Christus als goed voorbeeld

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

gml
Luitenant
Luitenant
Berichten: 532
Lid geworden op: 02 aug 2012 14:11

Re: Christus als goed voorbeeld

Berichtdoor gml » 03 apr 2013 14:39

Het volgen van Christus is volledig Bijbels en is de kern van het christelijk geloof.

Lukas 9:23 (NBG'51-vertaling):
"Hij zeide tot allen: Indien iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelf en neme dagelijks zijn kruis op en volge Mij." (Hij = Jezus).

Dat is heel wat meer dan Christus alleen als een goed voorbeeld te beschouwen. De Bijbel verbindt Christus als goed voorbeeld met het navolgen van Christus.

1 Petrus 2:21 (NBG'51-vertaling):
"Want hiertoe zijt gij geroepen, daar ook Christus voor u geleden heeft en u een voorbeeld heeft nagelaten, opdat gij in zijn voetstappen zoudt treden; (in zijn voetstappen = in Christus' voetstappen).

Als je Christus alleen als een goed voorbeeld beschouwd, ben je mijns inziens geen christen.

Gebruikersavatar
gravo
Majoor
Majoor
Berichten: 2017
Lid geworden op: 12 jan 2009 23:20

Re: Christus als goed voorbeeld

Berichtdoor gravo » 03 apr 2013 21:46

gml schreef:Het volgen van Christus is volledig Bijbels en is de kern van het christelijk geloof.

Lukas 9:23 (NBG'51-vertaling):
"Hij zeide tot allen: Indien iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelf en neme dagelijks zijn kruis op en volge Mij." (Hij = Jezus).

Dat is heel wat meer dan Christus alleen als een goed voorbeeld te beschouwen. De Bijbel verbindt Christus als goed voorbeeld met het navolgen van Christus.

1 Petrus 2:21 (NBG'51-vertaling):
"Want hiertoe zijt gij geroepen, daar ook Christus voor u geleden heeft en u een voorbeeld heeft nagelaten, opdat gij in zijn voetstappen zoudt treden; (in zijn voetstappen = in Christus' voetstappen).

Als je Christus alleen als een goed voorbeeld beschouwd, ben je mijns inziens geen christen.


Dit komt op mij over als een wel heel eigenaardige reactie. Lezen we in de Petrus-brief met zoveel woorden dat Christus' handelen ons als een voorbeeld is nagelaten (een goed voorbeeld neem ik dan maar aan)...wordt hier vervolgens gezegd "Als je Christus alleen als een goed voorbeeld beschouwd, ben je mijns inziens geen christen".
Nou breekt mijn klomp.

Hier verstaan we elkaar denk ik heel erg mis. Als ik pleit voor de betekenis van 'Christus als goed voorbeeld', dan gaat dat niet alleen over Jezus' voorbeeld van zachtaardigheid, menselijkheid, geduld en vriendelijkheid (dat ook!), maar het gaat ook over de opofferingsgezindheid van Jezus, Zijn liefde tot de dood toe, Zijn bereidheid tot zelfverloochening, Zijn kracht om niet met geweld, maar met liefde Zijn vijanden tegemoet te treden en Zijn niet aflatende pogingen om verzoening, vergeving en genade te schenken. Ook dat is het goede voorbeeld. Het is zeker geen goedkoop en vrijblijvend handelen van Jezus dat wij navolgen. Het citaat uit Lukas, dat wij het kruis in zelfverloochening achter Jezus aandragen hoort daar ook bij. Maar nogmaals, dat kan toch allemaal horen onder de definitie van 'Christus als goed voorbeeld'? Alles wat Jezus heeft gedaan is een goed voorbeeld voor ons, Zijn leven en Zijn sterven.
Wat zou Jezus dan nog meer van ons vragen dan dat we Zijn woorden en daden zouden navolgen, Hem na wandelen, Hem als Meester en Heer naspreken, Zijn weg volgen, Zijn opdracht en uitnodiging "Volg mij!" gehoorzamen?
Dat is namelijk niet zomaar wat, niet een "slechts" navolgen. Zo'n smalende toon zou je eerder van ongelovigen verwachten die spottend aan de kant blijven staan, wanneer Hij langskomt.

Nee, om het met de woorden van gml te zeggen:
"Het volgen van Christus is volledig Bijbels en is de kern van het christelijk geloof."

gravo
'Von Gott wissen wir nichts. Aber dies Nichtwissen ist Nichtwissen von Gott'
(Franz Rosenzweig, Der Stern der Erlösung)

xsidd
Majoor
Majoor
Berichten: 1510
Lid geworden op: 20 mei 2011 16:35

Re: Christus als goed voorbeeld

Berichtdoor xsidd » 04 apr 2013 11:18

@Gravo

Je verwoord het duidelijk, en mooi vind ik.

Waarom word God dan vaak ik de kerk gepreekt, als een vertoornend God buiten Christus, wat waar is op zichzelf. Waar is de liefde van Jezus dan, die je hier schetst in je reakte, en waar blijft die liefde in veel preken?

Zou de mens kiezen, omdat God enorm vertoornd is, of omdat God van Zijn schepselen houd, en niet wil dat de mensen verloren gaan, en daarom Zijn Zoon stuurde naar de mensen?

Kiest de mens uit angst, of uit liefde?

Ik ben benieuwd hoe jij dit ziet.

Hartelijke groet.

Gebruikersavatar
gravo
Majoor
Majoor
Berichten: 2017
Lid geworden op: 12 jan 2009 23:20

Re: Christus als goed voorbeeld

Berichtdoor gravo » 04 apr 2013 18:19

xsidd schreef:@Gravo

Je verwoord het duidelijk, en mooi vind ik.

