Welke wet is door Christus afgeschaft?

[Marnix]

Kleine correctie het was niet Paulus maar Petrus die dit visioen had... in Joppe om precies te zijn.

Ik zal de link eens bestuderen...

Overigens is het niet waar dat varkensvlees totaal niet gezond is, het heeft niet zoveel voedingswaarde maar het bevat wel stoffen die gezond zijn. Zelfde geldt voor meer soorten vlees die voor de Joden onrein waren. En verder wijzen deze wetten wel op Christus en op de scheiding tussen Israel en de heidenen die bij Pinksteren is opgeheven, dus is varkensvlees eten niet zo onverstandig hoor

[marin]

Vanmorgen las ik Galaten 4e en 5. Ik dacht dat ik het begreep...
En als de Tien Geboden nog steeds zo strikt na geleefd moeten worden, waar halen we dan de moed vandaan om de Sabbath te houden op een andere dag! We maken er een mooi rommeltje van, de zondag maken we Sabbath en we plakken er de Joodse regels van de Sabbath op. Dus een joodse zondag. Waarom passen we Ex. 31: 15 niet meer toe ( Zes dagen mag men arbeiden, maar op de zevende dag zal er een volledige sabbat zijn, de HERE geheiligd: ieder die op de sabbatdag werk verricht, zal zeker ter dood gebracht worden.)
Onder welke wet moeten we dit dan toepassen in deze tijd???

Ik weet niet wat jij onder Galaten 4 en 5 verstaat en wat jij daaruit dacht begrepen te hebben?
De grote verschuiving ‘sabbatdag’ van zaterdag naar zondag heeft op dit moment kleine gevolgen en is zeker niet goed te keuren. Ander zaken in Nederland zijn vele malen nijpender zoals abortus en euthanasie. Niettegenstaande dat één overtreding alle geboden overtreden zijn is en fijt en als jou geweten je hierin aanklaagt moet je dit herstellen.

Dat is toch in God's schoenen gaan staan! God vertellen wat wel en niet zwaarder weegt. Als je vindt dat we de wet moeten houden omdat de wet door God zelf geschreven is, mag je daar als mens niets aan veranderen. En wat betreft de zondag: die wordt al vanaf het opstarten van de eerste gemeenten gehouden. Dus daar blijf ik bij. Daarom hou ik zondag, zonder de Joodse wetten en verdere toegevoegde menselijke regels! God heeft de Joden uitgeleid, niet de christenen.

Zaterdag stond in het Nederlands Dagblad een ingezonden van ds. G. Blijdorp over de zondag. Daarin stelde hij aan Zevendedags Adventiesten de vraag: ,,Geeft het niet te denken dat de Heiland na zijn opstanding op de eerste dag van de week zich op de eerstvolgende zondag opnieuw heeft geopenbaard?'' Verder stelde ds. Blijdorp: ,,Alle nadruk legde Christus tijdens die cyclus (van Pasen naar Pinksteren) op de eerste, tweede en zevende zondag (...) Daarmee werd de zondag voorgoed geheiligd, zoals de kerk eerbiedig belijdt.''

Als Zevendedags Adventist beandwoord ik de vraag van ds. Blijdorp met de opmerking dat de Heiland vóór zijn sterven en opstanding nimmer heeft gesproken van een toekomstige wijziging van sabbatsheiliging naar zondagsheiliging. In Matteüs 5 : 17 en 18 lezen wij dat de Zoon des mensen niet is gekomen om de wet te ontbinden en dat er niet een jota van de wet zal vergaan. Volgens Marcus 2 : 28 is de Zoon des mensen heer en meester over de sabbat. In deze functie raadt Hij de christengemeente aan tijdens de belegering van Jeruzalem (66-70 na Chr.) te bidden om niet op sabbat te hoeven vluchten, zie Matt. 24 : 20. Dat is 35 jaar na de opstanding en de hemelvaart. De sabbat blijkt dus in het oog van de Zoon des mensen nog steeds geheiligd te zijn.

In harmonie met de gedachten van de Zoon des mensen bezoeken Paulus en Barnabas op sabbat de synagoge te Antiochië (Hand. 13 : 14). In vers 44 wordt gezegd dat bijna de hele stad op sabbat bijeen komt kom naar het woord van de Heer te luisteren.

Te Filippi zoeken Paulus en zijn reisgenoten op sabbat een gebedsplaats bij de rivier op (Hand. 16 : 13). Na opstanding en hemelvaart roept de apostel Paulus ons op in de voetsporen van Hem die geen enkele zonde beging, te treden (1 Petr. 3 : 21). De apostel Johannes raadt ons in 1 Joh. 2 : 3 aan Gods geboden te houden.

Op grond van bovenstaande teksten blijft de sabbat voorgoed gezegend en geheiligd.

J.J. Constant, Apeldoorn

[biblebook]

Wat Christus heeft afgeschafd kunnen we vinden in Kolessenzen 2:13-14:

" Ook u heeft Hij, hoewel gij dood waart door uw overtredingen en onbesnedenheid naar het vlees (hart), levend gemaakt met hem, toen Hij ons al onze overtredingen kwijtschold, door het bewijsstuk uit te wissen, dat door zijn inzettingen tegen ons getuigde en ons bedreigde. En dat heeft Hij weggedaan door aan het kruis te nagelen".

Er wordt in dit tekstwoord uit de Bijbel gezegd dat het bewijsstuk dat door zijn inzettingen tegen ons getuigde en ons bedreigde, door Christus is weggenomen en aan het kruis genageld.

