geleden in zowel de GKN als de NHK (nu PKN) als onderbouwing gaf. Wat dat betreft staat weinig de GKV nog in de weg om zich bij de PKN aan te sluiten.
gravo schreef:Ja, waarnaartoe eigenlijk? je reageert op mijn verzuchting dat als alles bij het verabsoluteerde oude moet blijven, we nooit verder komen.
Ik zei: "We willen vooruit"
Eerlijk gezegd hou ik ook niet van het verabsoluteren van het oude, maar ik vind wel dat je van de weeromstuit in je verhaal met het badwater ook het kind aan het weggooien bent. De gemiddelde kerkganger voelt dit haarscherp aan en velen trekken daarom de uiterste conclusie: "als wat onder ons altijd volkomen zekerheid heeft gehad, met een dergelijk gemak overboord wordt gezet, dan kunnen we het hele geloof met alles wat er bijhoort, met hetzelfde gemak overboord zetten en vervolgens de kerkdeur definitief achter ons dichtdoen". Velen hebben deze stap gezet en (als God het niet verhoedt) zullen velen dat ook nog doen.
Ik denk dan ook dat je met je gedachte "we kunnen alleen verder als de vorm en de inhoud verandert" een brug te ver gaat.
Nu kun je wat mij betreft over de vorm zoveel experimenteren wat je wilt, ook al zijn sommige vormen zeker niet de mijne.
Dat boeit me eigenlijk niet zo. Als mensen een drumstel in de kerk willen, dan vind ik dat een slechte muzikale smaak voor een eredienst, maar daar kan ik uiteindelijk wel mee leven.
Als mensen als in trance met de ogen dicht en de handen in de lucht meezingen, zul je mij ook niet horen mopperen, ook al is die vorm ook de mijne niet (tja, ik ben daar toch een te nuchtere gereformeerde voor).
Uiteindelijk zal ik medechristenen die deze vormen kiezen, dan ook net zo lief als broeders en zusters aanvaarden, als de pepermunt-etende (ook niet mijn ding trouwens) langzame-psalmen-op-hele-noten zingende refo.
Dat is allemaal vorm en daar kun je best andere keuzes in maken.

Het wordt anders als mensen op inhoud een wissel omzetten, want dan gaat het om het fundament waarop je staat. Want de inhoud, dat heeft te maken met het gezag van de Schrift en daarmee het gezag van God in de leer en ons leven. Want God ziet op wie voor Zijn woord beeft (Jes. 66:2) Nu kun je natuurlijk tot een beter Schriftverstaan komen, zodat je moet zeggen: we hebben nu, na gebed om de Heilige Geest en door biddend de Schrift te lezen, een beter verstaan van de Bijbel over bepaalde onderwerpen gekregen. In dat geval kun je God daarvoor danken en dat met blijdschap delen met je broeders en zusters. Maar wat ik hier lees (en wat ik ook m.b.t. dit besluit van de GKV lees), heeft daar mijns inziens niet zoveel mee te maken. Het heeft eerder te maken met hoe je je verhoudt tot de maatschappij, of om het in jouw woorden te zeggen: hoe kunnen wij verder in deze maatschappij? Dan is niet de Schrift meer leidend, maar onze verhouding tot die maatschappij. Dat is ten diepste een uiting van secularisatie. Want je erkent wel dat secularisatie grote gaten heeft geslagen, maar in plaats van daarin een tegenwoord te geven, ga je er (wellicht onbedoeld) in mee. Want ja, wij moeten toch ook verder in deze maatschappij en we moeten als kerk toch ten opzichte van die maatschappij niet te afwijkend zijn. Je moppert aan de ene kant op die verstarde orthodoxen waar maar geen beweging in te krijgen is. Vervolgens mopper je op die "eindtijdchristenen" die met oogkleppen op alleen maar naar het chiliasme en dergelijke kijken als uitweg uit deze maatschappij, alsof we hier geen taak zouden hebben (daar hebben ze de witte vlag al voor gehesen).
Nu kun je hier veel over zeggen, maar allereerst dit: het christelijk geloof is ook (en misschien wel allereerst) een eindtijdgeloof. Dat spat aan alle kanten van met name het Nieuwe Testament af. Met de komst en het werk van Christus is de eindtijd aangebroken en verwachten we Zijn komst waarin Hij alle dingen nieuw zal maken. Want deze huidige wereld loopt op haar eind.
Dan snap ik die chiliasten en eindtijdgelovigen wel die dit met verve verkondigen (ook al deel ik regelmatig niet hun specifieke visie). Ze hebben in elk geval wel gezien dat het christelijk geloof meer betekent dan dat we ons in deze maatschappij staande moeten houden en alleen hier een taak hebben. Integendeel: deze maatschappij is aan bederf onderhevig en uiteindelijk zal ze ten onder gaan. Daarom verwachten we nieuwe hemelen en een nieuwe aarde die komen zal.
Ik snap ook die "verstarde orthodoxen" die niet zomaar het pand hun toevertrouwd bij het oud vuil zetten om zogenaamd "nieuwe wegen" te zoeken, waarbij velen op die nieuwe wegen uiteindelijk verdwalen.
Je kunt op beide soms terecht kritiek hebben, maar ze hebben weldegelijk sterke kanten die blijvende waarde hebben.

