Wonderen

[Johan100]

Een teken van bestaan moet (uiteindelijk) altijd naar Jezus leiden, anders heb je er ten diepste niet veel of niets aan.
Het draait ook eigenlijk allemaal om Jezus. Hij hoort in ons middelpunt te staan. Hij is het vleesgeworden Woord en heeft onder ons gewoond. Door Hem alleen kunnen we zien wie God werkelijk is. De Heilige Geest zou Hem verheerlijken, staat in Johannes. Houdt dat in gedachten.

[Nina]

Was het dominee X geweest die bovenstaand verhaal had beschreven, dan was er hier verzucht dat het toch zo wonderlijk is dat God een arme zondaar wil opzoeken, maar nu het een 'gewoon' RW lid is, wordt het met argwaan bekeken.

Gelukkig maakt het voor de Heer niet uit of iemand voorganger is of 'maar' een gewoon mensenkind die het nodig heeft dat God even heel dichtbij komt.

Ik kan me voorstellen dat Xsidd zich de volgende keer wel even bedenkt voordat hij iets persoonlijks deelt. Voor je het weet word je onderuit gehaald.

[Johan100]

Tja, volgens mij is er maar een reactie met een niet zo leuke ondertoon, maar die heeft Xsidd netjes gekeept.
Ik vind dat je wel een beetje dramatiseert nu, Nina. Even goede vrienden.

[Nina]

Tja, volgens mij is er maar een reactie met een niet zo leuke ondertoon, maar die heeft Xsidd netjes gekeept.
Ik vind dat je wel een beetje dramatiseert nu, Nina. Even goede vrienden.

@ Johan: Ik had er bij moeten zetten dat mijn schrijven een reactie was op die ene met 'niet zo'n leuke ondertoon'. Daar heb je gelijk in.

[Johan100]

Okay

Trouwens, ik vind deze opmerking ook nogal stellig, en dat zonder onderbouwing. Bijbels gezien klopt dit gewoon niet. Er wordt vaak snel wat geroepen vanuit gevoel en emotie, zonder echte Bijbelkennis en dat is jammer. Eigen gevoelens worden dan geprojecteerd op de ander als zijnde maatstaf, zonder het Woord te laten spreken.

God laat Zich niet bewijzen, ook niet in de donder en bliksem en vraag Hem dus ook niet daarom.
Geloven is: vertrouwen en dat moet zonder bewijs gaan.

Bijvoorbeeld wat er in Romeinen 1 staat. Daar staat dat we uit de wereld om ons heen kunnen opmaken dat er een schepper moet zijn. 'Want Zijn onzienlijke dingen worden van de schepping der wereld aan uit de schepselen verstaan en doorzien, beide Zijn eeuwige kracht en Goddelijkheid, opdat zij niet te verontschuldigen zouden zijn;'
(Romeinen 1:20).

[MoesTuin]

We zijn weleens geneigd om het te zoeken in de grote dingen.
In feite vragen we God om te bewijzen dat hij bestaat.
Maar het is elke ochtend al een Wonder als we onze ogen mogen openen en de dag in mogen gaan.
Het is geen vanzelfsprekendheid, of toeval, of geluk!
God laat Zich niet bewijzen, ook niet in de donder en bliksem en vraag Hem dus ook niet daarom.
Geloven is: vertrouwen en dat moet zonder bewijs gaan.

ten eerste, niets moet.
Gods wegen met mensen zijn ondoorgrondelijk.
dat betekent zoiets als; niet te begrijpen door een mens.
We moeten hierbij oppassen niet gelijk te worden als de schriftgeleerden (die precies dachten te weten hoe het wel of niet moet gaan)
In de bijbel lezen we van een eenvoudige man met een bezeten zoon.
Deze man zocht Jezus op omdat hij een probleem had.
Dit alles terwijl de Schriftgeleerden met de Heere Jezus aan het discusieren waren (met hete hoofden) drong hij, deze man, zich naar voren.
Het maakte hem even niet uit wat de mensen dachten.
Het meest belangrijke wat we van deze man kunnen leren is dat hij zijn nood bij de Heere Jezus bracht.
Hij had geen idee of de Heere Jezus tijd voor hem had.
Hij wist niet of de Heere Jezus naar hem zou willen luisteren.
Hij wist niet of de Heere Jezus wilde ingrijpen.
Maar, ......hij ging en sleurde zijn zoon mee die bezeten was.
Vertwijfeld fluisterde hij:
"Jezus, als U iets kunt doen, help ons en heb medelijden met ons!"
de Heere Jezus reageerde: "Als Gij kunt! Alle dingen zijn mogelijk voor wie gelooft." Met andere woorden: lieve man, Ik kan het. Ik heb hemel en aarde geschapen.
De vraag is of jij de moed hebt te geloven dat Ik het kan.
En direct schreeuwde de man: "Ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp!"
Wow!
Dan denk ik gelijk aan het stukje wat XSIDD deelde, wat helemaal hieronder nog eens gequote is.
XSIDD gaat naar de Heere Jezus toe.
XSIDD maakt zijn wensen en zijn noden aan Hem bekend.
Mooi!
Ken Hem, de Heere Jezus, in al Uw Wegen en Hij zal Uw paden rechtmaken.