Hier worden de Joodse bedoeld, die wetten en inzettingen die Mozes had geboden.

Alle ceremoniële wetten die betrekking hadden op de tempel- en offerdiensten, waren een voorafschaduwing van het ware, Grote Offer, dat eenmaal door de Messias zou worden gebracht.
Toen Christus op Golgotha als een zoenoffer voor onze zonden stierf, vervielen daardoor de tijdelijke, schaduwachtige ceremoniële wetten.

Wanneer Paulus in zijn brieven dus nu spreekt over de heerlijkheid en heiligheid van Gods geboden, de Tien geboden, dan duidt hij daarmee aan dat de wetten van Mozes hebben afgedaan, dus de Joodse ceremoniële- en burgelijke wetten (Kol. 2:14)

De De civiele wetten regelden het burgerlijke leven voor het volk Israël. Deze voorschriften werden evenzeer krachteloos toen het zelfstandig bestaan der Joden als natie ophield te bestaan.

Later wil ik hier nog op terug komen, om op Bijbelse gronden aan te tonen dat zulk een inzicht volkomen legaal en juist is. Hierbij zal ik trachten de gerechtvaardigde plaats van Mozes`wetten aan te duiden in de Schrift en nageleefd dienden te worden, naast de gerechtvaardigde plaatsen van Gods wet (Geestelijke wetten) die er voor in de plaats zijn gekomen. Dus ook de Geboden van God zijn niet afgeschaft noch daarvan het 4e gebod, dat dus aan geen enkele wijziging bloot kan hebben gestaan tot op de dag van vandaag.

groet

[biblebook]

Wat Christus heeft afgeschafd kunnen we vinden in Kolessenzen 2:13-14:

" Ook u heeft Hij, hoewel gij dood waart door uw overtredingen en onbesnedenheid naar het vlees (hart), levend gemaakt met hem, toen Hij ons al onze overtredingen kwijtschold, door het bewijsstuk uit te wissen, dat door zijn inzettingen tegen ons getuigde en ons bedreigde. En dat heeft Hij weggedaan door aan het kruis te nagelen".

Er wordt in dit tekstwoord uit de Bijbel gezegd dat het bewijsstuk dat door zijn inzettingen tegen ons getuigde en ons bedreigde, door Christus is weggenomen en aan het kruis genageld.

Hier worden de Joodse bedoeld, die wetten en inzettingen die Mozes had geboden.

Alle ceremoniële wetten die betrekking hadden op de tempel- en offerdiensten, waren een voorafschaduwing van het ware, Grote Offer, dat eenmaal door de Messias zou worden gebracht.
Toen Christus op Golgotha als een zoenoffer voor onze zonden stierf, vervielen daardoor de tijdelijke, schaduwachtige ceremoniële wetten.

Wanneer Paulus in zijn brieven dus nu spreekt over de heerlijkheid en heiligheid van Gods geboden, de Tien geboden, dan duidt hij daarmee aan dat de wetten van Mozes hebben afgedaan, dus de Joodse ceremoniële- en burgelijke wetten (Kol. 2:14)

De De civiele wetten regelden het burgerlijke leven voor het volk Israël. Deze voorschriften werden evenzeer krachteloos toen het zelfstandig bestaan der Joden als natie ophield te bestaan.

Later wil ik hier nog op terug komen, om op Bijbelse gronden aan te tonen dat zulk een inzicht volkomen legaal en juist is. Hierbij zal ik trachten de gerechtvaardigde plaats van Mozes`wetten aan te duiden in de Schrift en nageleefd dienden te worden, naast de gerechtvaardigde plaatsen van Gods wet (Geestelijke wetten) die er voor in de plaats zijn gekomen. Dus ook de Geboden van God zijn niet afgeschaft noch daarvan het 4e gebod, dat dus aan geen enkele wijziging bloot kan hebben gestaan tot op de dag van vandaag.

groet

[Jantjes]

biblebook schreef:

Wat Christus heeft afgeschafd kunnen we vinden in Kolessenzen 2:13-14:

Er wordt daar naar mijn mening niet gesproken over een bepaald gedeelte van de Thora wat afgeschaft zou zijn, daar wordt de totale Thora, incl. de tien geboden, bedoeld want vers 12 voorafgaand zegt: ‘Zijnde met Hem begraven in den doop, in welken gij ook met Hem opgewekt zijt door het geloof der werking Gods, Die Hem uit de doden opgewekt heeft’.
Dat is een totale voldoening van de Thora in Hem en geen gedeelte daarvan, anders zou Christus geen volkomen verlosser zijn.

[biblebook]

Hallo Jantjes,

Prima dat je vers 12 van 2 Col. er bij haalt, maar dat duidt er dus op dat Christus duidelijk maakt in vers 13 én 14 dat de wet van Mozes teniet is gedaan en tegelijkertijd de Theocratie van de staat (volk) Israël. Christus is immers nu Zelf het offer én Middelaar én de Persoon om na te volgen voor de Griek én de Jood; een Geestelijk Israël dus. 2 Colessenzen 12-14 weergeeft dus exact datgene wat nodig is om te weten dat de dagelijkse diensten nu een Geestelijke kwestie is geworden.
Een mooie passage dus. Ik wil die juistheid ook wel verder onderbouwen.
Basis voor deze onderbouwing is natuurlijk de strijd die Paulus ondergaat tegenover de vijanden van Christus die, ondanks de (uiteindelijke) opgeheven staat Israël door de afschaffing van de wetgeving "in" Mozes, zoals deze dus in Kol. 2:13-14 wordt aangegeven, inclusief de offer- en templediensten dus:

