Het zwijgen van God

Om te kunnen posten in dit forum is lidmaatschap van een gebruikersgroep (leden Religie-fora) nodig.
Klik hier voor meer info en het aanvragen van postrecht

Moderators: henkie, elbert, Moderafo's

Nina

Berichtdoor Nina » 17 feb 2018 09:32

Chaya schreef:
En daarom heb ik juist het topic geopend Tulp. We zijn niet allemaal hetzelfde en op dit forum lijkt het vaak één groot geluksgevoel te moeten zijn, als je gaat geloven of bekeerd wordt.
Maar zo is het niet! En daarom worstelen veel mensen in een geestelijke eenzaamheid, omdat ze niet worden begrepen.
Je moet geloven, je moet gewoon luisteren, je moet gewoon de Bijbel lezen, zijn de standaard antwoorden.


Ik wil daar graag op reageren, en dan voornamelijk op deze zin: We zijn niet allemaal hetzelfde en op dit forum lijkt het vaak één groot geluksgevoel te moeten zijn, als je gaat geloven of bekeerd wordt.

Mijn leven is niet één groot geluksgevoel, het kennen van God is dat wel. Ik heb een zeer zware, verdrietige periode achter de rug het laatste half jaar. Ik héb wat een tranen gelaten, maar wat een vreugde dat God ook dààr in was. Hij bemoedigde mij, en sprak tot mijn hart, Hij was er bij! Hoe had ik dit kunnen doorkomen zonder Hem? Wat zou alles dan zinloos hebben geleken! Ik heb geen moment geworsteld met 'waarom moet mij dit overkomen?', want dat Hij er van wist en het heeft toegelaten, is genoeg.

Dat is geen 'halleluja- Christendom' Chaya, dat is gewoon je hand in de Zijne leggen en in vertrouwen leven met Hem. Dan ben ik zò dankbaar dat ik de Vader ken en dat Hij mijn leven leidt.

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re:

Berichtdoor MoesTuin » 17 feb 2018 09:53

Nina schreef:Chaya schreef:


Ik wil daar graag op reageren, en dan voornamelijk op deze zin: We zijn niet allemaal hetzelfde en op dit forum lijkt het vaak één groot geluksgevoel te moeten zijn, als je gaat geloven of bekeerd wordt.

Mijn leven is niet één groot geluksgevoel, het kennen van God is dat wel. Ik heb een zeer zware, verdrietige periode achter de rug het laatste half jaar. Ik héb wat een tranen gelaten, maar wat een vreugde dat God ook dààr in was. Hij bemoedigde mij, en sprak tot mijn hart, Hij was er bij! Hoe had ik dit kunnen doorkomen zonder Hem? Wat zou alles dan zinloos hebben geleken! Ik heb geen moment geworsteld met 'waarom moet mij dit overkomen?', want dat Hij er van wist en het heeft toegelaten, is genoeg.

Dat is geen 'halleluja- Christendom' Chaya, dat is gewoon je hand in de Zijne leggen en in vertrouwen leven met Hem. Dan ben ik zò dankbaar dat ik de Vader ken en dat Hij mijn leven leidt.

Heel herkenbaar Nina.
Hij is er bij.
Altijd.
Hij Troost en geeft Kracht en nieuwe moed waarin blijdschap en dankbaarheid mij rest
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Gebruikersavatar
schaapje
Generaal
Generaal
Berichten: 4536
Lid geworden op: 28 dec 2010 12:08

Re:

Berichtdoor schaapje » 17 feb 2018 10:06

Nina schreef:Chaya schreef:


Ik wil daar graag op reageren, en dan voornamelijk op deze zin: We zijn niet allemaal hetzelfde en op dit forum lijkt het vaak één groot geluksgevoel te moeten zijn, als je gaat geloven of bekeerd wordt.

