Anoniem_89 schreef:Deze vraag heb ik ook meer dan een week geleden gesteld in de vragenrubriek, maar er komt (nog) geen antwoord.
Dus gooi ik 'm ook maar op het forum.
Kan iemand mij vertellen waarom het niet goed is als men van kerkverband zou wisselen?
Ik hoor alleen dat je moet blijven, daar waar God je geplaatst heeft.
Waarom mogen dominees wel naar een andere plaats toe?
Hoe zit het dan met de volgende bijbeltekst als het gaat om waar God je geplaatst heeft;
Johannes 3,8
De wind waait waarheen hij wil; je hoort zijn geluid, maar je weet niet waar hij vandaan komt en waar hij heen gaat. Zo is het ook met iedereen die uit de Geest geboren is.’
En het is toch ook goed om elders je gaven/talenten in te zetten.
De vraag is denk ik waarom men van kerkverband wisselt. Veelal gebeurt dat door vervelende persoonlijke ervaringen met bepaalde mensen/groepen. Dat is in mijn ervaring meestal de onderliggende reden. En als men zich er niet prettig voelt, dan gaat men ook meer zaken bevragen, en daarmee krijgt men dan vervolgens ook meer inhoudelijke/theologische argumenten om naar een "zuiverdere" kerk over te stappen. Met dergelijke argumenten kan men de andere mensen in de betreffende kerk aanvallen, zonder dat de eigen persoonlijke problemen boven water hoeven te komen. Die zijn namelijk pijnlijk, en men zal dit veelvuldig ontkennen lijkt mij, maar aan de felheid kun je vaak merken dat het conflict vaak veel persoonlijker van aard is dan dat het een theologisch probleem (oid) is.
Dus terugkerend op de vraag: als de reden stiekem toch wel meer persoonlijk is (is lastig te ontdekken, want zelfreflectie is niet een goede eigenschap van de mens (mijne ook niet)) dan dat het lijkt, dan vind ik dat je niet moet wisselen van kerkverband. En je kunt jezelf er wel van overtuigen dat de later bijgezochte theologische argumenten genoeg basis is voor een switch, maar daarmee houdt je jezelf voor de gek. Ik denk dat juist de lichte dwang om trouw te blijven aan je omgeving, ervoor zorgt dat je gaat meedoen in een groepsdynamiek. En dat is soms niet prettig, en daar gebeuren altijd nare dingen. Maar dat gebeurt overal. Als je je oorspronkelijke groep verlaat vanwege persoonlijke redenen, dan zul je dat bij de volgende groep waarschijnlijk ook doen.
Ik denk dat een goede richtlijn voor het wisselen van kerkverband is dat je je oude kerkverband in vrede, respect en welwillendheid kunt achterlaten. Dus problemen uitgepraat, agree to disagree wellicht, etc. Op die manier kun je juist een schakel worden tussen oud en nieuw kerkverband, en wie weet wat voor positiefs dat teweeg kan brengen. Maar ja, dit is een mogelijkheid die ik bedenk van de vele mogelijkheden. In elk geval moet je goed en eerlijk je eigen menselijke beweegredenen nagaan en deze bij God leggen. Bidden is de beste oplossing.
mbt Joh 3:8; ik denk dat je hierbij moet nagaan of je eigen wil met die van Geest overeenkomt. Is het tot eer van God? Toont het liefde tot Hem en tot je naaste? Of is het verzadiging van het eigen vlees? En als de Geest gaat sturen, dan is er weinig aan te doen. De Geest gaat waarheen Hij wil.
"an argument is what convinces reasonable men and a proof is what it takes to convince even an unreasonable man." Alexander Vilenkin
