Arminius versus Gomarus

[Spreeuw]

De strijd tussen Gomarus en Arminius is vrij bekend. Wie van deze twee heren heeft gelijk?


Volgens Franciscus Gomarus (1563-1641) bepaalt God of een mens wel of niet verlost wordt. God heeft al voorbeschikt wie wel en niet zalig wordt. De mens heeft daar geen invloed op. Dit neemt echter niet weg dat de mens wel verantwoordelijk is voor zijn handelen.

Volgens Jacobus Arminius (1559-1609) is de predestinatieleer van Gomarus onjuist. De mens heeft zelf de keuze om in God te geloven. Het is dus deels aan de mens zelf te danken dat hij verlost wordt.

De aanhangers van Jacobus Arminius wilden dat hun ideeën ruimte zouden krijgen in de bestaande gereformeerde kerk in Nederland. Ze stelden een "remonstrantie" (verweerschrift) op. Hier komt het woord "remonstrants" vandaan. Aanhangers van Arminius worden remonstranten (of: "rekkelijken") genoemd. Johan van Oldenbarneveldt en Hugo de Groot waren voorstanders van Arminius. Prins Maurits stond aan de zijde van Gomaristen (ook wel "contra-remonstranten" of "preciezen" genoemd). Uiteindelijk werd op de Synode van Dordrecht in 1619 besloten dat de leer van Gomarus de officiële leer is en de leer van Arminius niet toegestaan is.

[Julian Brasser]

Bij Arminius versus Gomarus ging het om de volgende vraag:

Hoe gaat God om met Zijn (allesomvattende) voorkennis?

Maar wacht eens even... Allesomvattend?

Als God altijd een antwoord weet op vragen die hier op dit forum zijn gesteld, waarom maakt Hij dan geen account aan op forum.refoweb.nl om te antwoorden?

Antwoord: omdat Hij de discussie aan de mens wil overlaten. Nu de volgende vraag:

Als God altijd alle dingen, waar dan ook in de tijd, van te voren kan regelen, waarom gaan er dan toch mensen geworpen worden in het eeuwige vuur?

Antwoord: omdat Hij de eeuwige bestemming van de mens aan de mens wil overlaten.

Ikzelf vind het leuk om te webprogrammeren. Bij webprogrammeren kun je informatie altijd op verschillende manieren opvragen. Bijvoorbeeld: als een gebruiker iets heeft ingetypt op een formulier, kun je dat antwoord op verschillende manieren opvragen:
- zonder spaties en/of 'beginnen op nieuwe regel'
- met allemaal kleine letters (lowercase)
- met allemaal hoofdletters (UPPERCASE)

Zo kan God dat ook: Zijn voorkennis over iemand kan Hij op verschillende manieren opvragen:
- zonder te weten hoe Hij (God) in het verleden met die persoon heeft gehandeld
- zonder te weten wat Hij (God) moet doen om een onweerstaanbare roeping te creëren
- zonder te weten of een roeping wél of niet onweerstaanbaar is

Hij vraagt zijn voorkennis zodanig op, dat de volgende Bijbelteksten volledig waar zijn:
- Zeg tegen hen: Zo waar Ik leef, spreekt de Heere HEERE, Ik vind geen vreugde in de dood van de goddeloze, maar daarin dat de goddeloze zich bekeert van zijn weg en leeft! (Ezechiël 33:11)
- Maar wat zegt zij? Dicht bij u is het Woord, in uw mond en in uw hart. Dit is het Woord van het geloof, dat wij prediken: Als u met uw mond de Heere Jezus belijdt en met uw hart gelooft dat God Hem uit de doden heeft opgewekt, zult u zalig worden. Want met het hart gelooft men tot gerechtigheid en met de mond belijdt men tot zaligheid. Want de Schrift zegt: Ieder die in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden. (Romeinen 10:8-11)
- Mijn lieve kinderen, ik schrijf u deze dingen, opdat u niet zondigt. En als iemand gezondigd heeft: wij hebben een Voorspraak bij de Vader, Jezus Christus, de Rechtvaardige. En Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden van de hele wereld. (1 Johannes 2:1-2)

Heeft Jezus Christus het doel voor ogen gehad om met Zijn lijden en sterven ervoor te zorgen dat de Heilige Geest de mensen weer kan verlichten, zodat zij weer een echte vrije keuze kunnen krijgen?