Mijn leven is niet één groot geluksgevoel, het kennen van God is dat wel. Ik heb een zeer zware, verdrietige periode achter de rug het laatste half jaar. Ik héb wat een tranen gelaten, maar wat een vreugde dat God ook dààr in was. Hij bemoedigde mij, en sprak tot mijn hart, Hij was er bij! Hoe had ik dit kunnen doorkomen zonder Hem? Wat zou alles dan zinloos hebben geleken! Ik heb geen moment geworsteld met 'waarom moet mij dit overkomen?', want dat Hij er van wist en het heeft toegelaten, is genoeg.

Dat is geen 'halleluja- Christendom' Chaya, dat is gewoon je hand in de Zijne leggen en in vertrouwen leven met Hem. Dan ben ik zò dankbaar dat ik de Vader ken en dat Hij mijn leven leidt.

Nina jouw bericht hierboven heeft mij diep geraakt omdat het mijn woorden hadden kunnen zijn, het is zo herkenbaar.
Ook ik ben heel wat keren door diepe dalen gegaan maar ik heb me nooit "geestelijk eenzaam" gevoeld, altijd was Hij daar, de vragen waarom waren er bij mij ook niet, en dan mocht ik ook wel eens "klagen" maar het weten dat Hij mijn gebed altijd hoort is zo'n grote troost, wat ik wel ervaren heb dat het je "geloof" sterker maakt. We krijgen moeilijkheden die alleen te dragen zijn door Hem, door Zijn aanwezigheid en door Zijn geloof die Hij ons geschonken heeft.

God is goed Hij alleen is onze geweldige God en Trooster in alles.
Wie overwint, zal van de tweede dood geen schade lijden.

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re:

Berichtdoor Chaya » 17 feb 2018 10:22

Nina schreef:Mijn leven is niet één groot geluksgevoel, het kennen van God is dat wel. Ik heb een zeer zware, verdrietige periode achter de rug het laatste half jaar. Ik héb wat een tranen gelaten, maar wat een vreugde dat God ook dààr in was. Hij bemoedigde mij, en sprak tot mijn hart, Hij was er bij! Hoe had ik dit kunnen doorkomen zonder Hem? Wat zou alles dan zinloos hebben geleken! Ik heb geen moment geworsteld met 'waarom moet mij dit overkomen?', want dat Hij er van wist en het heeft toegelaten, is genoeg.

Ik ben zo blij met jouw posting. Want dit is kwetsbaar en eerlijk! Ik heb niet gezegd dat het voor iedereen één groot geluksgevoel is, ik zei letterlijk:
LIJKT HET VAAK!

Dat zie je toch alleen al in dit topic? Meteen begint iedereen over het spreken van God, terwijl veel mensen ervaren dat God soms zwijgt. Maar de vraag is meer: klopt dit, is dat zo? Verbergt God Zijn aangezicht soms en waarom doet Hij dat?

Ook in de Bijbel wordt hierover gesproken, dus het is zeker niet iets van deze tijd.
Nina schreef: Ik heb geen moment geworsteld met 'waarom moet mij dit overkomen?', want dat Hij er van wist en het heeft toegelaten, is genoeg.

Maar dat is dus een andere vraagstelling. De waarom-vraag hoeft niet met de afwezigheid van God te maken te hebben.
En de waarom-vraag mag best gesteld worden hoor. Dat hoeft niet afgedaan worden met WAARTOE, zoals zo vaak gedaan wordt.

Er kunnen momenten in het leven zijn, dat verdriet en angst je zo overspoelt, dat je dreigt te verdrinken. Omdat het zo donker om je heen is.
Ik denk dat mensen die aan een depressie lijden of geleden hebben, dit goed kennen.

