Ds. van Voorden over doop en uitverkiezing

[alexander91]

Nogmaals: hèt teken dat men onder het Nieuwe Verbond valt, is de Maaltijd des Heren. Daarom blijf ik er op hameren dat het krom is dat refokerken zeggen dat hun kinderen zijn opgenomen in 'het' verbond (zonder nadere toelichting welk verbond men bedoelt) maar hun het teken van het nieuwe verbond (de maaltijd des heren) wèl onthouden.

Zouden we Romeinen 11 hier ook niet bij kunnen gebruiken, bv vanaf vers 17:
"En zo enige der takken afgebroken zijn, en gij, een wilde olijfboom zijnde, in derzelver plaats zijt ingeent, en des wortels en der vettigheid des olijfbooms mede deelachtig zijt geworden,
Zo roem niet tegen de takken; en indien gij daartegen roemt, gij draagt den wortel niet, maar de wortel u.
Gij zult dan zeggen: De takken zijn afgebroken, opdat ik zou ingeent worden.
Het is wel; zij zijn door ongeloof afgebroken, en gij staat door het geloof. Zijt niet hooggevoelende, maar vrees.
Want is het, dat God de natuurlijke takken niet gespaard heeft, zie toe, dat Hij ook mogelijk u niet spare.
Zie dan de goedertierenheid en de strengheid van God; de strengheid wel over degenen, die gevallen zijn, maar de goedertierenheid over u, indien gij in de goedertierenheid blijft; anderszins zult ook gij afgehouwen worden."

Het beeld van een olijfboom wordt gebruikt, een stamboom. Takken zijn afgebroken, vanwege hun ongeloof. Maar takken die blijven, die blijven vanwege hun geloof. In dit beeld moeten ook kinderen te verwerken zijn. Gelovige heidenen worden als wilde takken ingeent, en zullen ook weer nieuwe takken voortbrengen. Pas door ongeloof, zullen nieuwe takken in de heilige olijfboom af kunnen breken. Zo kunnen we volgens mij ook naar kinderen van "ingeente" (voor)ouders kijken. Zolang zij nog niet aan ongeloof begonnen zijn, geldt hun de belofte, maar als ze niet in Gods goedertierenheid blijven, zullen ze weer afgehouwen worden. Komen ze wel tot het belijden van hun geloof en het bewust aannemen van Gods Genade, dan zullen ze in de boom blijven. God is niet selectief met heidenen, alsof alleen geestelijk ontwikkelde mensen gered kunnen worden. Zou God geen kinderen in zijn verbond opnemen? Of gehandicapten? Of mensen met dementie? Met deze tekst kun je het mensen niet kwalijk nemen dat ze kinderen of gehandicapten dopen vanwege het ingeent zijn van de ouders.

[alexander91]

In de Bijbel is het verbond nooit een gelijkwaardig contract tussen 2 partijen. God richt zijn verbond op en sluit daar mensen bij in. Daar hebben ze ten diepste niet eens een keus in, want God bepaalt de regels. Dat is wat anders dan een zakelijke overeenkomst tussen 2 gelijkwaardige partijen.

Besef goed, vandaag stel ik u voor de KEUZE tussen voorspoed en tegenspoed, tussen leven en dood. - Deut. 30:15

Dat is helemaal in lijn met wat Elbert zegt. GOD stelt u voor de keuze. God bepaald, en de mens heeft niets te onderhandelen. De mens heeft wel een keuze te maken: neem ik Gods Genade aan, of niet.

[mealybug]

Zouden we Romeinen 11 hier ook niet bij kunnen gebruiken, bv vanaf vers 17:
"En zo enige der takken afgebroken zijn, en gij, een wilde olijfboom zijnde, in derzelver plaats zijt ingeent, en des wortels en der vettigheid des olijfbooms mede deelachtig zijt geworden,
Zo roem niet tegen de takken; en indien gij daartegen roemt, gij draagt den wortel niet, maar de wortel u.
Gij zult dan zeggen: De takken zijn afgebroken, opdat ik zou ingeent worden.
Het is wel; zij zijn door ongeloof afgebroken, en gij staat door het geloof. Zijt niet hooggevoelende, maar vrees.
Want is het, dat God de natuurlijke takken niet gespaard heeft, zie toe, dat Hij ook mogelijk u niet spare.
Zie dan de goedertierenheid en de strengheid van God; de strengheid wel over degenen, die gevallen zijn, maar de goedertierenheid over u, indien gij in de goedertierenheid blijft; anderszins zult ook gij afgehouwen worden."

