elbert schreef:Mij is niets bekend over 2 bekers (ik ben dan ook benieuwd naar de bron), wel over 1 beker (de verbonds- c.q. huwelijksbeker) bij een joodse bruiloft, waaruit bruidegom en bruid drinken.
Het betreft hier de ondertekening van de trouwakte voorafgaande aan de echte bruiloft. Het is de inleiding van de verlovingstijd die voor de Joodse wet gold als "echt getrouwd". Ik noemde al het voorbeel van Jozef en Maria. Ze waren in ondertrouw, de huwelijkse voorwaarden, de rechten van de bruid en de plichten/beloften van de bruidegom waren vastgelegd in een Ketouba en bezegeld doordat beide toekomstige echtlieden van de beker hadden gedronken. Voor de wet waren ze dus al getrouwd, ze woonden echter nog niet samen. De bruidegom beloofde namelijk dat hij naar het huis van zijn vader zou gaan om daar een woning voor zijn bruid te gaan bereiden. Tenslotte beloofde hij geen wijn meer te drinken voordat de bruiloft zou worden gevierd. De vader van de bruid controleerde het bruidsvertrek en gaf uiteindelijk toestemming om de bruid te gaan halen. In dit geval is Christus naar het Vaderhuis opgevaren om daar een woning te bereiden. Zijn Vader bepaalt de wederkomst wanneer Hij het bruidsvertrek klaar acht. Dáárom weet de Zoon niet wanneer de wederkomst zal zijn. Tot die tijd drinkt Hij niet van "de vrucht van de wijnstok"
Het "ritueel" wijst dus terug op de eerste stap rond het huwelijk, de ondertrouw, het huwelijk zélf is het nog niet.
elbert schreef:Het avondmaal is dus veelomvattend.
Absoluut en terecht door jou aangewezen. Deze ceremonie maakt er echter een belangrijk onderdeel van uit.
elbert schreef:....we moeten wel bedenken dat de Bruid de christelijke gemeente is en niet in de eerste plaats het individu (die daar uiteraard wel onderdeel van uitmaakt).
Ook mee eens. Toch is het zo dat slechts het individu kan worden gered. Het aanbod is dus vooral persoonlijk. Het gaat om jouw relatie met je Heer.
elbert schreef:....we vieren het avondmaal niet 1 keer, maar meerdere keren. Het is dus niet zo dat er elke keer sprake is van een aanbod om te trouwen.
Zoals er in het OT maar één belofte was werd deze regelmatig vernieuwd. Zo wordt onze ondertrouw ook steeds weer vernieuwd en bevestigd. Zolang de Bruidegom wegblijft is dat voor ons, kleingelovigen, ontzettend hard nodig.
elbert schreef:Daarom hebben we wel iets uit te leggen als we het avondmaal niet vieren. Want God weet wat we nodig hebben en als we vinden dat we niet aan het avondmaal kunnen gaan zonder dat er een Bijbelse reden is om niet aan te gaan, dan menen we wijzer te zijn dan God, die het beste voor ons wil. Ik besef wel dat er op dit vlak veel pastorale nood kan zijn, bijvoorbeeld een verkeerd beeld van God, schroom/angst die niet op de Bijbel is gebaseerd enzovoorts.
Ik ben er helaas bang voor dat deze pastorale nood vaak door de pastorale werkers wordt veroorzaakt. Zij zijn het die hun kudde met een verkeerd Godsbeeld opzadelen en te gronde laten gaan door een ondragelijke zondelast.