Antwoord: JA! En dat heeft Hij VOLKOMEN volbracht! Dus niet: "Jezus is een volkomen zaligmaker, dus is er onvoorwaardelijke verkiezing en beperkte verzoening" maar:

Jezus heeft (met Zijn lijden en sterven) volkomen volbracht dat de Heilige Geest de mensen weer kan verlichten, zodat zij weer een echte vrije keuze kunnen krijgen

Wij zijn gevallen in adam maar volgens Romeinen 3:21-26 speelt dat NU geen rol meer, omdat "Maar nu is zonder de wet gerechtigheid van God geopenbaard, waarvan door de wet en de profeten is getuigd: namelijk gerechtigheid van God door het geloof in Jezus Christus, tot allen en over allen die geloven, want er is geen onderscheid. Want allen hebben gezondigd en missen de heerlijkheid van God, en worden om niet gerechtvaardigd door Zijn genade, door de verlossing in Christus Jezus. Hem heeft God openlijk aangewezen als middel tot verzoening, door het geloof in Zijn bloed. Dit was om Zijn gerechtigheid te bewijzen vanwege het voorbij laten gaan van de zonden die eertijds hadden plaatsgevonden onder de verdraagzaamheid van God. Hij deed dit om Zijn rechtvaardigheid te bewijzen nu in deze tijd, zodat Hijzelf rechtvaardig is én rechtvaardigt diegene die uit het geloof in Jezus is.".

Wij kunnen weer zalig worden door wat zich in ons gemoed afspeelt: het geloof. Dus niet uit de werken, maar wat zich in je gemoed afspeelt: het geloof. En de aanbieding komt uit genade van God.

Je kunt zeggen: nee, dat zie ik anders. Maar als er staat dat je door het geloof zalig wordt, dus door wat zich in je gemoed afspeelt, hoe kun je dat beter in de praktijk brengen dan door te doen wat in mijn onderschrift staat? Ga je gang!

[elbert]

@Julian Brasser: het griekse woord voor voorkennis/voorkennen (proginosko, prognosis) omvat meer dan dat God wel weet wat wij zouden doen en dat Hij het verder aan de mens overlaat. Daarmee ga je nl. in tegen wat deze woorden betekenen. Want deze woorden zeggen niet alleen dat God iets weet, maar ook dat Hij ervoor zorgt dat wat Hij weet, ook gebeurt. God is een God van aktie, niet van reactie.
Dat is dus wat anders dan: God heeft iets gedaan waardoor wij een vrije keuze kunnen maken, integendeel. Het concept van vrije wil ontbreekt in de Bijbel, dat is een uitvinding van filosofen.
God heeft zoveel liefde voor ons dat Hij onze harten zo vervult dat we alleen op Hem ons vertrouwen gaan stellen en op Hem gaan lijken. En Hij heeft ons van eeuwigheid daartoe al bestemd. Dat is voorkennis in het nieuwe testament.

[Julian Brasser]

@Julian Brasser: het griekse woord voor voorkennis/voorkennen (proginosko, prognosis) omvat meer dan dat God wel weet wat wij zouden doen en dat Hij het verder aan de mens overlaat. Daarmee ga je nl. in tegen wat deze woorden betekenen. Want deze woorden zeggen niet alleen dat God iets weet, maar ook dat Hij ervoor zorgt dat wat Hij weet, ook gebeurt. God is een God van aktie, niet van reactie.
Dat is dus wat anders dan: God heeft iets gedaan waardoor wij een vrije keuze kunnen maken, integendeel. Het concept van vrije wil ontbreekt in de Bijbel, dat is een uitvinding van filosofen.
God heeft zoveel liefde voor ons dat Hij onze harten zo vervult dat we alleen op Hem ons vertrouwen gaan stellen en op Hem gaan lijken. En Hij heeft ons van eeuwigheid daartoe al bestemd. Dat is voorkennis in het nieuwe testament.