Het beeld van een olijfboom wordt gebruikt, een stamboom. Takken zijn afgebroken, vanwege hun ongeloof. Maar takken die blijven, die blijven vanwege hun geloof. In dit beeld moeten ook kinderen te verwerken zijn. Gelovige heidenen worden als wilde takken ingeent, en zullen ook weer nieuwe takken voortbrengen. Pas door ongeloof, zullen nieuwe takken in de heilige olijfboom af kunnen breken. Zo kunnen we volgens mij ook naar kinderen van "ingeente" (voor)ouders kijken. Zolang zij nog niet aan ongeloof begonnen zijn, geldt hun de belofte, maar als ze niet in Gods goedertierenheid blijven, zullen ze weer afgehouwen worden. Komen ze wel tot het belijden van hun geloof en het bewust aannemen van Gods Genade, dan zullen ze in de boom blijven. God is niet selectief met heidenen, alsof alleen geestelijk ontwikkelde mensen gered kunnen worden. Zou God geen kinderen in zijn verbond opnemen? Of gehandicapten? Of mensen met dementie? Met deze tekst kun je het mensen niet kwalijk nemen dat ze kinderen of gehandicapten dopen vanwege het ingeent zijn van de ouders.

Je komt dan in conflict met Joh 1:11
Hij kwam voor het zijne en het zijne heeft Hem niet aangenomen.
Doch allen die hem wel aangenomen hebben, heeft Hij macht gegeven om kinderen Gods te worden, hen die in zijn Naam GELOVEN, die NIET UIT BLOED, niet uit den wil des vleses, noch uit de wil eens mans, doch uit God geboren zijn.

[alexander91]

Als de doop de besnijdenis des harten uitbeeldt, zoals de apostel schrijft aan de kolossenzen (Kol 2:11 etc) en een uittrekking van het lichaam des vleses, kan dat toch niet van toepassing zijn op een pasgeborene?

Elbert, zeg eens heel eerlijk, als jij in een strict baptist gemeente was opgegroeid en opgevoed, zou je dan nu ook de kinderdoop verdedigen?

Dit is wel een interessant stuk: hoe kan een uiterlijk teken, een innerlijk teken weergeven? Is iedereen die uiterlijk gedoopt is, besneden in het hart? Dat lijkt mij niet. Er zullen genoeg voorbeelden zijn, ook van volwassen gedoopte mensen, die toch door ongeloof omkomen. Anders gezegd, de doop is geen garantie voor de hemel. Net als de uiterlijke en innerlijke besnijdenis, is er een uiterlijke doop, en een innerlijke doop. Paulus had in de tekst die je noemt tegen de gelovigen in de gemeente (die natuurlijk gedoopt waren), en legt ze uit hoe ze hun doop kunnen bezien.
Sterker nog, als je goed leest, dan zie je dat alles in passieve vorm beschreven wordt naar de gelovigen. Het was niet hun keuze voor de doop, hun keuze om hun zonden af te wassen, maar "En Hij heeft u, als gij dood waart in de misdaden, en in de voorhuid uws vleses, mede levend gemaakt met Hem, al uw misdaden u vergevende;". (en ik bedoel hier niet dat je moet afwachten of zo, maar het staat er wel, netzoals het bevel tot bekering en geloof). Als Christus dit aan ons doet in de doop, waarom zou Hij dat niet aan onze kinderen doen? Zij worden geboren en groeien op met het Woord.
Waarom vertelt Paulus dit aan de gelovigen trouwens? Zij waren toch gedoopt? Dan wisten ze dit toch? Het lijkt mij dat je daarin moet geloven, wil je gedoopt mogen worden. Of probeerde Paulus hen de diepte van hun doop te leren, de diepte van die Genade, die ze misschien nog geeneens voor een fractie doorgrondden toen ze gedoopt werden? Zo gaat dat toch ook bij onze kinderen?

