ereunao schreef:27 En Mijn tabernakel zal bij hen zijn, en Ik zal hun tot een God zijn, en zij zullen Mij tot een volk zijn’.
En als jij nu zegt dat die beloften op de christenen zijn overgegaan omdat Israël nooit aan zijn roeping beantwoord heeft :.mvrgr: ereunao
Wanneer men openbaring leest zonder daarbij de achtergrond en de bedoeling te begrijpen, kan dit heel beangstigend, verontrustend, tragisch en verwarrend overkomen.
Futuristen leven in angst dat zij deze gebeurtenissen tijdens hun leven zullen ervaren en er zijn zelfs preteristen die met afschuw achterom kijken naar deze historische gebeurtenissen.
Wanneer we het echter lezen met inzicht in het nieuwe verbond en de canon daarvan, dan beginnen we Gods hart erin te zien. Zeker, dat er levens verloren gingen was tragisch en afschuwelijk. Daar willen we niet luchtig overheen stappen. Voor God waren de gebeurtenissen uit het boek openbaring echter glorieus en prachtig omdat ze het langverwachte moment in de geschiedenis initieerden waarbij de bedekking eindelijk verwijderd zou worden.
God had er vijftienhonderd jaar lang onder geleden dat Hij niet begrepen werd en zijn verbondsaanbod werd verworpen en dat allemaal vanwege de bedekking die de Israëlieten hadden gecreëerd toen ze zijn verbondsaanbod verwierpen en in plaats daarvan om de wet vroegen.
nu zou de bedekking niet meer in de weg kunnen staan en mensen
verhinderen om een relatie met Hem te hebben.
Als we dit gaan inzien zien we hoe glorieus dit in werkelijkheid was was Openbaring ging niet over de vernietiging van een volk, maar over de vernietiging van een fout een systeem dat God jarenlang had bedekt.
En het was de openbaring van het nieuwe verbond in Christus. Dat zien we in Openbaring 11:19 waar staat: Toen ging Gods tempel in de hemel open en verscheen daar de ark van het verbond. Er volgden bliksemschichten, groot geraas, donderslagen een aardbeving en zware hagel
De aardse ark van het verbond was in de verwoesting van Jeruzalem 586 v Chr. verloren gegaan. Hij was al vele jaren niet meer gezien op aarde. Toen Jezus stierf beefde de tempel en het gordijn werd gescheurd waardoor er een lege ruimte werd onthuld daar waar de ark had moeten staan. Toen Johannes de ark van het verbond zag, zag hij niet die oude ark van het oude verbond die verloren was gegaan. Hij zag feitelijk de tempel in de hemel, waar Jezus binnengingen, volgens de Hebreeënbrief, Zijn bloed sprenkelde over de hemelse ark van het verbond.
Als Jezus zijn bloed over de ark van het oude verbond had gesprenkeld, dan zou Hij het volmaakte offerlam zijn geweest en zou zijn bloed ons voor eeuwig in het oude verbond hebben bezegeld. Gelukkig bracht Hij zijn bloed aan op de ark van het nieuwe verbond in de tempel van de hemel. Dit was een ongelofelijke en glorieuze transitie van de last van de wet naar de vrijheid van het geloof!