Waarom word God dan vaak ik de kerk gepreekt, als een vertoornend God buiten Christus, wat waar is op zichzelf. Waar is de liefde van Jezus dan, die je hier schetst in je reakte, en waar blijft die liefde in veel preken?

Zou de mens kiezen, omdat God enorm vertoornd is, of omdat God van Zijn schepselen houd, en niet wil dat de mensen verloren gaan, en daarom Zijn Zoon stuurde naar de mensen?

Kiest de mens uit angst, of uit liefde?

Ik ben benieuwd hoe jij dit ziet.

Hartelijke groet.


Een intrigerende vraag: "Kiest de mens uit angst of uit liefde [voor God] ?"

Ik ben van mening dat mensen hun religie voor een groot deel zelf vormgeven. Dat geldt voor voorgangers, theologen en religieuze leiders (die verwoorden de religie als professionals), maar het geldt ook voor de gewone man. Ook die maakt religieuze voorstellingen (vaak aan de hand van wat de voorgangers aanreiken). Kleine religieuze rituelen ontstaan ook vaak bij gewone mensen.

Waar wil ik naar toe?

Naar de vraag waarom mensen eigenlijk religieuze voorstellingen maken. Ik denk dat religie van oudsher geworteld is in de confrontatie van de mens met de moeilijke waarheid van het leven. Leven is prachtig als je jong bent en energiek. Maar dat is vaak niet de tijd dat je over het leven nadenkt. Dan leef je het leven vooral. Pas wanneer de oude en grote kwaaddoeners van de mens op je pad komen ontstaan religieuze behoeften en religieuze uitwegen: ziekte, dood, armoede, rampen, verschrikkingen, eenzaamheid, somberheid, geweld, vernedering, geestelijke of lichamelijke mishandeling, ongeluk, vervreemding. De religieuze uitweg die mensen zoeken en vinden is dan vaak op angst gebaseerd. Ik wijs dat overigens niet af. je houdt niet voor mogelijk wat mensen soms moeten lijden en ondergaan. De menselijke conditie kan als zo verschrikkelijk worden ervaren dat er wel een oplossing moet komen: men schreeuwt naar God, vanuit wanhoop en angst. Kiest iemand hier voor God? is dat een welbewuste keuze? Of is het een wanhopige noodgreep, een ultieme, maar nauwelijks overdachte sprong in het diepe? Ik denk inderdaad dat een dergelijke religieuze oplossing een menselijke poging is om het kwaad te bezweren en de pijn en het leed te verzachten. Een menselijk construct! Zo is de godsdienet, zijn de godsdiensten altijd en overal ontstaan. Of het nu om het gevaar van een mislukte oogst, een misgeboorte, een plotselinge dood of een uitbarsting van geweld ging, voor deze pijnlijke gebeurtenissen kon maar één remedie worden gevonden: een blik naar omhoog, naar de goden, naar God. Om troost, om hoop, om verlossing te ontvangen. Alle godsdiensten bieden troost.

Maar is dat nu de diepste laag van de godsdienst? Dat de mens zichzelf een God voorstelt en uitdenkt? Dat geloof ik dan weer niet. Hoe waar het ook is dat mensen zelf voorstellingen scheppen van God, voor mij is de joods christelijke visie dat God en mens verwant zijn aan elkaar (de mens als beeld van God) van groter belang dan de constatering dat mensen hun God naar believen zouden kunnen vormgeven. Nee, in het denken van de mens over de religieuze werkelijkheid komt een oud en onvervreemdbaar vermoeden mee. Dat vermoeden over God en goddelijke zaken hoort bij de mens en is nooit van de mens los te weken. Klassieke theologie spreekt over ingeschapen godskennis. Er is iets in de mens dat hem naar boven doet blikken en hem vertelt dat er een God is, ook al ziet hij Hem niet. Wanneer mensen dit in angst en wanhoop doen lijkt dat dus een wanhoopspoging die alleen maar voortkomt uit angst en irrationaliteit, maar in werkelijkheid zoekt de mens hier naar het herstellen van een oude band tussen mens en God. De mens schept in zekere zin een godsvoorstelling, zo zou je er wetenschappelijk ook goed naar kunnen kijken, maar in dat scheppen van God zit altijd het element ingebakken dat de mens zelf door God geschapen is. Om het wat scherper en schokkender te zeggen: God en mens hebben zo'n band met elkaar, lijken in zekere zin zo op elkaar, dat ze elkaar scheppen.

Toch, de ultieme keuze van de mens wordt niet gemaakt op grond van de ingeschapen godskennis, maar de keuze wordt gemaakt als een mens een diepe en invloedrijke godservaring ontvangt. Want wat de mens kan, kan God ook. De mens kan zich God voorstellen en hem aanroepen, maar dat kan God ook: Hij heeft de mens ook voor ogen en Hij kan de mens ook aanroepen. Als dat gebeurt, en dat is een life changing event dan zal de mens, overrompeld door die godservaring voor God kiezen. Hier valt niet meer aan te ontkomen. God komt in je leven!
En die keuze wordt altijd gedreven door de liefde. Want God komt niet met geweld, niet met gebulder en toorn, God komt in het suizen van een zachte stilte. God komt als mens naar de mens, vriendelijk, liefdevol, genadig, begripvol, met open armen. God komt als Jezus naar de mens: vol van genade en waarheid. Als je dat meemaakt, dan wordt je overtuigd door de liefde. Zo lief heeft God de wereld gehad. Niet meer de angst regeert in ons roepen naar God, maar de liefde.

God heb ik lief, want die getrouwe Heer hoort mijne stem, mijn smekingen, mijn klagen!

gravo
'Von Gott wissen wir nichts. Aber dies Nichtwissen ist Nichtwissen von Gott'
(Franz Rosenzweig, Der Stern der Erlösung)

xsidd
Majoor
Majoor
Berichten: 1510
Lid geworden op: 20 mei 2011 16:35

Re: Christus als goed voorbeeld

Berichtdoor xsidd » 04 apr 2013 19:45

Ik zie je betoog:-)

Maar dit is wel veelal objectief gezien naar mijn mening.