Je laatste vraag is niet aan mij gericht, maar ik reageer er graag ook op. Achtergrond is in eerste instantie bepalend, ook voor mij, voor iedereen verwacht ik. In eerste instantie was ik dus zowieso al kritisch op het afwijzen van de kinderdoop (de volwassendoop is in elk geval goed). Ik was ook bijna om, want de kinderdoop staat niet direct verkondigd in de Bijbel (ik ben zowieso kritisch naar kerken, allemaal (wat niet per se goed is overigens)). Maar als ik de vele Bijbelteksten lees, dan vind ik toch wel heel veel aanwijzingen voor de kinderdoop. Als ik baptist was geweest, dan hoop ik dat ik ook open stond voor de Bijbel in zijn geheel. Uit het geheel van de Bijbel is Gods Wil (ten dele) te doorgronden. Het in overeenstemming brengen van het geheel leidt dichter tot de waarheid, dan alleen een selectief stuk te bekijken. (daarom ben ik altijd blij als mensen bijbelteksten geven, wie weet wat je nog eens tegenkomt en wat je denkwereld overhoop gooit)

[alexander91]

Je komt dan in conflict met Joh 1:11
Hij kwam voor het zijne en het zijne heeft Hem niet aangenomen.
Doch allen die hem wel aangenomen hebben, heeft Hij macht gegeven om kinderen Gods te worden, hen die in zijn Naam GELOVEN, die NIET UIT BLOED, niet uit den wil des vleses, noch uit de wil eens mans, doch uit God geboren zijn.

Sorry, maar ik zie het conflict niet. Het zijne dat Hem niet heeft aangenomen zijn de Joden in de tijd van Christus. Abraham werd gerechtvaardigd door zijn geloof, niet door de wet. "Het zijne" kan niet slaan op alle joden. Er zijn genoeg joden in het OT die gered zijn vanwege hun geloof, maar ook genoeg die omgekomen zijn vanwege hun ongeloof. Maar toen Christus kwam, heeft het overgrote deel van de joden Hem niet aangenomen. Sommigen wel, zoals de discipelen.

Bedoel je dat "NIET UIT BLOED" slaat op de Joden en dat die dus niet zalig kunnen worden omdat zij "uit bloed geboren zijn"? Dat lijkt meer op de vervangingstheorie die eerder werd genoemd hier ergens .

PS volgens mij heb je mijn stuk niet goed gelezen, want ik heb duidelijk neergeschreven dat de enkele tamme takken uit de heilige olijfboom gevallen zijn vanwege het ongeloof, wat dus betekent dat alleen door geloof, deze tamme takken in de heilige olijfboom kunnnen blijven.

[mealybug]

Niet oneerbiedig bedoeld natuurlijk, maar wat zou God er mee voor hebben dat een onwetende zuigeling een symbolisch teken ondergaat, waar het niets af weet, maar wat een belofte is van anderen (de ouders) om het naar Gods regels op te voeden?
(Die beloften van mensen kent God wel inmiddels, en bovendien, een uiterst godsdienstige opvoeding is geen enkele garantie, want geloof is noch aan te leren, noch op te leggen.
Het gaat om de Overgave.
Wie zich niet ovegeeft of kan overgeven, kan Zijn koninkrijk niet zien.
Zou God niet liever zien dat deze persoon, de inmiddels opgegroeide zuigeling, zelf zijn/haar zonden beleed,(Want niemand is zonder zonden) wanneer hij/zij zich tot God (be) keert?
Wordt dat ''momentum'' niet weggenomen op deze manier?
Een geloofsovertuiging is echter heel iets anders dan een levend geloof dat tot bekering en wedergeboorte leidt.

[elbert]

Zowel doop (onderdompeling, ''baptism, not christening'') als avondmaal bestonden natuurlijk al wel in de joodse geschiedenis.
Heidenen die tot het joodse volk en religie toetraden werden gedoopt (mikwah), en de sedermaaltijd was op een zelfde manier een voorafschaduwing , waarbij het lam vooruitwees, naar het het Lam wat geofferd is op hetzelfde moment, nota bene.

Dat klopt. Voor dit topic is het van belang dat wanneer heidenen tot het joodse volk en religie toetraden, ze vaak met hun hele gezin gedoopt (de proselietendoop) werden, zie link.

Watchman Nee , de vervolgde chinese evangelist beschrijft de doop als een teken naar de wereld, dat je daar niet meer bij hoort.

Waar was de wereld toen de Moorman gedoopt werd in Hand. 8? Er was verder niemand dan Filippus en de Moorman zelf. En dat water was in de hete woestijnzon vast snel opgedroogd. Dus er was verder niet veel zichtbaar. Ik snap wel dat de doop een teken is dat je bij Christus hoort en niet meer bij de wereld, maar een teken naar de wereld is toch iets anders.

