Ben ik uitverkoren?

[gravo]

Het begrip uitverkiezing krijgt alleen betekenis in combinatie met de term 'liefde'.

Wie verliefd wordt weet dat er ook sprake is van een vrij definitieve keuze: er zijn duizenden jongens of meisjes, maar het gaat nu echt alleen nog maar om die éne. De rest valt af. Dat wordt als positief ervaren. Aandacht voor anderen zou de liefde alleen maar verhinderen en bekoelen.
Liefde is (om het een beetje wollig te zeggen): overgave aan die éne speciale mens, met wie je je leven wilt delen. Het is verder ook geen oordelende uitspraak over de afvallers.

De vraag is natuurlijk altijd waar die liefde door wordt opgewekt. Je kunt als een blok voor iemand vallen. Maar wie kiest er in dat geval? Kies jij welbewust? Laat jij welbewust iedereen afvallen en heb je alles op een rij gezet met de conclusie dat die éne overblijft?
Volgens mij niet. Je keuze wordt als het ware uitgelokt door de verschijning van één persoon. De anderen zijn er ook, maar die roepen niet hetzelfde speciale effect bij je op.

Met hetzelfde recht zou je kunnen zeggen dat niet jij kiest, maar dat de andere ervoor zorgt dat hij/zij gekozen wordt. Gewoon door binnen te lopen! Vaak ook niet bewust. Door er gewoon te zijn, kan je opeens gekozen worden.
Zo bezien (in het kader van de liefde) kan uitverkiezing een hele andere lading krijgen. Wie kiest wie?

En bovendien, moet echte liefde uiteindelijk ook niet altijd wederzijds zijn? is het niet zo dat wie vol overtuiging kiest, ook vol overtuiging gekozen moet worden? Liefde moet van twee kanten komen!

Terug naar de uitverkiezing.
Wie kiest er eigenlijk, God of de mens?
Wie wordt er eigenlijk gekozen, God of de mens?
Wie lokt de liefde uit? God of de mens?
En wat de wederkerigheid betreft, wanneer is de liefde echt? Als God liefheeft of als de mens liefheeft/ Of als de liefde van twee kanten komt.

Als je de uitverkiezing in het kader van de liefde bespreekt wordt alles een stuk minder digitaal.

gravo

[MoesTuin]

Ga je er niet iets te makkelijk vanuit dat de vraag als excuus wordt gebruikt (en dus onoprecht is), of dat men hier zo oppervlakkig over denkt? En is dat zelfs vaak zo?
Zijn er niet velen die juist met deze vraag worstelen omdat hen op allerlei manieren is voorgehouden dat de kans toch wel gering geacht moet worden? En dan worden daarbij ook nog extra drempels opgeworpen. Hoe meen je het zeker te weten? Je mag het je niet toe-eigenen. Hoeveel ook al weer in een stad en hoeveel in een dorp? Enzovoorts.
Zo worden mensen eerder van het evangelie afgehouden.
Hierbij baseert men zich veelal op de Dordtse Leerregels. Bij mijn bestudering hiervan trok ik de conclusie dat als je deze werkelijk letterlijk neemt, je het niet KUNT weten. Ook kwam ik tot de conclusie dat heel veel verwijzingen niet kloppen en belangrijke stellingen dus niet onderbouwd worden. Zie: http://peppink.nl

Van belang is het om te zien dat Jezus Christus DE Uitverkorene is. En wie gelooft is in Hem mede-erfgenaam. DAT is van belang. Ik meen dat al het andere afleidt van de kern van de zaak. Het gaat om het geloof in Hem. Ten diepste is het een bijzaak hoe dit geloof heeft kunnen ontstaan, wanneer men kan vaststellen dat het er is.

In verband met deze vraag wil ik ook nog wijzen op de brochure "Ben ik wel uitverkoren?". Deze is gratis te downloaden. Zie hiervoor: http://benikweluitverkoren.nl

Een helder antwoord!
Het is zo verdrietig dat er kerken zijn waarin de mensen zand in de ogen gestrooid wordt, waar men "blind" gehouden wordt voor het verzoendend Genade werk van de Heere Jezus voor zondige mensen tot Redding.
Op een ander christelijk forum werd me verweten zelfs remonstrants te zijn(!). Zo ver valt men mede christenen af hierin en zover durft men soms te gaan.
Te ver ga je dan, want je gaat dan als klein mens op de rechterstoel zitten van de Almachtig Heere God, het Oordeel is enkel aan de Heere God.
Het gaat inderdaad niet om de vraag, ben ik wel of niet uitverkoren, maar enkel en alleen of het Geloof in de Heere Jezus, werkelijk in je hart woont, in je ziel genesteld is tot Eeuwig Behoudt.
Uiterlijkheden zijn een 2e bijkomende zaak, Hartsgesteldheid telt!
Jezus die mijn ziel bemint