Ik pleit er dus voor om niet aan de inhoud van het christelijk geloof te morrelen om zodoende relevant in deze wereld te worden. Integendeel, de wereld heeft juist de inhoud van het christelijk geloof nodig. En dan bedoel ik de inhoud zoals die er al 2 millennia ligt, in al haar vormen (ook nieuwe vormen!) en verscheidenheid. Die inhoud stelt ten diepste de maatschappij onder kritiek en brengt haar met zich in conflict. Het christelijk geloof is niet relevant voor de maatschappij als ze zich er niet kritisch toe verhoudt, maar ze is juist relevant door zoutend zout te zijn en dat zal weerstand oproepen. Hebben vrouwen daar geen taak in? Reken maar. Alleen vermag ik niet in te zien waarom dat vanuit een bijzonder ambt zou moeten, omdat de Schrift daar geen ruimte voor biedt. Het gewone ambt van alle gelovigen is wat dat betreft al onderbezet genoeg.
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)

rotterdam
Generaal
Generaal
Berichten: 4636
Lid geworden op: 07 aug 2013 07:24

Re: Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt

Berichtdoor rotterdam » 20 jun 2017 11:23

StillAwake schreef:Met je eens dat dat niet zo zou moeten zijn, aan de andere kant is het voor jou wellicht ook eens tijd om te accepteren dat het verleden gelopen is zoals het gelopen is.

Alles terug brengen bij het oude werkt trouwens ook niet, omdat kerkgenootschappen samenvoegen vaak (nog wel...) resulteert in een gebouw wat domweg te klein is.

In het buitenland hebben ze overigens weer hun eigen "ware" clubjes, waar jij en ik dan weer nooit van hebben gehoord.
Onlangs een paar weken in Houston gezeten... Geloof me: Nederlanders hebben bepaald geen patent op navelstaren...


Eigenaardig, een oproep om het kwaad te accepteren, het is nu eenmaal zo gelopen. Doen we dat vanaf heden met alle zonden ?
De R.K.K. heeft nog de gewoonte van tijd tot tijd een "mea culpa"uit te spreken.
Ook regeringen van landen spreken schaamte en excuses uit voor b.v. slavernij, apartheid, overheersing, oorlogen enz.
Onze kerken ? Niets van dit alles, gewijzigde exegese, voortschrijdend inzicht - het is nu eenmaal zo gelopen. Dader(s) liggen op het kerkhof.

Gebouw te klein ? smoesjes, dan blijf je toch kerken in 2 gebouwen en maak je een wijkindeling.

Klopt, ook in het buitenland zijn er vreemde clubjes, deze gewoonte hebben wij protestanten keurig geëxporteerd.

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23540
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt

Berichtdoor Marnix » 20 jun 2017 11:45

Precies. De daders liggen doorgaans op het kerkhof. En dat er nooit excuses worden aangeboden is niet waar. Hier zijn samensprekingen tussen de NGK in de buurt en de GKV, waarbij excuses zijn gemaakt voor wat er in het verleden is gebeurd, waarbij ook een gezamelijke verzoeningsdienst is gehouden waarbij men vervolgens samen aan tafel ging. Prachtige initieven waarbij verkeerde dingen uit het verleden worden beleden, wordt geprobeerd het goed te maken, er weer eenheid in Christus wordt gezocht. Dat zie je op plaatselijk niveau in tal van gemeenten gebeuren, maar ook landelijk is men al jaren bezig met samensprekingen, het zoeken naar eenheid, waarbij de pijn van het verleden is uitgesproken, waarbij excuses zijn gemaakt, elkaar weer de hand is geschud en men samen de afhankelijkheid van Jezus Christus heeft beleden.

Elbert schreef:Ik vermoed dat het niet veel zal afwijken van wat men 50 jaar geleden in zowel de GKN als de NHK (nu PKN) als onderbouwing gaf. Wat dat betreft staat weinig de GKV nog in de weg om zich bij de PKN aan te sluiten.


