Ik zal maar eens proberen de 'middenweg' te bewandelen, ik vindt zowel het toontje van Goofy niet erg prettig en dat gaat ook op voor Marnix. Laten we de Bijbel de Bijbel laten en samen de Heere God zoeken in gebed, niet afwachtend maar verwachtend. Niet oordelend, maar onderzoekend te beginnen bij jezelf.
Laten we eerst kijken naar het woord 'vreze (phobos)' kijken. Inderdaad zoals Marnix opmerkt, het gaat hier ook/vooral over, voordat ze God (door Christus) kenden waren ze gevangen in de 'Geest der dienstbaarheid' (in de Lutherbijbel staat er :
ihr habt nicht einen knechtischen Geist empfangen. Is dienstbaarheid dan zondig of kan dat niet voorkomen uit het ware geloof? Naar mijn overtuiging kan dat goed samen gaan, maar Paulus doelt denk ik ergens anders op. Hij doelt op de slaafse, knechtse vrees.
In de King James Version staat het nog weer iets anders:
'You have not received the spirit of bondage to fear'. Bondage, vastgebonden zijn, gebonden zijn.. Waar doet je dat aan denken? Mij doet het denken aan Galaten 3, eigenlijk het hele hoofdstuk maar ik citeer alleen even de verzen 2 en 5:
Dit alleen wil ik van u leren: hebt gij den Geest ontvangen uit de werken der wet, of uit de prediking des geloofs?
Die u dan den Geest verleent, en krachten onder u werkt, doet Hij dat uit de werken der wet, of uit de prediking des geloofs?
Een ding maakt Paulus duidelijk, iedereen (kerkganger of niet, Jood of Griek) kan alleen gerechtvaardigd worden door het geloof en daaruit komen de goede werken voort er zal niemand gerechtvaardig worden door de werken der wet, de slaafse vreze voor God wat verzand in de wetten die tot juk van de gelovige zijn gemaakt (zoals Jezus zegt tegen de Wetgeleerden).
Wederom tot vreze staat er, dus als God je bekeerd zul je Hem eerst vrezen als Rechter. die geen gemeenschap met een zondaar kan hebben zonder toepassing van het Heilige bloed.
Het stuk der ellende heet dat maar de meesten springen er met een boog overheen en zijn gelijk bij Jezus.
De gereformeerde traditie heeft de ellendekennis altijd als vrucht van de wedergeboorte neergezet, soms heb ik het gevoel dat dit een beetje is ondergesneeuwd en dat mensen denken dat ellendekennis een voorwaarde is, dat is het niet. Ik geloof stellig dat wanneer een persoon door God wedergeboren wordt, het echt niet zomaar koek en ei is (en ja, dat komt nogal veel voor). Ik geloof ook dat wanneer God iemand wederbaard dat die persoon echt niet direct helemaal 'In God' is en ook zal ervaren dat God hem heeft vrijgesproken (terwijl dit toch echt al gebeurd is). Dat is het menselijke deel in de bekering.
God is de Rechter en als jij wedergeboren bent zul jij God denk ik ook pas volkomen zien als Rechter omdat je die termen misschien wel kent 'God is Rechter' *ja, dat klopt, Hij is Rechter* maar wie tot geloof komt, beleefd dat en zal zien hoe slecht hij als mens is in de ogen van de Rechter. Echter, God heeft die persoon al vergeven en zal dat inzicht ook schenken na de wedergeboorte, het vertrouwen in de beloften van het verbond, God is echt als Hij zegt dat iedereen die gelovig tot Hem vlucht, gered zal worden en de verdoemenis niet zal zien. Maar dat inzicht heb je niet op de dag van je wedergeboorte (ik vraag me ten sterktste af of je die dag überhaupt weet).
Deur der schapen is enge poort en wedergeboorte.
Ik weet niet zeker of 'de enge poort' de wedergeboorte is, ik denk eerder dat dit de ellendekennis is, waarachter de smalle weg is waar je geloof zult wandelen, niet alleen maar geleid door de heilige Geest. Er staat namelijk 'gaat heen, door de enge poort', het moment dat jij 'heen gaat' is denk ik het moment van wedergeboorte, maar ik weet niet of het belangrijk is om dat exact te weten. Je moet namelijk ook weer oppassen met het systematiseren van allerhande Bijbelteksten waar elk puntje en kommaatje op eens betekenis heeft binnen een bepaalde context.
Je bent in adam gevallen en met adam moet je naar de hel om door Jezus gezaligd te worden.
Je hoeft niet naar de hel om gezaligd te worden wat Christus ging naar de 'hel' om te sterven voor jou zonden, en dat is een reusachtig moeilijk punt in het geloofsleven. Een dominee schreeft het ooit eens zo:
Je bent zondiger en gebrekkiger dan je ooit kunt geloven.En tegelijk:
Je bent meer geaccepteerd en bemind dan je ooit hebt durven hopenEn daarin moet je verlicht worden door de heilige Geest, zonder dat licht blijf je bij jezelf steken en zal het licht niet op de verdienste van de Heere Jezus Christus vallen, en toch zijn ze alle twee zo schriftuurlijk. Je bent zondiger dan je ooit hebt geloofd (dat zul je zien als wedergeborene), maar je bent ook meer bemind dan je ooit hebt durven hopen/geloven. Toch is het allebei waar..
Ben je elders ingeklommen dan heb je een gestolen bekering en Jezus zal je verdoemen.
Je kan ook bedrogen worden door je predikant die zelf ook meent bekeerd te zijn.
Dat klopt, dat kan.
Er staat dus dat als God je bekeert, je niet meer hoeft te vrezen voor zijn toorn, maar dat je zijn kinderen bent.
Kijk en dat is denk ik wat wij 'bevinding' noemen, geloof in beoefening. De kloof tussen 'er staat' en 'ik ervaar (ik kan even geen beter woord bedenken)'. Christus stierf voor mij zonden, dat staat er. Maar ik ben zo zondig... zó zondig.. en elke dag gaat het verkeerd, al je goede voornemens stranden. De strijd tussen 'geest en vlees' volgens Paulus. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet de hele dag/week/maand ervaar 'God heeft mij vergeven', ik leef niet non-stop getroost. Maar dat is mijn kant van het verhaal, ik struikel in vele, en toch..
Christus blijft in eeuwigheid dezelfde, als Hij gisteren mij vergaf, doet Hij dat vandaag en morgen ook. Dat wéét je, maar vaak zie je dat niet. Verder zoals Jo'tje opmerkt, wil je, als je reageerd op iemands posting wel zeggen waarom het verkeerd is (in jou ogen)? Ik begrijp je wel, lees gewoon even de eerste alinea van Marnix' posting, reageer daarop, zeg waarom dit in jou ogen verkeerd is (of misschien ook wel niet). En laat de andere dingen voor wat ze zijn..
Dat valt namelijk onder 'somtijds, als wij in zwakheid vallen'.. Nog een korte opmerking (ja nog een)..
'Vreze des Heeren' is geen eng woord, ik vrees God... en ik vertrouw God, omdat ik God heb leren zien als de Rechter maar vooral 'mijn Rechter', daarin vrees ik Hem, Hij is totaal rechtvaardig om mij te verdoemen. Toch vertrouw ik Hem ook, ik betrouw op Hem. Hij is ook een barmhartige God, het sluit elkaar niet uit. God is zowel de Vader die ontfermd als de Vader die kastijd. De Heere vrezen gaat dan ook niet enkel om 'bang zijn dat Hij mij zal verdoemen' maar om 'jezelf zo nietig achten voor God'.