Inderdaad zijn de volgende situaties waar:
- Als God weet dat iemand uiteindelijk in de hel terechtkomt, dan is Hij genoodzaakt om aan die voorkennis een aktie te verbinden: namelijk om hem niet te laten geboren worden.
- Als God weet dat iemand naar de verdoemenis gaat als Hij hem niet op een bepaalde manier roept, dan is Hij genoodzaakt om aan die voorkennis een aktie te verbinden: namelijk om hem op die bepaalde manier te roepen

We kunnen in de Bijbel lezen:
- dat er tóch mensen geworpen gaan worden in het eeuwige vuur (dat voor de duivel en zijn engelen bereid is)
- God dan verkondigt, met voorbijzien van de tijden van de onwetendheid, nu overal aan alle mensen dat zij zich moeten bekeren, en wel omdat Hij een dag vastgesteld heeft, waarop Hij de wereld rechtvaardig zal oordelen door een Man Die Hij daartoe aangesteld heeft. Daarvan heeft Hij aan allen het bewijs geleverd door Hem uit de doden te doen opstaan. (Handelingen 17:30-31)

Dus God wil geen voorkennis hebben in de vorm zoals die hierboven is opgesomd, en Hij heeft ons laten geboren worden omdat Hij ons oprecht het eeuwige leven aanbiedt.

Als God (bijvoorbeeld door gebeden van andere christenen) zich voorneemt om bepaalde mensen 'in het vizier te nemen', dan doet Hij er ook alles aan om ze te roepen (om ze ervan te overtuigen dat de weg die ze nu zonder Jezus gaan, naar de verdoemenis leidt, en dat ze dus in Jezus moeten geloven). En wij weten dat voor hen die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede, voor hen namelijk die overeenkomstig Zijn voornemen geroepen zijn. Want hen die Hij van tevoren gekend heeft, heeft Hij er ook van tevoren toe bestemd om aan het beeld van Zijn Zoon gelijkvormig te zijn, opdat Hij de Eerstgeborene zou zijn onder vele broeders. En hen die Hij er van tevoren toe bestemd heeft, die heeft Hij ook geroepen, en hen die Hij geroepen heeft, die heeft Hij ook gerechtvaardigd, en hen die Hij gerechtvaardigd heeft, die heeft Hij ook verheerlijkt. (Romeinen 8:28-30)

Het kan niet waar zijn dat God bepaalde mensen in de erfzonde laat, want er staat: En Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden van de hele wereld. (1 Johannes 2:2). Dus nu biedt God je oprecht de zaligheid aan, door je op te roepen om te doen wat in mijn onderschrift staat, want de weg die je zonder Jezus gaat, leidt naar de verdoemenis, en dat wil God niet.

Deze discussie is trouwens enorm vermoeiend voor mensen die eerlijk op willen volgen voor wat in de Bijbel staat. Als je eerlijk wilt opvolgen wat in de Bijbel staat, waarom zou je dan niet doen wat in mijn onderschrift staat? Als je dat niet doet heb je al een potiënteel verwijt van Gods kant aan jou, omdat je het had kunnen doen: probeer het maar! En je zult zalig worden!

[elbert]

Inderdaad zijn de volgende situaties waar:
- Als God weet dat iemand uiteindelijk in de hel terechtkomt, dan is Hij genoodzaakt om aan die voorkennis een aktie te verbinden: namelijk om hem niet te laten geboren worden.
- Als God weet dat iemand naar de verdoemenis gaat als Hij hem niet op een bepaalde manier roept, dan is Hij genoodzaakt om aan die voorkennis een aktie te verbinden: namelijk om hem op die bepaalde manier te roepen

Waarom zou God daartoe genoodzaakt zijn? God is nergens toe genoodzaakt en zeker niet door onze gedachten hierover.
Ten tweede: Gods voorkennis gaat verder dan "iets weten". God heeft bijvoorbeeld ook Zijn Zoon van tevoren gekend (1 Petr. 1:20, zelfde grondwoord). Het betekent een intiem kennen en tevens een voorbestemmen. Zo spreekt deze tekst er ook over: God heeft Zijn Zoon van tevoren gekend om Hem als Middelaar te kunnen openbaren.
Een ander voorbeeld: in Gen. 18:19 zegt God tegen Abraham dat Hij hem van tevoren gekend heeft om hem tot een groot volk te maken en opdat zijn nageslacht God zou vrezen en dienen. Ook hier gaat het dus om kennen met een doel en dat doel wordt door God bereikt.
Nog een voorbeeld: In Jer. 1:5 zegt God tegen Jeremia: Voordat Ik u in de moederschoot vormde, heb Ik u gekend;
voordat u uit de baarmoeder naar buiten kwam, heb Ik u geheiligd.
Ik heb u aangesteld tot een profeet voor de volken.