Het zou mooi zijn als er ook met de PKN meer eenheid zou komen. Daarnaast doe je nu een beetje alsof het besluit vooral ontstaan is vanuit een verlangen om bij de tijd te zijn als kerk, alsof de Bijbel het een zou zeggen maar men omwille van de tijdsgeest maar wat anders besluit en de Bijbel terzijde schuift, terwijl er wel degelijk een inhoudelijke bijbelse argumentatie bij het besluit is gegeven. Net als destijds bij de NGK. Daar kan je het mee eens zijn of niet, dat is wat anders.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

rotterdam
Generaal
Generaal
Berichten: 4636
Lid geworden op: 07 aug 2013 07:24

Re: Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt

Berichtdoor rotterdam » 20 jun 2017 11:47

Marnix schreef:En dus doe je maar zuur richting alle kerkverbanden die ooit ergens van afgescheurd zijn.... En bewijs je dat je niet veel beter en net zo menselijk bent. Vervelend, mensen die anderen maar blijven herinneren aan fouten uit het verleden en daardoor iedere stap die ze maken, ook als het de goede kant op is, veroordelen. Nee, het was allicht niet goed, de manier waarop het ging zeker niet. Ik ga dat niet goedpraten. Maar dat hier opeens erbij halen slaat ook nergens op.


Het is niet belangrijk voor mij of ze de goede of de foute kant op bewegen, ik heb daar helemaal geen oordeel over.

Ik heb wel een mening hoe het telkens weer gebracht wordt, voortschrijdend inzicht, wijziging van exegese.
En dat alles zonder een "mea culpa" uit te spreken.
Geen woord van spijt wat families is aangedaan.
Tien jaar studeren op de "vrouw in het ambt", om nu met deze conclusie te komen, je verzint het toch niet. ](*,)

Een waar gebeurd (beetje zuur) verhaal ;
Het is 1943, er is verduistering, door de donkere straten schuifelen oom en tante huiswaarts.
Ze zijn naar de vergadering geweest, de theologische messen waren geslepen, de dominees trokken ten strijde.
Thuisgekomen zei oom "ja dat is het dus, we moeten eruit, we hebben geen keus".
"Wat eruit" zei tante, "ik en de kinderen blijven, ik en mijn huis wij zullen de Here dienen".
De volgende zondag ging oom naar rechts en tante met al haar spruiten naar links. Ieder naar hun eigen kerkje.
Het conflict had gelukkig geen gevolgen voor hun liefdesleven, in de jaren daarna werden er gewoon nog 2 zusjes geboren. :mrgreen:
Ze werden gedoopt in de synodaal gereformeerde kerk, alleen tante zat voorin op de eerste rij, oom zat op de achterste bank, ketters mogen geen doopvragen beantwoorden.
Jaren later kwam er een "goeie bonder" :mrgreen: in de grote kerk, toen zijn ze allemaal maar hervormd geworden, waren ze van het gezeur af.
En ze leefden nog lang en gelukkig.

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt

Berichtdoor MoesTuin » 20 jun 2017 11:57

gravo schreef:Ja, waarnaartoe eigenlijk? je reageert op mijn verzuchting dat als alles bij het verabsoluteerde oude moet blijven, we nooit verder komen.
Ik zei: "We willen vooruit"

Je moet je van alles gaan afvragen wanneer deze basale gedachte voor onbegrip zorgt. Want ik verwoord daarmee een gemakkelijk te begrijpen zorg.
Zeker, er zijn door secularisatie en kerkverlating grote gaten geslagen in de godsdienstige instituties. Van de weeromstuit heeft zich een orthodoxie ontwikkeld die het oude omarmt en 'op de plaats rust' praktiseert. Heel begrijpelijk, maar op de lange termijn onhoudbaar.
Want er komen nieuwe generaties aan. En die willen leven in de tijd waarin ze leven. Die willen werken, meedoen, partners kiezen, een gezin stichten, iets opbouwen. En ze willen dat doen met de mogelijkheden en middelen die nu voorhanden zijn. Social media, Internet, mobiliteit, individuele ontplooiing, onderwijs, hedendaagse techniek. En ze willen dat ook doen volgens de huidige sociale codes en gebruiken. Ze nemen niet alleen praktijken over die de huidige tijd aanreikt, maar ook ideeën en voorstellingen. Ze weten wat common sense is en dus volgen zij wetenschappelijke inzichten, medische mogelijkheden of zelfs nieuwe relatie-vormen.
Aan dit alles kleven dilemma's. Zeker als gelovigen. De nieuwe generatie christenen krijgt de volle laag op deze terreinen. Maar ze moeten wel verder. Ook zij hebben een verantwoordelijkheid voor hun kinderen. Wat ze dus nodig hebben is een kerk, een gemeenschap waarin zij op hun manier die dilemma's kunnen bespreken en te lijf gaan. Dat kan alleen als de vorm en de inhoud verandert.
Daar kunnen we nog uren over verder, maar dat is in essentie waar het mij om gaat. Dat volgende generaties het stokje echt kunnen nemen (en niet alleen uit beleefdheid of tegen heug en meug).