https://www.youtube.com/watch?v=oic2cOpjSS8

1
Jezus, Die mijn ziel bemint
's levens stormen loeien, Heer.
O, beveilig mij, Uw kind,
leg mij aan Uw boezem neer.
Als de golven woedend slaan
tegen rotsen op en neer,
laat mij aan Uw zij dan staan,
tot de storm voorbij is, Heer.
2
And're toevlucht ken ik geen;
hulp'loos kom ik tot U vlien;
laat, o laat mij niet alleen,
wil mij steeds Uw hulpe bien!
Als de zondelast mij drukt,
zend mij Uw verlossing neer;
ben ik zwak en neergebukt,
schenk mij dan Uw kracht, o Heer!
3
Gij, o Heiland, zijt mijn kracht,
Gij mijn hoog vertrek, o Heer;
Gij sterkt zwakken door Uw macht,
Gij geeft blinden d' ogen weer.
Heilig, driemaal heilig, Gij!
Zie ontfermend op mij neer;
niets dan zwakheid vindt G' in mij,
schenk mij Uw genaad', o Heer.
4
Volheid van genade, Heer,
woont steeds in Uw priesterhart.
Stort de stroom des levens neer
in mijn ziel, neem weg mijn smart.
Gij zijt 's levens Heilfontein,
Gij geeft zondaars zaligheid;
was mij, Heer! En houd mij rein,
nu en tot in eeuwigheid.

[benefietdiner]

Naar aanleiding van de hier genoemde brochure 'ben ik wel uitverkoren': http://www.benikweluitverkoren.nl/

Beide Gereformeerde Gemeentes (waar deze brochure voor bestemd was) hebben in hun kerkblad een reactie geschreven op de brochure die is verspreid in de Bible Belt.
Ik geef de reactie van Ds. J.M.D. de Heer van de Gereformeerde Gemeente in hun kerkblad 'De Wachter Sions' hier:

Ben ik wel uitverkoren?
1.

In verschillende Zeeuwse dorpen is deze brochure in de achterliggende weken verspreid. Huis aan huis. Hij is bedoeld voor mensen die vastgelopen zijn met de uitverkiezing. Een eenvoudige oplossing wordt aangedragen. God wil niets liever dan dat iedereen behouden wordt. Daarvoor zond Hij Zijn Zoon om voor de zonden te sterven. Het enige wat God nu vraagt, is deze genade als een ‘cadeau’ te accepteren. Dat klinkt aantrekkelijk!

Het is niet mijn bedoeling om in deze artikelen een brochure af te branden die met de beste bedoelingen is samengesteld. Ik voel geen behoefte om elk woordje uit de brochure “Ben ik wel uitverkoren?” op een goudschaaltje te wegen. Ik ben de uitgave niet gaan lezen om te zoeken of er misschien een zin in staat die niet helemaal gelukkig is geformuleerd.

Wel kreeg ik verschillende vragen over de brochure. Wel voel ik behoefte om mee te denken met hen die door deze uitgave in verwarring zijn gebracht. Wat is nu waar? De prediking die we elke zondag horen, of deze brochure? Want, dat voelen ze goed aan, er zit een behoorlijk verschil tussen deze twee.

Bedoeling
Veel mensen tobben over de vraag of zij uitverkoren zijn. Dat is de insteek geweest om de brochure te schrijven “Ben ik wel uitverkoren?” als ik het goed heb, dateert de brochure van zomer 2013. Sinds die tijd is hij op een aantal punten aangepast en verscheen hij ook in een kortere jongereneditie.
Wel, er kan weinig tegen zijn als er een brochure verschijnt over een vraag die reëel is. Hoeveel boeken zijn er in de loop der eeuwen al verschenen rond zielenvragen? Het is een voorrecht als die vragen vanuit Gods Woord belicht worden.
Vragen rond de uitverkiezing kunnen mensen terneer drukken. Het leerstuk kan met zoveel kracht op ons afkomen, dat we een verlammend gevoel overhouden. Bij velen is de gedachte al opgekomen: Als ik niet uitverkoren ben, dan… Over zulke vragen moeten we niet heen stappen maar ze vanuit Gods Woord proberen te beantwoorden.
Mooi is het dan ook dat de samenstellers er veel tijd, energie en ook geld voor over hebben om de brochure te verspreiden. Men kan ze per honderden of duizenden bestellen. Gratis.
Een beetje vervelend vind ik wel dat alles anoniem gebeurt. Veel mag ik daar niet van zeggen, denk ik. Ik lees immers: ‘God heeft ons duidelijk gemaakt dat wij anoniem moeten blijven in het belang van deze zaak’. En toch vind ik het niet netjes. Als we ergens voor staan, geven we anderen de mogelijkheid om ons zo nodig ter verantwoording te roepen. Daaraan onttrekken we ons als we schuil gaan achter de anonimiteit.