God nodigt elke gelovige uit om zijn wensen aan Hem bekend te maken:
Laat uw verlangens in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God.

Ik wil iets delen, wat ik als een teken/wonder mocht ervaren. Een tijd geleden was er een moment in mijn leven, dat ik eraan twijfelde of God wel bestond... Ik bad. Heere God, als U bestaat, mag ik dan alstublieft iets opmerken van Uw Almacht? Daarna sloeg ik de Bijbel willekeurig open, en las alleen de woorden. Luister naar de donder van Mijn Stem! En een fractie van een seconde later, begon het buiten daadwerkelijk te onweren! Hem alle eer!!! Groet Xsidd.

Amen! Hem zij alle Lof Dank Glorie en Eer tot in der Eeuwigheid.
Dank voor je getuigenis



Het is zoals Psalm 25 het bezingt, Gods Verborgen Omgang vind, Heer maak mij Uw Wegen bekend, door Uw Woord en Geest.
Wat mooi en tegelijk ook ontzettend moeilijk om je hele leven in Zijn Hand te leggen en enkel je blik op God gericht te houden en los van wat mensen van dit of dat of sus en zo vinden, je laten leiden, enkel door Zijn Woord en Zijn Heilige Geest.
de Heilige Geest is de helper hierin, die nogal onder geschikte rol helaas heeft bij een enkele Christen.
Maar Hij heeft gewerkt in het leven van XSIDD en Hij liet zich zien!
Amen!

Om over na te denken
Hoe vaak laat de Heere God zich aan ons zien in de Heere Jezus wat Hij door de werking van Zijn Heilige Geest aan ons wil laten zien, in een situatie of een gebeurtenis, een teken of vul zelf maar in ........ maar wat wij helemaal niet (willen) herkennen / zien?

[xsidd]

@Chaya,

God laat Zich niet bewijzen, ook niet in de donder en bliksem en vraag Hem dus ook niet daarom.

Even voor de helderheid. Ik heb niet gevraagd aan God om Zichzelf te bewijzen door onweer... Ik was in grote geestelijke nood, op dat moment dat ik tot Hem bad/smeekte, of Hij iets wilde laten zien van Zijn Aanwezigheid/Almacht. Naar mijn weten koos God ervoor, om me zo te antwoorden. 

Het is natuurlijk niet mijn bedoeling om anderen er toe aan te zetten, om aan/van God te gaan eisen, dat Hij "moet" antwoorden door onweer om Zichzelf te bewijzen!

@Nina

Ik kan me voorstellen dat Xsidd zich de volgende keer wel even bedenkt voordat hij iets persoonlijks deelt. Voor je het weet word je onderuit gehaald.

Ik vind het inderdaad jammer, dat wat ik deelde werd/word gewantrouwd. Maar ik ga gewoon door wonderen te delen, en laat me niet door menselijke kritiek weerhouden. Naar wat ik weet heeft God me juist aangemoedigd, om van Zijn wonderen te vertellen.

@Allemaal.
Dus bij deze wil ik nog iets wonderlijks delen. Toen ik ongeveer 7 jaar was, was ik aan het spelen in een groot park van ongeveer 15 hectare. Ik was daar een tijd aan het spelen, en op een gegeven moment kwam ik erachter dat een 5 gulden munt was kwijtgeraakt daar ergens in dat park. Ik heb toen gebeden of ik het geldstuk mocht terug vinden en reed op mn fietsje naar een groot grasveld in het park. En ik stapte af, en precies daar lag die 5 gulden munt. Hem de eer!!!

@Moestuin.

Hartelijk dank voor je reactie!! Ik wil nog wel even iets rechtzetten… Het klinkt misschien een beetje raar, maar Ik riep (Op dat twijfel moment), niet de Heere Jezus aan, maar ik bad tot de HEERE.

Groet Xsidd.

