Predikant voor het leven

[Teus]

En wanneer is een beroep dan een roeping? Waar ligt de grens? En als predikanten stoppen met het predikant zijn, dan was het geen roeping? Of dan zijn ze te veroordelen omdat ze tegen hun roeping ingaan?
Het gevaar van het roepen dat het een "roeping" is, is dat een predikant op een sokkel wordt geplaatst. Want een roeping is door God ingegeven.

Welnu, God heeft mij ingegeven om bankier te worden, dus een roeping.

Jij hebt voor een beroep als bankier gekozen. Je bent niet ingezegend, het zieleheil van je medemens is niet aan jou toevertrouwd.
Als predikanten stoppen, bijvoorbeeld omdat ze een misstap hebben gedaan (daar doel je op?) dan is dat heel erg, dubbel erg.
Want het gaat om de Naam en de eer van God en die is hiermee dan geschaad. Dat is heel ernstig!

Dit is pas ernstig.
Chaya, hoe weet jij of Katlheen niet in afhankelijkheid van God deze functie gekozen heeft? Ik weet niet maar het zieleheil is aan niemand anders toevertrouwd dan aan Jezus Christus, hiermee zet je zulke mensen juist op een voetstuk.
Ieder mens heeft een roeping, in het beroep maar ook het vader of moeder zijn. God heeft een plan, mensen zijn daar onderdeel van, en moet volvoerd worden en roept ook mensen op om het te verwezenlijken.

Een roeping als predikant hoeft niet voor het leven te zijn, het kan goed zijn dat God een ander doel heeft met Zijn mensen.
Een oprecht geroepen predikant verwacht van God wat Hij van hem wil aangaande het stoppen.

Inzegenen, waarom?

[StillAwake]

Dit is pas ernstig.
Chaya, hoe weet jij of Katlheen niet in afhankelijkheid van God deze functie gekozen heeft? Ik weet niet maar het zieleheil is aan niemand anders toevertrouwd dan aan Jezus Christus, hiermee zet je zulke mensen juist op een voetstuk.
Ieder mens heeft een roeping, in het beroep maar ook het vader of moeder zijn. God heeft een plan, mensen zijn daar onderdeel van, en moet volvoerd worden en roept ook mensen op om het te verwezenlijken.

Een roeping als predikant hoeft niet voor het leven te zijn, het kan goed zijn dat God een ander doel heeft met Zijn mensen.
Een oprecht geroepen predikant verwacht van God wat Hij van hem wil aangaande het stoppen.

Inzegenen, waarom?

Helemaal mee eens.
Bizar hoe hoog het voetstuk is waar predikanten op geprakt worden.
Die mensen hebben gewoon een beroep gekozen, en zijn daarmee niet verantwoordelijk voor andermans zieleheil.
Die mensen hebben ook recht op een privéleven, na hun emiritaat, maar ook in hun vakanties en buiten werktijd.
Zo'n man moet af en toe ook gewoon met een paar vrienden een biertje kunnen drinken...

[MoesTuin]

Zeker, de Heere God sluit deuren en opent nieuwe deuren.
Niets is voor het leven, zo ook de roeping van een predikant niet.
Een predikant wordt geroepen naar andere gemeentes, maar net zo goed ook naar een andere beroepstak
Net als dat mensen vanuit andere beroepen geroepen worden als predikant.
Hierin voorziet en leidt de Heere God alles.
Iets wat wij als mensen niet kunnen doorgronden en dat hoeft niet altijd wat God overziet het geheel en al

God roept ons broeders......(zusters)

https://www.youtube.com/watch?v=YMzP8SVeoFw

1 God roept ons, broeders, tot de daad;
zijn werk wacht, treedt dan aan
en weest gereed om elke weg,
die Hij u wijst, te gaan.
Wij weten dat, wat komen mag,
toch hij slechts wint die waagt,
en wie zich zelve geven wil
door 't donker vlammen draagt.

