Berichtdoor gravo » 14 aug 2017 22:37
Naar mijn gevoel is echte genezing door middel van handen opleggen, zalving en/of gebed zo zeldzaam, dat we ons beter kunnen richten op de reguliere geneeswijzen. Duizenden mensen hebben daar dag in, dag uit baat bij.
Bovendien komt het me voor dat gebedsgenezers zoveel energie in hun genezing moeten steken. Ik zie altijd van die heel opgewonden en rood aangelopen zwetende mannen van middelbare leeftijd onder het met schorre stemmen uitroepen van Jezus' Naam proberen om met wilde armgebaren en rollende ogen een enkele wonder in een overvolle zaal te bewerkstelligen. Wat een toestand, jongens. A hell of a job.
En wat een mager rendement.
Het einde van het liedje is dat echte ongeneeslijke ziekten, die men in de reguliere geneeskunst ook niet de baas kan, in dergelijke genezingsbijeenkomsten ook niet worden genezen. Dat is de energie niet waard, denk ik dan.
O zeker, mensen zullen geholpen worden. Ze ontvangen veel. Aandacht, liefde, een warme en intense stroom van meeleven door een intens emotionele groep om hen heen. En waar de geest verkwikt wordt, wordt het lichaam ook overeind geholpen. Nieuwe hoop, nieuwe kracht, misschien overgave en verzachting kunnen deel zijn van deze bijeenkomsten. Voor velen kan dat onvergetelijk zijn en onovertroffen. Dat zie ik en waardeer ik. En ik noem dat geen bedrog. Dat is echte hulp voor wie het kent en begrijpt. Zorg, barmhartigheid en medeleven.
Maar de claims van genezing zijn onterecht. Het is geestelijke steun, psychische steun, geen wonderlijke genezing. En als dat niet goed duidelijk wordt is dat heel kwalijk, want dan komen de vragen aan elke betrokkene: waarom ik? waarom ik niet? Waarom jij? Waarom jij niet?
Wij worden niet uit de werkelijkheid van het leven gehaald door het geloof. Alles blijft bij het oude, maar in ons hart wordt alles nieuw. Dat is de kern van de christelijke verlossing. Later, dan wordt alles vervuld. In het Overjordaanse, aan gene zijde, daar ligt het beloofde Land.
Waarom vinden veel christenen die de claims van genezing wel volhouden dit zo'n moeilijke boodschap? Omdat religie groeit en leeft op armoede, pijn, ellende, tegenslag, ongeluk en verdriet. Religie biedt een alternatief aan, een andere wereld, waarin al dat verschrikkelijke niet meer voorkomt. En dat is goed. Daarom prijs ik de religie. Zij schept toekomt, uitzicht, leven, licht en kracht. We kunnen niet zonder. Ik was vergaan in al mijn smart en rouw.. De godsdienst is hoogstnoodzakelijk om het leven te kunnen dragen en vol te houden. En die komt altijd uit bij dat Éne, bij die Éne. Aan wie men vraagt en geeft: God. Het gebed en het offer, de twee dienaren die door de tijd schrijden (Martin Buber).
En het is een feit dat religiositeit afneemt naarmate men meer comfort, zekerheid, rijkdom en gezondheid heeft. Vaak ontkent men dan de harde werkelijkheid, leeft men er vrolijk op los...totdat...
Het misverstand is nu, dat men denkt dat religie daadwerkelijk in staat is om de materiële noden te lenigen door een goddelijk ingrijpen, door een wonder. Maar dat is niet waar. Enerlei wedervaart de rechtvaardige en de goddeloze. De werkelijkheid verandert niet door religie. Alleen de blik, de visie, het zicht op de werkelijkheid verandert. Het geloof maakt alles anders, terwijl alles toch hetzelfde blijft. Men gelooft in God en opeens wordt de wereld bemind, is de wrede natuur vol evolutie een Schepping, en brengt de dood het leven. Alleen waar voor wie dit intens gelooft en verlangt. Iedereen gaat dood, alleen de gelovige zal leven.
Let wel: het geloof ziet dit zo, de ogen niet!