Ik was deze week in de chr. boekhandel en zag dit tegeltje hangen:
Ik droomde eens en zie ik liep
aan 't strand bij lage tij.
Ik was daar niet alleen, want ook
de Heer' liep aan mijn zij!
We liepen saam het leven door
en lieten in het zand,
een spoor van stappen,twee aan twee
de Heer' liep aan mijn hand
Ik stopte en keek achter mij
en zag mijn levensloop
in tijden van geluk en vreugd,
van diepe smart en hoop
Maar als ik goed het spoor bekeek,
zag ik langs heel de baan,
daar waar het juist het moeilijkst was,
maar één paar stappen staan.....
Ik zei toen:"Heer, waarom dan toch?
Juist toen'k U nodig had,
juist toen ik zelf geen uitkomst zag
op 't zwaarste deel van't pad....."
De Heer' keek toen vol liefde mij aan,
en antwoordde op mijn vragen:
"Mijn lieve kind, toen 't moeilijk was,
toen heb Ik jou gedragen.......


De auteur van dit gedicht ervaarde dit kennelijk ook. Pas toen hij achterom keek, zag hij het!
Nina schreef:Dat is geen 'halleluja- Christendom'

Die woorden heb ik niet genoemd Nina! Je legt me nu woorden in de mond die ik niet gezegd heb.
schaapje schreef:Ook ik ben heel wat keren door diepe dalen gegaan maar ik heb me nooit "geestelijk eenzaam" gevoeld, altijd was Hij daar, de vragen waarom waren er bij mij ook niet, en dan mocht ik ook wel eens "klagen" maar het weten dat Hij mijn gebed altijd hoort is zo'n grote troost, wat ik wel ervaren heb dat het je "geloof" sterker maakt. We krijgen moeilijkheden die alleen te dragen zijn door Hem, door Zijn aanwezigheid en door Zijn geloof die Hij ons geschonken heeft.

De vraag was dan ook niet of God er is of Hij het hoort en ziet, maar wat wij ervaren! De mens ziet en merkt Gods aanwezigheid soms niet, en hoe komt dat dan?
Op die vraag lees ik nog steeds geen antwoord.
Maar bedankt voor het delen Nina en Schaapje.
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Nina

Re: Het zwijgen van God

Berichtdoor Nina » 17 feb 2018 11:00

Chaya schreef:
De vraag was dan ook niet of God er is of Hij het hoort en ziet, maar wat wij ervaren! De mens ziet en merkt Gods aanwezigheid soms niet, en hoe komt dat dan


Ook in de Bijbel lezen we dit. God belooft Abraham nageslacht, en zwijgt vervolgens jarenlang. Er staat niet bij waarom. Ik ken ook het zwijgen in mijn leven, maar blijf verwachten, hopen, en vertrouwen op God.

Gebruikersavatar
schaapje
Generaal
Generaal
Berichten: 4536
Lid geworden op: 28 dec 2010 12:08

Re: Re:

Berichtdoor schaapje » 17 feb 2018 11:26

Chaya schreef:
De vraag was dan ook niet of God er is of Hij het hoort en ziet, maar wat wij ervaren! De mens ziet en merkt Gods aanwezigheid soms niet, en hoe komt dat dan?
Op die vraag lees ik nog steeds geen antwoord.
Maar bedankt voor het delen Nina en Schaapje.




Maar is de ervaring van Zijn aanwezigheid dan niet genoeg, daar gaat het toch op Chaya
Wie overwint, zal van de tweede dood geen schade lijden.

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Het zwijgen van God

Berichtdoor Chaya » 17 feb 2018 11:38

Nina schreef:Ook in de Bijbel lezen we dit. God belooft Abraham nageslacht, en zwijgt vervolgens jarenlang. Er staat niet bij waarom. Ik ken ook het zwijgen in mijn leven, maar blijf verwachten, hopen, en vertrouwen op God.

Precies, dat is dus ook wat ik zei.
schaapje schreef:Maar is de ervaring van Zijn aanwezigheid dan niet genoeg, daar gaat het toch op Chaya

Ja, uiteindelijk wel.