Als de doop de besnijdenis des harten uitbeeldt, zoals de apostel schrijft aan de kolossenzen (Kol 2:11 etc) en een uittrekking van het lichaam des vleses, kan dat toch niet van toepassing zijn op een pasgeborene?

In dit gedeelte worden doop en besnijdenis toegepast op iets onzichtbaars.
Doop en besnijdenis zijn dan ook zichtbare tekenen van een onzichtbaar iets. Daarom geldt wat voor de besnijdenis geldt, ook voor de doop en als je dat toepast op gelovigen en hun kinderen, is de zaak duidelijk.

Elbert, zeg eens heel eerlijk, als jij in een strict baptist gemeente was opgegroeid en opgevoed, zou je dan nu ook de kinderdoop verdedigen?

Dezelfde vraag kun je stellen als ik in een moslimgezin was opgegroeid. Het hangt maar helemaal van Gods genade af of en hoe ik geloof en hoeveel licht ik daarbij ontvang.

[mealybug]

Dat klopt. Voor dit topic is het van belang dat wanneer heidenen tot het joodse volk en religie toetraden, ze vaak met hun hele gezin gedoopt (de proselietendoop) werden, zie link.

Omdat het oude verbond een lichamelijk verbond was met uiterlijke kenmerken en rituelen, die vooruitzagen op de toekomstige Messias, Het Nieuwe Testament noemt het Oude Verbond een zwakke afschaduwing van het Nieuwe Verbond.
"Dit alles is slechts een schaduw van wat komt - de werkelijkheid is Christus." (Kolossenzen 2:17,)
Schaduw en werkelijkheid worden hier tegeover elkaar gezet.
Het Oude Verbond was bestemd voor Israël als volk, het Nieuwe Verbond voor alle individuele gelovigen van de hele wereld. Terwijl fysieke geboorte als Israëliet de voorwaarde was om tot het Oude Verbond toe te treden, geeft geestelijke geboorte ofwel wedergeboorte de toegang tot het Nieuwe Verbond.

[mealybug]

Waar was de wereld toen de Moorman gedoopt werd in Hand. 8? Er was verder niemand dan Filippus en de Moorman zelf. En dat water was in de hete woestijnzon vast snel opgedroogd. Dus er was verder niet veel zichtbaar. Ik snap wel dat de doop een teken is dat je bij Christus hoort en niet meer bij de wereld, maar een teken naar de wereld is toch iets anders.

De wereld beschouw ik als hen die om mij heen zijn, maar als je dan toch het voorbeeld van de moorman in behandeling neemt; deze vroeg toestemming voor de doop, en het antwoord van Philippus was: Alleen als gij van ganser harte GELOOFT, is het geoorloofd!
"Doch ook Johannes doopte, te Enon bij Salim, omdat daar VEEL WATER was''.
Jezus KLOM OP uit het water, staat elders.
Vanwaar die gerichtheid op een besprenkeling ipv de onderdompeling?
Het griekse woord baptismo betekent echt onderdomplen hoor,
Voor besprenkelen is er een ander woord.
De Moorman zou vast wel een waterfles bij zich gehad hebben in die hete woestijnzon
Toch ''daalden zij af in het water''

[alexander91]

Niet oneerbiedig bedoeld natuurlijk, maar wat zou God er mee voor hebben dat een onwetende zuigeling een symbolisch teken ondergaat, waar het niets af weet

Dat weet ik niet, maar blijkbaar werd dit symbolische teken wel aan joodse kinderen gegeven. Rijst de vraag waarom God dat toen deed. Ook voor de Joden gold het geloof als rechtvaardiging en voltrekking van de belofte (en niet het houden van de Wet, want dat kon er geen een).

[mealybug]

]In dit gedeelte worden doop en besnijdenis toegepast op iets onzichtbaars.
Doop en besnijdenis zijn dan ook zichtbare tekenen van een onzichtbaar iets. Daarom geldt wat voor de besnijdenis geldt, ook voor de doop en als je dat toepast op gelovigen en hun kinderen, is de zaak duidelijk.

