Moderator: Moderafo's
mohamed schreef:Dus volgens jou is de koning van Tyrus iemand anders dan de vorst van Tyrus? Begrijp ik dat nou goed?
mohamed schreef:Calvijn? Ik weet niet wat die allemaal geloofde maar volgens mij was hij geen full pretrist. Dan nog eerder orthodoxe jood
mohamed schreef:Wat ik geloof is dat de gebeurtenissen zoals die beschreven staan in de bijbel precies zo moesten gebeuren als ze zijn gebeurd. Dat ze als een draaiboek werden voltrokken. Een soort waargebeurde film, met spelers die werden geleefd en zelf alleen in de illusie verkeerden dat ze een keuze kregen. Wél ben ik er van overtuigd dat deze mensen in een andere tijd geheel vrijwillig tot geloof waren gekomen en de ongelovigen evenmin tot geloof.
mohamed schreef:Dus volgens jou is de koning van Tyrus iemand anders dan de vorst van Tyrus? Begrijp ik dat nou goed?
Boerin schreef:Ja eerst gaat het over de vorst en dan over de koning, zijn in de grondtekst ook 2 verschillende woorden, maar hier lijkt het net of het over dezelfde gaat door de kopjes die ze erbij hebben gezet.
mohamed schreef:Wat ik geloof is dat de gebeurtenissen zoals die beschreven staan in de bijbel precies zo moesten gebeuren als ze zijn gebeurd. Dat ze als een draaiboek werden voltrokken. Een soort waargebeurde film, met spelers die werden geleefd en zelf alleen in de illusie verkeerden dat ze een keuze kregen. Wél ben ik er van overtuigd dat deze mensen in een andere tijd geheel vrijwillig tot geloof waren gekomen en de ongelovigen evenmin tot geloof.
Boerin schreef:Maar dat maakt God toch tot een leugenaar? Hij zegt: Gij hebt niet gewild. Hij zei: Eet niet van die boom. Hij zegt dat Hij het een wil (dat iedereen gered wordt, dat ze niet naar de duivel luisteren), maar ondertussen had Hij stiekem een andere wil.
elbert schreef: Hoe beleef ik dit? Allereerst dat zowel het heil, als hoe dit heil me toegeëigend wordt (nl. door het geloof) niet van mijzelf komt, maar van God. Het heil komt van God de Vader die mij al van eeuwigheid op het oog had, God de Zoon die voor mij gekomen, geleden, gestorven en opgestaan is en God de Heilige Geest die mijn hart verandert en vervult. Hem komt alle eer toe. Bovendien troost het me dat Hij me al van eeuwigheid in Zijn Zoon op het oog had en dat Hij daarbij niet naar mijn prestaties (ook niet mijn gelovige prestaties) keek, maar enkel naar Zijn Zoon. Dat ik geloof, is daarbij de verbinding die God met mij legt en de weg waarin ik mag antwoorden op Zijn liefde.
Als je mijn bijdrage "theoretisch" vindt, vind je het begin van de Efezebrief dan ook theoretisch? Daar spreekt Paulus er ook over wat God allemaal gedaan heeft, waar wij helemaal niet bij waren. Paulus had ook kunnen zeggen: "tja, wat er achter de schermen gebeurd is, daar moet ik maar niet over uitweiden, maar het belangrijkste is dat jullie een mooie beslissing hebben genomen en daar moeten we maar blij mee zijn". Op het gevaar af dat dit veroordelend klinkt: ik vind dit blijdschap die nogal aan de oppervlakte blijft. De Schrift zegt dat de Geest alle dingen onderzoekt, zelfs de diepten van God. Mag je in het geloof dan niet uit die openbaring putten?benefietdiner schreef:Tja… het komt op mij theoretisch over. Ik wil op de theorie die je stelt (alles komt van God) niets af doen want het is een grondbeginsel maar voor mij geen praxis.
(...)
De theorie moet de rode draad van de praktijk duidelijk maken.
Dat kun je ook heel eenvoudig ervaren als je je heil van God afkomstig weet, zeker als je beseft dat het feit dat ik nu geloof oorspronkelijk nou niet bepaald mijn idee was.elbert schreef:Waar deze leer (van de uitverkiezing) wel voor bedoeld is, is het volgende:
- Bijbels onderwijs (het is gewoon Bijbels te onderbouwen)
- verwondering
- ootmoed, eerbied en ontzag
- zekerheid (!!)
Ik vind dit een wonderlijke gevolgtrekking. Het is alsof je zegt: wie kan lopen, heeft geen vader of moeder nodig, want een mens moet zelf lopen. Natuurlijk moet een mens zelf lopen. Maar besef je wel dat je zonder vader of moeder niet kan leven, laat staan lopen? Zo is het ook met het geloof: wij moeten zelf geloven en tot Christus komen, maar zonder God zouden we niet geloven en ook niet tot Christus komen. Als God je Vader is, betekent dat, dat je alleen kind van Hem bent omdat Hij dat wilde en Hij ervoor gezorgd heeft. Wat dat betreft is het niet zoveel anders als bij je aardse ouders.mealybug schreef:Maar hoe het ook zij, de uitspraak van Jezus; "Wie tot Mij komt, zal ik geenszins uitwerpen" zou totaal overbodig geweest zijn volgens Gomarus' leerstellingen, want deze uitspraak bevat een voorwaarde die het besluit tot gehoorzamen toch echt bij de mens legt.