Om te leven zoals Hij leefde, en niemand bijvoorbeeld te veroordelen door gedachten voordat je iemand echt kent, is bijvoorbeeld wat vaak bij mij gebeurd.

Ik kijk in mijn hart, en dan denk ik bij mezelf. Ik ben blij dat God het zal doen, en dat het niet uit eigen kracht zal zijn. Hij zal mij veranderen.

Hem volgen is soms alles opgeven, en je overgeven aan Hem, wat dan beter is dan dit aardse leven!

Vriendelijke groet.

Byte
Luitenant
Luitenant
Berichten: 745
Lid geworden op: 25 dec 2012 21:46

Re: Christus als goed voorbeeld

Berichtdoor Byte » 04 apr 2013 21:42

Volgens mij is het niet helemaal helder :D .

Mensen volgen van nature niet Jezus, gaan niet naar God.
God komt naar ons en de bekeert ons.
Zoals hier en daar geschreven is bekering is dus volgen van Jezus.

Beide zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
De "reis" heeft een startpunt, reis en eindbestemming.
Zonder ticket/visum die je bij het startpunt krijgt kan je de reis wel maken maar kom je dan de eindbestemming nog in?

De vraag is echter wel Jezus als goed voorbeeld zien is dat voldoende?
Mijn inziens wel zolang je maar niet vergeet het visum aan te vragen bij je "Reis agent"

Sorry voor de simplistische uitleg maar ik hoop dat het helder is.

En wat betreft die keuze, die ontstaat vanwege Zijn Liefde

Met groet Byte
Hij is een schild voor hen die tot Hem de toevlucht nemen.
 Zo ver het oosten is van het westen,zo ver heeft Hij onze overtredingen van ons gedaan.

gml
Luitenant
Luitenant
Berichten: 532
Lid geworden op: 02 aug 2012 14:11

Re: Christus als goed voorbeeld

Berichtdoor gml » 06 apr 2013 00:27

Het volgen van Christus vloeit voort uit het goede voorbeeld, dat Christus ons nagelaten heeft.

1 Petrus 2:21 (NBG'51)
Want hiertoe zijt gij geroepen, daar ook Christus voor u geleden heeft en u een voorbeeld heeft nagelaten, opdat gij in zijn voetstappen zoudt treden.

Maar nu: het belijden van Christus als de Zaligmaker is heilsnoodzakelijk. Christus is de Zaligmaker omdat Hij Zijn bloed heeft uitgestort op Golgotha. Dit is de basis van het christelijk geloof.

1 Johannes 1:7b (NBG'51)
En het bloed van Jezus, zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde.

Het ware geloof betekent kruisdragen.

Lukas 9:23-24 (NBG'51)
Hij [Hij = Jezus] zeide tot allen: Indien iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelf en neme dagelijks zijn kruis op en volge Mij. Want ieder, die zijn leven zal willen behouden, die zal het verliezen; maar ieder, die zijn leven verloren heeft om Mijnentwil, die zal het behouden.

Even serieus mensen, nu wordt het wel heel erg ingewikkeld allemaal! Terwijl het eenvoudiger is dan het lijkt.

Christus is:
- de Zaligmaker, Zijn bloed reinigt ons van al onze zonden.

Christus is:
- een goed voorbeeld voor ons, met het doel Hem te volgen.
Christus volgen betekent kruisdragen. Na het kruis volgt de kroon.

learsi
Majoor
Majoor
Berichten: 1518
Lid geworden op: 08 feb 2009 23:29

Re: Christus als goed voorbeeld

Berichtdoor learsi » 06 apr 2013 09:56

Kernbegrippen m.b.t. vrijzinnigheid zijn:

-Ieder gelooft op zijn eigen manier
-Geloof is een persoonlijke aangelegenheid
-geloven kan zonder vastomlijnde leer en voorschriften
-een vrije en kritische omgang met Schrift en traditie
-open naar cultuur en gericht op menselijkheid
-Bijbel is neerslag van menselijke ervaringen
-Bijbel bevat wijze lessen met een visie over een vredige toekomst waar voor iedereen plaats is
-Godsbeelden zijn cultuur, tijd en persoonsgebonden(grote diversiteit aan opvattingen)
-God is niet alleen op een traditionele manier te ervaren
-men kan God zien als een gevoel
-men kan God zien als een energiebron
-men kan God als totaal afwezig zien
-de mens is het vertrekpunt van de religieuze bezinning
-daden als verdraagzaamheid, openheid en sociale verantwoordelijkheid spelen een rol
-er is geen vrijzinnige leer
-er bestaat een fundamentele vrijheid om zelf geloof en leven vorm en uitdrukking te geven

Uit een en ander volgt, dat veel vrijzinnigen o.a. het God-zijn van Christus zullen ontkennen. Daarmee samenhangend wordt de natuurlijke staat van de mens die uit het Woord naar voren komt ontkent. En dat heeft tot gevolg, dat Christus als Verlosser van zondaren niet gekend kan worden.

Wordt het God-zijn van Christus ontkent, dan is Hij niet meer dan een mens. Een goed mens.
Dan kan Hij als voorbeeld genomen worden.
Zo een zal pogen net als Jezus goed te doen.
Hij zal dan pogen die deugden te vertonen, die Jezus vertoonde.

