Psalm 22

[Spreeuw]

Psalm 22 wordt vaak gezongen tijdens de lijdenstijd.

Psalm 22:1 (Berijming 1773)
Mijn God, mijn God, waarom verlaat Gij mij,
En redt mij niet, terwijl ik zwoeg en strij',
En brullend klaag in d' angsten die ik lij',
Dus fel geslagen?
't Zij ik, mijn God, bij dag moog' bitter klagen,
Gij antwoordt niet; 't Zij ik des nachts moog' kermen.
Ik heb geen rust, ook vind ik geen ontfermen
In mijn verdriet.

Zingen: http://www.psalmboek.nl/zingen.php?psID ... ID=1&s=rit


In het Nieuwe Testament lezen dat Psalm 22 in vervulling gaat.

Johannes 19:24
Zij zeiden dan tot elkander: Laten wij dit niet scheuren, maar erom loten, voor wie het zijn zal; zodat het schriftwoord vervuld werd: Zij hebben mijn klederen onder elkander verdeeld en over mijn kleding hebben zij het lot geworpen.
Dit hebben dan de soldaten gedaan. (NBG'51)
(Citaat uit Psalm 22:19)


Daarnaast zien we vele parallellen tussen de woorden van deze psalm en de gebeurtenissen rondom de kruisiging van Jezus.

In Psalm 22:2 lezen we Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten? Deze woorden heeft Jezus letterlijk in de mond genomen toen Hij aan het kruis hing (zie Matteüs 27:46 en Marcus 15:34).

In Psalm 22:8-9 lezen we
8 Allen die mij zien, bespotten mij,
zij steken de lip uit, zij schudden het hoofd:
9 Wentel het op de HERE – laat die hem verlossen,
hem redden, Hij heeft immers welgevallen aan hem! (NBG'51)

Een dergelijke lastering gebeurde ook toen Jezus aan het kruis hing (zie Matteüs 27:39-43).


Ik heb een vraag. Heeft David aan de Here Jezus gedacht toen hij Psalm 22 schreef? Is deze psalm van toepassing op het leven van David, of op de Here Jezus, of op beiden? Of heeft David deze psalm geschreven zonder dat hij wist dat hij aan het profeteren was? Hoe zit dit precies?

[mohamed]

Hoe het precies zit weet God, maar wat ik weet is dat God zichzelf niet kan verlaten. Derhalve lijkt het mij over David te gaan en waarom citeerde Jezus dat gedeelte dan? Ik denk om te bewijzen dat hij de Messias was.

[Marnix]

David schreef deze Psalm bij een gebeurtenis in zijn eigen leven. Ik denk niet dat hij daarbij aan Jezus' lijden dacht, David kon immers niet weten wat Hij precies zou gaan doen. Maar hij was wel vervuld van de Geest. Wat Hij meemaakte leek een klein beetje (met de nadruk op "klein") vergelijkbaar met wat Jezus mee zou maken en zo schreef Hij door de Geest gedreven een Psalm die later veel raakvlakken met Jezus' laatste dagen en uren heeft.

Dit vind ik trouwens een prachtige bewerking van Psalm 22, erg de moeite waard om te beluisteren:

http://youtu.be/TPi9eobNgug

[Jvslooten]

Ik heb een vraag. Heeft David aan de Here Jezus gedacht toen hij Psalm 22 schreef? Is deze psalm van toepassing op het leven van David, of op de Here Jezus, of op beiden? Of heeft David deze psalm geschreven zonder dat hij wist dat hij aan het profeteren was? Hoe zit dit precies?

Mooie vraag, waarvoor we terug zullen moeten naar de Schrift.

Ik wil een aantal passages noemen; allereerst de parallel passages uit Matteus 22, Marcus 12 en Lukas 20.


Mat. 22:42-45
42 Wat denkt u over de Christus? Wiens Zoon is Hij? Zij zeiden tegen Hem: Davids Zoon.
43 Hij zei tegen hen: Hoe kan David Hem dan, in de Geest, zijn Heere noemen, als hij zegt:
44 De Heere heeft gezegd tegen Mijn Heere: Zit aan Mijn rechterhand, totdat Ik Uw vijanden neergelegd heb als een voetbank voor Uw voeten?
45 Als David Hem dan zijn Heere noemt, hoe kan Hij dan zijn Zoon zijn?

