De ander uitnemender achten dan jezelf

[naamloos]

Agape IS het goede, het is altruïstische goedheid.

Wat een muggeziftenrij, is het niet duidelijk wat ik bedoel of ben je zo'n letterknecht die iemand op een woord wil pakken?
Ik ga voor het inhoudelijke hoor.

[Jerommel]

Agape IS het goede, het is altruïstische goedheid.

Wat een muggeziftenrij, is het niet duidelijk wat ik bedoel of ben je zo'n letterknecht die iemand op een woord wil pakken?
Ik ga voor het inhoudelijke hoor.

Men wil de wereldse leer dat je van jezelf MOET houden integreren met Agape.
Zondebesef ziet men als negativiteit.
Dat de Vader zijn kinderen kastijdt is ook een idee dat men niet meer verdraagt...

[naamloos]

Men wil de wereldse leer dat je van jezelf MOET houden integreren met Agape.
Zondebesef ziet men als negativiteit.
Dat de Vader zijn kinderen kastijdt is ook een idee dat men niet meer verdraagt...

Van jezelf houden betekent juist dat je je bekeerd van je zonden, en je in geloof aan Jezus overgeeft.

[rotterdam]

Men wil de wereldse leer dat je van jezelf MOET houden integreren met Agape.
Zondebesef ziet men als negativiteit.
Dat de Vader zijn kinderen kastijdt is ook een idee dat men niet meer verdraagt...

Beetje vaag Jerommel...........wie is "men" ?

[Jerommel]

Tja, wie zou ik nu met "men" bedoelen zeg?
Gelovigen natuurlijk.

[Jerommel]

Van jezelf houden betekent juist dat je je bekeerd van je zonden, en je in geloof aan Jezus overgeeft.

Dit baseer je op...?
Niet op de Bijbel iig.
Ook niet op de betekenis van Agape.

[rotterdam]

Tja, wie zou ik nu met "men" bedoelen zeg?
Gelovigen natuurlijk.

Ohhhhhh .............jij en ik dus ?

je zegt "Dat de Vader zijn kinderen kastijdt is ook een idee dat men niet meer verdraagt".

heb je een bron of is dit de waarneming van een enkeling ?

[Jerommel]

Gelovigen in het algemeen, door de bank genomen, de trend binnen het hedendaagse geloof.
Zo zie je weleens dat een atheïst aan een gelovige uit legt wat de vergelijking met de barmhartige Samaritaan betekent.
True story!

Vertel nu eens wat je probleem is met wat ikschrijf, want je doet alsof ik hele rare dingen zeg.

[naamloos]

Van jezelf houden betekent juist dat je je bekeerd van je zonden, en je in geloof aan Jezus overgeeft.

Dit baseer je op...?
Niet op de Bijbel iig.
Ook niet op de betekenis van Agape.

Jazeker baseer ik dat op de Bijbel. Als mensen net zo veel van zichzelf hielden als God van hen houdt dan zouden ze gehoor geven aan de oproep tot bekering en geloof, en acht slaan op de grote zaligheid die Hij graag geven wil.
Anders verspeel je je ziel voor wat schijn-genot, en trap je God op zn hart om zijn liefde te verachten.
Dan zou je ook weten dat je lichaam een tempel is van de Heilige Geest is geworden, waar je goed en verantwoordelijk mee om moet gaan.
Je zou geen zonden koesteren die jezelf en anderen schaden. Alle gelovigen zijn één in Christus, wat een ander schaadt, schaadt jezelf ook. (als één lid lijdt lijden alle leden mee)
Het is al moeilijk genoeg als de schade vanuit de wereld wordt toegebracht, maar schade van binnenuit is eigenlijk tegennatuurlijk.
Persoonlijk en gezamenlijk zijn we verantwoordelijk voor de gezondheid van het lichaam van Christus: ik vraag u dan ook dringend de weg te gaan die past bij de roeping die u hebt ontvangen: 2 wees steeds bescheiden, zachtmoedig en geduldig, en verdraag elkaar uit liefde. 3 Span u in om door de samenbindende kracht van de vrede de eenheid te bewaren die de Geest u geeft: 4 één lichaam en één geest, zoals u één hoop hebt op grond van uw roeping, 5 één Heer, één geloof, één doop, 6 één God en Vader van allen, die boven allen, door allen en in allen is.