Probleem
Mijn grootste met de brochure betreffen echter de inhoud (daarover gaat het in de volgende twee artikelen) én wat er in de brochure níet staat geschreven.
In de verantwoording bij de brochure dat de auteurs ´bewust´ weinig geschreven hebben over de zondeval, de doodstaat van de mens en de soevereiniteit van God. Dat vind ik aangrijpend. Wie deze onderwerpen bewust overslaat, heeft heel veel uit te leggen. Is het mogelijk om met weglating van deze kernzaken een eerlijke en evenwichtige brochure te schrijven? Uit de inhoud zal blijken dat het niet gelukt is.
Waarom zijn deze onderwerpen dan zo bewust weggelaten? Ik laat de samenstellers zelf aan het woord: ‘Degenen voor wie deze Bijbelstudie bedoeld is, horen hier al zoveel over’. O, dacht ik, richten de pijlen zich daarop? Is dat de oorzaak dat de brochure verspreid is in Zeeuwse dorpen met een grote Gereformeerde Gemeente? Moeten deze mensen verlost worden uit de strikken van een prediking die opkomt uit Gods welbehagen, die de zondeval en de doodstaat van de mens niet overslaat?

Wanhopig
Een gevoel van verdrietige boosheid kon ik moeilijk onderdrukken. De bedoeling lijkt edel, maar er zit een adder onder het gras. Een adder die we in onze tijd vaker aantreffen, ook bij organisaties als Jij daar! en Heart Cry. Regelmatig proef je een geest om jongeren en ouderen te ‘bevrijden’ uit een bekrompen leer, die mensen maar wanhopig maakt. Van de boodschap die je elke zondag hoort, krijg je het benauwd, maar er is ook een ruim Evangelie! Een hoofdstuk in de brochure luidt veelzeggend: ‘ Maar mij is altijd iets anders geleerd. Hoe weet ik nu wat de waarheid is?’ Het antwoord? ‘Wat God ons in Zijn Woord zegt, is belangrijker dan wat mensen zeggen’.
Natuurlijk is dat laatste waar. Maar binnen het verband van de brochure komt me zo’n zinsnede niet aangenaam over. Het wekt de suggestie dat de brochure aan de kant van Gods Woord staat en dat de zondagse prediking behoort tot ‘dat wat mensen zeggen’. Zo wordt een oneigenlijke tegenstelling opgeworpen, die verwarring zaait. En dat heeft de brochure inderdaad gedaan.

(wordt vervolgd)

Middelburg, ds. J.M.D. de Heer

[benefietdiner]

Ben ik wel uitverkoren?
2.


De brochure, die steeds breder verspreid blijkt te worden, is bedoeld om vragen te beantwoorden. In de praktijk blijkt de brochure “Ben ik wel uitverkoren?” heel wat vragen op te roepen. Komt de boodschap van deze uitgave overeen met Gods Woord? Daarom moest immers alles worden getoetst. Goede bedoelingen krijgen immers niet altijd een zorgvuldige uitwerking.

In het vorige artikel zagen we dat in de brochure bewust weinig te lezen is over de soevereiniteit Gods. Een zo’n wezenlijke zaak uit Gods Woord wordt overgeslagen. Dat is ingrijpend. Tijdens de Dordtse Synode hebben onze vaderen Gods soevereiniteit van harte beleden en er niet over gezwegen. Ze spraken over het Gods ‘gans vrij, rechtvaardig, onberispelijk en onveranderlijk welbehagen’(zie Dordtse Leerregels I,15, zie ook I,7 en II/IV,7).

BALANS
Waarom zwijgt de brochure over Gods soevereiniteit? In de verantwoording lees ik een antwoord. Jongeren die veel horen over Gods soevereiniteit denken namelijk ‘dat alles van God afhangt. De balans is dan doorgeslagen naar de ene kant’.
Als ik het goed begrijp, moet het een geweldig probleem zijn als we denken dat alles van God afhangt. Dan slaan we blijkbaar door. Het moet tot gevolg hebben, zo lees ik verder, dat mensen ‘vaak angstig en wanhopig, passief afwachtend of zelfs onverschillig’ worden.
Hier brak er iets bij mij. Paulus schreef in diepe verwondering en met innerlijke blijdschap: ‘Want uit Hem en door Hem en tot Hem zijn alle dingen’(Rom.11:36). Alles hangt van God af. O wonder, ja, zo is het, en daarom ligt de zaligheid eeuwig vast in God. ‘Hem zij de heerlijkheid in der eeuwigheid. Amen’. O, dat vraagt inderdaad een heilig Amen. Wat een eeuwig wonder dat het van God afhangt. De balans doorgeslagen als we dat belijden? Wie kan dat toch zeggen. Het is de oorzaak dat vijandige Adamskinderen zalig kunnen worden!

