ik ben niet met de D.L opgevoed. hoorde officieel wel bij de kerkelijke formulieren, maar in een vrijzinnige kerk tellen die sowieso niet mee; de menselijke rede is er alles
maar goed, als 10-er kom ik tot geloof en daarmee belangstelling voor de formulieren inclusief de DL. ik koop een boekje waar alle formulieren in staan en begin te lezen. verschillende geloofsbelijdenissen, heidelberg (.. ik denk dat ik wat vergeet e noemen
) en de DL.
eerst verbaast het me al dat het een leer TEGEN anderen is. terwijl de formulieren 'de formulieren der enigheid' genoemd werden. het is een stuk om een goep christenen buiten te sluiten. het is een formulier van oneingheid!
maar goed, al lezend kom ik tot het artikel waar het hierboven over gaat. zonder ballast van wat anderen erover geschreven hebben lees ik water staat. met mijn kennis van de nederlandse taal kan ik niet anders concluderen dat de DL wel degelijk leert dat God voor eeuwig verwerpt!
nu kan je wel schrijven dat het xo niet wordt bedoelt, en dat het anders geinterpreteerd moet worden, dat is prima. maar als een onbevangen leek de tekst leest, dan is het klip en klaar wat er staat: God verwerpt voor eeuwig! en aan die verwerping kan je verder niets doen, je hebt pech en toch is het rechtvaardig, want God is rechtvaardig.
dat boekje heb ik toen maar weggelegd. ook latere pogingen om de DL te lezen stopten bij dit artikel.
een leer wordt in het extreme getrokken en het extreme wordt tot dogma gemaakt.
waar sprake is van En En (God en mens), wordt een Of Of controverse gecreerd (remonstrant / contra remonstant die zo uit de hand loopt dat een grote groep christenen verketterd wordt.
een kunstmatige niet terzake doende theoretische tegenstelling die allang zou zijn uitgestoven als deze leren niet van generatie op generatie zouden zijn overgedragen.
ik bedoel hiermee dat in christelijke culturen waar geen van deze twee leren ooit is geleerd er ook geen probleem gezien wordt en het een totaal non-issue is. het is geen vraag die vanzelf naar boven komt. het is een kunstmatige vraag!
Daarmee kom ik dan tot de vragen van de topic starter. is de DL nu nog relevant? mijn mening is van niet. de bestaans rede ervan (hetze tegen de remonstranten) is niet echt een speerpunt van "de ware kerk"
ook de manier waarop er geredeneert wordt draagt weinig toe aan wat de bijbel leert, maar brengt wel verwarring. (zie de discussie over de verwerping bijna iedereen segt dat wat er staat er niet echt staat, alleen wordt het telkens naar eigen inzicht geduid zodat de interpretaties tegenover elkaar staan)
zoals ik al aangaf, ik heb de DL verre van volledig gelezen, en dat kan/zal mijn inzicht flink kleuren. maar het komt op mij over als een koude harten/hete hoofden leerstuk over. een we zullen je nu eens precies vertelllen hoe je moet geloven boekje. zo zit het en de rest verwerpen we.
maar zo werkt het niet! Het geloof is niet een naleven en onderschrijven van regeltjes, hoe goed die ook zijn. dat is het opnieuw introduceren van een wet.
Geloven is het kennen van Christus en door Hem gekend worden. het is een 'uit liefde van nature doen' ipv 'uit verplichting naleven'.
ik ben van mening dat de kerk vandaag meer gediend is met levende boeken; mentors die christen zijn voorleven dan met dode boeken die tot op de millimeter voorschrijven hoe het zit.
There are two kinds of people: those who say to God, "Thy will be done" and those to whom God says, "All right, then, have it your way"