Zwijgen van God
Volgens Körtner kunnen deze vragen binnen de christelijke theologie doordacht worden. Het zwijgen van God kan doordacht worden vanuit de christologie. Vanuit dat perspectief kan het zwijgen van God worden geduid als een manier waarop God tot ons spreekt. God spreekt ook tot ons door te zwijgen. Hij openbaart zich ook door zich te verbergen.
Overigens is de gedachte dat God zwijgt niet een ervaring die beperkt is tot de 20e eeuw. Al is in deze eeuw het zwijgen van God op een radicale wijze aan de orde gesteld. Over het zwijgen van God is in de gehele kerkgeschiedenis nagedacht.
Het zwijgen van God is een ervaring van aanvechting, omdat God niet antwoordt op menselijke vragen en klachten. Het zwijgen van God heeft dus te maken met de kwestie van de theodicee.

Zwijgt God?
Het spreken over zwijgen van God met betrekking tot de Shoah is dubbelzinnig. Het maakt wel uit vanuit welk perspectief gesproken wordt over het zwijgen van God: vanuit de daders, de slachtoffers of de nakomelingen van de daders, de nakomelingen van de slachtoffers. Wiens ervaring was het dat God zweeg? Van de daders? In dat geval wordt de (schuld)last van de Shoah als nog op de schouders van de slachtoffers gelegd.

VOM SCHWEIGEN GOTTES
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
mona
Majoor
Majoor
Berichten: 1990
Lid geworden op: 04 mei 2012 21:06

Re: Het zwijgen van God

Berichtdoor mona » 17 feb 2018 14:04

Chaya schreef:Het zwijgen van God is een ervaring van aanvechting, omdat God niet antwoordt op menselijke vragen en klachten


Jaren lang heb ik vragen aan God (gehad), maar ik heb nog nooit antwoord gehad.
Er zijn verschillende zaken die ik niet begrijp, en waar ik geen duidelijkheid over krijg.
God zwijgt daar in, tot nu toe.


Een jaar geleden was het aardedonker op de dag van het HA.
Zo erg dat ik me geen raad wist. Ik kon niet bidden en niet Bijbel lezen. In volkomen duisternis ben ik aan Zijn tafel gegaan, zonder enig gevoel van hoop of uitzicht. Het was angstaanjagend, vooral in de nacht naar maandag toe.
Maandagochtend kwam de Heere, met zo'n onvergetelijke bevrijding van de duisternis!
Een les in het volkomen loslaten van mezelf en mijn gevoel.

Deze zin is me dan ook uit het hart gegrepen:
Chaya schreef:God spreekt ook tot ons door te zwijgen.
Maar op het moment zelf is dat moeilijk te verstaan.
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand,
hoe staat het met mijn binnenkant?

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Het zwijgen van God

Berichtdoor Chaya » 17 feb 2018 14:45

mona schreef:Jaren lang heb ik vragen aan God (gehad), maar ik heb nog nooit antwoord gehad.
Er zijn verschillende zaken die ik niet begrijp, en waar ik geen duidelijkheid over krijg.
God zwijgt daar in, tot nu toe.

Een jaar geleden was het aardedonker op de dag van het HA.
Zo erg dat ik me geen raad wist. Ik kon niet bidden en niet Bijbel lezen. In volkomen duisternis ben ik aan Zijn tafel gegaan, zonder enig gevoel van hoop of uitzicht. Het was angstaanjagend, vooral in de nacht naar maandag toe.
Maandagochtend kwam de Heere, met zo'n onvergetelijke bevrijding van de duisternis!

Deze zin is me dan ook uit het hart gegrepen:
Maar op het moment zelf is dat moeilijk te verstaan.

Prachtige reactie Mona, dank je wel! Heel herkenbaar ook.
mona schreef:Een les in het volkomen loslaten van mezelf en mijn gevoel.

Kort en kernachtig omschreven.
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
DeDwaler
Luitenant
Luitenant
Berichten: 703
Lid geworden op: 13 okt 2015 16:45
Contacteer:

Re: Het zwijgen van God

Berichtdoor DeDwaler » 18 feb 2018 09:23

.
Chaya schreef:Wat zou de bedoeling van God kunnen zijn als Hij zwijgt? En wat doen jullie/wij als je schijnbaar onverhoord bidt tot Hem?