VASTLOPEN
Nogmaals, zeker wil ik erkennen dat er mensen vastlopen met de uitverkiezing. Er wordt ook misbruik gemaakt van dit leerstuk. Helaas wel. Ouderen beroepen zich op de uitverkiezing om rustig door te leven. Jongeren verschuilen zich achter de uitverkiezing om vast te houden aan een zondig leven, want als ik niet uitverkoren ben, kom ik er toch wel... Ernstig moet er tegen dit misbruik gewaarschuwd worden.
Alleen, het probleem van dit misbruik ligt niet in de leer. Het diepste probleem ligt in onze zondeval (precies het punt waarover in de brochure vrijwel niets te lezen is). Daar scheurden we ons van God los. Nu staan we vijandig tegenover de hoge God.
vraag God kinderen eens wat de diepste oorzaak was toen ze vastliepen met de uitverkiezing. Met smart zullen ze belijden dat ze niet konden buigen onder Gods vrijmacht. Die opstand tegen Gods vrijmacht laat een wond na die ze hun leven niet vergeten zullen.

EDITIE
Ondertussen is het wel een beetje lastig geworden om over de brochure “Ben ik wel uitverkoren?” te schrijven. Immers, over welke brochure hebben we het? De auteurs geven aan dat de voortdurend proberen de inhoud te verbeteren of aan te vullen. Het corrigeren van een fout is natuurlijk altijd goed. Maar, de brochure blijkt flink herzien te zijn. Betekent dit dat de auteurs niet meer achter de inhoud van een vorige editie staan?
De eerste editie van de uitgave was bedoeld om geestelijk leiding te geven. De oorspronkelijke samensteller heeft ‘jarenlang geworsteld’ met de uitverkiezing. Dan zal de brochure niet op een achternamiddag samengesteld zijn. Dat kan ook niet, want het uitgeven van zo’n geschrift is een hele verantwoordelijkheid. Het wil een gids zijn op reis naar de eeuwigheid.
Toch stonden er in de eerste editie heel wat uitdrukkingen met een remonstrants karakter. Zonder schroom was er geschreven: ‘De Heere Jezus stierf voor jouw zonden’. En: ‘God is liefde en Hij houdt van jou’. Er was zomaar te lezen: ‘De Heilige Geest beweegt ons tot bekering. Daarna is het aan ons om daarop te reageren’.

Op de vraag of er geen uitverkiezing is, werd geantwoord: ‘God is alwetend. Hij wist al voor de grondlegging der wereld wie Zijn Zoon persoonlijk als Redder en Verlosser zullen aanvaarden en wie niet’.
Het leek wel of de samensteller nooit had gehoord van de Dordtse Leerregels en de verswerping der dwalingen. Anders zou hij zich vast hebben geschaamd dat hij stuk voor stuk leerstellingen voorstond die door de Dordtse Synode waren veroordeeld.

LEIDING
Naar aanleiding van deze kritiek hebben de betrokkenen bij de brochure, zo schrijven ze, gebeden om Gods wijsheid en leiding. Vervolgens is de tekst op een aantal punten aangepast. Dat heeft iets aantrekkelijks. Toch is het, vergeef me de uitdrukking, naïef. Wie een brochure schrijft die zo eenzijdig en slordig is opgesteld, zodat er een remonstrantse draad doorheen loopt, doet er goed aan om hem met schaamte terzijde te leggen. ’t Was goed bedoeld, maar de poging mislukte. Nu is een aantal uitdrukkingen aangepast. De scherpe kantjes zijn ervan afgehaald.
Heeft dit geleid tot een brochure waar we wel blij mee kunnen zijn? Nee, want de fundamentele fout was gemaakt door bewust te zwijgen over de zondeval, de doodstaat van de mens en Gods soevereiniteit.
Zo’n fout wordt niet hersteld door enige aanpassingen. Het wonder van vrije genade komt nooit echt tot zijn recht als er gezwegen wordt over de diepste bron ervan. De diepte van de genade wordt niet geleerd zonder de ontzettende achtergrond van de zondeval.

(slot volgt)

Middelburg, ds. J.M.D. de Heer

[benefietdiner]

Ben ik wel uitverkoren?
3.