Het laatste wat ze kunnen gebruiken is de idee dat de waarheid en echtheid van hun geloof alleen gevonden kan worden in de tijden vóór hen. Zij kunnen niks met zware oordelen over de tijd waarin zij leven en waar zij ook een deel van vormen. Dat voelen zij namelijk voor een deel ook als een veroordeling van henzelf.
Helaas is er in de orthodoxe kerken iets geslopen, dat lijkt op een definitieve opgave. Een witte vlag. Het lijkt er op alsof met de laatste generatie orthodoxe gelovigen, zeg maar de generatie grijze koppen die nu vaak in kerkbesturen zitten, de laatste waarachtige generatie heeft geleefd. Na ons zal er niets meer van over zijn. Wij zijn de laatsten.

Is dat de reden dat er zoveel over het einde wordt gesproken? Nederland zakt weg, God wordt vaarwel gezegd, het einde komt. Is dat ook de reden dat er niets meer te verwachten is? Dat "we willen verder" op verbaasde blikken stuit?
Is dat ook de reden dat de eindtijd niet alleen populair is onder evangelicals, vanuit een chiliastische theologie, maar ook onder orthodoxe gelovigen die hiermee de boodschap afgeven: er zit geen toekomst meer in de kerk, in het christelijk geloof, in Gods bemoeienis met onze kinderen, alles gaat ten onder, we leven vast en zeker in de eindtijd?

Het is allemaal tot stilstand gekomen. Elk initiatief waarmee nieuw elan kan ontstaan wordt gewantrouwd. Het zal wel weer een teken zijn van vervlakking, van de neerwaartse spiraal. Dat lijkt het standaard pers-bericht van de orthodoxe kerken te zijn. Het antwoord is: njet.

Je moet de uitspraak: "we willen verder" niet te licht als een akte van verlating zien. Het heeft niets te maken met een hang naar de wereld, naar ongebreidelde vrijheid, los van God en de kerk. Het heeft alles te maken met het verlangen naar nieuwe ideeën die het christelijk geloof opnieuw tot een positieve, troostende en constructieve kracht maken in onze samenleving, die zo gedomineerd wordt door bezit, geweld en genot.

Zelf vind ik de ontdekking van de waarde van de inbreng van vrouwen, zo je wilt van "het vrouwelijke" in de godsdienst een belangrijke opening naar meer lucht en leven in het christendom. Hoe vaak zijn het al niet vrouwen geweest die de voortgang van de kerk hebben bewerkstelligd door hun liefde, toewijding en niet aflatende focus op de christelijke levenspraktijk. In weerwil van de vermoeidheid en somberheid van hen (van mannen) die naar het einde hijgen.

Zo ik niet had geloofd, dat in dit leven
Mijn ziel Gods gunst en hulp genieten zou,
Mijn God, waar was mijn hoop, mijn moed, gebleven?
Ik was vergaan in al mijn smart en rouw.
Wacht op den HEER, godvruchte schaar, houd moed:
Hij is getrouw, de bron van alle goed;
Zo daalt Zijn kracht op u in zwakheid neer;
Wacht dan, ja wacht, verlaat u op den HEER.


Is er nog een gelovige, christelijke toekomst voor onze kinderen?
Ik zou zeggen: vraag het de vrouwen in de gemeente eens.

gravo



Wat wordt ik blij van zo'n reactie en het inzicht en de eerlijkheid en alle vragen en het feit dat de tijd doorgaat en we niet moeten blijven hangen (angstig, krampachtig, zelf ingenomen, overtuigd....zeg het maar)

Maar mocht het nu toch eens zo zijn dat de God van Abraham Isaak en Jakob, de God van het oude en nieuwe testament ook de God wil zijn , de Vader wil zijn van Zijn Kinderen van de 20e 21e eeuw ondertussen.
En Hij Zijn Heilige Geest ons gegeven heeft....en de Geest, met behulp van de Geest brengt Hij ons vooruit, en verder...want we moeten niet blijven omzien hoe het was, maar ons richten op wat er komt.....
We zijn onderweg, niet stapwaarts achteruit, maar stapwaarts vooruit en de tijd dringt....
En we willen alles zo graag verklaren en snappen en beredeneren en bediscussieren, maar dan nog zullen we veel niet begrijpen en hoeven we ook niet te begrijpen en mogen we het al overgeven in Zijn Hand, de Handen van onze God en Vader. Beveel gerust uw wegen, al wat u t harte deert en bij Hem is het veilig en goed...
mochten mensen zich vast pinnen in hoe het was en wat men gewend was, dan zullen we beleven en wel zijn over 10 jaar weer eens praten en de situatie bezien en dat zal onvoorstelbaar (vanuit nu gedacht) zijn.
Dat kan enkel de Heilige Geest en dat doet de Heilige Geest omdat hij HEER is. De Heilige Geest is
God. Dat betekent dat Hij elk obstakel, elke hindernis, die wij mensen opwerpen kan
opruimen. Er gebeurt niets dat boven Zijn macht gaat en Zijn kunnen is werkelijk onbeperkt.

