alexander91 schreef:Ik wordt altijd hoogstachterdochtig van mensen die zeggen: Je moet Jezus volgen, maar..... en dan komt een waslijst wat ook nog nodig is. Is Christus niet genoeg?
Mijn vraag: hoe of waar werd Petrus bekeerd? Kan iemand dat aanwijzen in het Johannes-evangelie. Ik ben dan vooral benieuwd naar de mening van iemand die de bevindelijke standen-prediking onderschrijft.
In mijn ogen kun je met een dergelijke theorie alleen maar zeggen dat de bekering van Petrus alleen maar op de laatste pagina staat. En dan nog geeneens duidelijk. Is een beetje vreemd, want er wordt dan nergens meer gezegd dat Petrus van die dag af nooit meer twijfelde.
Als je de evangelien leest, dan zie je dat keer op keer ALLE discipelen twijfelen en klein denken van Christus. Hun ongeloof komt keer op keer terug. Tot op de laatste bladzijden. Het gaat er bij mij niet in dat op de laatste bladzijden pas hun bekering is geweest (en dan puur en alleen omdat we daarna niet meer van hun ongeloof kunnen lezen omdat de teksten over de discipelen daar ophouden). Dan zouden wij klein denken van Christus.
Toen ik over dit draadje na zat te denken en jij dit vanmorgen postte, was ik net aangekomen bij Lukas 22
"En de Heere zeide: Simon, Simon, ziet, de satan heeft ulieden zeer begeerd te ziften als de tarwe;
Maar Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet ophoude; en gij,
als gij eens bekeerd zult zijn, zo versterk uw broeders. En Petrus zeide tot Hem: Heere ik ben bereid met U ook in de gevangenis en in de dood te gaan.
Maar Jezus zeide: Ik zeg u Petrus, de haan zal heden niet kraaien, eer gij driemaal zult verloochend hebben, dat gij Mij kent."
De satan zal zijn ziftend werk doen. Ook bij ons
Dat we geloven en blijven geloven is enkel aan Christus te danken. Hij bidt voor de Zijnen en dat gebed wordt verhoord. Volhardend geloof ligt vast in Hem.
Onder Zijn leiding leert de mens eerst zichzelf kennen. Meer en meer. Als de discipelen.
Petrus leert hier, dat hij nog steeds te groot van zichzelf denkt.
Al de Zijnen zullen dat, na door Hem geroepen te zijn, leren.
"Als gij eens bekeerd zult zijn" ........."zo versterk dan uw broederen"
Petrus was daartoe nog niet in staat, zijn broederen te versterken!
Daartoe had hij een verder(dieper)gaande bekering nodig.
Dat Petrus de Heere volgt wil niet zeggen, dat hij niets meer over zichzelf hoeft te leren.
Petrus moet in ieder geval deze les(van en bij de Heere) nog leren.
Voor hij de wereld in gezonden wordt.
"Ik ben bereid, met U ook in de gevangenis en in de dood te gaan.
Petrus zegt hier iets over zichzelf.
Ik ben ....bereid....klaar......gereed.......
Hoe het verder loopt(hij verloochent Jezus), maakt duidelijk, dat hij hier een zelfvertrouwen openbaart dat geen enkele grond heeft. Daar was hij dus nog niet gereed, klaar voor. Dat is voor de mens een pijnlijke les, om zichzelf onder leiding van de Heere zo te leren kennen. Maar de Heere had voor Petrus gebeden. Het is zijn redding zijn troost. Niet op mezelf vertrouwen maar al mijn vertrouwen stellen op Hem.
Zo wordt zijn zelfvertrouwen hier in zekere zin een laatste slag toe gebracht.
En zo wordt Petrus tot de erkenning gebracht, dat hij zelfs als hij bij de Heere is te groot van zichzelf gedacht heeft.
"En hij naar buiten gaande weende bitterlijk".
Zonder nu te veel druk te zetten op de hier gebruikte term "bekeren", wordt het duidelijk dat het het werk van Christus is om de discipelen, die bij Hem blijven(er zijn er ook die Hem verlaten na Zijn uitspraken over het werk van de Geest en van de Vader.....Joh6:60-67), te leren dat ze het niet van zichzelf moeten hebben, maar van Hem.
Ja, hoe en waar is Petrus bekeerd?
Hoe........op wat voor wijze?
Bewaard onder de wet, getrokken door de Vader tot de Zoon, door de Zoon komen tot de Vader (geroepen/getrokken door Woord en Geest).
Dus door de 3-enig God.
Waar.......op welke plaats?
Bij de 3-enig God.
......."Indien gij Hem zoekt, Hij zal van u gevonden worden".......
......."Indien dan gij die boos zijt weet uw kinderen goede gaven te geve, hoeveel te meer zal de hemelse Vaderde Heilige Geest geven degenen die hem bidden"........
h.g.
Learsi