De brochure “ben ik wel uitverkoren?” is bedoeld om geestelijk leiding te geven. Dat heeft onze tijd nodig. Die leiding moet evenwichtig zijn. Dit is een hoge opdracht, waarvan Gods knechten niet zomaar durven zeggen dat ze hem zonder gebrek hebben uitgevoerd. Ze zijn er wel op aanspreekbaar. Dat geldt ook voor de brochure “Ben ik wel uitverkoren?”
We willen in dit slotartikel nog iets schrijven over de inhoud van de brochure. Opnieuw valt op waarover NIET wordt geschreven. In de jongereneditie (die de laatste tijd breed is verspreid, ook buiten Zeeland, zo werd me duidelijk) wordt namelijk niet één keer gesproken over het werk van de Heilige Geest. Er wordt opgeroepen tot bekering en geloof. Dat is bijbels. Maar kan er evenwichtig over bekering en geloof worden geschreven zonder op het werk van de Heilige Geest in te gaan? Wij menen: Nee. De Geest is het Die het geestelijke leven schenkt (HC antw. 65). Het is ook ondenkbaar om over het aannemen van de Heere Jezus te schrijven zonder het werk van de Heilige Geest (1 Kor. 12:3). Daarom is het zwijgen over de Heilige Geest een fout die grote gevolgen heeft.

RODE DRAAD
Ik ben bang dat we hier op een probleem stuiten dat de hele brochure als een zuurdesem doortrekt. De rode draad luidt: God wil niet liever dan dat iedereen tot bekering komt. Daarom biedt Hij Zijn Zoon aan als een kostbaar geschenk. Het enige dat God van ons vraagt is dat wij die gave in geloof accepteren.
Als God dit vraagt, dan geeft Hij ons ook de kracht om dit te doen. Geloven betekent dat je erop vertrouwt dat Jezus voor de zonden stierf. Je moet jezelf daarom aan Hem overgeven.
“Dat klinkt misschien eng” , zo lees ik dan, “maar bedenk wel dat Hij de beste persoon op de hele wereld is aan Wie jij jezelf kunt overgeven”.

Wellicht zegt iemand: Wat is hier mis mee? In dat geval kan ik begrijpen dat de brochure welkom is. Maar, dan schat ik ook in dat u of jij erg weinig leest in de geschriften van het voorgeslacht. En, dat een eerlijke prediking van zonde en genade, dood en leven op weerstand stuit. Dat is een weerstand die in onze tijd soms best groot is, ook binnen onze gemeenten.

BESLISSEND PUNT
Wordt in de prediking de verantwoordelijkheid bij de mens gelegd? Ten volle. Dat is in onze gemeenten ook altijd benadrukt. Denk aan de leeruitspraken van de Generale Synode van 1931. Overigens begint die verantwoordelijkheid niet bij het horen van de Evangelieprediking. We zijn allereerst verantwoordelijk omdat we goed en naar Gods beeld zijn geschapen. God eist Zijn beeld terug! Daarom mag de zondeval nooit verzwegen worden, zoals de brochure wel doet. We zijn gehouden aan Gods wet, al kunnen wij die niet meer gehoorzamen. We staan schuldig als we de nodiging van het Evangelie naast ons neerleggen en onbekeerd verder leven.
Het prediken van de verantwoordelijkheid is dus een Bijbelse zaak. Maar, en daar komt het beslissende punt, het zaligmaken van zondaren is helemaal het werk van de drie-enige God. Daarin is Hij niet afhankelijk van de mens en zijn keuzes. ’t Zou er erg donker uitzien als de zaak er zo voorstond.

Toch ligt in de brochure alle nadruk op de keuze die de mens zelf maakt. We stuiten hier op een punt dat in de evangelische kringen ronduit geleerd wordt, en in reformatorische kringen meer en meer wordt gehoord. De zaligheid is genade, maar je moet er wel voor kiezen.
De brochure gebruikt dan een voorbeeld van een mijnramp in Chili in het jaar 2010. In de mijnschacht werd een kooi neergelaten om de mijnwerkers te redden. Dat was een bijzondere inspanning! Maar, de mijnwerkers moeten wel zelf instappen. Dat deden ze ook.
Dit voorbeeld wordt vervolgens toegepast op het zaligmaken van zondaren. Dat is veelzeggend. Natuurlijk wilden de mijnwerkers graag instappen! Maar wil de mens graag zalig worden? In de Dordtse Leerregels lezen we dat onze wil dood, boos, onwillig en wederspannig is (DL, III/IV, 11).
Opnieuw wreekt zich het verzwijgen van de zondeval en de doodstaat van de mens. Alleen dan kan het voorbeeld van de mijnwerkers worden toegepast op het zalig maken van zondaren. Zaligworden komt dan binnen het bereik van de wil van de mens te liggen. Dat is aantrekkelijk! Maar, zo moeten we zeggen, ook misleidend,