2 God roept, en in Hem is de kracht,
die onze zwakheid staalt.
Dit is de vreugd, dat Hij het doel
en onze vaart bepaalt.
Dat Hij ons over grenzen heen
laat zien het groot gezicht
van aller mensen broederschap
in 't ene, godlijk licht.

3 God roept, en wat de mensen scheidt
dat zij geen scheiding meer;
zijn liefde houde ons allen saam
en samen met de Heer.
Want wat er in de wereld woed',
toch is het God die wint
en in een elk die Hem behoort
het nieuwe rijk begint.

[BladeStraight]

Bizar hoe hoog het voetstuk is waar predikanten op geprakt worden.
Die mensen hebben gewoon een beroep gekozen, en zijn daarmee niet verantwoordelijk voor andermans zieleheil

Als het goed is is dat een roeping van God en niet gewoon een gekozen beroep zoals elk ander. Een predikant heeft wel een verantwoordelijkheid voor de zielen van de gemeente. Het geloof is uit het gehoor, en het is de predikant die als middel voor dit gehoor zorgt. De rest is aan God dus een voetstuk lijkt me niet nodig.

Die mensen hebben ook recht op een privéleven, na hun emiritaat, maar ook in hun vakanties en buiten werktijd.
Zo'n man moet af en toe ook gewoon met een paar vrienden een biertje kunnen drinken...

HIer ben ik het wel helemaal mee eens. Het zou niet zo moeten zijn dat je leven vanaf je bevestiging enkel ernstigheid en drukte is, ontspanning is een gave van God.

[StillAwake]

Als het goed is is dat een roeping van God en niet gewoon een gekozen beroep zoals elk ander. Een predikant heeft wel een verantwoordelijkheid voor de zielen van de gemeente. Het geloof is uit het gehoor, en het is de predikant die als middel voor dit gehoor zorgt. De rest is aan God dus een voetstuk lijkt me niet nodig.

Heeft een predikant een verantwoordelijkheid voor de zielen van de gemeente?
Da's nogal een stelling!

[Marnix]

17 Zijt uw voorgangeren gehoorzaam, en zijt hun onderdanig; want zij waken voor uw zielen, als die rekenschap geven zullen; opdat zij dat doen mogen met vreugde en niet al zuchtende; want dat is u niet nuttig. (Heb 13)

Ik las over een Ger Gem predikant, 94 jaar! en hij gaat nog elke week tweemaal voor.
Dat is niet iedereen gegeven.
Maar het bracht me bij deze vraag, waarom gaan predikanten op 65 jarige leeftijd met emeritaat vaak?
Predikant is een roeping, die leg je toch niet af op de dag dat je de pensioengerechtigde leeftijd bereikt?
Let wel, ik heb het niet over lichamelijke of psychische zwakheid, die met een bepaalde leeftijd toe kan nemen.
Wat vinden jullie?

Ik vind dat ze op een gegeven moment best een stapje terug mogen doen. Maar de roeping leg je denk ik niet zomaar neer. Vaak preken emeritus-predikanten nog steeds af en toe maar minder vaak dan ze deden.

[GDK]

In Numeri 8:33 lees je dat de Levieten met emeritaat gingen als ze 50 jaar werden. Een ambt in de bijbel is dus niet altijd voor het leven.

[Chaya]

Heeft een predikant een verantwoordelijkheid voor de zielen van de gemeente?
Da's nogal een stelling!

Dat is geen stelling, maar dat komt uit de Bijbel.
Onder meer uit Ezechiël 33, De plicht van een getrouwe wachter.

W a Brakel, een predikant in de 17e eeuw, heeft dit over het ambt geschreven:

"Tot de inwendige roeping behoort niet een buitengewone inspraak van God. God doet dat nu niet of zeer zelden, en men heeft daarop niet te wachten. Er zijn andere zaken waaruit men van zijn inwendige roeping roeping overtuigd kan worden.

1. Kennis van het ambt, wat het inhoudt om knecht van Christus, mond des Heeren te zijn, de weg der zaligheid te leren, mensen de duivel te ontrukken, tragen op te wekken, huichelaars en tijdgelovigen aan zichzelf te ontdekken, de waarheid te verdedigen, Goddelozen te bestraffen, de kerk luister toe te brengen; zelf een voorbeeld te zijn. .

