het eeuwig welbehagen

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Happy One
Sergeant
Sergeant
Berichten: 347
Lid geworden op: 02 aug 2004 18:22
Locatie: Midden Nederland

Re: het eeuwig welbehagen

Berichtdoor Happy One » 25 okt 2015 18:46

Bedankt voor je prachtige reactie Gravo!

Op een aantal van je opmerkingen ga ik hieronder in:

het gaat om het principe: van Wie hangt onze zaligheid nu in feite af. Van onszelf of van God. En daarom kan ik toch troost vinden in de uitverkiezing

Helemaal mee eens, zoals een psalmregel het vertolkt: maar de altoos wijze raad des Heeren, houdt eeuwig stand heeft altoos kracht.
Daar ben ik zo dankbaar voor. Uit Hem, door Hem en tot Hem zijn alle dingen. Niets uit ons, het is al uit Hem!

Als je het besluit van de Dordtse Leerregels leest, zie je o.a. een markant zinnetje. Namelijk dat de verwerping niet op gelijke wijze de oorzaak is van de ongelovigheid, als de verkiezing de oorzaak van het geloof is. Dat betekent dat het bij verkiezing om iets fundamenteel anders gaat, dan bij verwerping. Bij kiezen is God actief, bij verwerpen is God passief. Dat is vergelijkbaar bij elke keuze uit liefde. Wie zijn liefde verklaart aan een meisje, doet dat intens en volkomen gemeend. Als het goed is een onvoorwaardelijke keuze. Maar daarmee wordt een ander meisje niet gekozen. Is het verklaren van de liefde aan iemand een te verwijten afwijzing van iemand anders? Dat denk ik niet.


Hierin ben ik het niet helemaal met je eens. Ik begrijp wat je zegt, maar daarmee betrek je het op een bepaalde soort liefde die bij God in die zin denk ik niet van toepassing is. In de eerste plaats is Zijn liefde per definitie onvoorwaardelijk, Agape. Voor onze liefde, zeker in een keuze voor de een of voor de ander is er vaak iets wat ons bij die persoon speciaal aantrekt en dat is bij God niet het geval. Hij kiest ons zonder enige verdiensten van onze kant. Gods liefde zie ik meer als liefde van ouders tot hun kind. Die is onvoorwaardelijk, vandaar dat Jesaja kan zeggen: zou ook een vrouw haar zuigeling vergeten? (49:15). Zo is Gods liefde voor zijn schepselen ook, Maleachi zegt: Hebben wij niet allen één Vader? En Colossenzen 1 zegt dat door Hem alle dingen geschapen zijn.
God heeft lief omdat Hij ons geschapen heeft en omdat Zijn wezen Liefde is. Zo lief dat Hij ons het allerergste wat wij konden doen, namelijk zijn Zoon vermoorden ons niet toerekende, maar ons juist daardoor het leven gaf.

En dan nogmaals over Gods verkiezing: wie zegt dat God zo weinig mensen liefheeft? Dat is een uitglijer in gereformeerde kring die alleen maar toe te schrijven is aan de zonde van hoogmoedigheid die kennelijk nogal toeslaat, wanneer men van zichzelf mag zeggen een waar kind van God te zijn. Maar al te vaak hebben kerken zich superieur gewaand aan onkerkelijken (om een duidelijk onderscheid te maken tussen kerkgangers en een grote massa damnata) en maar al te vaak hebben "vromen" het heil voor zichzelf geclaimd en het anderen heel moeilijk gemaakt door onvoorstelbare hoge drempels op te werken (ik denk dan aan de zware bevindelijke kringen met hun voorgeschreven heilsorden, criteria op grond waarvan het geloof als "waar" werd bestempeld). Maar of deze verdorven gedachten ook Gods gedachten zijn?


De laatste vraag stellen is haar beantwoorden :) . Ik las pas nog in het boek van van der Zwaag dat Shepherd gezegd heeft dat de uitverkiezing geldt voor 1 op de 1000, en hij noemde dat het zalige en blijde evangelie....

