In de naam van de vader. de zoon, en de Heilige geest.
Begin ik met het volgende
--------------------------------------------------------------------------------------
De Biecht is het Sacrament voor de ziel.
De Heilige Zalving is het Sacrament voor het lichaam.
De Zalving is voor zieken. Dus niet alleen voor wie op sterven ligt.
Wie haar ontvangt, ontvangt haar om genezen te worden.
De Zalving kan dan ook meermalen worden ontvangen.
Ze wordt alle gelovigen toegediend: op woensdag in de Grote week voor Pasen. We zijn tenslotte allemaal ziek, tenminste innerlijk.
Als ik mijn zonde biecht, zou ik vooral moeten zeggen: ik heb niet vergeven. Ik heb hem niet vergeven.
Want waar ik moeite mee heb, is niet zozeer dat hij mij een rotstreek heeft geleverd.Wat het voor mij zo moeilijk maakt hem te vergeven, is dat hij niet is zoals hij hoort te zijn, volgens mij. Eigenlijk wijs ik hem af omdat hij niet is zoals ik. Omdat hij anders is.
Daarom is Christus gekomen, de tweede Adam, om wat mij van die ander scheidt weg te breken: de vijandschap die ik tegen hem voel. “Want Hij is onze Vrede, Hij die de twee tot een heeft gemaakt, en de scheidsmuur heeft neergehaald.” (Efesiers 2, 14.)
In Christus worden wij: die ander en ik, werkelijk verzoend. In het Lichaam van Christus: Zijn Kerk, het is de verzoening tussen God en Adam, tussen God en mij, een mysterie. Dat mysterie bloeit op in de Mysterien: de Sacramenten.
Dat is de kunst van het geloven: van mijn leven een Sacrament te maken.
Door : Tikhon Leenders