GEHOLPEN
Helaas, we moeten concluderen dat de brochure “Ben ik wel uitverkoren?” een mislukte poging is om een evenwichtige boodschap te verspreiden. Ik vrees dat een beredeneerde godsdienst veel ruimte krijgt met zo’n brochure, alle goede bedoelingen ten spijt. Ik ben ervan overtuigd dat ds. Kersten het zestig jaar geleden juist zag, toen hij schreef: ‘En velen, die zich nog wel gereformeerd noemen, schijnen in de praktijk zeer tot de remonstranten over te hellen. Er is onder hen niets algemener dan de roep: Ge moet in Jezus geloven. Hij is voor zondaren gestorven en ge moet Hem aannemen’.

Is een verslagene van geest met zo’n Evangelie geholpen? Begeert een arme zondaar een Evangelie dat zwijgt over de zondeval en de doodstaat van de mens? Nee, maar wel verlangt hij naar een boodschap die het wonder verklaard van een Zaligmaker van verdienste én van toepassing. Dat geeft verwachting, omdat God een God is van volkomen zaligheid.


Middelburg, ds. J.M.D. de Heer

[gravo]

zie gecorrigeerd bericht

gravo

[schelpje3]

Op zich ben ik het eens met wat ds. Heertje schrijft, namelijk dat God altijd aan het begin van ons geloof staat. Dat we steildiep afhaneklijk zijn van Gods Geest op dit punt.

Net doen alsof je ongeveer weet hoeveel mensen er zalig zullen worden. Wie denken we wel dat we zijn. Als we maar een snippertje geloof hadden, zouden we grote dingen van God verwachten en niet zo armoedig doen over de vruchten van Gods verlossende werk in Christus. Want zo lief heeft God de wereld zo lief gehad, dat Hij...............

gravo

Vind je dit zelf respectvol reageren Gravootje?
Volgens mij zegt niemand hoeveel mensen er ongeveer zalig zullen worden, ook ds. de Heer niet!

[gravo]

Sorry, ik zat kennelijk met de econoom in mijn hoofd. Nogmaals mijn post, maar nu met wat spellingcorrecties, de verbeterde naam en een kleine toevoeging. Inhoudelijk reacties verder welkom.

De reactie op de brochure is voorspelbaar. Uiteindelijk wordt de identiteit van de Gereformeerde Gemeenten voor het grootste gedeelte bepaald door hun angst voor remonstrantisme.
In het eindoordeel over de brochure valt dit woord weer, 'remonstrantisme'. het is het allerergste verwijt dat binnen de GG gemaakt kan worden. Daar staat of valt niet alleen het kerkverband mee (als we remonstrants worden, is de kerk weg), maar ook het zielenheil van mensen, die remonstrants geworden zijn in leer en praktijk.

De moeilijkheid is, dat het ware geloofsleven niet zonder die elementen kan, die men in deze kringen gauw remonstrants noemt.

Ik denk aan gebed, aan hoop putten uit een Bijbelvers, aan een daad van overgave en geloof, wanneer men geraakt is door het Woord. Ik denk aan een oprecht uitgesproken schuldbelijdenis, aan een vast geloofde zekerheid dat mijn zonden mij om Christus wil vergeven zijn, aan allerlei dingen eigenlijk die horen bij het gewone christelijke leven.

Van al die afzonderlijke dingen wordt vaak gesuggereerd, dat ze kunnen voortkomen uit remonstrantisme. Men bedoelt dan dat het allemaal wel heel echt lijkt, maar dat het in feite iets is, wat je zelf bedacht en geinitieerd hebt. Je bent zelf begonnen, je hebt zelf gebeden, zelf geloofd, zelf schuldbesef opgerakelt, zelf Jezus aangenomen, zelf een beslissing genomen, zelf je eigen heil bij elkaar gefantaseerd, zeg maar.
Uiterlijk lijkt alles precies hetzelfde als bij de echt, ware gelovigen, maar het verschil is...remonstrantisme...het was niet echt, want je bent zelf begonnen, niet God.

Voor een gelovige is het daarmee feitelijk onmogelijk om te weten of al die hartsbewegingen, dat bidden, lezen, geloven en aannemen van Christus en Zijn beloften nu echt was of niet. terwijl dit toch de allesbepalende zwart-wit zaak is. is het echt, dan is het van God. Is het niet echt, dan was het van mijzelf.