Geloof in bijbelse zin wordt dan niet gekend.
Het geloof, dat onontbeerlijk is om op een juiste wijze te kunnen nadenken over op wat wijze Christus bijv. door Petrus als voorbeeld wordt genoemd.

h.g.
Learsi

Gebruikersavatar
schaapje
Generaal
Generaal
Berichten: 4536
Lid geworden op: 28 dec 2010 12:08

Re: Christus als goed voorbeeld

Berichtdoor schaapje » 06 apr 2013 10:14

learsi schreef:Kernbegrippen m.b.t. vrijzinnigheid zijn:

-Ieder gelooft op zijn eigen manier
-Geloof is een persoonlijke aangelegenheid
-geloven kan zonder vastomlijnde leer en voorschriften
-een vrije en kritische omgang met Schrift en traditie
-open naar cultuur en gericht op menselijkheid
-Bijbel is neerslag van menselijke ervaringen
-Bijbel bevat wijze lessen met een visie over een vredige toekomst waar voor iedereen plaats is
-Godsbeelden zijn cultuur, tijd en persoonsgebonden(grote diversiteit aan opvattingen)
-God is niet alleen op een traditionele manier te ervaren
-men kan God zien als een gevoel
-men kan God zien als een energiebron
-men kan God als totaal afwezig zien
-de mens is het vertrekpunt van de religieuze bezinning
-daden als verdraagzaamheid, openheid en sociale verantwoordelijkheid spelen een rol
-er is geen vrijzinnige leer
-er bestaat een fundamentele vrijheid om zelf geloof en leven vorm en uitdrukking te geven

Uit een en ander volgt, dat veel vrijzinnigen o.a. het God-zijn van Christus zullen ontkennen. Daarmee samenhangend wordt de natuurlijke staat van de mens die uit het Woord naar voren komt ontkent. En dat heeft tot gevolg, dat Christus als Verlosser van zondaren niet gekend kan worden.

Wordt het God-zijn van Christus ontkent, dan is Hij niet meer dan een mens. Een goed mens.
Dan kan Hij als voorbeeld genomen worden.
Zo een zal pogen net als Jezus goed te doen.
Hij zal dan pogen die deugden te vertonen, die Jezus vertoonde.

Geloof in bijbelse zin wordt dan niet gekend.
Het geloof, dat onontbeerlijk is om op een juiste wijze te kunnen nadenken over op wat wijze Christus bijv. door Petrus als voorbeeld wordt genoemd.

h.g.
Learsi


Dat lijkt op de beschrijving van de New Age beweging. =D>
Wie overwint, zal van de tweede dood geen schade lijden.

Atro

Re: Christus als goed voorbeeld

Berichtdoor Atro » 06 apr 2013 21:33

xsidd schreef:Dag,

Jezus zei tegen de mensen dat God van de mensen houd, en hield.

Dat is een heel andere boodschap dat God buiten Christus een vertoornd God is, wat op zich waar is, maar waardoor niemand word aangetrokken tot het Evangelie.

Niet door angst maar door liefde gaan de mensen Jezus zoeken.

De mensen missen de liefde!

Christus zocht het shorie morie van die tijd op.

Dat is heel wat anders dan dat een reformatorische school nu verbied kinderen op school te laten komen omdat de ouders evangelisch zijn.

Hoe ver kan je zakken in regels en geboden van mensen.

Gelukkig geeft Jezus het goede voorbeeld, en het hele bolwerk van religie gaat naar de knoppen.

Word alstublieft wakker mensen:-)

Groet


Beste Xsidd,

Je laatste zin is ook mijn gebed. Dat de ogen van mensen nog open mogen gaan voor het zuivere Woord. En dan in de goede zin van het woord. Dat onze ogen open mogen gaan, zodat wij gaan lezen wat er werkelijk staat. Dat God heilig en rechtvaardig is, dat wij zondaren zijn en dat God geen gemeenschap met de zonden kan hebben. Dan kunnen we stellen dat, dat veel te somber is. Alleen maar verdoemenis, alleen maar wet! Maar dat is het zuivere Woord van God.

Wij, als mensen, moet leren wat wij van nature zijn. Zonder daar ooit enige kennis van te hebben gekregen is het geen nood voor een mens om Christus te kennen. Want jij en ik ... wij vragen niet naar Christus! Wij willen Christus niet. Wij roepen daar met het Joodse volk: Kruist Hem! Kruist Hem! Wij bespotten Hem. Wij slaan Hem. Dat moeten wij nu leren, dat wij die mensen zelf zijn. Geen haar beter. Onze schuld! Onze zonde deden Hem die smarten aan.

Onze ogen zijn daarvoor "toegesloten". Dat werkelijk te beseffen, dat wij een Borg en Zaligmaker nodig hebben. Hoe wreed, dat mensen dan menen binnen te kunnen gaan met een rekensom. "ik ben een zondaar, Christus is gekomen voor zondaren, dus ik ben verlost". Hoe verschrikkelijk is het dan als mensen met vrijzinnig geloof: je moet zelf aannemen .. verloren gaan! Menen te staan, maar in werkelijkheid nooit achter Hem aangekomen.

Ja wij zijn 100% verantwoordelijk voor onze zaligheid, maar vergeet nooit dat er geen nagelschrapsel van ons bij kunt. Volkomen, 100%, enkel en alleen Gods Werk.

Gods is liefde, maar vertel de Waarheid aan een mens. Dat God een verterend vuur is, waar zonder de Fontein des Levens, niemand wonen kan. Dat er een wonder in een leven plaats moet vinden, voordat een mens echt gelukkig is. Zonder God- en zelfkennis, geen Christuskennis! Zonder werkelijk te beseffen wie God is en wie jezelf bent, dan is er nooit een nood die uitgaat tot Hem. Dan heb je Hem niet nodig.

Ik weet dat er vele hier fel tegen in zullen gaan. Maar ik bid u met Paulus toe: Bedenk wat tot u vrede dienen zult, laat u met God verzoenen. Dat gaat alleen door een weg van Recht en Genade.

