Het gebeurt in de kerken van vrijwel alle denominaties regelmatig dat een jongverloofd stel zich bij de kerkenraad vervoegt met de mededeling dat ze zo spoedig mogelijk in het huwelijk wensen te treden om de geboorte van hun 1e kind voor te zijn. De kerkenraad eist dan dat ze belijdenis doen van hun overtreding van het 7e gebod. Maar dit is helemaal geen overspel want ze zijn niet getrouwd! Die man is alleen een paar maanden te vroeg met zijn eigen verloofde en niet met een vreemde vrouw naar bed gegaan. Zeker ze hebben vooruitgegrepen op het huwelijk en het is goed dat ze dat als zonde voor God en Zijn Gemeente belijden maar hier is geen sprake van overspel. Wij lezen in Deut.22:20 dat de man in een vergelijkbaar geval verplicht is haar tot zijn vrouw te nemen en aan haar vader 50 zilverstukken moet geven. Maar wij lezen hier niet van een offer of steniging. Maar dat doet hij toch ook, hij laat haar toch niet zitten? Dus is hier verder niets aan de hand.
Maar het is al een oude traditie en als het verder dan discreet afgehandeld werd zou hier nog wel mee te leven zijn. Want het kan altijd nog erger; in mijn jeugd gebeurde het wel dat het jonge paar vooraan in de kerk met het gezicht naar de gemeente voor schande gezet werd! Maar dat daargelaten, ik vind het schandelijk als de kerkenraad zich bij de bekendmaking van het voorgenomen huwelijk van het paar presenteert als de liefdevolle kerkenraad die deze niet begane zonde ‘goedgunstig en met vreugde’ vergeven heeft. En als er dan vervolgens in het gebed nog een extra en met nadruk bij stil gestaan en de Heere gedankt wordt is de show helemaal compleet! Dat klinkt mij in de oren als vloeken in de kerk! En ik vraag mij af of de kerkenraad zich niet zelf schuldig maakt aan het 3e gebod als zij ambtelijk in de Naam des Heren een niet begane zonde vergeeft
(Om dat ik het noodzakelijk vind dat men zich op ambtelijk niveau eens bezint op deze procedure heb ik het ook in de vragenrubriek aan de orde gesteld).
gr:ereunao