Ook hier is het : voorkennis als voorbestemming, nl. om profeet te zijn.

Dus God wil geen voorkennis hebben in de vorm zoals die hierboven is opgesomd, en Hij heeft ons laten geboren worden omdat Hij ons oprecht het eeuwige leven aanbiedt.

Dat aanbod is inderdaad oprecht in de verkondiging van het Evangelie, maar er is ook een andere kant. Laat ik een paar vragen stellen om duidelijk te maken wat ik bedoel:
- de eis van God aan de farao om Zijn volk uit Egypte te laten gaan, was die eis oprecht of niet?
- de verkondiging van het Evangelie aan Israël door Jezus en de apostelen, was dat oprecht of niet?
In het vervolg hoop ik duidelijk te maken dat er meer aan de hand is dan alleen een oprecht aanbod.

Als God (bijvoorbeeld door gebeden van andere christenen) zich voorneemt om bepaalde mensen 'in het vizier te nemen', dan doet Hij er ook alles aan om ze te roepen (om ze ervan te overtuigen dat de weg die ze nu zonder Jezus gaan, naar de verdoemenis leidt, en dat ze dus in Jezus moeten geloven).

God doet er alles aan om ze te roepen, maar Hij doet meer dan alleen roepen: Hij verandert ook hun hart, zodat ze antwoorden. Dat zegt de tekst ook.

Het kan niet waar zijn dat God bepaalde mensen in de erfzonde laat, want er staat: En Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden van de hele wereld. (1 Johannes 2:2). Dus nu biedt God je oprecht de zaligheid aan, door je op te roepen om te doen wat in mijn onderschrift staat, want de weg die je zonder Jezus gaat, leidt naar de verdoemenis, en dat wil God niet.

Dat klopt, alleen is God hierbij geen toeschouwer die maar af moet wachten wat wij gaan doen, gelukkig niet. Hij is de Almachtige die ervoor zorgt dat wat Hij besloten heeft, ook zal gebeuren. De zaligheid is van de Heere!

Deze discussie is trouwens enorm vermoeiend voor mensen die eerlijk op willen volgen voor wat in de Bijbel staat. Als je eerlijk wilt opvolgen wat in de Bijbel staat, waarom zou je dan niet doen wat in mijn onderschrift staat? Als je dat niet doet heb je al een potiënteel verwijt van Gods kant aan jou, omdat je het had kunnen doen: probeer het maar! En je zult zalig worden!

Dat is het punt niet in deze discussie. Want wat we moeten doen is duidelijk: geloven en ons bekeren en dat moeten we ook doen, anders geen zaligheid. Maar vaak zie ik wel dat daarmee een geloof in het menselijke kunnen wordt verondersteld, alsof de zaligheid (of de weg ernaartoe) van ons afhangt. Dat is Goddank niet het geval. Want wie gelooft en zich bekeert, die is door de Heilige Geest tot geloof en bekering gekomen. En dat is nu waar het bij Arminius versus Gomarus over ging: Gods soevereiniteit en Zijn werk bij onze bekering.

N.B. vaak zijn mensen allergisch geworden voor Gods soevereiniteit, omdat ze opgegroeid zijn met het angstige beeld van een strenge God die alleen maar kan uitverkiezen en verwerpen, waardoor ze zichzelf als "speelbal" van die God zijn gaan zien. In zo'n God kunnen ze dan niet meer geloven. Van de weeromstuit geloven ze dan maar dat God het beste met hen voorheeft, ze wil redden als zij daar tenminste toestemming voor geven en die uiteindelijk de beslissing aan hen laat. Zo zijn ze in elk geval van dat angstbeeld van God af en hebben ze het gevoel dat ze ook een stem hierin hebben.
Mijns inziens zijn beide benaderingen niet wat de Bijbel ons hierover vertelt. Ik geloof dat God soeverein is in wie Hij redt en wie niet en dat Hij daarvoor niet van ons afhankelijk is, maar tegelijkertijd ook dat wij ten volle verantwoordelijk zijn. Die twee lijnen zijn voor ons verstand moeilijk kloppend te krijgen, dat gaat onze pet te boven, maar dat hoeft ook niet. We moeten dat gewoon naast elkaar laten staan.