Maar wie kan daar uitsluitsel over geven. Mijn stelling is: niemand. Want er is geen onderscheid te vinden in de praktijk. je bent afhankelijk van een ander. Of die het als echt of onecht aanmerkt. Je bent, zeg maar, afhankelijk van predikanten en ouderlingen die daar iets over zouden kunnen zeggen. daarvoor heeft men een heel uitgebreid arsenaal aan standen bedacht, die de echtheid zouden moeten kunnen aantonen.

In de praktijk voldoet niemand, alleen natuurlijk die ouderling en die predikant.

Op zich ben ik het eens met wat ds. de Heer schrijft, namelijk dat God altijd aan het begin van ons geloof staat. Dat we steildiep afhankelijk zijn van Gods Geest op dit punt. Zonder God, geen begin, geen heil, geen geloof, geen gebed, geen verandering van geestelijk dood naar geestelijk leven.

Waar ik het echter niet mee eens ben, is de onuitgesproken suggestie dat het altijd maar zeer weinig mensen zijn in wie God dit goede werk doet. De suggestie dat er zoveel vals en onecht werk is.

Zelfs in de meest ultra-orthodoxe predestinatieleer, waarin mensen werkelijk als dode stokken en blokken worden afgebeeld, is er altijd nog de mogelijkheid dat God deze geestelijk doden in grote getalen tot geestelijk leven wekt. Als Hij het bij één kan, kan Hij het ook bij miljoenen.

Maar die mogelijkheid wordt vanuit de angst voor onechtheid al bij voorbaat duidelijk uitgesloten.
Een onverantwoorde inmenging in Gods Raad, vind ik dat. De predestinatie lijkt zo wel object van ons menselijk waarnemingsvermogen geworden. Quod non.

Net doen alsof je ongeveer weet hoeveel mensen er zalig zullen worden. Wie denken we wel dat we zijn. Als we maar een snippertje geloof hadden, zouden we grote dingen van God verwachten en niet zo armoedig doen over de vruchten van Gods verlossende werk in Christus. Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij...............
Het is de vraag of ds. de Heer de HEER hierin wel volledig volgt.

Zelf hoop ik ook een aantal remonstranten in de hemel te ontmoeten t.Z.t.
Al was het alleen maar om nog meer verrast te worden door Gods genade, dan ik nu alrede ben.

gravootje

[schelpje3]

Aha, jij dacht dat het de vader van Raoul was.
Die heeft veel verstand van geld, maar niks van het christelijk geloof.
Hoe je het ook wendt of keert, God bepaalt wie er verloren gaan!
Of wij het er nu mee eens zijn of niet.

[benefietdiner]

Hoe je het ook wendt of keert, God bepaalt wie er verloren gaan!
Of wij het er nu mee eens zijn of niet.

Natuurlijk dat bepaald God. Daar ben ik het mee eens. Maar…….. wij weten dat niet hé. Wij kunnen niet in Gods raadbesluit kijken. Ik ben het met Gravo eens. Als je ook maar enigszins iets zegt in de Ger.Gem, Ger.Gem.inNed. en consorten ruiken ze het remonstrantisme een uur tegen wind in. De doodstaat van de mens en Gods soevereiniteit ligt voor op de mond ook van Ds. de Heer en gelijk waardige predikanten. Ik vind dat erg als het niet evenwichtig gebracht wordt en dat evenwicht mis ik nu net. De brochure is eenzijdig gebracht omdat de andere zijde al genoeg gepredikt wordt zo staat er te lezen. Dat vind ik ook niet juist. Het volle evangelie, dood en leven moet verkondigd worden en toegepast aan de hoorders. Ik zat met Pinksteren onder de prediking van een Ger.Gem. predikant en dat was zeer droevig. Wel de vraag of wij konden bukken onder Godsrecht niet de verlossing in Christus. Een halve waarheid!

benefietdinertje

[gravo]

Hoe je het ook wendt of keert, God bepaalt wie er verloren gaan!
Of wij het er nu mee eens zijn of niet.

Daar lijkt geen speld tussen te krijgen. Ook ik heb geschreven dat we voor onze zaligheid geheel en al afhankelijk zijn van het goede werk dat God zonder ons in ons werkt.

Maar toch zeg je het volgens mij helemaal verkeerd.

Je schrijft: "God bepaalt wie er verloren gaan".
Ik zeg: God kiest de Zijnen uit.

Nogmaals, wat is het verschil, zou je denken.

Er is een cruciaal verschil. Kiezen vóór iemand kan alleen uit liefde (God is liefde, Hij heeft Zijn Zoon gezonden omdat hij de wereld lief had).