Bid en u zult gegeven worden! Doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen. Wat een beloftes van de schuldovernemende Borg en Middelaar, de Heere Jezus Christus. En deze beloftes zijn ons toegezegd in de doop. Daar was God de eerste in ons leven, en ja .. dat wil Hij nu ook zijn. Deze beloftes, hetgeen wij in Christus hebben, wil Hij (de Heere) ons toe-eigenen door de Heilige Geest.

Smeek het de Heere: bekeer mij, zo ZAL ik bekeerd zijn! Hij die op u smeekgebed zal antwoorden. "Hij wil en zal in nood! zelfs bij het naad'ren van de dood VOLKOMEN uitkomst geven." In nood ontfermt Hij als de Goede Herder.

Zo Gij in 't recht wilt treden,
O HEER', en gadeslaan
onz' ongerechtigheden,
ach, wie zal dan bestaan?


Voor deze mensen, die dat kennen zal de mond en het hart gaan overvloeien van Zijn Eer:

Maar neen, daar is vergeving
altijd bij U geweest;


Wat een wonder van vrije Genade. Alle roem uitgesloten .. enkel alleen maar ontferming van God: GENADE. Onverdiende zaligheen .. wie had het ooit kunnen bedenken, dat die heilige God. Die mij voor (het zou verdiend zijn) eeuwig had laten moeten branden in de hel. Dat deze God mij, door Christus de Zaligmaker, uit de dood van mijn zonde door het wonder van Golgotha heeft willen oprapen. Dat Hij voor mij de dood heeft overwonnen. Het graf en hel aan banden heeft gelegd: Ja HIJ leeft, Hij is hier niet, Hij is opgestaan. Wat zoek je dan de Levende bij de dode? Wat zoek je dan je behoud in jezelf? Wat zoek je dan je zaligheid in je eigen werken? Wat zoek je dan het ware leven in jouw geloof? Weet dan, dat alleen Christus de ENIGE Weg terug is tot God.

Dat is Christus! DE LEVENDE BORG! Geen goed voorbeeld ... dat is wat een mens er van maakt. Maar het is GOD ZELF. Versta dat toch .. geheel zonder zonden, tot zonde gemaakt, om zondaren te verlossen. Bid en smeek om deze genadegift die ons alleen van de Vader der vaderen, Koning der koningen ons toekomen zal.

Wens jullie een gezegende zondag toe!

Atro

1a2b3c
Majoor
Majoor
Berichten: 1633
Lid geworden op: 25 nov 2009 21:21

Re: Christus als goed voorbeeld

Berichtdoor 1a2b3c » 07 apr 2013 12:33

Atro schreef: Dan kunnen we stellen dat, dat veel te somber is. Alleen maar verdoemenis, alleen maar wet! Maar dat is het zuivere Woord van God.
We weten alleen wat de dingen zijn door het contrast. Hoe kunnen we weten wat gerechtigheid is als we geen benul hebben van ongerechtigheid, wat licht is als we niet weten wat duisternis is, wat voor zinnigs valt er te zeggen/weten over ellende als je onbekend bent met verlossing/zaligheid enz.
Het is onzin om tegen mensen die alleen bekend zijn met duisternis te zeggen dat ze eerst hun duisternis moeten leren kennen voordat je ze bekend mag maken met het licht.
Je kunt alleen weten wat duisternis is als je ook weet wat licht is. Ze zitten al in de duisternis, en als je ze helpen wilt moet je met het licht komen.
Zo is het ook met de ellende, iedereen verkeert van nature al in de ellende en als je ze helpen wilt moet je met het evangelie van verlossing komen.
Atro schreef: Hoe verschrikkelijk is het dan als mensen met vrijzinnig geloof: je moet zelf aannemen .. verloren gaan! Menen te staan, maar in werkelijkheid nooit achter Hem aangekomen.

Ja wij zijn 100% verantwoordelijk voor onze zaligheid, maar vergeet nooit dat er geen nagelschrapsel van ons bij kunt. Volkomen, 100%, enkel en alleen Gods Werk......Smeek het de Heere: bekeer mij, zo ZAL ik bekeerd zijn! Hij die op u smeekgebed zal antwoorden.
Verschrikkelijk is het om op Gods stoel te gaan zitten door te stellen dat, wanneer je bekering niet overeenkomstig dát model is, je verloren gaat.
Het is al erg genoeg dat mensen altijd maar weer geneigd zijn overal een wet van te maken -in dit geval de bekeringsweg- en die aan anderen willen opleggen.
Maar om die ook nog aan God te durven opleggen dat, wil er echte verlossing plaatsvinden, HIJ bekeren moet en ZÓ bekeren moet ....
Men verwijt dat die 'lichten' het geloof in hun broekzak hebben, maar ze zien niet dat ze zelf GOD in hun broekzak hebben door precies te weten hoe God werkt!
De Bijbel staat vol met VERSCHILLENDE bekeringsgeschiedenissen, het is een kwalijke zaak om van één bekerings-geschiedenis een wet te maken!
God zegt: bekeert u. De kerkleer zegt: nee dat moet God zelf doen. God zegt: die wil die kome. Die kerkleer zegt: alleen degenen die hun ellende kennen zijn welkom. God zegt: geloof. Die kerkleer zegt: niet doen, want dat kan je niet.
Geloven is het aannemen van het VOLKOMEN WERK VAN HEM (!!!) waar idd geen nagelschrapsel van de mens bij is. De mens zal dat zelf moeten aannemen, dat kan God niet voor je doen. o.a. Mark.4:20 En dit zijn zij bij wie in de goede aarde gezaaid wordt: zij horen het Woord en nemen het aan en dragen vrucht ...
De veel misbruikte tekst uit Jeremia -bekeer mij dan zal ik bekeerd zijn- die gaat helemaal niet over de persoonlijke bekering van een 'afkeren van een leven in de zonden - toekeren tot Jezus om Hem in geloof aan te nemen en te volgen'. Die tekst staat in verband met de terugkeer van Israël vanuit de ballingschap naar het eigen land.