De Heilige Geest, daar wordt veel om gebeden in gemeentes, maar om te leven en je te leiden door de Heilige Geest wordt zo vaak verhinderd voor de gemeente leden, door de sterk afgebakende zaken door kerkenraden / predikanten.
Dit gaat helaas er soms verhit aan toe, met koude harten en hete hoofden, wat niet van de Heilige Geest is in zulk geval.
Het je laten leiden van de Heilige Geest is iets wat in veel gemeentes "eng" wordt ervaren omdat men twijfelt, is het wel van God? Daar kan men achterkomen door het te overleggen in gebed met God en vragen om wijsheid en inzicht hierin van Hem en je kan dit zeker herkennen door tekenen van de Heere God, ook anno 2017 zijn deze tekenen van de Heere God er, als je ze maar wilt (in)zien en herkennen en dit terug mag brengen in gebed bij God, dan is het goed, daar mag en kan en moet je zelf op betrouwen dan, alles in en uit God.

De "vrucht van de Geest" is een Bijbelse term die de negen zichtbare eigenschappen van een waar Christelijk leven samenvat. Volgens Galaten 5:22-23 zijn deze eigenschappen:

Liefde,
Vreugde,
Vrede,
Geduld,
Vriendelijkheid,
Goedheid,
Geloof,
Zachtmoedigheid
en Zelfbeheersing.

We leren uit de Schrift dat deze eigenschappen geen individuele "vruchten" zijn waaruit we zomaar kunnen kiezen.



en HIER kun je lezen hoe Gods Heilige Geest werkt anno 2017 ook en vrouwen roept in dienst tot Hem tot Zegen.

Citaat:
"We moeten ook letten op de wegen die de Geest met zijn kerk gaat. Wanneer wij zeggen dat wij op nieuwe vragen een antwoord vinden door Schriftstudie is dat eenzijdig. We moeten eraan toevoegen: en door te letten op wat de Geest doet. Dat is gereformeerd, maar dat is ook bijbels. Heel de bijbel door ontdekken we dat gelovigen nieuwe wegen in durfden slaan, wanneer ze ontdekten dat God hen met zijn Geest vooruitging.
Heel in het bijzonder lezen we dat in de Handelingen der Apostelen. Petrus zou nooit het huis van de heidense hoofdman Cornelius zijn binnengegaan, als Gods Geest hem niet vooruit gegaan was (Hand. 10:47). Het apostelconvent in Jeruzalem komt tot diep ingrijpende bijstellingen ten gunste van christenen uit de heidenen, omdat ze doordrongen zijn van het feit, dat dezelfde Geest werkt in jood en heiden (Hand. 15:28,29). De oplossingen die dan gekozen worden zijn later weer veranderd, maar voor toen waren ze zeer noodzakelijk als antwoord op het werk van God door de Geest. De Geest verbindt mensen aan Christus. De Geest schenkt vruchten vanuit deze levende gemeenschap met Christus. Daaraan kenden zij en kennen wij het werk van de Geest.

Het is begrijpelijk dat reformatorische christenen, voor wie de Schrift het laatste woord heeft, in de vorige eeuw niet meteen enthousiast waren toen de vrouw in het ambt werd gepropageerd. Hun aarzeling: is dit wel Gods bedoeling, was voor de hand liggend. We zijn intussen vele jaren verder. Steeds meer voorbeelden zijn te noemen van vrouwen, die met gaven van hoofd en hart de kerk dienen in het ambt, daarbij niets anders begerend dan de gemeente te bewaren bij het evangelie van de gekruisigde Christus. Zij zien zegen op hun werk. Wij allemaal kunnen die zegen zien. De vraag is of we dit ook als werk van de Geest durven benoemen, en dan geleerd door Woord en Geest beide, onze standpunten durven herzien. Is dat nodig? Ik denk van wel. Het hoeft niet van vandaag op morgen. De angst om na zoveel jaar alsnog aan te haken bij een seculier emancipatiestreven dat eerst werd afgewezen is begrijpelijk. We kunnen echter ook te star zijn. We kunnen ook weigeren ons werkelijk rekenschap te geven van wat de Geest ons schildert.