Gods Woord geeft het antwoord:

"Zie, de hand van de HEERE is niet te kort dat ze niet zou kunnen verlossen, en Zijn oor is niet toegestopt dat het niet zou kunnen horen.
Maar uw ongerechtigheden maken scheiding tussen u en uw God, uw zonden doen Zijn aangezicht voor u verborgen zijn, zodat Hij u niet hoort.
Want uw handen zijn met bloed besmet, en uw vingers met ongerechtigheid.
Uw lippen spreken leugen, uw tong brengt onrecht tot uiting.
Er is niemand die bijeenroept in gerechtigheid, er is niemand die in trouw een rechtszaak voert.
Zij vertrouwen op holle woorden en spreken valse dingen.
Zij zijn zwanger van onheil, zij baren ongerechtigheid.
Zij broeden eieren van een gifslang uit en zij weven spinnenwebben.
Wie van hun eieren eet, sterft; is er een kapotgedrukt, dan perst er zich een adder uit.
Hun webben zijn niet geschikt voor kleding, en zij zullen zich niet kunnen bedekken met hun maaksels.
Hun maaksels zijn maaksels van ongerechtigheid; gewelddadig werk is in hun handen.
Hun voeten snellen naar het kwaad, zij haasten zich om onschuldig bloed te vergieten.
Hun gedachten zijn zondige gedachten, verwoesting en ondergang zijn op hun gebaande wegen.
De weg van de vrede kennen zij niet, er is geen recht in hun sporen.
Zij gaan kromme paden; ieder die ze betreedt, kent de vrede niet.
Daarom is het recht ver van ons en bereikt de gerechtigheid ons niet.
Wij zien uit naar licht, maar zie, er is duisternis; naar stralend licht, maar wij wandelen in donkerheid.
Wij tasten als blinden langs de wand, ja, wij tasten als mensen zonder ogen, wij struikelen midden op de dag, als in de schemering, wij verkeren, zoals de doden, in woeste plaatsen.
Wij grommen allen als beren, en wij kirren voortdurend als duiven.
Wij zien uit naar recht, maar het is er niet; naar heil, maar dat is ver van ons.
Want onze overtredingen zijn talrijk voor U en onze zonden getuigen tegen ons.
Want onze overtredingen zijn bij ons, onze ongerechtigheden, wij kennen ze: het overtreden en het liegen tegen de HEERE en het zich afkeren bij onze God vandaan, het spreken van onderdrukking en afvalligheid, het zwanger zijn en melding maken van leugenachtige woorden vanuit het hart.
Daarom is het recht teruggeweken, en de gerechtigheid blijft van verre staan.
Want de waarheid struikelt op de straat, en wat recht is, kan niet binnenkomen.
Ja, de waarheid ontbreekt, en wie zich afkeert van het kwade, wordt beroofd.
En de HEERE zag het, en het was kwalijk in Zijn ogen dat er geen recht was.
Omdat Hij zag dat er niemand was, ontzette Hij Zich, want er was geen voorbidder.
Daarom bracht Zijn arm Hem heil, en Zijn gerechtigheid, die ondersteunde Hem.
Want Hij trok de gerechtigheid aan als een harnas en zette de helm van het heil op Zijn hoofd.
Het gewaad van de wraak trok Hij aan als kleding en Hij hulde zich in de na-ijver als mantel.
Naar de daden, daarnaar zal Hij vergelden, grimmigheid aan Zijn tegenstanders, vergelding aan Zijn vijanden.
Aan de kustlanden zal Hij vergelden wat zij verdienen.
Dan zullen zij de Naam van de HEERE vrezen vanwaar de zon ondergaat, en Zijn heerlijkheid vanwaar de zon opkomt.
Als de vijand zal komen als een rivier, zal de Geest van de HEERE de banier tegen hem oprichten.
En naar Sion zal een Verlosser komen voor wie zich in Jakob van overtreding bekeren, spreekt de HEERE.
Wat Mij betreft, dit is Mijn verbond met hen, zegt de HEERE: Mijn Geest, Die op U is, en Mijn woorden die Ik U in de mond gelegd heb, zullen uit Uw mond niet wijken, ook niet uit de mond van Uw nakomelingen, evenmin uit de mond van de nakomelingen van Uw nakomelingen, zegt de HEERE, van nu aan tot in eeuwigheid." (Jesaja 59:1-21)