De mens kan niet en wil niet ..... zeker, maar dat geldt niet MEER voor degenen die wel willen, die wel geloven.
Als je een baby/kind/volwassene ziet, dan zeg je ook niet tegen hem: hé, jij kan er vanuit jezelf helemaal niet zijn.
Zo moet je ook niet tegen een gelovige zeggen dat hij van nature niet kan en wil. Het feit dat hij gelooft bewijst dat hij wel wil en kan, dat hij niet meer in zijn natuurstaat is.
Tegen iemand die wél wil moet je niet zeggen: 'dat kan je van nature helemaal niet' maar: laat hij die wil, het water des levens nemen, voor niets. Opb.22:17.
Dat is de taal van de Bijbel en niet 'vraag maar of God het wil doen'. Hij heeft het al gedaan, en die grote zaligheid biedt Hij ons aan. En hoe zullen wij ontvlieden als wij op zo'n grote zaligheid geen acht slaan!

Het is niet persoonlijk bedoelt hoor Atro, ik geloof echt wel in je goede bedoelingen.

Gebruikersavatar
alexander91
Majoor
Majoor
Berichten: 1624
Lid geworden op: 24 jan 2013 15:17

Re: Christus als goed voorbeeld

Berichtdoor alexander91 » 08 apr 2013 09:06

Ik wordt altijd hoogstachterdochtig van mensen die zeggen: Je moet Jezus volgen, maar..... en dan komt een waslijst wat ook nog nodig is. Is Christus niet genoeg?

Mijn vraag: hoe of waar werd Petrus bekeerd? Kan iemand dat aanwijzen in het Johannes-evangelie. Ik ben dan vooral benieuwd naar de mening van iemand die de bevindelijke standen-prediking onderschrijft.

In mijn ogen kun je met een dergelijke theorie alleen maar zeggen dat de bekering van Petrus alleen maar op de laatste pagina staat. En dan nog geeneens duidelijk. Is een beetje vreemd, want er wordt dan nergens meer gezegd dat Petrus van die dag af nooit meer twijfelde.

Als je de evangelien leest, dan zie je dat keer op keer ALLE discipelen twijfelen en klein denken van Christus. Hun ongeloof komt keer op keer terug. Tot op de laatste bladzijden. Het gaat er bij mij niet in dat op de laatste bladzijden pas hun bekering is geweest (en dan puur en alleen omdat we daarna niet meer van hun ongeloof kunnen lezen omdat de teksten over de discipelen daar ophouden). Dan zouden wij klein denken van Christus.

Of: Hoe of waar werd Salomo bekeerd?
Als je de bevindelijke standen-prediking onderschrijft en voelt dat te moeten doorvertellen, dan vind ik dat je ook voor Salomo bewijs moet kunnen aanleveren. Ik zou echter denken dat Salomo al heel vroeg bekeerd was: hij sprak zelfs met God, bouwde de tempel. Maar toch eindigde zijn leven in mineur. Hij bouwde zelfs heiligdommen voor afgoden. En mij maak je niet wijs dat hij dat als onbekeerde deed. Want dan is het in dit geval ook weer zo, dat er niets over de "bekeerde" Salomo zou zijn geschreven.

Als dat zo zou zijn, dan zou dat betekenen dat mensen die zich op dergelijke manier "kind van God" noemen, niets voelen voor de discipelen, omdat alleen het "onbekeerde" leven van hen opgetekend staat. Wat maken we de evangelien dan arm! Het discipelschap is juist opgetekend voor de mensen die besluiten hun netten neer te leggen en Jezus te gaan volgen, op zijn bevel: Volg Mij! (daar begint en eindigt het Johannes evangelie mee!). Dat is het enige wat nodig is. En niet in ons gevoel of verstand naar enige grond zoeken, want dat is zoeken in een beerput van zonde en ellende naar iets goeds in onszelf. We moeten ons heil buiten onszelf zoeken. Als we Christus volgen, dan zal Hij bij ons zijn, ook al raken we in zwaar weer in ongeloof (discipelen in de storm, met Christus slapend in hun boot), dan is het heil buiten ons, bij Christus, die bij ons wil zijn, als we Hem volgen (en hem daarmee dan ook eren; Christus volgen is de grootste eer die je Hem kunt geven. Mooie woorden of offers doen niets, want Hij kent ons hart en weet dat er altijd wat achter schuilt (eigenbelang, schijnheiligheid etc)).
"an argument is what convinces reasonable men and a proof is what it takes to convince even an unreasonable man." Alexander Vilenkin

Gebruikersavatar
alexander91
Majoor
Majoor
Berichten: 1624
Lid geworden op: 24 jan 2013 15:17

Re: Christus als goed voorbeeld

Berichtdoor alexander91 » 08 apr 2013 11:06

Atro schreef:Wij, als mensen, moet leren wat wij van nature zijn. Zonder daar ooit enige kennis van te hebben gekregen is het geen nood voor een mens om Christus te kennen. Want jij en ik ... wij vragen niet naar Christus! Wij willen Christus niet. Wij roepen daar met het Joodse volk: Kruist Hem! Kruist Hem! Wij bespotten Hem. Wij slaan Hem. Dat moeten wij nu leren, dat wij die mensen zelf zijn. Geen haar beter. Onze schuld! Onze zonde deden Hem die smarten aan.