Mijn verwachting is dat steeds meer vrouwen, die van harte het geloof van de kerk van alle eeuwen uitdragen, de kerk in het ambt zullen gaan dienen. Daaraan gekoppeld is mijn verwachting dat langs deze weg het verzet tegen de vrouw in het ambt zal afnemen. Niet vanwege subjectieve gevoelens, ook niet vanwege een verlate erkenning van noodzakelijke emancipatie, maar vanwege het feit dat de Geest ons zelf het duidelijk zal maken: dit is goed, vrouwen die zich geroepen weten, vergissen zich niet met de beste bedoelingen, maar zijn daadwerkelijk door Mij in dienst genomen. Het is trouwens een van tweeën: óf vrome inbeelding óf roeping van God. Hier lijkt me geen derde weg mogelijk."

bron: Wim Dekker, IZB blad kontekstueel nr3
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23540
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt

Berichtdoor Marnix » 20 jun 2017 13:19

rotterdam schreef:Het is niet belangrijk voor mij of ze de goede of de foute kant op bewegen, ik heb daar helemaal geen oordeel over.

Ik heb wel een mening hoe het telkens weer gebracht wordt, voortschrijdend inzicht, wijziging van exegese.
En dat alles zonder een "mea culpa" uit te spreken.
Geen woord van spijt wat families is aangedaan.
Tien jaar studeren op de "vrouw in het ambt", om nu met deze conclusie te komen, je verzint het toch niet. ](*,)

Een waar gebeurd (beetje zuur) verhaal ;
Het is 1943, er is verduistering, door de donkere straten schuifelen oom en tante huiswaarts.
Ze zijn naar de vergadering geweest, de theologische messen waren geslepen, de dominees trokken ten strijde.
Thuisgekomen zei oom "ja dat is het dus, we moeten eruit, we hebben geen keus".
"Wat eruit" zei tante, "ik en de kinderen blijven, ik en mijn huis wij zullen de Here dienen".
De volgende zondag ging oom naar rechts en tante met al haar spruiten naar links. Ieder naar hun eigen kerkje.
Het conflict had gelukkig geen gevolgen voor hun liefdesleven, in de jaren daarna werden er gewoon nog 2 zusjes geboren. :mrgreen:
Ze werden gedoopt in de synodaal gereformeerde kerk, alleen tante zat voorin op de eerste rij, oom zat op de achterste bank, ketters mogen geen doopvragen beantwoorden.
Jaren later kwam er een "goeie bonder" :mrgreen: in de grote kerk, toen zijn ze allemaal maar hervormd geworden, waren ze van het gezeur af.
En ze leefden nog lang en gelukkig.


Gelukkig maakten ze het dan nog regelmatig goed ;)

En ja, het is een triest verhaal. Omdat twee mensen met de beste intenties, verschillende keuzes maken en dat leidt tot verdeeldheid. Het is een beetje het verhaal van de protestanten in Nederland en het leidt tot verdeeldheid in kerkelijk Nederland en erger nog, soms ook in gezinnen. En wat mij betreft mag er een openbaar excuus komen, hoewel ik al heb aangegeven dat die excuses onderling al regelmatig zijn gemaakt en het belangrijker is dat men weer de eenheid met elkaar gaat zoeken. De meesten van de huidige generatie hebben die keuze die toen gemaakt is, ook niet gemaakt en betreuren wat er gebeurd is. Dan moet je ook verder gaan, naar elkaar toe bewegen ipv blijven hangen in wat er ooit mis is gegaan.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