Mar. 12:35-37
35 En Jezus antwoordde en zei, terwijl Hij onderwijs gaf in de tempel: Hoe kunnen de schriftgeleerden zeggen dat de Christus een Zoon van David is?
36 Want David zelf heeft door de Heilige Geest gezegd: De Heere heeft gezegd tegen mijn Heere: Zit aan Mijn rechterhand, totdat Ik Uw vijanden neergelegd heb als een voetbank voor Uw voeten.
37 David noemt Hem dus zelf zijn Heere en hoe kan Hij dan zijn Zoon zijn? En de grote menigte hoorde Hem graag.

Luk. 20:41-44
41 En Hij zei tegen hen: Hoe kan men zeggen dat de Christus een Zoon van David is?
42 David zelf zegt namelijk in het boek van de psalmen: De Heere heeft gezegd tegen mijn Heere: Zit aan Mijn rechterhand,
43 totdat Ik Uw vijanden neergelegd heb als een voetbank voor Uw voeten.
44 David dan noemt Hem zijn Heere en hoe kan Hij dan zijn Zoon zijn?

Wat opvalt is dat, ondanks dat er geen twijfel over bestaat dat David hierin door de Geest werd geleid, David zelf van de Godheid van Christus heeft gesproken. Overigens valt er nog wel meer over te zeggen, want Petrus (hand. 1:16, hand. 4:25) en de Hebreeënschrijver ( Heb. 4:7) benadrukken juist dat het de Heilige Geest was die (slechts) "bij monde van" David sprak. Toch twijfel ik er niet aan dat David persoonlijk kennis had van Christus en Zijn weldaden. David wist van Kerst, van Pasen en van Hemelvaartsdag. Van Pinksteren. Want ook dat leerde Petrus, op de eerste Pinksterdag.

Hand 2:22-36
22 Israëlitische mannen, luister naar deze woorden: Jezus de Nazarener, een Man Die u van Godswege aangewezen is door krachten, wonderen en tekenen, die God in uw midden door Hem gedaan heeft, zoals u ook zelf weet,
23 deze Jezus, Die overeenkomstig het vastgestelde raadsbesluit en de voorkennis van God overgegeven is, hebt u gevangengenomen en door de handen van onrechtvaardigen aan het kruis gespijkerd en gedood.
24 God heeft Hem echter doen opstaan door de weeën van de dood te ontbinden, omdat het niet mogelijk was dat Hij daardoor vastgehouden zou worden.
25 Want David zegt over Hem : Ik zag de Heere altijd voor mij, want Hij is aan mijn rechterhand, opdat ik niet zou wankelen.
26 Daarom is mijn hart verblijd en mijn tong verheugt zich; ja, ook zal mijn vlees rusten in hoop,
27 want U zult mijn ziel in het graf niet verlaten en Uw Heilige niet overgeven om ontbinding te zien.
28 U hebt mij de wegen ten leven bekendgemaakt. U zult mij vervullen met vreugde door Uw aangezicht.
29 Mannenbroeders, het is mij toegestaan over de aartsvader David vrijuit tegen u te zeggen dat hij én gestorven én begraven is, en dat zijn graf tot op deze dag bij ons is.
30 Aangezien hij een profeet was en wist dat God hem met een eed gezworen had dat Hij uit de vrucht van zijn lichaam,voor zover het zijn vlees betrof, de Christus zou doen opstaan (SV: zou verwekken) (Kerst!) om Hem op zijn troon te zetten,
31 daarom voorzag hij dit en zei hij over de opstanding van Christus (Pasen!) dat Zijn ziel niet is verlaten in het graf en dat Zijn vlees geen ontbinding heeft gezien.
32 Deze Jezus heeft God doen opstaan, waarvan wij allen getuigen zijn.
33 Hij dan, Die door de rechterhand van God verhoogd is (Hemelvaart!) en de belofte van de Heilige Geest ontvangen heeft van de Vader, heeft dit uitgestort wat u nu ziet en hoort. (Pinksteren!)
34 David is immers niet opgevaren naar de hemelen, maar hij zegt: De Heere heeft gesproken tot Mijn Heere: Zit aan Mijn rechterhand,
35 totdat Ik Uw vijanden neergelegd zal hebben als een voetbank voor Uw voeten.
36 Laat dan heel het huis van Israël zeker weten dat God Hem tot een Heere en Christus gemaakt heeft, namelijk deze Jezus, Die u gekruisigd hebt.