God zwijgt niet bij Zijn kinderen. Wie Hem kent, ziet Zijn liefdevolle hand en werk overal, zelfs in seizoenen van geestelijke armoede. Als God altijd zwijgt in je leven, dan komt dat, zoals Jesaja schrijft, omdat God niet in je leven is. Dat laatste is in elk geval zeer kostbare kennis, dat in tegenstelling tot de illusie rijk te zijn, terwijl men juist ellendig, beklagenswaardig, arm, blind en naakt is (Openbaring 3:14-22).

Als mijn gebed niet verhoord wordt, dan komt dat, omdat het niet overeenkomstig Zijn wil is, maar mijn eigen wil (Jakobus 4:1-10).
Mijn eigen wil voert me alleen maar bij de Heere vandaan, wat strijd en smart tot gevolg heeft, maar ook in die weg leert God me steeds weer Wie Hij is en wie ik ben en hoe onwaarschijnlijk afhankelijk ik van Hem ben. "Zonder Mij kunt u niets doen", zegt de Heere Jezus (Johannes 15:5) en zo is het.

.
.

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: Het zwijgen van God

Berichtdoor MoesTuin » 18 feb 2018 11:24

Zekers. God zwijgt nooit (al lijkt het misschien wel zo)
God spreekt ook door mensen.....laten we dat vooral toch ook niet over het hoofd zien.
En als dit niet aankomt....aan God kan het nooit liggen.
Je leest door de regels door in dit topic veel verdriet maar ook week wordende harten.
Ter bemoediging voor alle lezers het volgende in liefde voor Hem gedeeld.

Citaat:

"Hij draagt a l l e s door Zijn krachtig woord" (Hebreeën 1:3 Naardense Bijbel 2014).


ALS GOD ZWIJGT, VERGAAT ALLES.


Emeritus predikant ds. Roelof Steenstra (Leiden) heeft mij daarop gewezen.
Alléén het joods-christelijk geloof verhaalt over die éne God, die spreekt.
'Licht' en er is licht.
Gods spreken is woord én daad.
En dan die andere geweldige, reeds lang overleden, ds. Gerrit Toornvliet, ooit radiopredikant van Radio Bloemendaal, mijn geestelijke vader, die mij dit leerde:
God houdt het samenspel van de atomen en de moleculen in Zijn hand door niet op te houden met spreken.
Als God zwijgt, betekent dat de vernietiging van de hele schepping.
Dát is wat de schrijver van de Hebreeënbrief bedoelt.
God sprak.
En in de laatste dagen, zegt de schrijver van de Hebreeënbrief, spreekt God IN dé Zoon.
Velen zeggen: 'Geloof je dat we in de eindtijd leven?'
JA....vanáf het moment dat Gods Woord mens werd.
Vanaf de geboorte van Jezus.
De oude apostel Johannes schrijft in zijn brieven: "Kinderen, het is het laatste uur".
En nu...in de laatste minuten, seconden?
"Het Woord (dat is God-die-spreekt) is vlees geworden" (Johannes 1:14).
Gods láátste woord: Jezus, dat betekent: de God van Israël redt. Hij is jouw redding.

'Maar mijn God zal u, overeenkomstig Zijn rijkdom, voorzien van alles wat u nodig hebt, in heerlijkheid, door Christus Jezus. (Filip.4:19)'

Geliefde lezer, mag het eens wat scherp?
In liefde en beschroomd, maar met overtuiging zeg ik u:
Wie dit Woord niet gelooft maakt niet zozeer mij,
als wel God tot een Leugenaar…
Durft u dat aan? Nee?
Geeft u dan toch over aan die Waarheid.
Zegt Hem: ‘O Verlosser, ik durf Uw Woorden niet te geloven,
evenmin durf ik Uw Woorden níet te geloven.
Wee mij, want ik heb mij verwijderd van U, Heere.
Wanneer mag ik komen en voor uw Gelaat verschijnen? (Ps.42:3)
O wie geeft mij vleugels als van een duif? dan vlieg ik weg om rust te zoeken (Ps.55:7).’