[benefietdiner]

En dat is nu waar het bij Arminius versus Gomarus over ging: Gods soevereiniteit en Zijn werk bij onze bekering.

Elbert een echte aanhanger van Gomarus.

Gomarus had ‘Gods soevereiniteit en Zijn werk bij onze bekering op het oog’ en wat vergat hij en stelde veel te hoog?… Gods kant. Had Arminius dat niet op het oog? Ja zeker ook hij had ‘Gods soevereiniteit en Zijn werk bij onze bekering op het oog’ en wat vergat hij en stelde veel te laag?... Gods werk in de mens.

[matbak83]

gens mij een discussie die erg interessant is en vaak gevoerd.

Als ik naar Job ga zie ik iets interessant . Daarnaast is gemoet niet het zelfde als geloof. De bijbel spreekt overGeloof= als een zeker weten van Zaken die wij niet zien. Gemoed is je emotionele stemming.

Job 40
Toen sprak God vanuit een wervelwind opnieuw tot Job en zei: ‘Maak u maar klaar, zet u schrap, Ik zal u opnieuw vragen stellen en daarop verwacht Ik wel een antwoord van u. Wilt u mijn rechtvaardigheid in twijfel trekken en Mij veroordelen, zodat u zichzelf vrij kunt pleiten? Bent u net zo sterk als God en kunt u net zo donderen met uw stem als Hij? Goed, trek uw staatsiegewaad dan maar aan en hul uzelf in majesteit en pracht. Geef uw woede de vrije loop! Laat hem losbarsten tegen alle trotse mensen. Verneder de hooghartigen met een enkele blik en vertrap de goddelozen op de plaats waar zij staan. Begraaf hen in het stof en laat de dood hun gezicht verstijven. Als u daartoe in staat bent, ben Ik het met u eens als u zegt dat uw eigen kracht u kan redden. Kijk eens naar het nijlpaard. Ik heb hem gemaakt, net zoals Ik u heb gemaakt. Hij eet gras als een os. Let eens op zijn krachtige lendenen en op zijn buikspieren. Zijn staart is zo recht als een ceder. De pezen van zijn dijen zijn stevig verstrengeld. Zijn botten lijken op koperen buizen en zijn ribben zien eruit als ijzeren staven. Hij is een van mijn eerste meesterwerken, alleen Ik kan hem in toom houden.

[elbert]

Elbert een echte aanhanger van Gomarus.

Nou nee, niet helemaal. Gomarus was een supralapsarist. Ikzelf neig meer naar het infralapsarische standpunt.

Gomarus had ‘Gods soevereiniteit en Zijn werk bij onze bekering op het oog’ en wat vergat hij en stelde veel te hoog?… Gods kant. Had Arminius dat niet op het oog? Ja zeker ook hij had ‘Gods soevereiniteit en Zijn werk bij onze bekering op het oog’ en wat vergat hij en stelde veel te laag?... Gods werk in de mens.

Ik begrijp niet wat je hiermee wil zeggen.

[mealybug]

Dat is dus wat anders dan: God heeft iets gedaan waardoor wij een vrije keuze kunnen maken, integendeel. Het concept van vrije wil ontbreekt in de Bijbel, dat is een uitvinding van filosofen.
God heeft zoveel liefde voor ons dat Hij onze harten zo vervult dat we alleen op Hem ons vertrouwen gaan stellen en op Hem gaan lijken. En Hij heeft ons van eeuwigheid daartoe al bestemd. Dat is voorkennis in het nieuwe testament.

Heb je daar een bijbelse onderbouwing voor?

[elbert]

Heb je daar een bijbelse onderbouwing voor?

Heb je een uurtje? Er zijn zoveel teksten voorhanden dat ik me zou moeten beperken.
Maar om er een paar te noemen: Joh. 6:44-45, Hand. 13:48, Hand. 16:14, Rom. 8:29-30, 2 Kor. 4:6, Ef. 1:4 e.v., Filipp. 2:13, 1 Petr. 1:2 enz.

[benefietdiner]

Ik begrijp niet wat je hiermee wil zeggen.

