Moderators: henkie, elbert, Moderafo's
johannes1 schreef:Het ene sluit het andere niet uit. Want de bijbel is het Woord van God. En Jezus het levende Woord. Zie Johannes 1 vers 1
leerling schreef:Het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond. Ik kan wel met je eens zijn dat de bijbel woorden van God bevat.
Jesaja40 schreef:Als Messias belijdende Jood zie ik de Bijbel als ons familieboek, waarin staat hoe we de Eeuwige moeten dienen. Heel veel wordt daar over ons geschreven. Buitenstaanders kijken daar iets anders tegen aan. Dat mag en hoort volgens mij ook. Maar zouden al die kleine familietrekjes niet universeel kunnen zijn? Voor ons, als Joodse volk, is het niet alleen een geschiedenisboek maar het is meer. Wij zien de rode draad door de Bijbel heen lopen en beseffen maar al tegoed welke verantwoordelijkheid wij hebben naar de heidenen die kennis nemen van de Bijbel.
Zij, die de Bijbel voor het eerst lezen, gruwen van de oorlogen en strenge straffen, die daarin worden verteld. Is dat de Bijbel zegt men dan? Is het dan zo een wrede G'd die hele volken laat uitroeien en daartoe opdracht voor geeft. Voordat je meteen ja of nee zegt is het belangrijk om je te verdiepen in de context en moet je het plaatsen in die tijd. Doe je dat niet dan is de uitspraak van de niet gelovige terecht dat de Bijbel een wreed boek is.
Wat is je antwoord op een vraag over wreedheid in de Bijbel? Je hoort het vaak om je heen G'd is liefde. En spreekt onze Messias ook niet over je naaste liefhebben?
Gelukkig is de Bijbel het woord van G'd! Wij als het uitverkoren volk worden daarin beschreven, maar niet exclusief. Lees maar eens goed: toen wij uit Egypte vertrokken reisden er vreemdelingen met ons mee. Ook zij kregen te eten van het manna, zagen de grote werken van de Eeuwige te zien en te horen. De vreemdeling, die zich bij ons volk aansloot, krijgt een heel bijzondere positie zoals Rachab uit Jericho, Ruth uit Moab. Let op de uitspraken van deze stammoeders in Israël. Daarmee krijg je direct antwoord over de wreedheid in de Bijbel. De ene pleit om genade en erkent de G'd van Israël. De andere hangt de G'd van Israël aan en wil zichzelf daaraan verbinden. Beide vrouwen behoorden tot de vijanden van Israël! En zie: hier is de genade ruimschoots aanwezig.
Ja, de Bijbel is ook het woord van G'd, waarin ik het erbarmen van Hem zie. In de gelijkenissen van onze Messias lezen we dat wij het zout van de aarde moeten zijn. Dat kleine beetje, die paar korrels van uitleg van wat er staat en hoe het bedoeld is geven smaak aan het geheel. Slechts een enkeling onder ons volk begreep dat wij een licht voor de wereld moesten zijn. Een heel harde leerschool hebben wij gehad met vallen én weer mogen opstaan. En na de hemelvaart van onze Messias Yeshua schijnt dat licht én de boodschap van redding door alle eeuwen heen. Met veel vreugde heb ik vele jaren regelmatig het Woord mogen verkondigen vanuit het Hebreeuwse gedachtegoed.
Een hartelijke groet aan de steller van deze vraag.
Dank u voor deze hartverwarmende en duidelijke getuigenis!!
Hierbij toch een vraagje:
Ik ken geen Messias belijdende Joden, wat houdt dit precies in?
Zijn jullie volgelingen van Christus maar met een Joodse afkomst en in wat verschillen jullie met bijvoorbeeld een volgeling van Christus met een Vlaamse afkomst?