Aldus:

1. Handelingen 15:24

De mensen waarover het hier gaat leerden o.a. dat de wet onderhouden moest worden en Paulus verzette zich daartegen. De mensen waar het om ging bedoelden namelijk de wet onder Mozes, terwijl Paulus wees op de wet van God in Christus (Geestelijk). Dat de mensen die Paulus hierin tegenspraken vinden we terug in Handelingen 15:5

vervolgens

Galaten 3:10 ( voor de goede orde, het gaat hier over het NT)

Het tweede gedeelte van deze tekst is een citaat uit het Oude Testament namelijk Deut. 27:26 met deze passage besluit Mozes hetgeen hij het volk te dien dage gebood (zie Deut. 27:1-11). Deze wet handelt over de wet van, Mozes en niet de Wet van God.

Galaten 5:1 Uit de gehele brief der Galaten ( Galaten 5:22-23 en 6:2) blijkt dat Paulus nergens aangeeft of beweerd dat Gods wet is afgeschafd, dus de geboden in Christus`voorbeeld of ontheven van de decaloog. De Galaten echter waren het die de fout en stelligheid beweerdeb dat hun terugkeer naar de OT, Joodse gebruiken nl. de besnijdenis (Gal. 5:6 en 11) én het onderhouden van dagen, maanden, tijden en jaren (Gal. 4:10) ja, tot de verordening van de ceremoniële wetgeving tot in het heidense aspect van de gebruiken, zelfs.

Paulus toont in de Galatenbrief de juiste plaats die Gods wet door Jezus`komst naar deze aarde heeft verkregen.

Christus is gekomen om de dood af te schaffen, niet Gods wet, ok heeft Hij niets weggenomen namelijk onze zonden. Gods Zoon heeft ook nog iets verbroken, niet het Recht van Gods wet, maar Satan en zijn aanslagen. Zijn leven op aarde had ten doel iets te veranderen, niet de rustdag van het 4e gebod -de Goddelijke Sabbat; maar onze zondige natuur!

Psalm 40:9 is klip en klaart over Gods wet, gevonden in het leven van Jezus en de wet der geboden, in het Geestelijk licht van de Heilige Geest.

"Ik heb lust om Uw wil te doen, Mijn God, uw wet is Mijn binnenste"

Net zoals God Zelf een onveranderlijke God is, is dat ook Zijn Zoon en de Heilige Geest en dus de wet van het Hemels Koninkrijk.

Groet

[Jantjes]

biblebook schreef:

Prima dat je vers 12 van 2 Col. er bij haalt, maar dat duidt er dus op dat Christus duidelijk maakt in vers 13 én 14 dat de wet van Mozes teniet is gedaan en tegelijkertijd de Theocratie van de staat (volk) Israël. Christus is immers nu Zelf het offer én Middelaar én de Persoon om na te volgen voor de Griek én de Jood; een Geestelijk Israël dus. 2 Colessenzen 12-14 weergeeft dus exact datgene wat nodig is om te weten dat de dagelijkse diensten nu een Geestelijke kwestie is geworden.

Maar dat geestelijk Israël houd tevens in dat er toen dus ook geen kerk gesticht is als instituut of dat er ook geen kerk/instituut in de plaats van Israël gekomen is.

[marin]

biblebook schreef:

Wat Christus heeft afgeschafd kunnen we vinden in Kolessenzen 2:13-14:

Er wordt daar naar mijn mening niet gesproken over een bepaald gedeelte van de Thora wat afgeschaft zou zijn, daar wordt de totale Thora, incl. de tien geboden, bedoeld want vers 12 voorafgaand zegt: ‘Zijnde met Hem begraven in den doop, in welken gij ook met Hem opgewekt zijt door het geloof der werking Gods, Die Hem uit de doden opgewekt heeft’.
Dat is een totale voldoening van de Thora in Hem en geen gedeelte daarvan, anders zou Christus geen volkomen verlosser zijn.

Jantjes dit gedeelte maakt veel duidelijk, God schrijft de Tien Geboden met eigen vinger op stenen tafelen, die moest Mozes in de ark leggen.
Terwijl de andere wetten die mozes op rollen moest schrijven (die tegen ons getuigen) naast de ark moest leggen.