''Wie Ik tot Mij trek, zal ik geenszins uitwerpen'', had er dan gestaan.
We verschillen ook totaal niet van mening dat alles van God komt wat Hij voor de grondlegging van de wereld bepaald heeft. Het gaat om de manier hoe wij er over spreken en praktisch mee leven. Ik kom bijvoorbeeld ook wel mensen tegen, gereformeerden vooral, die zeggen ‘zo de Heere wil en wij leven’ als je wat in de toekomst wil afspreken. Of ook wel Deo Volente op die datum spreken wij af. Dat is natuurlijk goed en waar. Maar denk ik daarbij iedere seconde, minuut of uur dat de Heere mij het leven en de adem in mijn neus geeft, nee toch. De ademhaling gaat vanzelf en mij hart pompt het bloed in mijn lichaam rond zonder dat ik daar bij nadenkt dat het allemaal gebeurt en toch…. God geeft mij dat alles. Daar moet je wel eens even bij stilstaan, bij nadenken en vooral dankbaar zijn. Mensen die overvloedig de woorden ‘zo de Heere wil en wij leven’ of D.V. gebruiken zijn voor mij theoretische mensen. Het is waar maar geen praktijk van het leven.elbert schreef:Als je mijn bijdrage "theoretisch" vindt, vind je het begin van de Efezebrief dan ook theoretisch? Daar spreekt Paulus er ook over wat God allemaal gedaan heeft, waar wij helemaal niet bij waren. Paulus had ook kunnen zeggen: "tja, wat er achter de schermen gebeurd is, daar moet ik maar niet over uitweiden, maar het belangrijkste is dat jullie een mooie beslissing hebben genomen en daar moeten we maar blij mee zijn". Op het gevaar af dat dit veroordelend klinkt: ik vind dit blijdschap die nogal aan de oppervlakte blijft. De Schrift zegt dat de Geest alle dingen onderzoekt, zelfs de diepten van God. Mag je in het geloof dan niet uit die openbaring putten?
Maar het gaat niet om theorie, maar om wat de Bijbel over God en over ons zegt. Dus geen valse tegenstelling tussen theorie en praktijk, maar ervaring van wat de Bijbel ons openbaart: bevinding dus van de Schrift, ook op het punt van de uitverkiezing. Eerder in dit topic schreef ik het volgende:
Ik begrijp wat je wil zeggen, alleen het opdelen in Arminiaanse en Gomariaanse teksten vind ik een verkeerde manier van met de Bijbel omgaan. Bovendien doe je daarmee zowel Arminius als Gomarus geen recht. Alsof zij de teksten die je noemt niet in hun Bijbel hadden staan en alsof Arminius dan zou staan voor activisme en Gomarus voor lijdelijkheid. Alsof Arminius zou staan voor "dagelijks leven" en Gomarus voor "theorie". Dat is wel een heel stuk verwijderd van hoe ze er zelf over dachten. We moeten ons bedenken dat hun strijd een theologische strijd was, niet een strijd over de vraag welke bijbeltekst is juist en welke niet. Nee, het ging hun erom hoe je alle bijbelteksten in hun samenhang moet verstaan. Het gaat dus om het totaalplaatje, niet om de vragen: "wat heb ik er in de praktijk aan en hoe moet ik de achtergrond zien", alsof die twee los van elkaar te zien zijn.benefietdiner schreef: Dat zijn Arminiaanse teksten die een Bijbels opdracht inhouden die wij moeten doen. Daarna komt Gomarus om de hoek kijken en wordt je indachtig dat jou iets gegeven wordt.
elbert schreef: Alsof Arminius zou staan voor "dagelijks leven" en Gomarus voor "theorie". Dat is wel een heel stuk verwijderd van hoe ze er zelf over dachten. We moeten ons bedenken dat hun strijd een theologische strijd was, niet een strijd over de vraag welke bijbeltekst is juist en welke niet. Nee, het ging hun erom hoe je alle bijbelteksten in hun samenhang moet verstaan. Het gaat dus om het totaalplaatje, niet om de vragen: "wat heb ik er in de praktijk aan en hoe moet ik de achtergrond zien", alsof die twee los van elkaar te zien zijn.
Beide beweringen zijn onjuist. Arminius spreekt net zoveel als Gomarus over het goddelijk aandeel en Gomarus spreekt net zoveel als Arminius over het menselijke aandeel. Het verschil van mening zit hem in de inhoud daarvan.mealybug schreef:Arminius vertaalt het menselijk aandeel voorafgaand aan de bekering, en Gomarus meent het goddelijke aandeel achteraf te kunnen beschrijven.
elbert schreef:Beide beweringen zijn onjuist. Arminius spreekt net zoveel als Gomarus over het goddelijk aandeel en Gomarus spreekt net zoveel als Arminius over het menselijke aandeel. Het verschil van mening zit hem in de inhoud daarvan.
elbert schreef:Beide beweringen zijn onjuist. Arminius spreekt net zoveel als Gomarus over het goddelijk aandeel en Gomarus spreekt net zoveel als Arminius over het menselijke aandeel. Het verschil van mening zit hem in de inhoud daarvan.
benefietdiner schreef:Edgar Holder over de vrije wil, Gods plan met uw leven en uw medewerking.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 54 gasten