Luister daarna naar Zijn stem….maar zwijgt Hij nog, fluister het dan in de nacht van jouw waarneming:
‘Heere Jezus, brengt U mij terug onder Uw zachte vlerken, als een kuiken bij de hen. Mag mijn ziel veertjes krijgen in het nestje van Uw onderricht? Mag ze rusten in de spleten van de rots, in de holen van de muur (Hgl.2:14). Mag ze U, de Gekruisigde, omhelzen, mag ze gereinigd worden door Uw allerdierbaarste Bloed?’

Laat intussen deze zoete overweging je hart bezighouden: besluit niets te willen kennen dan de Heere Jezus en die gekruisigd (1Kor.2:2). Al – let wel! – ál het andere zál u toegeworpen worden, zodat geen zinloze bezigheden, inspanningen en ronddwalingen uw kennis wegvoeren van de basis van het geloof. Laat deze wonderlijke liefde van de Verlosser heel uw bestaan opkopen voor Hemzelf, zodat alle wereldse begeerlijkheid u niet zal opslorpen.
In volkomen eerlijkheid zeg ik het u:
hoewel ik in alle opzichten totaal NIETS begrijp van Zijn wegen met mij,
hoewel ik zovele malen dacht dat Hij mij vergeten was,
hoewel ik Hem er van heb beticht mij het leven zo moeilijk te maken,
toch heeft Hij mij uiteindelijk nooit, nooit, ook maar ooit teleurgesteld!
Anders zou ik het u nu zeggen. Waarom zou ik hierover liegen?
Wat voor reden zou ik moeten hebben om God voor u nu groot te maken,
als Hij niet waarlijk groot zou zijn?
Zou het zijn omdat ik alles heb? Nee, o nee; niets bezit ik, behalve schuld.
En toch, o ja, toch bezit ik alles. Een bovenaardse paradox!
Ik heb niets. Én niets tekort! Begrijp je mij?
En dan - opnieuw zeg ik het u met een vaste zekerheid die niet in mij maar in de eeuwige Rots verankerd is - zúlt ook u, ja écht(!), ook jij, nimmer nooit beschaamd uitkomen!

'Zij hebben op Hem gezien, ja,
Hem als een waterstroom aangelopen;
en zij zijn niet beschaamd uitgekomen (Ps.34:6)'.

Emeritus predikant P Gerrets.
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Het zwijgen van God

Berichtdoor Chaya » 19 feb 2018 10:21

DeDwaler schreef:God zwijgt niet bij Zijn kinderen. Wie Hem kent, ziet Zijn liefdevolle hand en werk overal, zelfs in seizoenen van geestelijke armoede. Als God altijd zwijgt in je leven, dan komt dat, zoals Jesaja schrijft, omdat God niet in je leven is. Dat laatste is in elk geval zeer kostbare kennis, dat in tegenstelling tot de illusie rijk te zijn, terwijl men juist ellendig, beklagenswaardig, arm, blind en naakt is (Openbaring 3:14-22).

Dank voor je antwoord Dwaler, maar het is niet wat ik bedoelde.
Het gaat niet over het altijd zwijgen, of over een geestelijke blindheid voor de goedheid van God, maar over worstelingen dat God schijnbaar niet verhoort, voor een tijd(je).

God zwijgt bij tijden. Hij zweeg 3 volle uren, toen Zijn zoon aan het kruis hing.
En uit de woorden van Jezus weten wij hoe smartelijk dat was. Tenminste, met ons beperkte verstand dan, want ten diepste kunnen wij dit lijden niet begrijpen.