2. Enige bekwaamheid tot het werk. Gaven, talenten dus. En niet slechts studiezin,interesse in de theologie, maar ook bevindelijke kennis van het leven met de Heere.

3. Een bijzonder liefde tot Christus om Hem bekend te maken. Tot de kerk om die als een reine maagd Christus toe te bereiden. Tot de zielen van mensen.

4. Gewillige verloochening van al het aardse, van eer, geld en goed, ja zelfs van het leven. Wie het genoemde wel zoekt had beter schoenmaker kunnen worden, want in mijn ogen is er geen gruwelijker mens dan een onherboren predikant, die de heilige dingen van God gebruikt voor zijn eigen belang.

5. Een grote lust tot het werk, om zich voor de Heere op te offeren. Bekommeringen over de vraag of hij wel geroepen is. Vrees voor bijoogmerken. Het van de Heere ontvangen van vrijheid om het toch te gaan doen."

[StillAwake]

Dat is geen stelling, maar dat komt uit de Bijbel.
Onder meer uit Ezechiël 33, De plicht van een getrouwe wachter.

W a Brakel, een predikant in de 17e eeuw, heeft dit over het ambt geschreven:

"Tot de inwendige roeping behoort niet een buitengewone inspraak van God. God doet dat nu niet of zeer zelden, en men heeft daarop niet te wachten. Er zijn andere zaken waaruit men van zijn inwendige roeping roeping overtuigd kan worden.

1. Kennis van het ambt, wat het inhoudt om knecht van Christus, mond des Heeren te zijn, de weg der zaligheid te leren, mensen de duivel te ontrukken, tragen op te wekken, huichelaars en tijdgelovigen aan zichzelf te ontdekken, de waarheid te verdedigen, Goddelozen te bestraffen, de kerk luister toe te brengen; zelf een voorbeeld te zijn. .

2. Enige bekwaamheid tot het werk. Gaven, talenten dus. En niet slechts studiezin,interesse in de theologie, maar ook bevindelijke kennis van het leven met de Heere.

3. Een bijzonder liefde tot Christus om Hem bekend te maken. Tot de kerk om die als een reine maagd Christus toe te bereiden. Tot de zielen van mensen.

4. Gewillige verloochening van al het aardse, van eer, geld en goed, ja zelfs van het leven. Wie het genoemde wel zoekt had beter schoenmaker kunnen worden, want in mijn ogen is er geen gruwelijker mens dan een onherboren predikant, die de heilige dingen van God gebruikt voor zijn eigen belang.

5. Een grote lust tot het werk, om zich voor de Heere op te offeren. Bekommeringen over de vraag of hij wel geroepen is. Vrees voor bijoogmerken. Het van de Heere ontvangen van vrijheid om het toch te gaan doen."

Ezechiel 33 gaat over de profeet Ezechiel, om dat nu één op één op alle predikanten los te laten gaat mij te ver.
Bovendien is het daarmee de verantwoordelijkheid van de predikant het Woord te verkondigen, de mensen te waarschuwen, maar is hij nog steeds niet verantwoordelijk voor het zieleheil van zijn gemeenteleden.

Ook in de tekst van Brakel (wat voor mij niet meer is dan welke andere geschreven tekst dan ook (buiten de Bijbel om) en dus géén gezag heeft) kom ik niet tegen dat de predikant die verantwoordelijkheid zou dragen.
In dat geval zou Christus verantwoordelijk gehouden kunnen worden voor het ongeloof van de farizeeën die hij sprak.
In dat geval zou Christus verantwoordelijk gehouden kunnen worden voor het (hoewel God daarover beslist) misgelopen zieleheil van Judas Iskariot.

[Marnix]

StillAwake, wat vind je van de door mij genoemde Bijbeltekst?