[Chaya]

Hij laat Zich zeker wel bewijzen. Ook in de bijbel zijn daar voorbeelden van terug te vinden.
Jij weet ze waarschijnlijk beter dan ik.

Die wonderen en tekenen gaf God omdat Zijn volk de Bijbel nog niet had, zoals wij die hebben.
God openbaart Zich in Zijn Woord, dat is aan ons gegeven.
En soms geeft Hij een teken aan Zijn kinderen, maar we dienen voorzichtig te zijn om een teken af te dwingen of van een bepaalde gebeurtenis een Godswonder te maken.

Natuurlijk, we zouden moeten vertrouwen zonder dat dat nodig zou zijn maar het kan wel eens 'spoken' in je hart en je kan wel eens het zicht op Hem zijn kwijtgeraakt.

Het vertrouwen kan van onze kant weleens helemaal verdwenen zijn. Jazeker en dan kan het spoken.
Denk maar eens aan Petrus op de golven!

Waarom moet dat zo worden gewantrouwd?

Ik wantrouw niets.
Ik zei dat we Gods aanwezigheid niet altijd moeten zoeken in de grote tekenen en wonderen, maar juist in kleine, alledaagse.
Ik werd daar onlangs ook nog door iemand op gewezen, toen ik in een soort moedeloosheid verkeerde.

Gelukkig maakt het voor de Heer niet uit of iemand voorganger is of 'maar' een gewoon mensenkind die het nodig heeft dat God even heel dichtbij komt.

Dat is gelukkig waar.
En echt, de Heere is altijd dichtbij, alleen ervaren wij dat niet, die oorzaak ligt altijd aan onze kant en niet die van God.

Ik wil nog wel even iets rechtzetten… Het klinkt misschien een beetje raar, maar Ik riep (Op dat twijfel moment), niet de Heere Jezus aan, maar ik bad tot de HEERE.

Nee dat is niet raar.
Het is juist betekenisvol dat jij de naam met hoofdletters opschrijft!
Jhwh in de Hebreeuwse taal is de naam van de HEERE zoals Hij zich aan Mozes openbaarde - de IK ZAL ZIJN DIE IK ZIJN ZAL -.
Heel mooi!

[elbert]

Er zijn hier een aantal posts verwijderd. Graag inhoudelijk en zonder op de man/vrouw spelend discussieren.

[Johan100]

Het spijt me mensen, ik had het anders moeten verwoorden.

[Marnix]

Die wonderen en tekenen gaf God omdat Zijn volk de Bijbel nog niet had, zoals wij die hebben.
God openbaart Zich in Zijn Woord, dat is aan ons gegeven.
En soms geeft Hij een teken aan Zijn kinderen, maar we dienen voorzichtig te zijn om een teken af te dwingen of van een bepaalde gebeurtenis een Godswonder te maken.

Ik heb altijd wat moeite met die visie. Het klinkt vaak vooral als een gereformeerd theoretisch verklaren waarom er weinig wonderen gebeuren. Maar als ik in de Bijbel lees zie ik dat God wonderen doet onder mensen, door mensen heen soms ook en lees ik nergens dat dit alleen maar was omdat de Bijbel nog niet af was en op het moment dat de Bijbel klaar was, God geen wonderen meer gebruikt maar alleen of vooral de Bijbel. Als je bijvoorbeeld 1 Korinthe 12-14 leest zie je dat God in Zijn Woord duidelijk zegt dat Hij gaven geeft, dat mensen wonderen kunnen doen door de Geest. Hij geeft instructies aan de gemeente om daarmee om te gaan, hij roept ieder op om de streven naar die gaven. Nergens staat dat het voor ons niet meer actueel is op het moment dat de Bijbel af is. In 1 Korinthe 13 lees je juist dat dat soort zaken pas afgedaan zullen hebben als we oog in oog met Hem staan, als het volmaakte gekomen is. Ik denk dat we ons er wel eens wat te makkelijk van af maken omdat we niet zo goed weten wat we met de bijzondere gaven van de Geest aanmoeten.

Verder ben ik het overigens met je eens, we moeten er voorzichtig mee zijn, geen wonderen af willen dwingen, van alles een wonder maken en er niet op gefocust zijn. Ons geloof moet niet gefundeerd zijn op wonderen.

