Veendam:
[quote]1.Dit is een kwestie van het theologisch verwoorden. Jij begint bij de verkiezing maar ik niet. Ik begin bij het karakter van God en daarin staat onomstotelijk vast dat God houdt van ieder mens omdat God ieder mens gemaakt heeft. Op basis daarvan alleen al wil God niet dat er ook maar 1 mens verloren gaat. Blijft in de kern dat we het volledig eens zijn dat God ieder mens roept en dat het welgemeend is omdat God van ieder mens (als Zijn schepselen) houdt.
@1. Ik begin niet bij de verkiezing, ik wijs er alleen op dat het algemene aanbod van genade niet uit Gods verkiezende maar uit Zijn liefde voor Zijn gevallen schepselen voortkomt. Want als het Gods absolute wil was dan zouden alle mensen ook daadwerkelijk zalig worden. Want wie heeft Zijn wil wederstaan? (Rom.9:19) Laten wij intussen maar blij zijn dat er een verkiezing is, anders zou er geen mens zalig worden!
2.Ik begrijp dat je dit niet zo ziet, althans nu op dit moment niet. Aan de andere kant zal je ook niet ontkennen dat er op de 1 of andere manier toch kracht zit in de woorden die wij spreken, omdat Gods Woord dit ook zegt. Wellicht is het iets om dit zelf te onderzoeken en te kijken wat God over het spreken zegt en wat de kracht is van woorden en de macht van de tong.
@2.Ik twijfel absoluut niet aan de macht van het woord, maar het is ook waar dat alleen de Geest des geloofs er kracht aan verlenen kan .zie b.v. bij Lydia in Hand 16
3. Als ik je reactie zo lees dan komt het over dat jij onder het Koninkrijk alleen Israël verstaat en niet de Gemeente.
De gelovigen van NU zijn ook deelgenoot aan het Koninkrijk, hoewel het op een andere manier is dan voor het volk Israël.
Het zijn inderdaad werkingen van kracht van het Koninkrijk, maar het Koninkrijk van God wordt steeds meer zichtbaar op elke plaats waar de duisternis teruggedrongen wordt. Daarom zeg ik dat die werkingen ook voor het nu zijn.
@3.De Gemeente behoort idd. ook tot het universele koninkrijk Gods, maar is er de verborgen gestalte van, daarom passen die opzienbarende wonderen veel beter bij de manifeste gestalte van het messiaanse rijk dan bij de Gemeente.
4. Dat is zeker waar, maar dat de duivel nep dingen doet wil niet zeggen dat je de goede dingen van God dan ook maar weg moet gooien. nu is het wel zo dat die nepdingen wel zichtbaar effect hebben, dus onder nep versta ik dat het niet het goede van God is en niet dat het niks uit werkt. Bij die nep dingen is er altijd een "nota achteraf" dus er moet betaald worden met andere dingen, andere ziekte of andere zaken die de ontvanger er bij krijgt gepresenteerd.
@4.Mooi, hier wij zijn het dus in ieder geval wel over eens dat hier geestelijk onderscheidingvermogen nodig is
5. Hier ga ik alleen in op 1 deel van wat je zegt, bewust, omdat je deze dingen apart moet zien. In de Bijbel staat dat wij het om niets hebben ontvangen dus ook om niets moeten weggeven. Daarom zeg ik dat als er ergens geld voor betaald moet worden dit altijd voor mij een reden is om er niet op in te gaan. Als er ergens een genezingsdienst is dan zeg ik dat ze dan geen collecte moeten houden, of andere manieren van geld verzamelen gebruikt moeten worden. Dan maakt het mij geen verschil of dat voor of na of tijdens de dienst is, ik zeg gewoon NEE niet doen.
@Ook mee eens!
6. Nu lopen we tegen een cruciaal punt aan wat gekomen is door de traditionalisering van zaken binnen de kerkelijke muren. Het doen van je dingetje zonder geloof. Wanneer iets gemaakt wordt tot een sacrement dan ziet de kerk dat als een karretje die gewoon aan het rijden is omdat het karretje rijdt. Je krijgt dus de sticker van sacrement opgeplakt. Als ik de Bijbel lees dan zie ik in de brief van Jakobus niet staan dat de zike gezond zal worden omdat ziekenzalving een sacrement is. Er staat dat de zieke gezond zal worden door het GELOVIG GEBED. Veel sacrementele bezigheden in de kerken zijn echter een los artikel geworden ZONDER GELOOF.
Zonder GELOOF komt het karretje namelijk nooit in beweging.
Nu zou je bij ziekenzalving de vraag kunnen stellen van wie mag dat doen maar dan scheiden bij veel mensen de wegen bij het woord OUDSTEN.
Zijn oudsten de ouderlingen die door de plaatselijke gemeente zijn bevestigd of zijn oudsten gewoon de ouderen in het geloof, de geestelijk volwassen geworden gelovigen ? Bij het spreken over "ambtelijke volmachten" dan denk je daarbij aan het eerste, dat ze bevestigd moeten zijn als ambtsdragers. Persoonlijk denk ik dat het niet de eerste is, maar de tweede. Het is gewoon de werking van de Heilige Geest die door de handen van de gelovige toe stroomd naar de zieke en het gelovig gebed van een rechtvaardige waaraan kracht wordt verleend.
Nu denk ik dat het met het dopen van kinderen ook die fout gemaakt wordt, omdat het niet het doopwater is dat een mens zal behouden, maar de doop op grond van iemand zijn persoonlijke belijdenis of de zogenaamde zuigelingendoop of kinderdoop past niet binnen deze topic. Daar zijn denk ik genoeg andere topics over.
@6. Met oudsten (presbyters) worde hier beslist primair ouderlingen bedoeld, maar dat sluit natuurlijk het z.g.n.ambt aller gelovigen niet uit . Ik heb zelf nooit in het ambt gestaan, maar heb wel in de bediening in onze gemeente die ik van de Heere ontvangen op heb op mijn gebed wonderen zien gebeuren. Maar heb daarbij nooit mijn toevlucht tot bijgelovigheden genomen door met een flesje olie op stap te gaan! Maar ik ben het met je eens dat sacramenten zonder geloof niet meer dan een lege huls zijn H.gr: ereunao (de @ geven mijn reacties aan)