Ik denk dat er altijd een plaats moet zijn voor Gods ingrijpen. Tegen geweld, tegen de machthebbers, tegen de onderdrukkers. Ik zou verwerping veel meer in die context willen plaatsen. En veel minder als scheidslijn tussen kerkgangers bijvoorbeeld. Dat is teveel losgezongen van de praktijk en dan ontstaan er ook gevoelsmatige problemen, zoals jij verwoordt.


Mee eens, deze wereld roept om recht en om Gods ingrijpen en het is afschuwelijk wat er gebeurt op deze aarde. Ik geloof net als jij dat God dit gaat doen en die zekerheid betekent heel veel voor mij. Aan de andere kant, het is alleen maar genade van God dat ik (ik spreek maar voor mijzelf) niet aan de verkeerde kant sta van geweld en onderdrukking. Ik weet dat je het zo niet bedoelt, maar kerkgangers en nette mensen zijn net zo in en in verdorven als de IS strijders in Syrië en net zo min naar God op zoek als een verstokte atheïst. Gelukkig is alles genade!

Toch is er ook een verborgenheid aan God die te maken heeft met Zijn onzichtbaarheid. God kan Zich verhullen, omdat wij niet in staat Zijn om de volle zwaarte van Zijn aanwezigheid te dragen. Denk aan de voorzichtige nadering van de hogepriester tot het Heilige der Heilige. Denk aan de lege tabernakel, de lege tempel. Er is geen beeld van God. Hij is onkenbaar. Denk aan de raadselachtige aanwezigheid van de Opgestane. Zij herkennen hem niet zomaar. Hij onttrekt Zich aan hen, wanneer Hij wil. Denk aan de Psalmen, waarin zo vaak zoveel vragen aan God worden gesteld. Waarom dit, waarom dat? Waar bent U? Dat doet niets af aan het vertrouwen, maar God laat Zich aan ons kennen zoals Hij gekend wil worden. Elia zat op een storm te wachten, op vuur, maar Hij kwam in de stilte. Zo is ons leven een lange weg van oefening. "Na dezen zult gij het verstaan". Je moet veel tijd doorbrengen om Gods stem te herkennen. Die afwezigheid of verborgenheid is dus geen kwaad, maar een zegen. Zoveel gedachten, omstandigheden, menselijke drempels en obstakels verhinderen ons om Gods stem duidelijk te verstaan. God spreekt tot ons hart. Dan kun je duizend keer de Bijbel (als duidelijke openbaring van Gods wil) open doen, maar de eigenlijke ontmoeting vindt plaats in de stilte, in ons hart, in de intimiteit die bij de liefde hoort.


Prachtig en helemaal mee eens! Wat ik bedoelde was dat ik de Bijbel als openbaring van God voluit serieus kan nemen en mij daaraan kan toevertrouwen. Dat ik niet hoef te twijfelen als aan dat wat daarin is geopenbaard doordat ik telkens mijzelf af moet vragen hoe ik het kan rijmen met een bepaalde theologie.
Wat jij zegt is helemaal waar, wat is het heerlijk als wij eens ten volle zullen verstaan!
Ken je dat verhaal van het lieveheersbeestje?

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23586
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: het eeuwig welbehagen

Berichtdoor Marnix » 26 okt 2015 10:56

Volgens mij is verwerping niet een passief niet kiezen. Dit zou dus inhouden dat, om het voorbeeld van de schipbreukelingen te gebruiken, er allemaal schipbreukelingen (eigen schuld, hadden ze maar niet zelf voor kapitein moeten willen spelen) in het water liggen te verdrinken. God komt langs en werpt sommigen een touw toe die ze aanpakken en zo worden ze gered. Of misschien beter, God daalt af naar het water, bindt het touw om ze heen en sleept te uit het water, anders zouden ze het touw nog niet aanpakken ook. (uitverkiezing). En de rest gooit Hij geen touw toe en ze verdrinken. (verwerping).