[elbert]

@Chaya en @Marnix, de discussie die jullie voeren, is die over de streep-theorie: wonderen waren alleen maar nodig zolang het Woord nog niet af was. Anderen verwerpen dit en zeggen dat wonderen nog steeds voorkomen en belangrijk zijn naast het Woord.
Eigenlijk voel ik me in geen van beide kampen echt helemaal thuis. Het ene kamp is die van (ik overdrijf een beetje) "wonderen zijn een tussenoplossing voor het Woord" en de andere is: "wonderen zijn nog steeds heel belangrijk naast het Woord".
Als ik in de Bijbel kijk hoe wonderen en het Woord zich verhouden, dan kom ik het volgende tegen:
Mark. 16:20 maar zij gingen overal heen om te prediken, en de Heere werkte mee en bevestigde het Woord door de tekenen die erop volgden. Amen.
Hand. 14:3 Zij verbleven daar dan lange tijd en spraken vrijmoedig, in vertrouwen op de Heere, Die getuigenis gaf aan het Woord van Zijn genade en tekenen en wonderen door hun hand liet gebeuren.
Hebr. 2:4 God heeft er bovendien mede getuigenis aan gegeven door tekenen, wonderen en allerlei krachten, en gaven van de Heilige Geest, overeenkomstig Zijn wil.

Hierin lees ik dat wonderen er zijn om het Woord te bevestigen/te ondersteunen. Ik lees niet dat dat afgeschaft is en ik lees aan de andere kant ook niet dat wonderen los staan van het Woord.
Ik lees wel dat wonderen er niet zijn om in zichzelf bewonderd te worden (dus geen wondergeloof), maar dat ze van zich af wijzen en het Woord van de Heere bevestigen.
Ik geloof dus dat wonderen nog steeds voor kunnen komen als God het nodig vindt om Zijn Woord te bevestigen en ondersteunen. Dat is zeker geen automatisme en ook niet iets wat we kunnen claimen. Dat is geheel en al aan God.

[mona]

Als je bijvoorbeeld 1 Korinthe 12-14 leest zie je dat God in Zijn Woord duidelijk zegt dat Hij gaven geeft, dat mensen wonderen kunnen doen door de Geest. Hij geeft instructies aan de gemeente om daarmee om te gaan, hij roept ieder op om de streven naar die gaven. Nergens staat dat het voor ons niet meer actueel is op het moment dat de Bijbel af is.

In 1 Korinthe 12 staat dat er gaven van de Geest zijn. En er zijn verschillende gaven (oa die van gezondmakingen). De Heere geeft ze, zoals Hij wil en aan wie Hij wil. Mensen willen graag allemaal de bijzondere gaven ontvangen: die van genezing of van het spreken in tongen. Maar de gave van voorbede, of de gave van onderscheiding, of de gave van het onderwijzen, vind men vaak minder aantrekkelijk. Daarom vind ik de focus op juist die gaven van de Geest een kwalijke zaak. Want God bepaald wat Hij geeft, en de nadruk op de gave van tongen of gezondmakingen is zo onterecht. Alsof de andere gaven niet belangrijk zijn! Ze zijn minder openbaar of spectaculair, en daarom laat het zien dat wie zich alleen maar focust op die spectaculaire gaven, zichzelf in het middelpunt plaatst.
Omdat de Heere van eeuwigheid Dezelfde is, ben ik er van overtuigt dat de gaven van de Geest er ook in deze tijd zijn. Ik vraag me wel af of wonderen wel als wonder gezien worden, omdat bijvoorbeeld de medische wetenschap ons het idee geeft dat zij in de genezing een grote rol speelt. Het wonder van Gods voorzienigheid wordt een stuk kleiner als je in welvaart leeft en een vast en ruim maandelijks inkomen hebt. Al deze zaken waren er niet in de tijd van de apostelen, en daarbij kwam ook nog, dat de keuze voor Christus vaak grote gevolgen kon hebben voor het dagelijks leven.

Een beetje verder kijken, en je leest dat God grote wonderen doet, in Nederland en in de rest van de wereld.

https://cip.nl/61544-god-greep-in-toen- ... -aanvielen
https://cip.nl/61420-deze-oprichter-van ... s-geweldig

Het klinkt vaak vooral als een gereformeerd theoretisch verklaren waarom er weinig wonderen gebeuren.

Ik heb helemaal niet het idee dat er geen wonderen gebeuren. Het ligt er wel aan wat je als wonder ziet. Als de Heere iets voor jou regelt, een weg opent, of een gepaste/speciaal gesprek met iemand geeft, kan je dat zien als een toevalligheid. Maar als je als toevalligheid ziet, hoef je Hem er niet voor te danken, terwijl Hij het wel heeft gedaan. Niet alleen grote wonderen zijn wonderen.

En soms geeft Hij een teken aan Zijn kinderen, maar we dienen voorzichtig te zijn om een teken af te dwingen of van een bepaalde gebeurtenis een Godswonder te maken.