Graag wil ik ingaan op uw vraag: wat is een Messias belijdende Jood. Ik hanteer gewoon weer ons familieboek de Bijbel. Alle discipelen van Yeshua waren Joden, zij waren de eersten van een lange reeks door alle eeuwen heen. Zij bleven daarbij Joods en handelden volkomen naar de instellingen waarop Yeshua zich ook aan hield. In Handelingen 5:34-42 staat Gamaliël een wijze raad geeft aan het sanhedrin. Wat jaren later horen we van Paulus dat Gamaliël zijn leermeester is geweest. De gewoonte was dat je gehuwd moest zijn om les te krijgen van deze wetgeleerde. En gelet op de wijze waarop Paulus trefzeker antwoord geeft op zaken staat zonder meer vast dat hij een briljante leerling was. Zijn gebruik van paradoxen werd uitsluitend toegepast onder de hoogbegaafden. Zijn kennis niveau stak boven menig wetgeleerde uit.
Hoe komt het dat Paulus toegang krijgt tot de diverse synagogen buiten Israël? Als eerste is Paulus heel herkenbaar als Israëli. Aan de hoeken van zijn mantel zijn de blauwe draden aangebracht. En natuurlijk ziet hij ook bij andere volksgenoten dat zij eveneens de zichtbare kentekenen hebben aangebracht. Hij spreekt hen aan in het Hebreeuws en vraagt of hij op de Sjabbat de dienst bij mag wonen. Verrast zal de aangesprokene gereageerd hebben. Heel gebruikelijk is het onder ons van wie ben je er een? Natuurlijk gaat het ook over het uitwisselen van nieuwtjes en geestelijke zaken. Als blijkt dat Paulus een leerling was van de grote Gamaliël wordt hem de gelegenheid gegeven om de drosje (preek) te houden op de Sjabbat.
En Paulus is hij vereerd daardoor, nee, dat niet maar de kans en de gelegenheid zit niet in zijn woorden. Het is pure genade die G’d hem geeft om vanuit de Schriften de rode lijn te laten zien. Paulus is gebonden aan de tekst die op die bewuste Sjabbat moet worden gelezen. En als je vanuit het verplichte Schriftgedeelten de rode lijn weet te trekken krijg je zonder meer de gelegenheid om na de afloop van de dienst het onderwijs voort te zetten. Mensen zitten gewoon op het puntje van de stoel en hebben honger naar het woord. Ten eerste is de uitleg van Paulus voor hen nieuw. Maar we zitten met nog een feit wat een zeer grote rol speelt.
Wij Joden leven in de verstrooiing niet op ons zelf. Ook daarin heeft de Eeuwige in voorzien, dat wil zeggen dat waar wij ook ter wereld ons bevinden het gebod er is om op een van de hoge feesten naar Jeruzalem te gaan en daar onze offergaven te brengen. Na Pesach komt er een stroom van geruchten op gang: Yeshua is door de Romeinse overheid gekruisigd en weer opgestaan uit de doden. Het daaropvolgende Wekenfeest horen we dat Hij is opgevaren naar de hemel en dat de Geest van G’d is uitgestort over een deel van Zijn volgelingen. De profetie van Joël is ten dele vervuld. Iets wat beroering geeft onder al mijn volksgenoten. Is het waar, want er zijn voldoende ooggetuigen die het bevestigen. De daardoor ontstane onzekerheid komt in iedere synagoge. Wat zeggen de leiders daarvan en hoe gaan ze daarmee om?
Wel in die situatie komt Paulus in aanraking bij iedere synagoge die hij bezoekt. Het zijn Joden die daar bijeen komen. Het blijven Joden als zij geloven in de verkondiging van Paulus. De heidenen die zich later daarbij aansluiten worden geen Joden maar christenen genoemd. Wat is het verschil? Als gelovige in Yeshua is er gelukkig geen onderscheid te vinden. Joden worden geen christenen, zij blijven voluit Joods met het onderscheid dat zij Messias belijdend zijn. Het is alleen maar een aanduiding dat zij in Yeshua geloven. Velen van mijn volksgenoten leven nog onder het deksel wat G’d zelf aan hen heeft opgelegd. Maar ook het deksel is pure genade. G’d weet wat Hij doet en heeft door middel van het deksel Zijn volk behoed voor een totale assimilatie. Hierdoor is het Hebreeuws blijven bestaan en toegankelijk gebleven. Dat is het verborgen geheim wat ten goede is gekomen van de gelovigen uit de volkeren. Zoals Rebekka zich sluierde voor Izak toen ze elkaar voor het eerst ontmoeten. Haar schoonheid werd gezien toen zij in het huwelijk traden. Zo zal het ook zijn als G’d het deksel afneemt van mijn volksgenoten.