Zo klinkt het in je voorbeeld waarbij iemand voor een meisje kiest en iemand anders passief niet wordt gekozen. Ik probeer dit al langer hier duidelijk te maken maar volgens mij is dit Bijbels onjuist. En dat maakt de uitverkiezing een moeilijk onderwerp omdat wij dat zo niet passend en kloppend kunnen krijgen. God kiest mensen uit maar Hij biedt iedereen tegelijkertijd genade aan. Niets gebeurt zonder Gods wil maar toch gaan er mensen verloren terwijl Hij niet wil dat mensen verloren gaan. Hoe dat precies te rijmen is kunnen we denk ik niet begrijpen. De Bijbel legt dat ook helemaal niet uit maar roept mensen op om te geloven en als ze geloven ontdekken ze dat God ze al lang had uitgekozen.... En als ze Gods genade verwerpen komt er een moment dat God ze ook verwerpt.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

Gebruikersavatar
gravo
Majoor
Majoor
Berichten: 2017
Lid geworden op: 12 jan 2009 23:20

Re: het eeuwig welbehagen

Berichtdoor gravo » 26 okt 2015 23:54

Marnix schreef:Volgens mij is verwerping niet een passief niet kiezen. Dit zou dus inhouden dat, om het voorbeeld van de schipbreukelingen te gebruiken, er allemaal schipbreukelingen (eigen schuld, hadden ze maar niet zelf voor kapitein moeten willen spelen) in het water liggen te verdrinken. God komt langs en werpt sommigen een touw toe die ze aanpakken en zo worden ze gered. Of misschien beter, God daalt af naar het water, bindt het touw om ze heen en sleept te uit het water, anders zouden ze het touw nog niet aanpakken ook. (uitverkiezing). En de rest gooit Hij geen touw toe en ze verdrinken. (verwerping).

Zo klinkt het in je voorbeeld waarbij iemand voor een meisje kiest en iemand anders passief niet wordt gekozen. Ik probeer dit al langer hier duidelijk te maken maar volgens mij is dit Bijbels onjuist. En dat maakt de uitverkiezing een moeilijk onderwerp omdat wij dat zo niet passend en kloppend kunnen krijgen. God kiest mensen uit maar Hij biedt iedereen tegelijkertijd genade aan. Niets gebeurt zonder Gods wil maar toch gaan er mensen verloren terwijl Hij niet wil dat mensen verloren gaan. Hoe dat precies te rijmen is kunnen we denk ik niet begrijpen. De Bijbel legt dat ook helemaal niet uit maar roept mensen op om te geloven en als ze geloven ontdekken ze dat God ze al lang had uitgekozen.... En als ze Gods genade verwerpen komt er een moment dat God ze ook verwerpt.