De Wet des Heren, d.i. de wet der Tien Geboden, werd door God op de berg Sinaï aan Mozes gegeven. In Deut. 10 : 4, 5 wordt be­richt, dat God met eigen vinger de Tien Geboden had neergeschreven. We lezen hieromtrent: „Toen schreef Hij (nl. God) op de tafelen, naar het eerste schrift, de woorden die de Here, ten dage der ver­gadering, op de berg uit het midden des vuurs tot ulieden gesproken had; en de Here gaf ze mij. En ik keerde mij en ging af van de berg, en leidde de tafelen in de kist die ik gemaakt had, en aldaar zijn ze, gelijk als de Here mij geboden heeft.", Op enkele bijzonderheden in dit tekstwoord wil ik gaarne uw aandacht vestigen. Ten eerste : nadat God de Tien Geboden persoonlijk had afgekondigd, heeft Hij deze wet een en andermaal eigenhandig neergeschreven. Wel een bewijs voor de grote waarde die God aan de decaloog toekent. Ten tweede God schreef deze wet op stenen tafelen, een teken van duurzaamheid, en tenderde: deze wet werd in de ark des verbonds bewaard. Laten we nu een ogenblik over die andere wetten spreken, over de wet van Mozes. We vinden daarover een bericht in Deut. 31 : 24-26, dat ik u thans voorlees: „En het geschiedde toen Mozes voleind had de woorden dezer wet te schrijven in een boek, totdat zij voltooid waren, zo gebood Mozes de Levieten die de ark des verbonds droegen, zeg­gende : Neemt dit wetboek en legt het aan de zijde van de ark des verbonds des Heren uws Gods, dat het aldaar zij ten getuige tegen u." Opmerkelijk is het, dat in deze teksten juist de tegenovergestelde bijzonderheden worden genoemd, die wij zoëven lazen over de wet Gods in hoofdstuk 10, nl. ten eerste, niet God, maar Mozes schreef deze wet; ten tweede, ze werd niet op stenen tafelen maar in een boek, op papyrusrollen, een teken van vergankelijkheid, geschreven; en ten derde, deze wet werd niet bewaard in de ark des verbonds, zoals Gods wet, maar naast, ter zijde van de ark. En dit handschrift van Mozes was een wet in inzettingen bestaande en gegeven „ten getuige tegen u". Nu komen we tot de vraag : Welke wet heeft Christus afgeschaft? Het Oude Testament heeft ons thans voldoende ingelicht om in het Nieuwe Testament een heerlijke harmonie te ontdekken tussen de teksten die over beide wetten spreken. Wij citeren allereerst de Schriftuurplaats waarin gezegd wordt, wat door Christus weg­genomen en aan het kruis genageld is. Gods Woord zegt in Col. 2 :13, 14 aldus : „En Hij heeft u, toen gij dood waart in de misdaden en in de voorhuid uws vlezes, mede levend gemaakt met Hem, al uw mis­daden u vergevende, uitgewist hebbende het handschrift dat tegen ons was, in inzettingen bestaande, welke, zeg ik, enigerwijze tegen ons was en heeft dat uit het midden weggenomen, het aan het kruis ge­nageld hebbende." In dit tekstwoord wordt dus gezegd, dat het hand­schrift dat tegen ons was, in inzettingen bestaande, door Christus is weggenomen en aan het kruis genageld. Een ieder die opmerkzaam bovenstaande uiteenzetting over Gods wet en de wet van Mozes heeft gevolgd, zal dadelijk begrijpen welke van deze twee in Col. 2 : 14 wordt bedoeld, nl. de joodse wetten en inzettingen die door Mozes geboden waren. Alle ceremoniële wetten, die betrekking hebben op de tempel- en offerdiensten, waren een voorafschaduwing van het ware grote offer dat eenmaal door de Messias zou worden gebracht. Toen Jezus Christus op Golgotha als een zoenoffer voor onze zonden stierf, vervielen daardoor natuurlijk de tijdelijke, schaduwachtige, ceremoniële en specifiek joodse wetten. Wanneer nu Paulus in zijn brieven spreekt over een wet die vervallen en afgeschaft is, dan be­doelt hij daarmee dus de wet van Mozes, de schaduwachtige, cere­moniële wet. En wanneer hij spreekt over de heerlijkheid en de heilig­heid van Gods geboden, dan zinspeelt hij op Gods wet, de Wet des Heren, de Tien Geboden. Er is dus geen sprake van dat de wet der Tien Geboden door Christus op Golgotha is afgeschaft. Wel is er door de kruisdood van Christus een wet vervallen, nl. de joodse ceremoniële wet, maar Gods geboden zijn onveranderlijk en bindend, ook voor de gelovigen onder het Nieuwe Testament. Juist de Wet des Heren de maatstaf is voor het leven van de wedergeboren mens, dus voor diegenen die leven onder de genade van Christus.

[biblebook]

Hallo Marin,

Een mooi getuigenis. Ik vraag me alleen nog steeds af waarom zoveel oprechte Christenen, geen navolging willen ervaren in datgene wat Christus niet heeft afgeschafd, de Geboden. En dan duidt ik op het 4e gebod de Geheiligde én Gezegende Sabbat van de 7e dag. De 7e dag een heilig getal verbonden aan een dag van Gemeenschap tussen mens en Schepper als herinnering aan die Schepping en de toekomst in eeuwigheid; van Sabbat tot Sabbat.

Groet

[Jantjes]

Mooien en duidelijk omschrijving marin.
Ik ben het er ook wel mee eens toch heb ik ook een ‘maar’ of ‘nochtans’ aan jou.
Ik weet niet of jij het met de Heidelberger Catechismus eens bent, maar daar worden uitgebreid de tien geboden behandeld vanaf zondag 34.
Die uitbreiding of aanvulling in de Catechismus van de tien geboden komen in veel gevallen neer op een summier terugverwijzing naar de eerste 5 boeken van Mozes en naar het Nieuwe Testament.
Bijvoorbeeld wordt vanaf de zondagen 34 gevraagd over God.
Als ik de antwoorden van de Catechismus zie (kijk naar de schriftplaats verwijzingen) komen die summier overeen wat de thora zegt:
-Weet en geloof dat God bestaat (Ex. 20:2; Deut. 5:6)
-Je mag niet geloven dat er meerdere goden bestaan naast de Eeuwige Zelf (Ex. 20:3)
-Spreek geen Godslastering uit. Daar staat de doodstraf op (Ex. 22:27)
-Heilig de Naam van God (Lev. 22:32)
-Ontheilig de Naam van God niet (Lev. 22:32)
-Weet dat God Één is, een complete Eenheid (Deut. 6:4)
-Heb God lief (Deut. 6:5)
-Vrees God en dien Hem (Deut. 6:13; 10:20)
-Je mag God niet verzoeken (Deut. 6:16)
-Wandel in Zijn goede en rechtvaardige wegen (volg Zijn instructies op) (Deut. 28:9).

