Jvslooten schreef:Het gaat niet om weten, het gaat om kennen. Het kennen van God in Jezus Christus. Niet doordat je iets over Hem gelezen hebt of omdat de voorganger het zo mooi kan uitleggen, maar kennen vanuit de persoonlijke omgang. Vergelijk het met de intermenselijke relatie tussen jou en iemand uit je directe omgeving. Ervaringskennis, bevinding. Wat God je doet ondervinden aan je ziel. Uiteindelijk is dat ook de kern van geloven: een groeiende relatie met God.
Juist
Nu heb je het over groeien en daar ben ik het mee eens.
Eerder zei je: De tekst spreekt voor zich vind ik. Geen beetje tegenover alles, maar alles tegenover niets. Je kán niet een beetje aanvaarden, of een beetje begrijpen. Óf je wordt van God geleerd en kan alles verstaan, of je wordt niet van God geleerd en je begrijpt niets.
Jvslooten schreef:Het gaat niet om dat je verschillende dingen gelooft, het gaat erom dat er bij wat jij noemt twee heel verschillende dingen aan ten grondslag liggen. Dat onderscheid kom ik in de bijbel niet tegen. Het Griekse woord voor geloven kun je ook vertalen als vertrouwen op of vertrouwd zijn met. Geloven is dan ook geen eenmalige actie door 'naar voren te komen en je hartje aan Jezus te geven', geloven is een eeuwigdurende liefdesrelatie tussen God en de wedergeboren mens.
Sorry, maar ik snap niet wat je bedoelt.
Ik ben het er helemaal mee eens dat geloven geen eenmalige actie is. En ook dat geloven en vertrouwen bij elkaar hoort. En ook dat het voor eeuwig is.
Dus ik snap werkelijk je punt niet, wat bedoel je met twee verschillende dingen ten grondslag? Welke dingen?
Alle spreken over Boven komt van beneden, ook het spreken dat beweert van Boven te komen. (Kuitert)