Waarom ga je er toch vanuit, dat God zo weinig mensen kiest. Het voorbeeld van de schipbreukelingen gaat onbewust weer uit van een grote geroep die niet gered wordt en één gelukkige die wel uit het water wordt gevist.
Mijn voorbeeld, van de keuze uit liefde, gaat er juist over dat God ten volle voor mij kiest, waarbij ikzelf het idee heb dat Hij alleen mij op het oog heeft. Zo werkt de liefde nu eenmaal: de Ander is alles geworden voor je. Niemand kan meer tussenbeide komen. Dat is het mooie van liefde en dus ook het mooie van uitverkiezen omwille van de liefde.
Zegt dat wat over de achterblijvers? Is daarmee gezegd dat alle anderen achter het net vissen, verworpen worden, verloren gaan? is God zo eenkennig, dat Hij maar een enkeling wil liefhebben en redden.
Nee, diezelfde ervaring die Hij heeft met mij en die ik heb met Hem wil Hij delen met velen. Een ieder persoonlijk.
Weer hebben de suggestieve beelden van de vele verlorenen en de weinige verkorenen hun verwoestende werking. Laat je er niet door van de wijs brengen. God deelt overvloedig. In God is rijkdom, volheid, genade op genade. God verandert niet na de redding van één mens. Hij wil en doet altijd weer hetzelfde: liefhebben en daarom verlossen. Zijn werk is een lopend vuur, een sterke kracht, een doorgaande beweging. Zie daarvoor de beelden die voor de heilige Geest gebruikt worden. Stuwend, stromend, waaiend, verdelend. Heel die koortsachtige en overweldigende vloed aan activiteiten komt voort uit Gods Wezen. Zijn vastbesloten wil, Zijn eeuwig welbehagen. Het is niet iets om bang voor te zijn. Alsof er geen stromen van zegen genoeg zullen zijn, alsof er in God geen liefde genoeg is of de zaligheid zou kunnen opdrogen als teveel mensen zich aandienen.
Liefde is persoonlijk. Maar Gods liefde is niet exclusief. Het is een universele liefde. Voor iedereen.
Juist door dit zo helder en duidelijk te stellen, doet die liefde zijn werk. Door het door te vertellen (en wat doe ik anders met deze post?) worden mensen overtuigd en krijgt het Evangelie (blijde boodschap) vaste voet aan de grond bij wie het hoort, bij wie het leest.
Niet voor niets wordt steeds opgeroepen om dit te geloven. Hoe ongelooflijk rijk en vol dit Evangelie ook klinkt (te mooi om waar te zijn?) toch is dit het: God heeft de mens lief. Zijn eeuwige drijfveer is: liefde en redding. Zou dat nu plotseling anders zijn? Als iemand anders gered wordt, zou jij zelf dan minder kans maken. Welnee, zo groeit de gemeente: als de een gered wordt, trekt hij de ander mee op de weg van verlossing. het Koninkrijk is groei. Een heel andere boodschap dan de suggestie dat de redding van de één de verlorenheid van vele anderen zou betekenen. Zou God dat willen...zo weinig mensen zalig maken? Geloof ik niet.
Niettemin houd ik vast aan het dogma, dat het alleen aan de wil van God te danken is dat wij gered worden. Hij stelt alles in het werk. Inclusief de verkondiging. Wij hebben God lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad.

gravo
'Von Gott wissen wir nichts. Aber dies Nichtwissen ist Nichtwissen von Gott'
(Franz Rosenzweig, Der Stern der Erlösung)

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23586
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: het eeuwig welbehagen

Berichtdoor Marnix » 27 okt 2015 09:39

Ik ben het daar helemaal mee eens. Ik stel ook niet dat God weinig mensen kiest. Maar als er 100 drenkelingen in de zee liggen en Hij kiest er 98 en laat er 2 verdrinken heb ik daar ook moeite mee ;) Inderdaad, Gods aanbod van genade is universeel. Voor iedereen. Mensen worden gered omdat God ze uitkiest. Mensen gaan verloren omdat ze zelf niet willen. Niet omdat ze niet uitverkoren zijn. Dat was mijn punt. Ik sta achter de uitverkiezingsleer mits dat benadrukt wordt. Dat gebeurt niet altijd, vandaar dat ik graag dit tegengeluid laat horen :)
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

Nina

Re: het eeuwig welbehagen

Berichtdoor Nina » 27 okt 2015 10:52

Ik begrijp niet dat mensen een leer kunnen geloven dat God mensen uitkiest tot eeuwige zaligheid, en anderen tot eeuwig verderf.
Ik heb toch echt het idee dat sommige teksten slordig worden gelezen. Gaat het echt over eeuwig behoud/verwerping, of gaat het over een uitgekozen worden voor een bepaalde taak/doel?
Heel veel teksten over uitverkiezing gaan over het volk Israel, dat uitverkoren als volk van God om Zijn naam groot te maken. Wat niet wil zeggen dat daarmee elke individuele Jood zou zijn uitverkoren tot eeuwig heil.

Neem een tekst als deze, Joh. 2:2
'En Hij (Jezus) is een verzoening voor onze zonden; en n iet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden van de hele wereld.'