In Zefanja 3 vers 17 staat:
De HEERE, uw God, is in uw midden,een Held, Die verlossen zal.Hij zal Zich over u verheugen met blijdschap. Hij zal zwijgen in Zijn liefde.
Hij zal Zich over u verblijden met gejuich.


Op digibron vond ik een artikel uit 1910 dat hierover gaat:
En tegenover dat spreken Gods vol majesteit staat nu zijn zwijgen in liefde. Niet zijn zwijgen bij ''t onverhoorde gebed, maar zijn zwijgen, als het spreken in zijn heiligheid vernietigend voor u zou zijn, en als de Heere, om zijn volk te sparen en het in zijn verbolgenheid niet te doen omkomen, zich inhoudt, aan zijn toorn het zwijgen oplegt, en waar zijn spreken vreeselijk zou zijn, zich ter wille van zijn volk stilhoudt, en zwijgt in zijn liefde.
HIJ ZAL ZWIJGEN IN ZIJN LIEFDE

Dan is het dus een daad uit liefde en niet uit straf!
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Gebruikersavatar
DeDwaler
Luitenant
Luitenant
Berichten: 703
Lid geworden op: 13 okt 2015 16:45
Contacteer:

Re: Het zwijgen van God

Berichtdoor DeDwaler » 19 feb 2018 14:28

.
Chaya schreef:Het gaat niet over het altijd zwijgen, of over een geestelijke blindheid voor de goedheid van God, maar over worstelingen dat God schijnbaar niet verhoort, voor een tijd(je).


Vraagje: Hoe ervaar jij zelf dat God spreekt in je leven?

.
.

Gebruikersavatar
Bambi1
Verkenner
Verkenner
Berichten: 94
Lid geworden op: 27 jan 2018 21:05

Re: Het zwijgen van God

Berichtdoor Bambi1 » 19 feb 2018 14:49

=
Laatst gewijzigd door Bambi1 op 20 feb 2018 18:42, 1 keer totaal gewijzigd.

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Het zwijgen van God

Berichtdoor Chaya » 19 feb 2018 16:24

DeDwaler schreef:Vraagje: Hoe ervaar jij zelf dat God spreekt in je leven?]

Ik wil niet flauw zijn, maar daar gaat dit topic niet over. Als ik hier een antwoord op geef, raken we wederom van het onderwerp af.

* Abraham kreeg ook een belofte, zijn geslacht zou talrijk worden. Er gebeurde jarenlang echter niets. God zweeg. Toen Sarah en hij op hoge leeftijd kwamen, werd Gods belofte pas vervuld.
* Izaäk en Rebecca moesten wel 20 jaar wachten voordat de Heere hun gebed verhoorde.
* Het volk Israël kende de beloften, maar moesten meer dan 400 op de vervulling wachten. Velen waren inmiddels overleden.
* In 2 Kor. 4 zegt Paulus:
Wij worden in alles verdrukt, maar niet in het nauw gebracht; wij zijn in twijfel, maar niet vertwijfeld.

Dit wijst erop dat God op dat moment zwijgt. Men twijfelt, maar raakt niet vertwijfeld.

Bambi1 schreef:Vaak als God mij geen antwoord geeft op vragen als ik bang ben, dan weet ik dat ik Hem gewoon moet vertrouwen, dat Hij alles in de hand heeft

Dus ervaar je ook dat God zwijgt.
En toch kun je blijven vertrouwen.
Bambi1 schreef:Het idee dat God wel boos moet zijn als Hij zwijgt zit er zo ingebakken. En blijft maar terugkomen. Maar mijn ervaring is dat Hij eigenlijk nooit gezwegen heeft uit boosheid

Nee, dat wordt ook nergens beweerd.

Ik denk dat het om verschillende redenen is, maar dat God op bepaalde momenten zwijgt, is nu wel aangetoond.
Maar is blijkbaar voor sommige mensen onbegrijpelijk of onverteerbaar?

Maar de mooiste Psalmen en liederen werden juist gemaakt in die stilte!
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8


Terug naar “[Religie] - Algemeen”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 44 gasten