[mohamed]

Don't mean to bust your bubble maar Pasen en Pinksteren werden al gevierd door joden.

[Jvslooten]

Don't mean to bust your bubble maar Pasen en Pinksteren werden al gevierd door joden.

Ja dat weet ik. Maar ik had het nu over de christelijke heilsfeiten.

[Arco]

Ja dat weet ik. Maar ik had het nu over de christelijke heilsfeiten.

Die zijn niet los verkrijgbaar van de Gezette Tijden, zoals de Heere die Zelf heeft ingesteld (Lev. 23). En daarom zijn deze Gezette Tijden ook niet per definitie Joods.

[Marnix]

Waarom niet? Er is wel meer uit Leviticus specifiek Joods (Oud testamentisch) toch? En niet meer geldig voor ons? Wat er alleen al over de sabbat staat en dat Paulus dan zegt:

Laat niemand u iets voorschrijven op het gebied van eten en drinken of het vieren van feestdagen, nieuwemaan en sabbat. 17 Dit alles is slechts een schaduw van wat komt – de werkelijkheid is Christus.

en

De een beschouwt bepaalde dagen als een feestdag, voor de ander zijn alle dagen gelijk. Laat iedereen zijn eigen overtuiging volgen.

We moeten niet alleen kijken naar wat God in het OT instelt maar ook wat in Christus vervuld is.

[Optimatus]

David schreef deze Psalm bij een gebeurtenis in zijn eigen leven. Ik denk niet dat hij daarbij aan Jezus' lijden dacht, David kon immers niet weten wat Hij precies zou gaan doen. Maar hij was wel vervuld van de Geest. Wat Hij meemaakte leek een klein beetje (met de nadruk op "klein") vergelijkbaar met wat Jezus mee zou maken en zo schreef Hij door de Geest gedreven een Psalm die later veel raakvlakken met Jezus' laatste dagen en uren heeft.

Dit vind ik trouwens een prachtige bewerking van Psalm 22, erg de moeite waard om te beluisteren:

http://youtu.be/TPi9eobNgug

Ik vind deze eigenlijk mooier:

https://www.youtube.com/watch?v=Whj3peHkYGY

Deze bewerking van psalm 51 vind ik helemaal prachtig: https://www.youtube.com/watch?v=Psf5Cqjpt7I

[Arco]

In de hoop dat de moderator mijn bericht niet verwijderd, deze reactie:

Waarom niet? Er is wel meer uit Leviticus specifiek Joods (Oud testamentisch) toch? En niet meer geldig voor ons?

Wil jij even controleren of ik het volgende citaat juist heb geciteerd uit de Statenvertaling:

1 Daarna sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:
2 Spreek tot de kinderen Israëls, en zeg tot hen: De Joodse hoogtijden, welke gijlieden uitroepen zult, zullen heilige samenroepingen zijn; deze zijn Joodse gezette hoogtijden.
3 Zes dagen zal men het werk doen, maar op den zevenden dag is de sabbat der rust, een heilige samenroeping; geen werk zult gij doen; het is de Joodse sabbat, in al uw woningen.
4 Deze zijn de Joodse hoogtijden, de heilige samenroepingen, welke gij uitroepen zult op hun gezetten tijd.
5 In de eerste maand, op den veertienden der maand, tussen twee avonden is de Joodse pascha.
6 En op den vijftienden dag derzelver maand is het feest van de ongezuurde broden; zeven dagen zult gij ongezuurde broden eten.
7 Op den eersten dag zult gij een heilige samenroeping hebben; geen dienstwerk zult gij doen.
8 Maar gij zult zeven dagen vuuroffer den HEERE offeren; en op den zevenden dag zal een heilige samenroeping wezen; geen dienstwerk zult gij doen.
Enz.

Mensen, ik doe dit zo duidelijk maken, niet om te schofferen. Alleen om aan te geven dat men goed moet lezen wat er staat, niet wat er niet staat.