Waarom zou de Heer de zonden van de hele wereld hebben gedragen, als alleen 'uitverkorenen' behouden zouden zijn?

Als God alleen 'uitverkorenen' zou roepen, en Hij zou die behouden, zouden wij mensen robotten zijn. Want alles zou al door God beschikt zijn. Maar God dwingt niet, wij worden opgeroepen een keuze te maken, wij moeten ons bekeren en God doet de rest.

Ik wil niet suggereren dat ik op alles een antwoord heb, maar het is niet voor niets dat de leer van uitverkiezing - zoals die geleerd wordt in veel kerken - zowel vragen oproept: iedereen kan zien dat wanneer God mensen uitkiest, Hij dan dus ook mensen NIET uitkiest, wat verwerping betekent. Het klinkt heel vriendelijk, maar onmogelijk: als je tot geloof komt is dat dankzij God, als je verloren gaat is dat te wijten aan jezelf. Dat bijt elkaar natuurlijk.

onesimoes
Verkenner
Verkenner
Berichten: 66
Lid geworden op: 23 okt 2015 09:34
Contacteer:

Re: het eeuwig welbehagen

Berichtdoor onesimoes » 27 okt 2015 11:41

Ik denk zelf dat dit boek http://www.desiringgod.org/books/does-god-desire-all-to-be-saved dit thema helder uitlegt.

Als het over de uitverkiezing gaat, dan wordt er al snel twee extremen gezocht:
1. God is selectief, dus Hij kan niet liefdevol zijn, het is te wreed om ongelovigen niet te redden.
2. God is onmachtig, Hij wil dat iedereen gered wordt, maar Hij kan dit niet, omdat de vrije wil van de mens sterker is dan de wil van God.

Nina

Re: het eeuwig welbehagen

Berichtdoor Nina » 27 okt 2015 11:52

Onesimoes schreef:

1. God is selectief, dus Hij kan niet liefdevol zijn, het is te wreed om ongelovigen niet te redden.
2. God is onmachtig, Hij wil dat iedereen gered wordt, maar Hij kan dit niet, omdat de vrije wil van de mens sterker is dan de wil van God.


Waarom deze twee? Waarom niet: misschien moeten wij de teksten anders lezen, want onze interpretatie is tegenstrijdig met overige tekst gedeeltes.

ad 1) God is liefde. Dus deze stelling deugt niet. Ik zou even willen door redeneren: als God mensen uitkiest en verwerpt, heeft het geen enkele zin dat Hij oproept tot bekering: alles staat namelijk al vast. (bepaald door Zijn keuze) Als God oproept tot bekering, betekent het dat dat ook kan: jij kunt je bekeren (omkeren naar God toe), Hij zal de rest doen, namelijk je rein wassen, een nieuw leven geven, een besneden hart. Jij kunt je ook verharden en je afkeren, jouw keus!

ad 2) God is almachtig. Foute stelling dus dat Hij dat niet is. Maar God maakt niet altijd gebruik van Zijn almacht; als Hij zou willen zou Hij zo een einde kunnen maken aan de ellende in deze wereld. Maar satan is nog altijd overste van de deze wereld, hoewel die tijd nog maar beperkt is. Geen gebruik maken van je macht is niet hetzelfde als geen macht hebben.

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23586
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: het eeuwig welbehagen

Berichtdoor Marnix » 27 okt 2015 12:14

Zoals er staat zijn het de extremen van de uitverkiezingsleer:

God wil niet dat iedereen behouden wordt, anders werd iedereen wel behouden. Als God wil dat iedereen behouden wordt maar niet iedereen wordt behouden, dan is God onmachtig.