Alle vragen maar ook alle antwoorden zijn terug te vinden in de Bijbel. Wat dat betreft is er geen onderscheid tussen Joden en gelovigen uit de volkeren. Heel hartelijk dank voor uw vraag. Hierdoor ben ik in de gelegenheid gesteld om een kijkje te geven in de rijkdom van de Bijbel die zo sterk verbonden is aan onze cultuur.
En natuurlijk zeg ik tegen iedere gelovige uit de volkeren: “van harte welkom dat u zich hebt aangesloten bij de G’d van onze vaderen”. De oorsprong is gewoon Joods en de Messias belijdende Joden zijn het levende bewijs daarvan. Velen onder hen hebben de taak om, net als in de eerste eeuw van de gangbare jaartelling, het evangelie te verkondigen. De glans van het evangelie is in de eeuwen onder het stof gekomen. De Messias belijdende Joden hebben de taak om hun orthodoxe volksgenoten het Evangelie uit te leggen.
Dit is naar mijn hart gesproken, ik wil er alleen nog iets aan toevoegen:
Er was en is tot op de huidige dag een gelovig overblijfsel van Israël, geen Joden binnen de Gemeente, maar binnen het Jodendom dat God de eeuwen door onder Zijn volk bewaard heeft.( Gal.6:16) Dat zijn die Joden die met het `Sjima,Jisraël! op de lippen de gaskamers zijn ingegaan. Het volk dat het geloof der vaderen bewaard en zich nooit tot het christendom bekeerd heeft. En het is dit gelovig overblijfsel dat juist in al dit lijden het spiegelbeeld van zijn lijdende Messias vertoond heeft zie Ps.102:4-10 en Ps.44:23.
Gods woord leert ons dan ook dat ze deze vrede nooit meer zullen bezitten en dit omdat ze op deze manier een voorbeeld zijn voor alle volkeren dat Gods Woord zowel waarachtig als onveranderlijk en standvastig is.
Dan zullen alle volken zeggen ; Waarom heeft de Here zo met dit land gedaan? Wat betekent deze geweldige brandende toorn? En men zal hen antwoorden: Omdat zij verlaten hebben het verbond van de Here, de God hunner vaderen, het verbond dat Hij met hen gesloten had toen Hij hen uit het land Egypte leidde…. Deut 29: 24-28)
Deze trieste geschiedenis van het Joodse volk als theocratische staat werd bevestigd door Stefanus in zijn rede tegen zijn eigen volk in Handelingen 7: 1-53 zodat er nu geen twijfel dient te bestaan hoe hun situatie was voor zij het voorspelde lot zouden ondergaan.
Hoe vreemd het ook moge klinken, het Joodse volk bestaat op vandaag omdat ze het duidelijk en levend bewijs zijn van de waarachtigheid van Gods Woord.
ereunao schreef:bernard3:
bernard, je spreekt hier een halve waarheid en dat is soms erger dan een hele leugen. Het is zeker dat in al het lijden van Israël de eeuwen door de vloek van de wet hen achtervolgd heeft. Maar er is ook altijd een gelovig overblijfsel geweest dat deelde in de nationale rampen maar zelf, hoewel niet zondeloos, toch onschuldig was aan de zonden van het volk. En met dit overblijfsel zal God in het laatste der dagen een nieuw verbond oprichten.Jer.31.Want dezelfde Mozes en al de profeten getuigen dat als al deze dingen hun overkomen zijn Hij een keer zal brengen in hun lot en zij zich tot Hem bekeren zullen Deut 30:1-10. Want de wet heeft niet het laatste woord, dan zou er niemand zalig worden. Gal.3:10. Maar het verbond met Abraham was onvoorwaardelijk, God ging alleen tussen de stukken door.Gen.15:17. Want dit verbond rust op het basale verbond der genade en der verzoening in het bloed van het Lam. En dat is nooit op de kerk overgegaan; daar is geen enkel bewijs voor in de Schrift te vinden. Maar jouw redenering berust op de verv-gedachte: De zegen is voor de kerk en de vloek voor de Jood. En daar protesteer ik tegen! Gr:ereunao
Terug naar “[Religie] - Algemeen”
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 64 gasten