Ik bedoelde te zeggen dat zowel Arminius als Gomarus een waarheid hadden.
Het gaat er alleen maar over welke kant wordt er uiteengezet door Gomarus versus Arminius.
Dat Gomarus een waarheid had is zo klaar als een klontje maar dat geld ook voor Arminius.

Ik vind het duidelijker om te stellen: ‘hoe werken God’s soevereiniteit en de vrije wil van de mensheid samen in de verlossing’ want daarover gaat het m.b.t. Arminius versus Gomarus. Dat die twee zo erg tegenover elkaar stonden kan ik begrijpen in hun tijd anno 1580. Wat ik niet begrijp is dat in onze tijd dat nog steeds het geval is voornamelijk in de gereformeerde orthodoxe denominaties. Hebben deze mensen het echt niet door waar het om gaat of is hierin nog steeds zo’n erge onduidelijkheid of…. willen deze mensen de onduidelijkheid gestand doen houden of…. wordt één van de kanten van Gomarus c.q. Arminius nog steeds teveel overbelicht wat in 1580 ook het geval was. Blijkbaar is dit laatste het geval.

Het is voor ons onmogelijk om de relatie tussen God’s soevereiniteit en de vrije wil van de mens te begrijpen.
De Schriftteksten overeenkomstig Gomarus zijn er duidelijk over dat God weet wie gered zal worden (Romeinen 8:29; 1 Petrus 1:2). Efeziërs 1:4 vertelt ons dat God ons ‘voordat de wereld gegrondvest werd’ uitkoos. De Bijbel beschrijft gelovigen herhaaldelijk als de ‘uitverkorenen en voorbestemden’ (Romeinen 8:33; 11:5; 11:7; Efeziërs 1:11; Kolossenzen 3:12; 1 Tessalonicenzen 1:4; 1 Petrus 1:1; 1:2; 2:9, Matteüs 24:22, 31; Marcus 13:20, 27; 1 Timoteüs 5:21; 2 Timoteüs 2:10; Titus 1:1). Het feit dat gelovigen voor verlossing zijn voorbestemd en uitgekozen (Romeinen 8:29-30; Efeziërs 1:5, 11, Romeinen 9:11; 11:28; 2 Petrus 1:10) is zeer duidelijk. Even wat teksten voor mealybug

De Bijbel zegt eveneens het standpunt van Arminius dat we het vermogen hebben om uit vrije wil een keuze te maken – het enige dat we hoeven te doen om verlost te worden is in Jezus Christus geloven (Johannes 3:16; Romeinen 10:9-10). God weet wie gered zal worden, God kiest wie gered zal worden, en we moeten voor Christus kiezen om gered te worden. Hoe deze drie zaken samenwerken is voor een eindig verstand als het onze onmogelijk om te bevatten (Romeinen 11:33-36). Onze verantwoordelijkheid is om het Evangelie over de hele wereld uit te dragen (Matteüs 28:18-20; Handelingen 1:8). We moeten de voorkennis, het uitkiezen en het voorbestemmen aan God overlaten en we moeten eenvoudigweg gehoorzaam zijn door het Evangelie met anderen te delen.

Het is dus niet Gomarus versus (tegen) Arminius maar Gomarus en Arminius. Ze hadden alle twee een punt die in elkaar vallen en niet tegen elkaar staan.

[Bambi]

Misschien toch maar gewoon de gelijkenis van de Koninklijke bruiloft lezen en geloven.
Daar staat het heel simpel uitgelegd.
De uitverkoren gasten wilden niet, dus werden anderen uitverkoren om als gast uitgenodigd te worden.
En die werden gewoon van de straat geplukt.
En die de uitnodiging aannamen en het bruiloftskleed aantrokken, waren gewoon welkom.
Er werd er maar 1 uitgeknikkerd en dat was iemand die het bruiloftskleed niet aan had getrokken.