Ik neem aan dat het boek uitlegt dat God wil dat iedereen behouden wordt (algemene genade) maar niet iedereen behouden wordt, maar dat dit niet inhoudt dat God onmachtig is.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

Nina

Re: het eeuwig welbehagen

Berichtdoor Nina » 27 okt 2015 12:16

Ik kan er even niet opkomen waar, maar er staat ergens in de Bijbel dat God zou willen dat iedereen tot geloof komt. Dat dat niet zo is, doet geen afbreuk aan Zijn almacht: niet iedereen wil het.

Nina

Re: het eeuwig welbehagen

Berichtdoor Nina » 27 okt 2015 12:20

Heb de tekst gevonden:
1 Tim. 2: ' .... Die wil dat alle mensen zalig worden en tot kennis van de waarheid komen.'

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23586
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: het eeuwig welbehagen

Berichtdoor Marnix » 27 okt 2015 13:09

Precies. We moeten dat en de uitverkiezing dus naast elkaar laten staan en niet zoals sommigen doen, tegen elkaar wegstrepen. Dat is denk ik het essentie van het boek waar naar wordt verwezen.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

onesimoes
Verkenner
Verkenner
Berichten: 66
Lid geworden op: 23 okt 2015 09:34
Contacteer:

Re: het eeuwig welbehagen

Berichtdoor onesimoes » 27 okt 2015 13:14

Nina schreef:ad 1) God is liefde. Dus deze stelling deugt niet. Ik zou even willen door redeneren: als God mensen uitkiest en verwerpt, heeft het geen enkele zin dat Hij oproept tot bekering: alles staat namelijk al vast. (bepaald door Zijn keuze) Als God oproept tot bekering, betekent het dat dat ook kan: jij kunt je bekeren (omkeren naar God toe), Hij zal de rest doen, namelijk je rein wassen, een nieuw leven geven, een besneden hart. Jij kunt je ook verharden en je afkeren, jouw keus!


Wij moeten weten dat IEDEREEN zijn hart verhard en van God afkeert en er is niemand die God zoekt. En wanneer het evangelie gepredikt wordt, er niemand is die dat van harte gelooft en zich bekeert. Het is een menselijke onmogelijkheid.
Het is 2Corinthe 4:4-6 dat laat zien dat een bekering een Goddelijke interventie is, dat de blinde ongelovige de ogen opent om Jezus Christus te zien als waardevol en heerlijk. (Onweerstaanbare genade)
Wanneer wij zoiets moois eindelijk zien, willen wij Jezus geloven en vertrouwen.
Blijf in gedachten houden: een mens kan zonder deze Goddelijke interventie onmogelijk de heerlijkheid van God zien in Jezus Christus en daarom onmogelijk bekeren.
Het is de God die zei "Er is licht" en er was licht; die bij een ongelovige roept: "Er is leven" en er is leven, een nieuwe schepsel in Christus Jezus.

Nina schreef:ad 2) God is almachtig. Foute stelling dus dat Hij dat niet is. Maar God maakt niet altijd gebruik van Zijn almacht; als Hij zou willen zou Hij zo een einde kunnen maken aan de ellende in deze wereld. Maar satan is nog altijd overste van de deze wereld, hoewel die tijd nog maar beperkt is. Geen gebruik maken van je macht is niet hetzelfde als geen macht hebben.