Nee, de (lichamelijke) besnijdenis word naast de (geestelijke) besnijdenis gezet.
Het besnijdenis-bloed dat vloeide was een teken dat God zich aan het joodse volk verbonden had.
Vooruitziend op het verzoenende bloed van Christus, is het bloed dat de beker symboliseert, het teken van het niuewe, geesteijk verbond.
Tot Zijn GEDACHTENIS.
ALS DE BESNIJDENIS EN DE DOOP BEIDE NAAST ELKAAR BESTAAN OP HETZELFDE 'RITUELE' NIVO, zou Paulus zeggen:
deze betekent NIETS, maar of men een nieuwe schepping is, (besneden van hart, geestelijk vernieuwd)

[alexander91]

Omdat het oude verbond een lichamelijk verbond was met uiterlijke kenmerken en rituelen, die vooruitzagen op de toekomstige Messias, Het Nieuwe Testament noemt het Oude Verbond een zwakke afschaduwing van het Nieuwe Verbond.
"Dit alles is slechts een schaduw van wat komt - de werkelijkheid is Christus." (Kolossenzen 2:17,)
Schaduw en werkelijkheid worden hier tegeover elkaar gezet.
Het Oude Verbond was bestemd voor Israël als volk, het Nieuwe Verbond voor alle individuele gelovigen van de hele wereld. Terwijl fysieke geboorte als Israëliet de voorwaarde was om tot het Oude Verbond toe te treden, geeft geestelijke geboorte ofwel wedergeboorte de toegang tot het Nieuwe Verbond.

Die tekst gaat niet echt over het oude verbond. Er staat (16&17):
" Laat dus niemand u veroordelen inzake eten of drinken, of op het punt van een feestdag, een nieuwe maan of de sabbatten.
17 Deze zaken zijn een schaduw van de toekomstige dingen, maar het lichaam is van Christus." Het gaat hier over de wetten. Zelfs niet de tien geboden, maar de andere wetten die daarnaast gegeven werden. Die "wetjes" zijn een schaduw der toekomstige dingen. Het Oude Verbond was niet alleen maar de "wetjes" het Oude Verbond was de zegening voor Abraham en diens nageslacht. Uit geloof werden zij zalig, niet de fysieke geboorte. Koning Achab of de vele aanhangers van het gouden kalf zullen niet gered zijn, omdat zij God niet geloofden, maar de afgoden. Ongelovige Israelieten vallen buiten het verbond. Gelovige Israelieten blijven behouden.

[elbert]

Omdat het oude verbond een lichamelijk verbond was met uiterlijke kenmerken en rituelen, die vooruitzagen op de toekomstige Messias, Het Nieuwe Testament noemt het Oude Verbond een zwakke afschaduwing van het Nieuwe Verbond.
"Dit alles is slechts een schaduw van wat komt - de werkelijkheid is Christus." (Kolossenzen 2:17,)
Schaduw en werkelijkheid worden hier tegeover elkaar gezet.

Het oude verbond was een voorafschaduwing van het nieuwe, maar dat maakt het oude verbond nog geen "lichamelijk verbond met uiterlijke kenmerken en rituelen". Het oude verbond bevatte in de vorm van de schaduwen reeds de kiem van het nieuwe. Daarom is het uiterst gevaarlijk om oude verbond en nieuwe verbond in termen van fysiek versus geestelijk te zien. Dan ben je niet ver van Marcion verwijderd. Augustinus zegt terecht dat het Nieuwe Testament (reeds) verborgen ligt in het Oude en het Oude Testament ontsloten wordt in het Nieuwe. En daarom zegt Paulus ook dat Abraham en al de profeten het Evangelie kenden en geloofden.

Het Oude Verbond was bestemd voor Israël als volk, het Nieuwe Verbond voor alle individuele gelovigen van de hele wereld.

Onjuist. Het nieuwe verbond is ook gesloten met Israël (Jer. 31) en wel in Christus. Wie in Christus is, is ook in dit verbond begrepen. Kinderen van gelovigen zijn ook in dit verbond begrepen.

Terwijl fysieke geboorte als Israëliet de voorwaarde was om tot het Oude Verbond toe te treden, geeft geestelijke geboorte ofwel wedergeboorte de toegang tot het Nieuwe Verbond.

Ook dat is onjuist. Toetreding tot het oude verbond was er middels Gods belofte aan Israel (alle Israelieten) plus aan alle vreemdelingen die tot dat volk toetraden. Kinderen van de belofte traden toe tot het Oude verbond en niet zozeer fysieke afstamming. Daarom is fysieke afstamming ook niet de reden voor de kinderdoop, maar de belofte van God.