Wij hoeven onszelf niet te kennen. Wij moeten Christus leren kennen, en Hij zal ons dan leren middels de Heilige Geest wie wij zelf zijn. Netzoals de discipelen zichzelf leerden kennen in het volgen van Christus. Het volgen van Christus is een daad van het geloof, maar geen enkel mens die die weg zonder vallen kan vervolgen. Mensen die volgens jou Christus stelen, zullen altijd in dalen geraken. Onze menselijke natuur is daar te sterk voor. Als wij dan niet van Christus blijken te zijn, dan wordt dat ons vanzelf duidelijk omdat we ons dan wel blootstellen aan Zijn Woord. Het begint bij de roep van Christus, en als we ons dan niet bekeren dan volharden we in onze zonden. Dan wijzen wij Hem af. Niets in ons maakt ons klaar voor Hem, ook geen goeddoorleefd zondebesef (kan een mens dat echt doorgronden? Dat geloof ik niet. Ik vertrouw niet op dergelijke menselijke kracht. Dat is niet het fundament van mijn geloof!). Christus is het Licht. Hij is het begin.


Atro schreef:Onze ogen zijn daarvoor "toegesloten". Dat werkelijk te beseffen, dat wij een Borg en Zaligmaker nodig hebben. Hoe wreed, dat mensen dan menen binnen te kunnen gaan met een rekensom. "ik ben een zondaar, Christus is gekomen voor zondaren, dus ik ben verlost". Hoe verschrikkelijk is het dan als mensen met vrijzinnig geloof: je moet zelf aannemen .. verloren gaan! Menen te staan, maar in werkelijkheid nooit achter Hem aangekomen.
Hoe vreselijk is het dat mensen de uitnodiging van de Heer des Huizes om naar de Koninklijke Bruiloft te gaan afwijzen, omdat zij zich niet klaar voelen. Zalig zij, die wel op de uitnodiging in gaan en het bruiloftskleed, door Christus bereid aantrekken en komen. Komt want ALLES is gereed! Kiest heden wie uw heer is: Christus of uw eigen hart! (en niet mogen komen te kiezen; Christus spoort aan, altijd! Laten wij op zn minst Zijn Woorden niet vervormen met onze farizeese (schijn)vroomheden)

Atro schreef:Zonder God- en zelfkennis, geen Christuskennis! Zonder werkelijk te beseffen wie God is en wie jezelf bent, dan is er nooit een nood die uitgaat tot Hem. Dan heb je Hem niet nodig.

Zonder de Weg, ook niet de Waarheid, en helaas ook niet het Leven. Christus wacht niet op ons gevoel. Hij vraagt ons nu een keuze te maken. Nemen we Hem aan? Of stellen we ons harde hart open? Laten we Hem voortaan ons leven leiden? Of wachten we op een eigen gevoel en een bewijs, net als Filippus, die Christus vroeg om hem de Vader te laten zien, en dan zou hij toch wel echt geloven. Het Licht heeft onder ons gewoond en geleefd, en wij hebben Het niet gezien. Wij moesten er niets van hebben. Is Zijn Offer nog steeds niet genoeg?


Atro schreef:Smeek het de Heere: bekeer mij, zo ZAL ik bekeerd zijn! Hij die op u smeekgebed zal antwoorden. "Hij wil en zal in nood! zelfs bij het naad'ren van de dood VOLKOMEN uitkomst geven." In nood ontfermt Hij als de Goede Herder.
Was Filippus toen hij onder de boom zat in nood? Of was hij lekker aan het uitrusten? We weten het niet, maar toch geloofde Filippus Christus, omdat Christus hem al had gezien, voordat Filippus Hem had gezien. Nood is niet het bord dat boven de smalle poort te lezen is (en toch suggereer je dat met je uitspraak: nood is allereerst nodig). Nee! Christus is Zijn Naam! Hij heeft ons allemaal al gezien (en gered), al voor wij geboren waren. Geloven wij dan ook in Hem net als Filippus deed toen hij die boodschap kreeg? Gaan wij ook achter Hem aan zodra wij van Zijn ontferming horen? Of moeten we onder de boom blijven wachten tot we ons een Job of een Paulus voelen (de arrogantie! en blijkbaar niet als een Salomo). Johannes vond het niet interessant om te beschrijven wat Filippus voelde. Veel interessanter vond hij de ontferming van Christus, nog voordat Filippus Hem had gezien! Ook in Zacharia 3 zien we dat het gevoel/diepe schuldbesef van Josua er niet toe deed (Zijn Heiland, de meerdere Josua deed ertoe). Ook het schuldbesef van de verloren zoon hoefde niet eerst beleden te worden tegenover zijn Vader.

PS en zeker, een diep schuldbesef of nood spelen wel degelijk een rol. Het zijn middelen die de Heilige Geest wil gebruiken om zondaren naar Christus toe te leiden, maar de nauwheid van de smalle weg worden niet door deze 2 bepaald. Het is onjuist om alleen maar Jakob, Job en Paulus te gebruiken. Als je het universeel maakt, moet het voor elke gelovige in de Bijbel gelden, en niet stiekem verpakt of alleen maar af te leiden na een grondige tekststudie en een handvol inlegkunde. Als dat de nauwe weg was, dan had Christus daar wel over gesproken. God leren wij het beste kennen in Zijn Zoon. Geen tekst leert ons God beter kennen dan Christus zelf. Hij is het levendgeworden Woord. Hij vervulde Gods heilige Wet, en liet dus zien hoe het moest. Dat is toch een voorbeeld? Of niet? Zeker, Christus is meer dan een voorbeeld alleen, maar waarom hebben we 4 evangelien en zoveel verhalen over Hem? Omdat woorden tekort schieten om Hem te leren kennen. Nu kennen wij nog ten dele. Eens zullen wij ten volle kennen, en Hem loven om Zijn machtig werk, die ons (ja ook: theologische) verstand te boven gaat.
"an argument is what convinces reasonable men and a proof is what it takes to convince even an unreasonable man." Alexander Vilenkin

learsi
Majoor
Majoor
Berichten: 1518
Lid geworden op: 08 feb 2009 23:29

Re: Christus als goed voorbeeld

Berichtdoor learsi » 08 apr 2013 18:07

alexander91 schreef:Ik wordt altijd hoogstachterdochtig van mensen die zeggen: Je moet Jezus volgen, maar..... en dan komt een waslijst wat ook nog nodig is. Is Christus niet genoeg?