Als er iemand is die hangt aan een ravijn en ik heb de kracht en mogelijkheid die persoon omhoog te trekken en ik doe het niet, wat ben ik dan? Gemeen, zonder liefde etc. Ik kan zeggen: "Nee, ik heb alleen maar niets gedaan, ik heb niet iets gemeens gedaan." Iets toelaten terwijl ik in macht ben, is actief passief zijn.
In die zin, als God almachtig is en Hij doet niet datgene wat het meest liefdevol is, dan is God een gemene God.
Alleen geloof ik dat veel mensen die de verkiezingsleer verwerpen, een verkeerd beeld heeft van wat werkelijk belangrijk is.
Het belangrijkste voor God is niet dat alle ongelovigen tot geloof komen, maar dat Gods eer verhoogd wordt en Zijn glorie en heerlijkheid de stralende middenpunt is voor Zijn volk.
Maar, o mens, wie bent u toch dat u God tegenspreekt? Zal ook het maaksel tegen hem die het gemaakt heeft, zeggen: Waarom hebt u mij zó gemaakt? Of heeft de pottenbakker geen macht over het leem, om uit dezelfde klomp klei het ene voorwerp tot een eervol, het andere tot een oneervol voorwerp te maken? En is het niet zo dat God, omdat Hij Zijn toorn wilde bewijzen en Zijn macht bekendmaken, met veel geduld de voorwerpen van Zijn toorn, voor het verderf gereedgemaakt, verdragen heeft? En dat met het doel om de rijkdom van Zijn heerlijkheid bekend te maken over de voorwerpen van Zijn ontferming, die Hij van tevoren bereid heeft tot heerlijkheid? Hen heeft Hij ook geroepen, namelijk ons, niet alleen uit de Joden, maar ook uit de heidenen. Zoals Hij ook in Hosea zegt: Ik zal Niet-Mijn-volk noemen: Mijn volk, en de Niet-geliefde: Geliefde. En het zal zijn dat op de plaats waar tegen hen gezegd was: U bent Niet-Mijn-volk, daar zullen zij kinderen van de levende God genoemd worden.
Romans 9:20-26


Dat betekent trouwens niet dat God niet iedereen liefheeft, maar niet iedereen op dezelfde manier. En degenen die God liefheeft in de verkiezing is dat niet gebaseerd op de persoon zelf, maar naar de wil van God. Wij weten ook dat niemand onterecht naar de hel gaat en dat de oordelen van God over de ongelovigen goed en recht is.

Nina

Re: het eeuwig welbehagen

Berichtdoor Nina » 27 okt 2015 13:26

Wij moeten weten dat IEDEREEN zijn hart verhard en van God afkeert en er is niemand die God zoekt. En wanneer het evangelie gepredikt wordt, er niemand is die dat van harte gelooft en zich bekeert. Het is een menselijke onmogelijkheid.
Het is 2Corinthe 4:4-6 dat laat zien dat een bekering een Goddelijke interventie is, dat de blinde ongelovige de ogen opent om Jezus Christus te zien als waardevol en heerlijk. (Onweerstaanbare genade)
Wanneer wij zoiets moois eindelijk zien, willen wij Jezus geloven en vertrouwen.
Blijf in gedachten houden: een mens kan zonder deze Goddelijke interventie onmogelijk de heerlijkheid van God zien in Jezus Christus en daarom onmogelijk bekeren.
Het is de God die zei "Er is licht" en er was licht; die bij een ongelovige roept: "Er is leven" en er is leven, een nieuwe schepsel in Christus Jezus.


Je hard verharden is het evangelie horen, maar niet aannemen. Zo lezen we ook dat iedere keer dat Mozes bij de farao kwam, deze zijn hart verhardde. En uiteindelijk lees je dat God zijn hart verhardde.
Er staat vaak genoeg geschreven dat mensen die het evangelie hoorden, het terstond aannamen. Nergens lezen we dat ze heftig gingen bidden of God hen wilde bekeren. Deze mensen kwamen tot geloof, en God gaf hen dan de Heilige Geest die hen verder leidde.
Bekeren betekent je omkeren tot God, als jij dat doet, geeft Hij je genade, Zijn Geest, en werkt Hij dit verder uit in je leven. Maar het gaat absoluut niet buiten jouw wil om.

Nina

Re: het eeuwig welbehagen

Berichtdoor Nina » 27 okt 2015 13:30

Als er iemand is die hangt aan een ravijn en ik heb de kracht en mogelijkheid die persoon omhoog te trekken en ik doe het niet, wat ben ik dan? Gemeen, zonder liefde etc. Ik kan zeggen: "Nee, ik heb alleen maar niets gedaan, ik heb niet iets gemeens gedaan." Iets toelaten terwijl ik in macht ben, is actief passief zijn.
In die zin, als God almachtig is en Hij doet niet datgene wat het meest liefdevol is, dan is God een gemene God.
Alleen geloof ik dat veel mensen die de verkiezingsleer verwerpen, een verkeerd beeld heeft van wat werkelijk belangrijk is.
Het belangrijkste voor God is niet dat alle ongelovigen tot geloof komen, maar dat Gods eer verhoogd wordt en Zijn glorie en heerlijkheid de stralende middenpunt is voor Zijn volk.