Als genoemde schriftplaatsen nu afgeschaft zijn en in Christus vervult waarom wordt er dan toch terug verwezen naar de boeken van Mozes als zouden deze geen nut (afgeschaft/vervult) meer hebben?
Ik vind dat de Thora sluimerend/verborgen toch weer ingevoerd wordt.

[marin]

Hallo Marin,

Een mooi getuigenis. Ik vraag me alleen nog steeds af waarom zoveel oprechte Christenen, geen navolging willen ervaren in datgene wat Christus niet heeft afgeschafd, de Geboden. En dan duidt ik op het 4e gebod de Geheiligde én Gezegende Sabbat van de 7e dag. De 7e dag een heilig getal verbonden aan een dag van Gemeenschap tussen mens en Schepper als herinnering aan die Schepping en de toekomst in eeuwigheid; van Sabbat tot Sabbat.

Groet

Sabbat/Zondag is vaak een discussie waar een beroep wordt gedaan om eens na te denken "hoe komen wij toch aan de Zondag?", terwijl in Gods Woord de nadruk wordt gelegd op Sabbat [de zevende dag], God heeft deze dag toch geheiligd apart gezet van andere weekdagen, waarom dan de zondag?
God gehoorzaam zijn geeft toch vrijheid, ons mensenhart zoekt altijd uitvluchten, menselijke instellingen te volgen.
De Here Jezus wil Zijn Leven ons schenken, Hij heeft ons gered van de Wet die in ons is, onze "zondige natuur". Hij wil ons veranderen naar Zijn beeld de staat die wij oorspronkelijk zullen zijn.
Sabbat vieren [Gods tijd] is een teken tussen God en en Zijn volk, over de gehele wereld.

[marin]

Mooien en duidelijk omschrijving marin.
Ik ben het er ook wel mee eens toch heb ik ook een ‘maar’ of ‘nochtans’ aan jou.
Ik weet niet of jij het met de Heidelberger Catechismus eens bent, maar daar worden uitgebreid de tien geboden behandeld vanaf zondag 34.
Die uitbreiding of aanvulling in de Catechismus van de tien geboden komen in veel gevallen neer op een summier terugverwijzing naar de eerste 5 boeken van Mozes en naar het Nieuwe Testament.
Bijvoorbeeld wordt vanaf de zondagen 34 gevraagd over God.
Als ik de antwoorden van de Catechismus zie (kijk naar de schriftplaats verwijzingen) komen die summier overeen wat de thora zegt:
-Weet en geloof dat God bestaat (Ex. 20:2; Deut. 5:6)
-Je mag niet geloven dat er meerdere goden bestaan naast de Eeuwige Zelf (Ex. 20:3)
-Spreek geen Godslastering uit. Daar staat de doodstraf op (Ex. 22:27)
-Heilig de Naam van God (Lev. 22:32)
-Ontheilig de Naam van God niet (Lev. 22:32)
-Weet dat God Één is, een complete Eenheid (Deut. 6:4)
-Heb God lief (Deut. 6:5)
-Vrees God en dien Hem (Deut. 6:13; 10:20)
-Je mag God niet verzoeken (Deut. 6:16)
-Wandel in Zijn goede en rechtvaardige wegen (volg Zijn instructies op) (Deut. 28:9).

Als genoemde schriftplaatsen nu afgeschaft zijn en in Christus vervult waarom wordt er dan toch terug verwezen naar de boeken van Mozes als zouden deze geen nut (afgeschaft/vervult) meer hebben?
Ik vind dat de Thora sluimerend/verborgen toch weer ingevoerd wordt.

Jantjes, ik ben het eens met de H.Catechismus, samengevat staat er dat wij God op Zijn Woord moeten geloven en gehoorzamen.
De Here Jezus is juist de vervulling geweest om Zijn Wet in de harten van Zijn kinderen te leggen.
Dat betekent dat er geen verschil is wat Jezus in Zijn Leven voor ons heeft herstelt en wat wij kunnen lezen in de Wet der Tiengeboden (Gods karkter) Hij heeft De Wet groot gemaakt, daarom mag men de Tien Geboden ook niet veranderen (w.o. het 4e gebod).
Jezus volgen is Zijn Leven aannemen, dat wil Hij ook in ons herstellen, Hij wil ons herscheppen naar Zijn beeld.

Jantjes, hier is nog veel over te zeggen.

[biblebook]

Hallo Marin,

Ik ben het volkomen met je eens en zelf Sabbat-onderhoudende Bijbels Christen. Openbaring 14:6-10 is duidelijk de 3 engelenboodschap waarin de oproep tot terugkeer van de erkenning van Gods geboden centraal staat, voordat de laatste plagen over de wereld komen. (De 4 winden worden door de 4 engelen op de "hoeken der aarde" nog in bedwang gehouden).

De strijd aangaande Gods geheiligde en gezegende 4e gebod werd door Hem voorspeld: Daniël 7:25

Hij zal woorden spreken tegen de Allerhoogste, en de heiligen der Allerhoogsten te gronde richten; en hij zal er op uit zijn tijden én wet te veranderen, en zij zullen in zijn macht gegeven worden voor een tijd, tijden en een halve tijd.