Bepalen dat iemand verloren gaat heeft meer met macht dan met liefde te maken. Voor mij is het uitgesloten dat God iemand het slechtste toewenst, dat Hij wil dat enig mens verloren gaat. Volgens mij staat het ook anders in de Bijbel. Gods handelen wordt altijd uit Zijn liefde verklaard. Want God is liefde.

Om dit subtiele, maar wezenlijke onderscheid te begrijpen zou het goed zijn om het Besluit van de Dordtse Leerregels nog eens goed te lezen. Daar wordt ook een onderscheid gemaakt. Namelijk dat God niet op dezelfde wijze besluit tot de verkiezing van de één, als Hij besluit tot de verwerping van de ander.

Er is dus een verschil. En dat verschil wordt gevonden in de eigen verantwoordelijkheid van de mens.
Je wordt genadig verlost.
Maar je kunt niet zeggen dat je "voor hetzelfde geld" verloren gaat.
Het is goed om je dat steeds te realiseren.

gravo

POST SCRIPTUM
Om even precies te citeren uit het Besluit (laatste deel van de DL): De opstellers verzetten zich tegen het beeld...

"(...) dat de verwerping op gelijke wijze de oorzaak is der ongelovigheid en goddeloosheid, gelijk de verkiezing is de fontein en oorzaak des geloofs en der goede werken (...)"

[schelpje3]

Het moet ons niet te doen zijn om een Hemel, want wie niet bekeerd is, kan eigenlijk niets met een eeuwigheid in de Hemel.
Het kan bij tijden in het leven van Gods Volk zo zijn dat ze het ermee eens kunnen zijn als God hen voor eeuwig zou verwerpen. Maar dat kun je niet uit jezelf, want elk mens is geneigd om van alles aan goede werken mee te brengen.
We doen dit, we laten wat, dus God is het eigenlijk wel verplicht, want we kunnen er zelf niets aan doen immers?
Dat kan heel rechtzinnig klinken, zonder dat te zijn!
We zullen het aan de Heere moeten overlaten en dan kan het een Eeuwig Wonder zijn.
Als je leeft vanuit het: Ben ik het Heere?
De uitverkiezing als schrik... of als troost?
Ik houd het op het laatste.

[EdW]

Het volgende filmpje van Geloofstoerusting is een aanrader voor iedereen die nadenkt over uitverkiezing: http://www.youtube.com/watch?v=d_jQOLlPpRk

[Boaz]

Het moet ons niet te doen zijn om een Hemel, want wie niet bekeerd is, kan eigenlijk niets met een eeuwigheid in de Hemel.
Het kan bij tijden in het leven van Gods Volk zo zijn dat ze het ermee eens kunnen zijn als God hen voor eeuwig zou verwerpen. Maar dat kun je niet uit jezelf, want elk mens is geneigd om van alles aan goede werken mee te brengen.
We doen dit, we laten wat, dus God is het eigenlijk wel verplicht, want we kunnen er zelf niets aan doen immers?
Dat kan heel rechtzinnig klinken, zonder dat te zijn!
We zullen het aan de Heere moeten overlaten en dan kan het een Eeuwig Wonder zijn.
Als je leeft vanuit het: Ben ik het Heere?
De uitverkiezing als schrik... of als troost?
Ik houd het op het laatste.

De mens is niet geschapen voor de hemel, maar voor de aarde.
Gelovigen zullen straks eeuwig leven op een nieuwe aarde.

Ik begrijp echt niet hoe je een leer van uitverkiezing (zoals onderwezen in ref. gemeentes) ooit als een troost kan zien. Kan je dat uitleggen?

[mealybug]

Het volgende filmpje van Geloofstoerusting is een aanrader voor iedereen die nadenkt over uitverkiezing: http://www.youtube.com/watch?v=d_jQOLlPpRk

Christus zei tegen Paulus dat Zijn genade hem genoeg moest zijn, niet zijn uitverkiezing.
De spreker in het filmpje gebruikt alleen bijbelteksten uit het OT en wat aan de joden gericht was.
Hij bereikt nooit het stadium waarin hij bespreekt dat wij heidenen nu uitverkorenen zij e allen genodigd, omdat de zijnen Hem niet aannamen.
Romeinen 9 legt perfect uit dat destijds de joden, maar nu wij de uitverkorenen zijn.
Niet dat het alles al in kannen en kruiken is, want deze uitverkiezing moet nog wel vastgemaakt worden.
Daar roept Petrus dan ook toe op, maakt uw verkiezing vast''!
De gelijkenis van uitnodiging tot de bruiloft vertaalt dit ook erg goed.
Nemen wij het wel aan, nadat de zijnen het destijds geweigerd hebben?