naamloos
Generaal
Generaal
Berichten: 4541
Lid geworden op: 02 jan 2014 02:58

Re: Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt

Berichtdoor naamloos » 20 jun 2017 15:05

elbert schreef:Het wordt anders als mensen op inhoud een wissel omzetten, want dan gaat het om het fundament waarop je staat. Want de inhoud, dat heeft te maken met het gezag van de Schrift en daarmee het gezag van God in de leer en ons leven.
elbert schreef:Ik pleit er dus voor om niet aan de inhoud van het christelijk geloof te morrelen om zodoende relevant in deze wereld te worden. Integendeel, de wereld heeft juist de inhoud van het christelijk geloof nodig. En dan bedoel ik de inhoud zoals die er al 2 millennia ligt, in al haar vormen (ook nieuwe vormen!) en verscheidenheid. Die inhoud stelt ten diepste de maatschappij onder kritiek en brengt haar met zich in conflict. Het christelijk geloof is niet relevant voor de maatschappij als ze zich er niet kritisch toe verhoudt, maar ze is juist relevant door zoutend zout te zijn en dat zal weerstand oproepen. Hebben vrouwen daar geen taak in? Reken maar. Alleen vermag ik niet in te zien waarom dat vanuit een bijzonder ambt zou moeten, omdat de Schrift daar geen ruimte voor biedt. Het gewone ambt van alle gelovigen is wat dat betreft al onderbezet genoeg.
Na je pleidooi om soepel met de vorm om te gaan had ik een anders conclusie van je verwacht.
De inhoud van het christelijk geloof is op geen enkele manier afhankelijk van de vorm waarin het wordt gebracht, net zo min als het afhankelijk is van een ambt.
Net zo stellig als jij beweerd dat de schrift geen ruimte biedt voor een vrouwelijk ambt stellen anderen van wel.
Laten we elkaar vrijlaten in bijzaken, het heeft niets met de inhoud van het evangelie te maken.
We hebben verdraaid toch wel wat anders aan ons hoofd dan je druk maken of je iets leert van een man of van een vrouw! ](*,) ](*,) ](*,)
(En ook van welk cluppie je afstamt, maar goed daar zit Rotterdams stokpaard mee opgezadeld)
Alle spreken over Boven komt van beneden, ook het spreken dat beweert van Boven te komen. (Kuitert)

Gebruikersavatar
gravo
Majoor
Majoor
Berichten: 2017
Lid geworden op: 12 jan 2009 23:20

Re: Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt

Berichtdoor gravo » 20 jun 2017 22:12

elbert schreef:(...) Ik pleit er dus voor om niet aan de inhoud van het christelijk geloof te morrelen om zodoende relevant in deze wereld te worden.(...)

Bovenstaande zin vat jouw reactie aardig samen denk ik. Hoewel dit vaak gezegd wordt en goed in het gehoor ligt, ben ik het toch niet met je eens.
Het suggereert mij teveel dat de inhoud van het christelijk geloof een afgebakend en altijd gelijk blijvend stelsel is. Als je één steen uit de muur haalt, stort alles in.
Dat is niet zo. Eenvoudig aan te tonen uit de historische debatten, tegenstellingen en schisma's in het christendom. Ook nu zijn er vele vormen van christendom, die ook op de inhoud van elkaar verschillen.
Het gaat niet aan om andere christenen geen christen te noemen. Dat is de makkelijkste weg, maar een onterechte vluchtweg. Christenen bepalen zelf of en waarom zij christenen genoemd worden. Dat geldt voor een doorgewinterde gereformeerde gelovige net zo goed als voor een overtuigde rooms katholieke of pinksterchristen. Christenen leggen 'andere accenten' hoor je nogal eens. Dat is een eufemisme waarmee wordt verhuld dat christenen soms verschillende dingen geloven. Wij weten in Nederland hoe die verschillen kunnen worden uitvergroot.

Het is verstandig om je te conformeren aan de overeenstemming die de Kerk al lang geleden heeft bereikt in de grote geloofsbelijdenissen. Doe ik ook. Maar die zeggen helemaal niks over de uitwerking daarvan in samenlevingen en kerkgemeenschappen. De kerk heeft vele gedaanten aangenomen door de tijd heen. Gelovigen in de synagoge, locale huizen in de oudheid, waar iedereen werd gedoopt als de heer des huizes het christelijk geloof aannam, de gevestigde Romeinse machtskerk, verdeelde kerken in Oost en West, kloosters, mystici, kerken van de Reformatie, missie- en zendingskerken, pentecostals, welvaartskerken in Zuid Korea, Salvation Army en nog tal van andere kerken die allen een eigen praktijk hebben, maar ook een eigen theologie. Die passend gemaakt is voor de tijden, plaatsen en omstandigheden die voorhanden waren. Zwarte armen-kerken in the South (Amerika), rijken-kerken in Californë of Wassenaar. Jeugdkerken, bewegingen, oecumenische kerken, eindtijd-kerken, fundamentalistische actiegroepen, linkse kerken, rechtse kerken, TV-kerken, homo-kerken. You name it.
Ik zal niet zeggen dat zij allemaal zo verstandig zijn om de geloofsbelijdenissen van Nicea en Athanasius te omarmen, maar ze noemen zich wel allemaal christen. Met enorme inhoudelijke verschillen. En dat heeft zo zijn oorzaken.
Die mogelijke diversiteit zou ik willen aanspreken om de westerse kerken die in crisis zijn weer een uitweg te bieden. Want één van de bezwaren tegen isolationisme is dat je het juiste zicht op de problematiek niet meer ziet. De kerk in het Westen heeft een enorm probleem, dat alleen in de toekomst kan worden opgelost. Door veranderingen door te voeren die te maken hebben met de aard, het doel, de inhoud en daarmee ook de vorm van kerk-zijn. Alle kerken die ik boven heb opgesomd hebben dat in de loop van de tijd gedaan. Daarom hebben zij een eigen gezicht gekregen en konden zij overleven en een betekenisvolle plaats hebben voor mensen. Als dat niet meer zou lukken en zij zouden de wegblijvende mensen de schuld daarvan geven, dan zouden ze ophouden te bestaan.