Je kunt ook een hand toegereikt krijgen om je te redden, maar die weigeren.
(Hoe God die mensen gaat beoordelen die nooit van het evangelie hebben gehoord, laat ik hier even rusten)

Natuurlijk is het belangrijkste dat God aan Zijn eer komt, maar dat sluit niet uit dat Hij zou willen dat iedereen tot kennis van het evangelie komt en tot geloof komt.

onesimoes
Verkenner
Verkenner
Berichten: 66
Lid geworden op: 23 okt 2015 09:34
Contacteer:

Re: het eeuwig welbehagen

Berichtdoor onesimoes » 27 okt 2015 13:47

Nina schreef:Je hard verharden is het evangelie horen, maar niet aannemen. Zo lezen we ook dat iedere keer dat Mozes bij de farao kwam, deze zijn hart verhardde. En uiteindelijk lees je dat God zijn hart verhardde.
Er staat vaak genoeg geschreven dat mensen die het evangelie hoorden, het terstond aannamen. Nergens lezen we dat ze heftig gingen bidden of God hen wilde bekeren. Deze mensen kwamen tot geloof, en God gaf hen dan de Heilige Geest die hen verder leidde.
Bekeren betekent je omkeren tot God, als jij dat doet, geeft Hij je genade, Zijn Geest, en werkt Hij dit verder uit in je leven. Maar het gaat absoluut niet buiten jouw wil om.

Je kunt ook een hand toegereikt krijgen om je te redden, maar die weigeren.


Wanneer het evangelie verkondigd wordt en gehoord wordt, is het hand toegereikt. En alle mensen zullen die hand weigeren. Dat is wat ik duidelijk probeerde te maken met 2Co 4:4-6.
Alleen de mens is door zijn verdorvenheid niet in staat om dit hand te accepteren. Maar het is God die deze mensen de ogen opent om de heerlijkheid van God te zien in het evangelie en deze aannemen.
Iedereen verhardt zijn hart zonder deze "roeping van God" bij het horen van het evangelie.
En dat mensen het evangelie onmiddelijk aannemen, laat niet zien dat mensen de capaciteit hebben om het evangelie aan te nemen, maar dat God deze mensen de ogen opent om Jezus Christus te waarderen.
En hen die Hij er van tevoren toe bestemd heeft, die heeft Hij ook geroepen, en hen die Hij geroepen heeft, die heeft Hij ook gerechtvaardigd, en hen die Hij gerechtvaardigd heeft, die heeft Hij ook verheerlijkt. - Romans 8:30


Nina schreef:Natuurlijk is het belangrijkste dat God aan Zijn eer komt, maar dat sluit niet uit dat Hij zou willen dat iedereen tot kennis van het evangelie komt en tot geloof komt.

Dat wil God ook. Maar zie het zo... Ik ben koning en er is iemand die iets gestolen heeft en ik moet hem berechten. Ik heb de macht om hem vrij te spreken en ik heb ook medelijden en ik wil hem ook vrij spreken. Maar ik wil ook dat er recht gedaan wordt en mijn rechtvaardige reputatie eer gedaan wordt.
Dus ik laat die man in de gevangenis werpen.

Ben ik dan onbarmhartig? Heb ik die persoon oprecht lief? Ja, ik heb die persoon oprecht lief, maar er is iets wat ik nog meer lief heb en belangrijker vind. Daarom red ik die persoon niet en niemand kan zeggen dat ik niet liefdevol ben en niemand kan zeggen dat ik onrechtvaardig ben.


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 55 gasten