De wereld beschouw ik als hen die om mij heen zijn, maar als je dan toch het voorbeeld van de moorman in behandeling neemt; deze vroeg toestemming voor de doop, en het antwoord van Philippus was: Alleen als gij van ganser harte GELOOFT, is het geoorloofd!

Ja, en als deze eunuch kinderen had gehad (wat dus niet zo was), dan was dezelfde vraag gesteld, maar zouden zijn kinderen ook gedoopt zijn geweest.

Vanwaar die gerichtheid op een besprenkeling ipv de onderdompeling?
Het griekse woord baptismo betekent echt onderdomplen hoor,

Degenen die minder water gebruiken dan degenen die hameren op onderdompeling, zitten daar niet mee. Of je nu een paar druppels water over je heen krijgt, of dat je de hele Atlantische Oceaan over je heen krijgt, maakt niets uit. Het is meestal gewoon kraanwater en verder niet. Qua beeld is onderdompeling misschien wel mooier, maar dat is een andere (niet-principiële) discussie.

Nee, de (lichamelijke) besnijdenis word naast de (geestelijke) besnijdenis gezet.

Nee, in Kol. 2 gaat het om een geestelijke besnijdenis (besnijdenis zonder handen) en een geestelijke doop. Want met Christus begraven worden en met Hem opgewekt worden, is niet iets dat door het water van de doop gebeurt, maar wat geestelijk gebeurt.

[mealybug]

Dezelfde vraag kun je stellen als ik in een moslimgezin was opgegroeid. Het hangt maar helemaal van Gods genade af of en hoe ik geloof en hoeveel licht ik daarbij ontvang.

Het geloof is uit het horen (lezen)
Gods genade heeft Hij destijds tentoongespreid in Zijn Zoon, en in deze genadebedeling is deze nog steeds van kracht.
''Genade op genade, overvloeiende genade'' noemt de apostel het zelfs.
Die komt niet in kleine hoeveelheden.
Dat aannemen, die overgave, tsja, daar moet je klein voor worden, om dat te kunnen.
Wie zichzelf vernedert, zal verhoogd worden.
Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop; als iemand Mijn stem hoort en de deur opent, Ik zal bij hem binnenkomen en de maaltijd met hem houden EN HIJ MET MIJ.
Niet te passief wachten op iets wat je wellicht al hebt gekregen.

[alexander91]

Hoe ging het met de besnijdenis. Dit kunnen we in Romeinen 4 lezen:
"9 Geldt deze zaligspreking nu alleen voor besneden mensen of ook voor onbesneden mensen? Wij zeggen immers dat aan Abraham het geloof gerekend is tot gerechtigheid.
10 Hoe is het hem dan toegerekend? Toen hij besneden was of als een onbesnedene? Niet als besnedene, maar als onbesnedene!
11 En hij heeft het teken van de besnijdenis ontvangen als een zegel van de gerechtigheid van het geloof dat hij had toen hij nog onbesneden was, opdat hij een vader zou zijn van allen die geloven, hoewel zij onbesneden zijn, opdat ook hun de gerechtigheid toegerekend zou worden;
12 en om een vader te zijn van hen die besneden zijn, voor hen namelijk die niet alleen besneden zijn, maar die ook wandelen in de voetsporen van het geloof van onze vader Abraham dat hij had toen hij nog onbesneden was.
13 Want niet door de wet is de belofte aan Abraham of zijn nageslacht gedaan dat hij een erfgenaam van de wereld zou zijn, maar door de gerechtigheid van het geloof."

Abraham werd dus besneden, nadat hij tot geloof was gekomen (anders had hij zich niet laten besnijden...): precies zoals gebeurde bij de eerste christenen. Het begin was dus hetzelfde, en de besnijdenis ging over op de besnijdenis van de kinderen van de besnedenen. Waarom mogen wij dan niet dezelfde lijn trekken, door de doop over te laten gaan op de doop van de kinderen van de gedoopten?

Het zal wel een eeuwige discussie blijven, maar je moet toegeven dat mensen die de kinderdoop aanhangen, absoluut niet onbijbels bezig zijn. Volwassendopers evenmin, maar soms wordt er te gemakkelijk gewezen op tradities om kinderdopers zwart te maken. Feit is gewoon dat kinderdopers ook goed de Bijbel bestudeerd hebben.