Dat is mogelijk omdat God zn agapè-liefde in onze harten heeft uitgestort, door de Heilige Geest die ons gegeven is. Die liefde is incl. jezelf.
Echter, als we zien dat een lid van Zijn lichaam zorg nodig heeft dan behoren we hem die te geven, ook als we er zelf schade door lijden, want dat is de liefde van Jezus die zichzelf voor ons heeft overgegeven.

[Jerommel]

In Filippenzen 2:1-4 staat:

1 Indien er dan enig beroep (op u gedaan mag worden) in Christus, indien er enige bemoediging is der liefde, indien er enige gemeenschap is des geestes, indien er enige ontferming en barmhartigheid is, 2 maakt (dan) mijn blijdschap volkomen door eensgezind te zijn, één in liefdebetoon, één van ziel, één in streven, 3 zonder zelfzucht of ijdel eerbejag; doch in ootmoedigheid achte de een de ander uitnemender dan zichzelf; en ieder lette niet slechts op zijn eigen belang, 4 maar ieder (lette) ook op dat van anderen. (NBG'51)


Het gaat mij vooral om het vetgedrukte zinsdeel. Paulus roept ons op om de ander uitnemender te achten dan jezelf. Wat bedoelt Paulus hiermee? Bedoelt hij hiermee dat je anderen altijd beter moet achten dan jezelf, ook al zondigt die ander misschien veel meer? Ikzelf vind dit namelijk erg lastig, en ben juist geneigd om mezelf beter te achten dan anderen. Hoe doe je dit concreet: de ander uitnemender achten dan jezelf? Wat bedoelt Paulus concreet met dit Schriftwoord?

Het is ook lastig, Spreeuw.
En de mens is ook geneigd om zichzelf beter te achten dan een ander.
Het lukt ook niet, maar soms wel, en met God in je leven lukt het wat beter.
Maar dan ben je ook bekeerd, van het vlees, want het zijn dingen van het vlees, als hormonaal, territoriaal zoogdier met een verraderlijk hart en een enorme smoesjes-fabriek in ons hoofd.
En God zorgt er voor in je leven dat een mens nederig wordt, 'humble', liefdevol, vergevend, enz..

Misschien komen we in de praktijk niet verder dan iedereen gelijkwaardig achten, hij is net zo'n zak als ik, ik ben net zo'n kreng als zij.
Want het geloof is een Gave Gods, opdat niemand roeme.
En als we geen zondaars waren, was het Offer ook niet nodig geweest voor ons behoud.

[Dies]

Sla een ander hoger aan dan jezelf. Paulus noemt zichzelf "de voornaamste (grootste) van de zondaren. Dus slaat hij de ander uiteraard hoger aan.

Precies. En voor de volledigheid:

Dit is een richtlijn aan een gemeente, hoe met elkaar om te gaan. Zie vers 1.

"Nu u door Christus zozeer bemoedigd wordt en liefdevol getroost, nu er onder u zo’n grote verbondenheid met de Geest is, zo veel ontferming en medelijden, maak mij dan volmaakt gelukkig door eensgezind te zijn, één in liefde, één in streven, één van geest."

Dat is wat anders dan Hitler of een terrorist of wat dan ook uitnemender te achten dan jezelf. Overigens, dan nog moet je oppassen omdat je dan gaat kijken naar je eigen werken. Ik doe dit niet, ik doe dat niet, ik ben zo slecht nog niet. De oproep van Paulus is juist om je op Christus Vers 1) te richten en vervolgens op elkaar (vers 3b/4) en niet op jezelf (vers 3a). Je bent goed, niet uit jezelf maar door Hem.

De regel die Paulus hier geeft geldt voor de christelijke gemeente. Maar ik kan me voorstellen dat het erg lastig ligt binnen een gemeente die niet op een bijbelse manier functioneert. Paulus gaat in Filippenzen 2 uit van een positieve situatie.

Terecht verwijst Marnix naar vers 1:

[1]Indien er dan enige vertroosting is in Christus, indien er enige troost is der liefde, indien er enige gemeenschap is des Geestes, indien er enige innerlijke beweging en ontfermingen zijn; [2] zo vervult mijn blijdschap dat gij moogt eensgezind zijn, dezelfde liefde hebbende, van één gemoed en van één gevoelen zijnde.

Het kan toch niet zo zijn dat vers 3 dezelfde strekking heeft in een gemeente waar geen sprake is van een dergelijke eensgezindheid?