Wat er alleen al over de sabbat staat en dat Paulus dan zegt:

Laat niemand u iets voorschrijven op het gebied van eten en drinken of het vieren van feestdagen, nieuwemaan en sabbat. 17 Dit alles is slechts een schaduw van wat komt – de werkelijkheid is Christus.

en

De een beschouwt bepaalde dagen als een feestdag, voor de ander zijn alle dagen gelijk. Laat iedereen zijn eigen overtuiging volgen.

We moeten niet alleen kijken naar wat God in het OT instelt maar ook wat in Christus vervuld is.

Beide teksten staan in de context dat men niet elkaar moet wijzen op zaken. In de zin van: 'Je moet de Sabbat zo vieren' of 'op die feestdag moet je zeker dat doen'. Want als je zo handelt ben je niet bezig met God en Zijn Hoogtijding, maar je bent bezig met het wijzen naar elkaar. Die tijd is er niet.

[Marnix]

Arco, dat citaat klopt, maar zoals je in het laatste vers van het citaat al ziet hoort het bij de offerdienst en wordt het ingesteld voor de Joden. Het zijn de Joodse hoogtijdagen en niet de onze. Zo zie je bijvoorbeeld dat Jezus het avondmaal instelt als nieuwe Pascha en het dan ook heeft over: Doe dit zo dikwijls ga dit brood eet en deze beker drinkt.... de gezette tijden, een keer in het jaar Pesach worden daarbij losgelaten. Zo dikwijls... dat gaat niet over 1x per jaar. En dat zien we vervolgens ook aan de apostelen en de eerste gemeenten die dikwijls (in ieder geval wekelijks en allicht nog vaker) het avondmaal vieren.

En daar gaat Romeinen 14 en Kol 3 ook over. Over die discussie of de Joodse gebruiken, feesten, tijden enz ook voor heidenen golden of niet. Volgens mij is de Bijbel vrij duidelijk daarover?

[Arco]

Arco, dat citaat klopt, maar zoals je in het laatste vers van het citaat al ziet hoort het bij de offerdienst en wordt het ingesteld voor de Joden. Het zijn de Joodse hoogtijdagen en niet de onze.

Heel knap, want volgens mij heb ik toch niet goed geciteerd, dus nu wel goed geciteerd:

1 Daarna sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:
2 Spreek tot de kinderen Israëls, en zeg tot hen: De gezette hoogtijden des HEEREN, welke gijlieden uitroepen zult, zullen heilige samenroepingen zijn; deze zijn Mijn gezette hoogtijden.
3 Zes dagen zal men het werk doen, maar op den zevenden dag is de sabbat der rust, een heilige samenroeping; geen werk zult gij doen; het is des HEEREN sabbat, in al uw woningen.
4 Deze zijn de gezette hoogtijden des HEEREN, de heilige samenroepingen, welke gij uitroepen zult op hun gezetten tijd.
5 In de eerste maand, op den veertienden der maand, tussen twee avonden is des HEEREN pascha.
6 En op den vijftienden dag derzelver maand is het feest van de ongezuurde broden des HEEREN; zeven dagen zult gij ongezuurde broden eten.
7 Op den eersten dag zult gij een heilige samenroeping hebben; geen dienstwerk zult gij doen.
8 Maar gij zult zeven dagen vuuroffer den HEERE offeren; en op den zevenden dag zal een heilige samenroeping wezen; geen dienstwerk zult gij doen.
Enz.

Zo zie je bijvoorbeeld dat Jezus het avondmaal instelt als nieuwe Pascha en het dan ook heeft over: Doe dit zo dikwijls ga dit brood eet en deze beker drinkt.... de gezette tijden, een keer in het jaar Pesach worden daarbij losgelaten. Zo dikwijls... dat gaat niet over 1x per jaar. En dat zien we vervolgens ook aan de apostelen en de eerste gemeenten die dikwijls (in ieder geval wekelijks en allicht nog vaker) het avondmaal vieren.

Dit is een studie apart en heeft minder de maken met dit topic. Maar kort: in hand. 2 zien we dat de gemeente dagelijks bijeenkomt. Daar wordt ook het brood gebroken en de wijn gedronken, wat wij het Heilig Avondmaal noemen. Dat is inderdaad een verschil met Pesach (Pascha), omdat dit een keer per jaar is. Alleen het Pesach moest een jaarlijkse viering worden, omdat het vervult moest worden door de Messias. Op de dag precies.