Mijn grote bezwaar tegen exclusief denken is dat men de eigen boel wel bij elkaar weet te houden (door vrij strikt te zijn en veranderingen categorisch te wantrouwen) en daarvoor de prijs betaalt niet te weten hoe de wereld om hen heen (de wereldlijke wereld zowel als de religieuze wereld) verandert en antwoorden zoekt op nieuwe vragen.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat geïsoleerde kerken het alleen maar kunnen hebben van hun geboorteleden. Wel, dat zijn precies de dragers van alle dilemma's die met de isolatie worden gegeven. De niet beantwoorde vragen waarmee zij rondlopen zijn niet minder belangrijk dan de existentiële religieuze vragen die in de traditionele kerken worden gesteld.

Kerkverlating is niet altijd een teken dat mensen ongehoorzaam zijn, de leer hebben verloochend, God hebben verlaten of op het hellend vlak zijn terechtgekomen. Die gedachte dringt zich uiteraard op vanuit een wereldbeeld dat helemaal wordt bepaald door eigen kring en traditie. Maar die gedachte wordt maar door zeer weinig gelovigen gedeeld. Kerkverlating betekent dat mensen een ander heenkomen zoeken.

En dat heeft achtergronden die niet alleen met de vorm te maken hebben, maar ook met de inhoud. Ik zoek inhoudelijke veranderingen teneinde de crisis in het Westerse christendom te doorbreken. Theologische veranderingen.
Ik wil dat doen binnen de apostolische belijdenis. Dat is de beperking. De ruimte zoek ik in de wetenschap dat er vele, vele vormen van christendom zich hebben kunnen ontplooien op basis van (gewijzigde) omstandigheden, tijden en plaatsen. Toen en daar kon het, dus hier en nu ook.

Onze omstandigheden in het westen zijn dramatisch gewijzigd. We leven in heel andere tijden dan vele generaties voor ons. De plaatsen zijn ook compleet anders. Wisten we vroeger alleen het onderscheid tussen ons eigen dorp en het andere dorp, tussen protestants en katteliek, nu worden we geïnformeerd over alle plaatsen in de wereld. Dat verandert onze godsdienst onvermijdelijk.
Ga maar eens in het buitenland studeren en daar naar de kerk.

Er moet iets veranderen in geïsoleerde kerkgemeenschappen, wil het isolationisme niet ook het uiteindelijke einde worden van die gemeenschappen. De orthodoxe reactie op de gevolgen van de moderniteit in de jaren '80 heeft deze kerken doen groeien, maar die groei is nu over haar hoogtepunt heen. Niet langer kunnen deze kerken teren op de angst voor en de afkeer tegen de ontwikkelingen van vroeger jaren. Want de volgende generatie is niet meer op te voeden in dit reactie-verhaal. Die willen een positief verhaal, geënt op hun tijd, hun zorgen en vragen: Wat we wél (kunnen) geloven, wat we wél (kunnen) praktiseren, wat we wél (kunnen) verwachten. Niet wat we niet mogen, moeten, willen of kunnen.
Ook de tegenspraak die de kerk zou moeten oproepen, zoals je terecht stelt, moet constructief zijn, helpend, verlossend, bevrijdend, dienstbaar en niet worden gestempeld door het vaak gehoorde "teuge".
Want dan ontstaat de tegenspraak alleen in eigen kring. Daar zijn we wel goed in, maar daar hebben we met de veelvoud aan scheuringen en scheidingen onszelf ook nooit echt mee geholpen.

En dat de kerk in wezen altijd een eindtijd-geloof heeft gehad, is deels waar. Maar de grote kracht van de Kerk is haar ontwikkeling die tot stand kwam juist bij het uitblijven van de wederkomst. Wij leven nu, heden. En dat is het heden van de genade. Niet het heden van het oordeel.
Alle eindtijd-verhalen van tegenwoordig en vroeger hebben gefaald. Laat die verkeerde focus dan omgedraaid worden in een constructiever beeld van de toekomst, waarbij de schepping, de mensen, de dieren en de aarde bewaard worden. En de kern van onze godsdienst weer de christelijke praktijk is, die van de zeven christelijke deugden, gedreven door het grote gebod van de liefde. Voor God en de naaste.

gravo
'Von Gott wissen wir nichts. Aber dies Nichtwissen ist Nichtwissen von Gott'
(Franz Rosenzweig, Der Stern der Erlösung)


Terug naar “[Religie] - Algemeen”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Google Adsense [Bot] en 26 gasten