Mijn vraag: hoe of waar werd Petrus bekeerd? Kan iemand dat aanwijzen in het Johannes-evangelie. Ik ben dan vooral benieuwd naar de mening van iemand die de bevindelijke standen-prediking onderschrijft.

In mijn ogen kun je met een dergelijke theorie alleen maar zeggen dat de bekering van Petrus alleen maar op de laatste pagina staat. En dan nog geeneens duidelijk. Is een beetje vreemd, want er wordt dan nergens meer gezegd dat Petrus van die dag af nooit meer twijfelde.

Als je de evangelien leest, dan zie je dat keer op keer ALLE discipelen twijfelen en klein denken van Christus. Hun ongeloof komt keer op keer terug. Tot op de laatste bladzijden. Het gaat er bij mij niet in dat op de laatste bladzijden pas hun bekering is geweest (en dan puur en alleen omdat we daarna niet meer van hun ongeloof kunnen lezen omdat de teksten over de discipelen daar ophouden). Dan zouden wij klein denken van Christus.




Toen ik over dit draadje na zat te denken en jij dit vanmorgen postte, was ik net aangekomen bij Lukas 22

"En de Heere zeide: Simon, Simon, ziet, de satan heeft ulieden zeer begeerd te ziften als de tarwe;
Maar Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet ophoude; en gij, als gij eens bekeerd zult zijn, zo versterk uw broeders. En Petrus zeide tot Hem: Heere ik ben bereid met U ook in de gevangenis en in de dood te gaan.
Maar Jezus zeide: Ik zeg u Petrus, de haan zal heden niet kraaien, eer gij driemaal zult verloochend hebben, dat gij Mij kent."

De satan zal zijn ziftend werk doen. Ook bij ons
Dat we geloven en blijven geloven is enkel aan Christus te danken. Hij bidt voor de Zijnen en dat gebed wordt verhoord. Volhardend geloof ligt vast in Hem.
Onder Zijn leiding leert de mens eerst zichzelf kennen. Meer en meer. Als de discipelen.
Petrus leert hier, dat hij nog steeds te groot van zichzelf denkt.
Al de Zijnen zullen dat, na door Hem geroepen te zijn, leren.

"Als gij eens bekeerd zult zijn" ........."zo versterk dan uw broederen"
Petrus was daartoe nog niet in staat, zijn broederen te versterken!
Daartoe had hij een verder(dieper)gaande bekering nodig.
Dat Petrus de Heere volgt wil niet zeggen, dat hij niets meer over zichzelf hoeft te leren.
Petrus moet in ieder geval deze les(van en bij de Heere) nog leren.
Voor hij de wereld in gezonden wordt.

"Ik ben bereid, met U ook in de gevangenis en in de dood te gaan.
Petrus zegt hier iets over zichzelf.
Ik ben ....bereid....klaar......gereed.......
Hoe het verder loopt(hij verloochent Jezus), maakt duidelijk, dat hij hier een zelfvertrouwen openbaart dat geen enkele grond heeft. Daar was hij dus nog niet gereed, klaar voor. Dat is voor de mens een pijnlijke les, om zichzelf onder leiding van de Heere zo te leren kennen. Maar de Heere had voor Petrus gebeden. Het is zijn redding zijn troost. Niet op mezelf vertrouwen maar al mijn vertrouwen stellen op Hem.
Zo wordt zijn zelfvertrouwen hier in zekere zin een laatste slag toe gebracht.
En zo wordt Petrus tot de erkenning gebracht, dat hij zelfs als hij bij de Heere is te groot van zichzelf gedacht heeft.
"En hij naar buiten gaande weende bitterlijk".

Zonder nu te veel druk te zetten op de hier gebruikte term "bekeren", wordt het duidelijk dat het het werk van Christus is om de discipelen, die bij Hem blijven(er zijn er ook die Hem verlaten na Zijn uitspraken over het werk van de Geest en van de Vader.....Joh6:60-67), te leren dat ze het niet van zichzelf moeten hebben, maar van Hem.




Ja, hoe en waar is Petrus bekeerd?
Hoe........op wat voor wijze?
Bewaard onder de wet, getrokken door de Vader tot de Zoon, door de Zoon komen tot de Vader (geroepen/getrokken door Woord en Geest).
Dus door de 3-enig God.

Waar.......op welke plaats?
Bij de 3-enig God.

......."Indien gij Hem zoekt, Hij zal van u gevonden worden".......

......."Indien dan gij die boos zijt weet uw kinderen goede gaven te geve, hoeveel te meer zal de hemelse Vaderde Heilige Geest geven degenen die hem bidden"........


h.g.
Learsi

learsi
Majoor
Majoor
Berichten: 1518
Lid geworden op: 08 feb 2009 23:29

Re: Christus als goed voorbeeld

Berichtdoor learsi » 08 apr 2013 18:11

alexander91 schreef: Ik ben dan vooral benieuwd naar de mening van iemand die de bevindelijke standen-prediking onderschrijft.


@alexander91, zou je ff in het kort uit kunnen leggen wat jij verstaat onder "bevindelijke standen-prediking?

b.v.d.
h.g.
Learsi


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 46 gasten