Een teken afdwingen of eisen mag inderdaad nooit. Toch denk ik dat je in je radeloosheid Hem om een teken ter bevestiging vragen wel mag. Alleen bepaald Hij of Hij dat ook geeft. Want we hebben inderdaad aan Zijn Woord genoeg.
Ik vind een teken wel iets anders als een wonder. Een teken vraag je, en geeft de Heere ter bevestiging, in een wonder laat Hij iets van Zijn Goddelijke almacht, liefde en zorg zien.

Om over na te denken
Hoe vaak laat de Heere God zich aan ons zien in de Heere Jezus wat Hij door de werking van Zijn Heilige Geest aan ons wil laten zien, in een situatie of een gebeurtenis, een teken of vul zelf maar in ........ maar wat wij helemaal niet (willen) herkennen / zien?

Ik snap de zin niet helemaal. Als we het niet willen zien, dan zien we het ook niet, toch?

[Marnix]

@Chaya en @Marnix, de discussie die jullie voeren, is die over de streep-theorie: wonderen waren alleen maar nodig zolang het Woord nog niet af was. Anderen verwerpen dit en zeggen dat wonderen nog steeds voorkomen en belangrijk zijn naast het Woord.
Eigenlijk voel ik me in geen van beide kampen echt helemaal thuis. Het ene kamp is die van (ik overdrijf een beetje) "wonderen zijn een tussenoplossing voor het Woord" en de andere is: "wonderen zijn nog steeds heel belangrijk naast het Woord".
Als ik in de Bijbel kijk hoe wonderen en het Woord zich verhouden, dan kom ik het volgende tegen:
Mark. 16:20 maar zij gingen overal heen om te prediken, en de Heere werkte mee en bevestigde het Woord door de tekenen die erop volgden. Amen.
Hand. 14:3 Zij verbleven daar dan lange tijd en spraken vrijmoedig, in vertrouwen op de Heere, Die getuigenis gaf aan het Woord van Zijn genade en tekenen en wonderen door hun hand liet gebeuren.
Hebr. 2:4 God heeft er bovendien mede getuigenis aan gegeven door tekenen, wonderen en allerlei krachten, en gaven van de Heilige Geest, overeenkomstig Zijn wil.

Hierin lees ik dat wonderen er zijn om het Woord te bevestigen/te ondersteunen. Ik lees niet dat dat afgeschaft is en ik lees aan de andere kant ook niet dat wonderen los staan van het Woord.
Ik lees wel dat wonderen er niet zijn om in zichzelf bewonderd te worden (dus geen wondergeloof), maar dat ze van zich af wijzen en het Woord van de Heere bevestigen.
Ik geloof dus dat wonderen nog steeds voor kunnen komen als God het nodig vindt om Zijn Woord te bevestigen en ondersteunen. Dat is zeker geen automatisme en ook niet iets wat we kunnen claimen. Dat is geheel en al aan God.

Ik denk dat we dan in het zelfde kamp zitten want ik ben het voor 100% met je eens.

[Chaya]

Verder ben ik het overigens met je eens, we moeten er voorzichtig mee zijn, geen wonderen af willen dwingen, van alles een wonder maken en er niet op gefocust zijn. Ons geloof moet niet gefundeerd zijn op wonderen.

Eigenlijk voel ik me in geen van beide kampen echt helemaal thuis. Het ene kamp is die van (ik overdrijf een beetje) "wonderen zijn een tussenoplossing voor het Woord" en de andere is: "wonderen zijn nog steeds heel belangrijk naast het Woord".

Alhoewel ik het niet altijd met Marnix eens ben, ik onderschrijf wel wat hij hier gezegd heeft.
En wat jij nu zegt eveneens, ik voel me ook in geen van beide kampen thuis.

Ik lees wel dat wonderen er niet zijn om in zichzelf bewonderd te worden (dus geen wondergeloof), maar dat ze van zich af wijzen en het Woord van de Heere bevestigen.
Ik geloof dus dat wonderen nog steeds voor kunnen komen als God het nodig vindt om Zijn Woord te bevestigen en ondersteunen. Dat is zeker geen automatisme en ook niet iets wat we kunnen claimen. Dat is geheel en al aan God.

Ik weet zeker dat God nog steeds grote Wonderen verricht of tekenen geeft.

Als we het niet willen zien, dan zien we het ook niet, toch?

Nee, dat dacht ik ook niet.

Maar lieve mensen, veracht de dag der kleine dingen niet.
Want, grote dingen zijn vaak klein begonnen.
Toch?