Marnix schreef:Is dat dan met elkaar in strijd? Om vergeving vragen is toch juist geloven dat God uit genade mensen behoudt? Als op de pinksterdag mensen vragen wat ze moeten doen om behouden te worden zegt Petrus niet: Niks, want dat gebeurt uit genade. Maar: Bekeer je, vraag vergeving en laat je dopen. Laat je behouden uit dit verkeerde geslacht. Dan zal God je Zijn Geest geven. Dat is toch niet in strijd met de boodschap dat alles genade is?
Ik denk dat DeDwaler er teveel een bijdrage van de mens in leest, terwijl wedergeboorte een werk van de Geest is zonder ons in ons.
Met al ons berouw en onze tranen bewegen we God niet dat Hij met Zijn Geest in ons hart komt.
Daar moeten we vanaf zien als grond. Christus is de grond, uit genade. Ongemerkt bouw je zo een fundament buiten Christus als Enige Fundament.
En als Hij in ons hart gekomen is blijft het genade, wordt je zalig omdat Hij het wilt en onderhoudt Hij Zijn eigen werk ook.
Maar Hij werkt wel overtuiging van zonde. Het gaat er niet buiten om.
Aan de andere kant staat er dat als we onze zonde belijden en laten; Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven ...
Dat is een Bijbels principe. Maar dat geldt wel voor de opnieuw geborenen.
Als we onze zonde belijden en laten, maar we zijn niet wedergeboren ligt het iets anders.
Zonder wedergeboorte kunnen we nooit oprecht berouw hebben.
Indien wij onze zonden belijden. Hij is getrouw en rechtvaardig dat Hij ons de zonden vergeeft en ons reinigt van alle ongerechtigheid (1 Johannes 1:9)
Johannes spreekt daar over mensen die in het licht wandelen, wedergeboren zijn. Die weer in zonde zijn gevallen en niet meer in het licht wandelen.
Maar indien wij in het licht wandelen...1 Joh. 1:7.
En dan komt vers 9.