Anders wordt religie magie. Dan gaat het om zand dat uit de hand van Sai Baba loopt. En dat blijkt altijd oplichterij.
Het gereformeerde belijden wordt vaak somber genoemd. Maar de somberheid is uiteindelijk eerlijkheid en nuchterheid. Het uitnemendste van dit leven is moeite en verdriet. "Dit leven, hetwelk toch niet anders is dan een gestadige dood" dat is een zinsnede uit een gereformeerd formulier.
En dat heeft nu eens niets te maken met het sombere van het geloof. Nee, dit heeft te maken met de realiteit zoals die is. Wij zullen allen sterven.
Het is niet anders, het wordt niet anders. Wie dat ontkent, door te denken dat dit daadwerkelijk op aarde doorbroken kan worden, miskent de eerlijke werkelijkheid en zal teleurgesteld worden.
Een letterlijke Bijbellezing, die het verhaalkarakter en daarmee het teken-karakter van de beschreven wonderen niet op juiste waarde schat, maakt dit nog erger. Opeens staat Jezus in het rijtje magiërs, zoals Simon Magnus of Choni de cirkeldraaier. Dan kom je uit bij die enge filmpjes van opgezweepte massa's die een wonder willen, een wonder. "Gij volgt mij om den brode" zou Jezus zeggen.
O, is alles zo somber? Jazeker, onze realiteit is een harde en somberstemmend. Oorlog, haat, ziekte, dood, zonde, armoede, rampen, bloeddorst, leugenachtigheid, we weten toch hoe het leven is. Die werkelijkheid is er altijd geweest.
Maar daar tegenover staat nu de weg ter verlossing die ons aangeboden wordt. De weg van geloof in de Goede Boodschap die zich zo radicaal stelt tegenover de werkelijkheid die ons vasthoudt.
Dat geloof verlost ons, maar die verlossing is niet gericht op ons aardse bestaan, op materieel gebied, op ons lichaam. Die verlossing is een verlossing van de ziel, van ons hart, van onze geest. Een volkomen verlossing, omdat het met name onze gebondenheid aan macht, eer, zonde, angst en wrok wegneemt. Het is een bevrijding uit de slavernij van de Mammon (bezit) en genot. Het bevrijdt ons zelfs van de dood. Dood, waar is uw prikkel?
Hoeveel christenen zijn niet zalig geworden door het geloof ondanks hun ziekte, hun armoede, hun vervolging, hun lijden, hun sterven en hun pijn?
Daarin volgen zij de Heiland. Daarin dragen zij het kruis. Uiterlijk arm, maar innerlijk rijk, vrij en geest-vervuld.
De Bijbel weet hoe gevaarlijk bezit is. Hoe moeilijk zal een rijke het Koninkrijk van God binnengaan.
Een wondergeloof is wel begrijpelijk, maar onwaarachtig. Het is gebouwd op een valse rust. Op vooruit grijpen. Op het bouwen van een tent voor Mozes en voor Elia op de berg van de verheerlijking. Hallelujah roepen, zonder de kruisweg te zien en te begrijpen. Menen dat gezondheid, geluk, geld, genot je echt zalig kunnen maken. Dat het daar om gaat. Dat het de Jackpot is, die Jezus wil uitdelen.
Hoeveel van de tien melaatsen keerden eigenlijk terug om Jezus te bedanken?
Al die wonderverhalen van genezing, demonische uitdrijvingen, opwekking van doden zijn tekenen die verwijzen naar de geestelijke vernieuwing, naar de bevrijding van de ziel, naar de nieuwe geboorte uit God. Naar een nieuw hart.
Als we ze letterlijk hadden moeten nemen, dan waren al die gebedsgenezingen niet zo zeldzaam en zo energie-verslindend geforceerd geweest.
Onze geneeskunde doet het Goddank beter. Probeer maar eens een bacteriële infectie weg te bidden zonder antibiotica.
gravo
'Von Gott wissen wir nichts. Aber dies Nichtwissen ist Nichtwissen von Gott'
(Franz Rosenzweig, Der Stern der Erlösung)