Hier gaat het om het Pausdom dat wetten en tijden heeft veranderd en, op die manier, zich tegen de Allerhoogste grootspraak bezigde tegen God de Vader. Het ging zelfs zover dat het zelf zich een " Heilige Vader" maakte en daarmee Gods wet grondig veranderde. Immers als wij naar
2 Petrus 1:20-21 kijken dan weten wij dat de Bijbel Gods autoriteit draagt.

Als wij echter het RK gezag mogen aannemen dat weten we dat zij zich een geheel eigen bijbel heeft aangepast vanuit de grondtekst en de, latere, leestekens naar believen heeft geplaatst zodat haar opreine geest (zie Openbaring 13) Gods Schriftwoord heeft veranderd en daardoor de basis van Gods wet. Immers haar 10 geboden zijn van een geheel andere strekking en plaats dan die welke Christus ons van de Vader vertelt en leert. Daniël 7:25 heeft dus betrekking op een menselijke organisatie die de macht van de Draak krijgt en tijden en wetten veranderd.

Gelukkig ontdek ik de laatste tijd wel echter mooie getuigenissen aangaande Christusen en in dat licht vooral ook correcte weergaven van Bijbelse profetie, hier op Refoweb.
Het verheugd me dat zoveel medegelovgen -en wellicht ook jeugdigen- zich zo bezig houden met het Evangelie en haar centrale persoon Jezus.

Groet

[Marnix]

Ja, ik bedoel ook de Ger.Gem. Marnix of eigelijk het totale protestantisme, vandaar dat ik zei ‘en consorten’.
Volgens mij heeft o.a. Paulus nooit een conflict met de Joden tewerkstelt. Hij stond alleen voor de enorme klus te bewijzen dat Jezus de Christus was die komen zou en daarmee de ceremoniële wetten vervuld en afgeschaft waren maar de wet der zeden niet! waarom dan die sabbat verschuiven moet is mijn altijd een raadsel geweest en is nog een raadsel voor mij. Ik begrijp natuurlijk wel dat het met de opstanding van Christus te maken heeft, maar dat is nu al 2000 jaar een conflict die er niet hoeft te zijn mijn inziens.
Of denk ik daar té gemakkelijk over?

Of te moeilijk Ik zie het niet als een conflict. Verder zegt et nieuwe testament dus wel wat over de sabbat... de apostelen gaan er vrij makkelijk mee om (laat u niets voorschrijven op het gebied van nieuwe maan of sabbat... slechts een schaduw van dat wat komen gaat) etc.

Maar goed, wat bedoel je met de wet der zeden? Bedoel je wetten als dat het bed onrein is tot de avond als je er op geknoeid hebt of bij ongesteldheid?

Onder de wet der zeden wordt over het algemeen de wet der tien geboden verstaan omdat zij een zedelijk karakter hebben. Zedelijk in de zin van deugdzaam en fatsoenlijk maar ook van kuis, zedig dus.
Toch vind ik de wet der zeden meer vallen onder de noemer ‘decaloog’ of deca-loog wat betekend deca = tien, loog = oplossing. Dus de tien geboden moeten een oplossing of uitkomst teweeg brengen anders is het een last. Je zou het kunnen vergelijken met een trilogie die uit drie werken of delen bestaat. Een decaloog bestaat uit twee delen namelijk het gestelde (wet) en de uitkomst bij overtreding.

Ik vind de wet der zeden veel verder gaan. De eerste vijf boeken van de Bijbel zijn van toepassing uitgezonderd de wetten die specifiek voor Israël golden (burgerlijke wet) en die in Christus vervult en afgeschaft zijn, zoals de priester- en offerdiensten (ceremoniële wet). Dus de reinigswetten waar jij op doel vind ik persoonlijk heel moeilijk.
Er zijn van de reinigingswetten die vervult zijn in Christus, maar ook die niet vervult zijn.

Ik weet niet of jij wel eens de 613 joodse wetten bestudeerd hebt http://www.workmatch.nl/workmap/ aan de linkerzijde van deze site staan ze. In de protestantse kerken spreken ze zo minachten over de farizeese wetten van de Joden, nu bestudeer ze maar eens dan verander je van gedachten over het Joodse farizeïsme.

8 Zijt niemand iets schuldig dan elkander lief te hebben; want wie de ander liefheeft, heeft de wet vervuld. 9 Want de geboden: gij zult niet echtbreken, gij zult niet doodslaan, gij zult niet stelen, gij zult niet begeren en welk ander gebod er ook zij, worden samengevat in dit woord: gij zult uw naaste liefhebben als uzelf. 10 De liefde doet de naaste geen kwaad; daarom is de liefde de vervulling der wet.

5 Hoewel wij Joden van geboorte zijn en geen zondaars uit andere volken, 16 weten we dat niemand als rechtvaardige wordt aangenomen door de wet na te leven, maar door het geloof in Jezus Christus. Ook wij zijn tot geloof in Christus Jezus gekomen om daardoor, en niet door de wet, rechtvaardig te worden, want niemand wordt rechtvaardig door de wet na te leven. 17 En in ons streven om door Christus rechtvaardig te worden, blijkt dat wijzelf ook zondaars zijn. Betekent dit dat Christus dus in dienst staat van de zonde? Natuurlijk niet. 18 Maar wanneer ik weer aanneem wat ik had verworpen, maak ik van mezelf opnieuw een overtreder. 19 Want ik ben gestorven door de wet en leef niet langer voor de wet, maar voor God. Met Christus ben ik gekruisigd: 20 ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven. 21 Ik verwerp Gods genade niet; als we door de wet rechtvaardig zouden kunnen worden, zou Christus voor niets gestorven zijn.