En daar gaat Romeinen 14 en Kol 3 ook over. Over die discussie of de Joodse gebruiken, feesten, tijden enz ook voor heidenen golden of niet. Volgens mij is de Bijbel vrij duidelijk daarover?

Lees in context en dan gaat het over gedrag tegenover elkaar. Nergens staat dat Joodse gebruiken niet (meer) mogen of gelden. Dit is ook weer een punt ter andere discussie dan dit topic.

[Marnix]

En wat staat er in de rest van Leviticus 23? Het gaat over de offerdienst die nergens in het NT meer terug te vinden is in deze vorm. En het is voor Israel. En tot slot:

37 Dit zijn de hoogtijdagen van de HEER, die je als heilige dag samen moet vieren en waarop jullie de HEER een offergave moeten aanbieden, brandoffers, graanoffers, vredeoffers en wijnoffers, al naargelang voor een bepaalde dag is voorgeschreven. 38 Deze offers vallen buiten wat jullie de HEER elke sabbat geven en buiten je wijgeschenken, gelofteoffers en vrijwillige gaven.
39 Neem dit in acht: Op de vijftiende dag van de zevende maand, wanneer je de oogst van het land hebt gehaald, begint het feest van de HEER, dat zeven dagen duurt. De eerste dag en de achtste dag moeten voor jullie rustdagen zijn. 40 De eerste dag moeten jullie mooie vruchten plukken en takken afsnijden van dadelpalmen, loofbomen en beekwilgen. Zeven dagen lang moeten jullie feestvieren ten overstaan van de HEER, jullie God. 41 Elk jaar moet dit feest ter ere van de HEER zeven dagen lang gevierd worden. Dit voorschrift geldt voor altijd, generatie na generatie. Vier dit feest in de zevende maand. 42 Zeven dagen lang moeten jullie in hutten wonen, elke geboren Israëliet moet in een loofhut wonen, 43 om jullie kinderen eraan te herinneren dat ik de Israëlieten in hutten liet wonen toen ik hen uit Egypte wegleidde. Ik ben de HEER, jullie God.”’
44 En Mozes maakte de hoogtijdagen van de HEER aan het volk bekend.

Je pleit dus voor een terugkeer naar de oud-testamentische offerdienst, reinheidswetten, brandoffers, schuldoffers, zoenoffers.... alles waar het in Leviticus over gaat?

[Arco]

U passeert mijn punt. Er staat NIET Joodse feesten MAAR er staat 'gezette tijden des HEEREN' en 'hoogtijden van de HEER'.

[Marnix]

Nog even over Kolossenzen 2:

Paulus noemt de feestdagen, nieuwe maan en sabbat.... en precies dezelfde bewoording vinden we heel vaak terug in het Oude Testament met nieuwe maan en sabbat erbij. Het gaat wel degelijk over de hoogtijdagen.....

Kanttekeningen van de Statenvertaling:

Hierdoor worden verstaan de drie jaarlijkse feestdagen, die God in het Oude Testament had ingesteld, Lev. 23:4, gelijk door de nieuwe maan de maandelijkse feesten, Num. 28:11, en door het woord sabbaten de Sabbaten der jaren, en bijzonderlijk de wekelijkse, voorzoveel dezelve ceremonieel waren, Exod. 20:11; Lev. 19:3, welke door de komst van Christus zijn teniet gedaan, ten aanzien van hun bijzondere en meerdere heiligheid, die zij door Gods instelling hadden, alsook vanwege hunne betekenis en noodwendigheid. Hoewel de Christelijke kerk ook sommige feestdagen, naar de vrijheid der Christenen, heeft goedgevonden te onderhouden, tot gedachtenis van enige bijzondere weldaden van Christus, om God naar Zijn bevel in dezelve te dienen, met gehoor van Zijn woord, gebruik der heilige sacramenten, openbare en algemene gebeden en lofzangen, en geven van aalmoezen, enz. Aan welke dagen evenwel de conscientie der Christenen nu niet verder is gebonden, dan om goede orde te onderhouden, en om elkander in de Christelijke vergaderingen, door onderlinge opwekkingen, meer en meer te stichten en te sterken. Hetwelk ook op andere tijden wel mag gedaan worden, wanneer het met goede orde kan geschieden. Zie 1 Cor. 11:17, enz., en 1 Cor. 14:23, enz.