Mattheus 22:
1 En Jezus, antwoordende, sprak tot hen wederom door gelijkenissen, zeggende:
2 Het Koninkrijk der hemelen is gelijk een zeker koning, die zijn zoon een bruiloft bereid had;
3 En zond zijn dienstknechten uit, om de genoden ter bruiloft te roepen; en zij wilden niet komen.
4 Wederom zond hij andere dienstknechten uit, zeggende: Zegt den genoden: Ziet, ik heb mijn middagmaal bereid; mijn ossen, en de gemeste beesten zijn geslacht, en alle dingen zijn gereed; komt tot de bruiloft.
5 Maar zij, zulks niet achtende, zijn heengegaan, deze tot zijn akker, gene tot zijn koopmanschap.
6 En de anderen grepen zijn dienstknechten, deden hun smaadheid aan, en doodden hen.
7 Als nu de koning dat hoorde, werd hij toornig, en zijn krijgsheiren zendende, heeft die doodslagers vernield, en hun stad in brand gestoken.
8 Toen zeide hij tot zijn dienstknechten: De bruiloft is wel bereid, doch de genoden waren het niet waardig.
9 Daarom gaat op de uitgangen der wegen, en zovelen als gij er zult vinden, roept ze tot de bruiloft.
10 En dezelve dienstknechten, uitgaande op de wegen, vergaderden allen, die zij vonden, beiden kwaden en goeden; en de bruiloft werd vervuld met aanzittende gasten.
11 En als de koning ingegaan was, om de aanzittende gasten te overzien, zag hij aldaar een mens, niet gekleed zijnde met een bruiloftskleed;
12 En zeide tot hem: Vriend! hoe zijt gij hier ingekomen, geen bruiloftskleed aan hebbende? En hij verstomde.
13 Toen zeide de koning tot de dienaars: Bindt zijn handen en voeten, neemt hem weg, en werpt hem uit in de buitenste duisternis; daar zal zijn wening en knersing der tanden.
14 Want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren.

[elbert]

De Bijbel zegt eveneens het standpunt van Arminius dat we het vermogen hebben om uit vrije wil een keuze te maken

Waar in de Bijbel vind ik dat mensen een vrije wil hebben? Ik kan het niet vinden. Ook moderne psychologen vinden dat een mens geen vrije wil heeft.
De mens is verantwoordelijk, inderdaad en dat kan ik uit de Bijbel halen, maar verantwoordelijk zijn is echt wat anders dan een vrije wil hebben.
Jezus zegt dat wie de zonde doet, een slaaf is van de zonde (Joh. 8:34). En dat wie vrijgemaakt is door Jezus Christus, pas echt vrij is. (Joh. 8:36). Dus hoezo vrije wil om te kiezen?

[Boerin]

Waar in de Bijbel vind ik dat mensen een vrije wil hebben? Ik kan het niet vinden. Ook moderne psychologen vinden dat een mens geen vrije wil heeft.
De mens is verantwoordelijk, inderdaad en dat kan ik uit de Bijbel halen, maar verantwoordelijk zijn is echt wat anders dan een vrije wil hebben.
Jezus zegt dat wie de zonde doet, een slaaf is van de zonde (Joh. 8:34). En dat wie vrijgemaakt is door Jezus Christus, pas echt vrij is. (Joh. 8:36). Dus hoezo vrije wil om te kiezen?

We zijn niet vrij om te stoppen met zondigen als we nog een slaaf zijn, maar wel om ja of nee tegen Jezus te zeggen of je wilt dat Hij je bevrijdt. Je hoeft alleen de keus te maken om uit te roepen: ik ellendig mens! Help!
Hij vroeg: Wat wilt gij dat Ik u doen zal? Maar dat ging over genezing.

Matteüs 23:37
37 Jeruzalem, Jeruzalem, dat de profeten doodt, en stenigt, wie tot u gezonden zijn, hoe dikwijls heb Ik uw kinderen willen vergaderen, gelijk een hen haar kuikens onder haar vleugels vergadert, en gij hebt niet gewild.

[elbert]

We zijn niet vrij om te stoppen met zondigen als we nog een slaaf zijn, maar wel om ja of nee tegen Jezus te zeggen of je wilt dat Hij je bevrijdt.

Ben je daar echt helemaal vrij in? Jezus zegt dat niemand tot Hem komt, tenzij dat de Vader hem/haar trekt (Joh. 6:44). Dus de mens is alleen vrij om nee tegen Jezus en Zijn Vader te zeggen. Tenzij God in iemands leven werkt en ons hart opent (Hand. 16:14). En hoe doet Hij dat? Door Woord en Geest. Hij schijnt in de duisternis van ons hart met Zijn Licht en maakt het daar licht (2 Kor. 4:6).