4 Zo bent ook u, broeders en zusters, dood voor de wet dankzij de dood van Christus en behoort u nu een ander toe: hem die uit de dood is opgewekt. Ons leven moet vrucht dragen voor God. 5 Toen we ons nog lieten leiden door onze eigen wil, werd ons bestaan beheerst door zondige hartstochten die de wet in ons opriep en droeg het alleen vrucht voor de dood. 6 We waren aan de wet geketend, maar nu zijn we bevrijd; we zijn dood voor de wet, zodat we niet meer de oude orde van de wet dienen, maar de nieuwe orde van de Geest.

2 U bent zelf onze aanbevelingsbrief, in ons hart geschreven, maar voor iedereen te zien en te lezen: 3 u bent zelf een brief van Christus, door ons opgesteld, niet met inkt geschreven maar met de Geest van de levende God, niet in stenen platen gegrift maar in het hart van mensen. 4 Dit vertrouwen kunnen wij dankzij Christus tegenover God uitspreken. 5 Niet dat wij vanuit onszelf zo bekwaam zijn dat we dit als ons eigen werk kunnen beschouwen; onze bekwaamheid danken we aan God. 6 Hij heeft ons geschikt gemaakt om het nieuwe verbond te dienen: niet het verbond van een geschreven wet, maar dat van zijn Geest. Want de letter doodt, maar de Geest maakt levend.

1 Galaten, u hebt uw verstand verloren! Wie heeft u in zijn ban gekregen? Ik heb u Jezus Christus toch openlijk en duidelijk als de gekruisigde bekendgemaakt? 2 Ik wil maar één ding van u weten: hebt u de Geest ontvangen door de wet na te leven of door te luisteren en te geloven? 3 Bent u werkelijk zo dwaas weer op uw eigen kracht te vertrouwen, en niet langer op de Geest? 4 Is alles wat u hebt meegemaakt dan voor niets geweest? Dat kan toch niet! 5 Geeft God u de Geest en goddelijke krachten omdat u de wet naleeft? Of geeft hij ze omdat u naar hem luistert en op hem vertrouwt?
(...)
11 Dat niemand door de wet voor God rechtvaardig wordt, is volkomen duidelijk, want er staat ook geschreven: ‘De rechtvaardige zal leven door geloof.’ 12 De wet daarentegen is niet gegrond op geloof, want er staat: ‘Wie doet wat de wet voorschrijft, zal leven.’ 13 Maar Christus Jezus heeft ons vrijgekocht van deze vloek door voor ons te worden vervloekt, want er staat geschreven: ‘Vervloekt is ieder mens die aan een paal hangt.’ 14 Zo zouden door hem alle volken delen in de zegen van Abraham en zouden wij, zoals ons is beloofd, door het geloof de Geest ontvangen.
(...)
17 Ik bedoel dit: de wet, die vierhonderddertig jaar na de belofte werd gegeven, maakt het testament dat door God bekrachtigd is niet ongeldig. De wet kan de belofte nooit ontkrachten. 18 Immers, als de erfenis afhankelijk van de wet zou zijn, zou ze niet afhankelijk zijn van de belofte, maar het is nu juist door zijn belofte dat God zijn genade aan Abraham heeft geschonken.
(...)
21 Is de wet daarom in strijd met Gods belofte? Absoluut niet. Als de wet leven zou kunnen brengen, zou de wet ons ook rechtvaardig kunnen maken. 22 Maar de Schrift heeft alles in de macht van de zonde gelegd, zodat de belofte kon worden gegeven op grond van geloof in Jezus Christus, aan wie op hem vertrouwen. 23 Voordat dit geloof kwam, werden we door de wet bewaakt; we leefden in gevangenschap tot het geloof geopenbaard zou worden. 24 Kortom, de wet hield toezicht op ons totdat Christus kwam, zodat we door ons vertrouwen op God als rechtvaardigen konden worden aangenomen. 25 Maar nu het geloof gekomen is, staan we niet langer onder toezicht, 26 want door het geloof en in Christus Jezus bent u allen kinderen van God.

13 Broeders en zusters, u bent geroepen om vrij te zijn. Misbruik die vrijheid niet om uw eigen verlangens te bevredigen, maar dien elkaar in liefde, 14 want de hele wet is vervuld in één uitspraak: ‘Heb uw naaste lief als uzelf.’ 15 Maar wanneer u elkaar aanvliegt, pas dan maar op dat u niet door elkaar wordt verslonden. 16 Ik zeg u dus: laat u leiden door de Geest, dan bent u niet gericht op uw eigen begeerten. 17 Wat wij uit onszelf najagen is in strijd met de Geest, en wat de Geest verlangt is in strijd met onszelf. Het een gaat in tegen het ander, dus u kunt niet doen wat u maar wilt. 18 Maar wanneer u door de Geest geleid wordt, bent u niet onderworpen aan de wet. 19 Het is bekend wat onze eigen wil allemaal teweegbrengt: ontucht, zedeloosheid en losbandigheid, 20 afgoderij en toverij, vijandschap, tweespalt, jaloezie en woede, gekonkel, geruzie en rivaliteit, 21 afgunst, bras- en slemppartijen, en nog meer van dat soort dingen. Ik herhaal de waarschuwing die ik u al eerder gaf: wie zich aan deze dingen overgeven, zullen geen deel hebben aan het koninkrijk van God. 22 Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, 23 zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Er is geen wet die daar iets tegen heeft. 24 Wie Christus Jezus toebehoort, heeft zijn eigen natuur met alle hartstocht en begeerte aan het kruis geslagen. 25 Wanneer de Geest ons leven leidt, laten we dan ook de richting volgen die de Geest ons wijst. 26 Laten we elkaar niet uit eigenwaan de voet dwarszetten en elkaar geen kwaad hart toedragen.