17 Zijt uw voorgangeren gehoorzaam, en zijt hun onderdanig; want zij waken voor uw zielen, als die rekenschap geven zullen; opdat zij dat doen mogen met vreugde en niet al zuchtende; want dat is u niet nuttig. (Heb 13)

Daar zit toch wel een flinke verantwoordelijkheid aan gekoppeld.

Chaya, een predikant gaat dus niet met pensioen maar met emeritaat. Dat is wel wat anders. Veel predikanten blijven na hun emeritaat actief, misschien in minder mate maar toch. Ze hebben geen eigen gemeente meer maar mogen gewoon voorgaan, sacramenten bedienen enz en dat is ook wel gangbaar. Ze zijn nog steeds predikant, gaan hooguit wat minder vaak voor. Ik vind dat goed geregeld zo. Het is geen eenvoudige functie, het is soms best zwaar, fysiek en emotioneel. Dus ik vind het een goede zaak dat ze op een gegeven moment geen fulltime-predikant met een eigen gemeente meer zijn.

[StillAwake]

StillAwake, wat vind je van de door mij genoemde Bijbeltekst?

17 Zijt uw voorgangeren gehoorzaam, en zijt hun onderdanig; want zij waken voor uw zielen, als die rekenschap geven zullen; opdat zij dat doen mogen met vreugde en niet al zuchtende; want dat is u niet nuttig. (Heb 13)

Daar zit toch wel een flinke verantwoordelijkheid aan gekoppeld.

Chaya, een predikant gaat dus niet met pensioen maar met emeritaat. Dat is wel wat anders. Veel predikanten blijven na hun emeritaat actief, misschien in minder mate maar toch. Ze hebben geen eigen gemeente meer maar mogen gewoon voorgaan, sacramenten bedienen enz en dat is ook wel gangbaar. Ze zijn nog steeds predikant, gaan hooguit wat minder vaak voor. Ik vind dat goed geregeld zo. Het is geen eenvoudige functie, het is soms best zwaar, fysiek en emotioneel. Dus ik vind het een goede zaak dat ze op een gegeven moment geen fulltime-predikant met een eigen gemeente meer zijn.

Wel een verantwoordelijkheid, maar iedereen blijft in eerste instantie zélf verantwoordelijk voor zijn/haar zieleheil.

[Chaya]

Chaya, een predikant gaat dus niet met pensioen maar met emeritaat. Dat is wel wat anders.

In de PKN gaan ze wel degelijk met pensioen, op een vaste leeftijd.
http://www.protestantsekerk.nl/actief-i ... sioen.aspx
In de midden- en rechterflank gaan predikanten met emiraat op een wisselende leeftijd.

Veel predikanten blijven na hun emeritaat actief, misschien in minder mate maar toch. Ze hebben geen eigen gemeente meer maar mogen gewoon voorgaan, sacramenten bedienen enz en dat is ook wel gangbaar. Ze zijn nog steeds predikant, gaan hooguit wat minder vaak voor. Ik vind dat goed geregeld zo. Het is geen eenvoudige functie, het is soms best zwaar, fysiek en emotioneel. Dus ik vind het een goede zaak dat ze op een gegeven moment geen fulltime-predikant met een eigen gemeente meer zijn.

Een predikant heet dan gewoon emeritus predikant. Soms gaan ze minder vaak voor, maar dat hoeft niet eens. Er zijn em. predikanten die 2 x per zondag nog prediken, ze hebben alleen geen zorg en verantwoordelijkheid meer over een eigen gemeente.
Maar een bekende CGK pred., vrij jong nog, moest met emeritaat vanwege een ernstig ongeluk met blijvend letsel, preekt en heeft zijn medewerking verleend aan de herziene S.V. Ook kan een predikant bijvoorbeeld pastor worden in een verzorgingstehuis.

[Marnix]

Wel een verantwoordelijkheid, maar iedereen blijft in eerste instantie zélf verantwoordelijk voor zijn/haar zieleheil.

Uiteraard. Dat leert de Bijbel ook. Maar dit dus ook. Het een sluit het ander niet uit.