Zomaar wat teksten voor iedereen, ter overdenking, over de positie en functie van de wet in het nieuwe verbond, tov het oude verbond.

[biblebook]

Hallo Marnix,

Wat wil je zeggen met hetgeen Paulus hier aangeeft inzake de wettsiche aspecten van de wet, terwijl de wet een Geestelijk fundament is in Christus dat Hij van de Vader aan ons voorhoudt.
Stel er is geen (Geestelijke-) handhaving van de wet in ons besneden hart, hoe is dan het oordeel over hen die geen besneden hart kennen:

1. de wet is uitgedrukt in de 10 geboden Exodus 20:1-17
2. De wet drukt de liefde en wil van God uit voor de mens heeft
Johannes 15:12 / Romeinen 13:8-10
3. De wet is basis van Gods Oude - én Nieuwe Verbond Deuteronomium 28:1-14 en hebreeën 8:8-10.
4. Zijn wet heeft niet afgedaan Mattheus 5:17-20
5. De wet is basis van het oordeel dat sinds 1844 plaats vindt over de gehele mensheid. Prediker 12:13-14 / Jakobus 2:8-12
6. Christus`leven toont aan wat gehoorzaamheid aan Gods wet inhoudt Johannes 15:10

De wet toons onze zondige staat aan Romeinen 2:20 en 7:7
Als wij -daardoor- onze zonden beseffen wenden wij ons tot onze Heer Jezus Christus Romeinen 7:24-25

God schrijft, indien wij hem aanvaard hebben Zijn wet in onze harten waardoor wij een besneden hart ontvangen en de wet niet naar de geschreven wet doen die niet te onderhouden is, maar naar de gewoonte, dat Geestelijk is. Wij herkennen de wet en doen die naar de gewoonte in onze handelingen. (Liefde voor Jezus en de Vader)

Geestelijke gehoorzaamheid ontwikkelt een Christelijk karakter in het voorbeeld van Christus en welzijn voor anderen Psalm 19:7-14

Door gehoorzaamheid tonen wij Gods macht en onze trouw aan Hem, zoals ook Christus deed. Romeinen 8:3-4 en Johannes 5:3

Onze gehoorzaamheid en voorbeeld is een Getuigenis aan de wereld 2 Korinthiërs 3:2-3

Enkele overdenkingen

-Hoe zou de wereld er uit zien als zij geen "wetten" waren
-Welk licht nu werpt het leven van Christus op Gods wet
-Gods wet geeft de mens richtlijnen om te leven in harmonie met Zijn Rijk
-Waarom schreef God dus de richtlijnen van de wet op steen
-Gods wet geeft mij ook richtlijnen voor mijn leven om mij van de zonde weg te houden
-Hoewel zij mij mijn zonde toont, ontmoedigt de wet mij niet, omdat de wet mij ook wijst op mijn Verlosser.

Jezus is Heer over de Sabbat (4e gebod) er blijven dus ook nog altijd 9 andere richtlijnen gehandhaafd.

Wat is nu de Vrucht:

Verlossing is geheel uit genade en niet uit -de- werken, maar de Vrucht ervan is gehoorzaamheid aan de geboden. Deze gehoorzaamheid is het die bij draagt tot de ontwikkeling van een karakter in Christus en loopt uit op het besef van vrede (Gods vrede wel ter verstaan) De wet, geestelijk in Christus en geleid door de Heilige Geest is een gewoonte van uiting van de Liefde voor de Heer en onze zorg voor de medemens. De Geloofsgehoorzaamheid toont de macht van Christus om mensen te veranderen en ondersteunt daarom het Christelijke Getuigenis.

En dit alles wat ik hierboven uitééngezet heb,Marnix, heb je zelf aangegeven met deze Bijbelpassage:

2 U bent zelf onze aanbevelingsbrief, in ons hart geschreven (besneden hart dus...), maar voor iedereen te zien en te lezen(Getuigenis): 3 u bent zelf een brief van Christus, door ons opgesteld, niet met inkt geschreven maar met de Geest van de levende God, niet in stenen platen gegrift maar in het hart van mensen. 4 Dit vertrouwen kunnen wij dankzij Christus tegenover God uitspreken. 5 Niet dat wij vanuit onszelf zo bekwaam zijn dat we dit als ons eigen werk kunnen beschouwen; onze bekwaamheid danken we aan God. 6 Hij heeft ons geschikt gemaakt om het nieuwe verbond te dienen: niet het verbond van een geschreven wet, maar dat van zijn Geest. Want de letter doodt, maar de Geest maakt levend.


Het gaat dus om de wet die Geestelijk wordt ervaren in de groei van Christus`Gerecht (-igheid). Niet de navolging van een geschreven wet, maar een Geestelijke naar de gewoonte zoals Christus én de Engelen ook ervaren. Voordat Satan zijn rebellie begon in de hemel waren de engelen zich niet bewust van de wet (een wet). Exact zoals ook Adam en Eva zich voor de zondeval niet bewust waren van een wet, die er echter wel degelijk was.

Groet