Gedenk niet meer aan 't kwaad, dat wij bedreven

[Marnix]

Ook van Psalm 79? Daar ken ik weinig moderne berijmingen van. Psalmen voor nu allicht. Maar grootate moeite zit hem niet eens in de berijming (hoewel ik 1773 verschrikkelijk vind en die van het liedboek weinig beter) maar in de inhoud. Het aangehaalde deel van Psalm 79 is nog wel mooi en wordt ook nog wel eens gezongen maar de rest is een wraakpsalm nav de vernietiging van Jeruzalem of zo. Ik vind dat vaak niet aansluiten bij wat Jezus leert, je vijanden liefhebben, met Jeruzalem heb ik ook niet zoveel dus ik weet totaal niet wat ik met zo'n psalm moet.

[elbert]

Ik vind dat vaak niet aansluiten bij wat Jezus leert, je vijanden liefhebben, met Jeruzalem heb ik ook niet zoveel dus ik weet totaal niet wat ik met zo'n psalm moet.

Tja, Jezus is degene die in de Bijbel het vaakst over de hel spreekt en die Farizeers en schriftgeleerden uitmaakt voor adderengebroed, en die bovendien huilde over Jeruzalem. Dus misschien is Zijn verkondiging wat breder dan alleen je vijanden liefhebben?

[Marnix]

Klopt. Maar Hij zoekt ze toch ook telkens weer op. Hij wenste niet hun ondergang. En zelfs aan het kruis klinkt bij Hem die roep om wraak niet.

Jullie hebben gehoord dat gezegd werd: "Je moet je naaste liefhebben en je vijand haten." En ik zeg jullie: heb je vijanden lief en bid voor wie jullie vervolgen, alleen dan zijn jullie werkelijk kinderen van je Vader in de hemel. Hij laat zijn zon immers opgaan over goede en slechte mensen en laat het regenen over rechtvaardigen en onrechtvaardigen. Is het een verdienste als je liefhebt wie jou liefheeft? Doen de tollenaars niet net zo? En als jullie alleen je broeders en zusters vriendelijk bejegenen, wat voor uitzonderlijks doe je dan? Doen de heidenen niet net zo? Wees dus volmaakt, zoals julie Hemelse Vader volmaakt is.

De Psalmen zijn geschreven onder het oude verbond maar in het nieuwe verbond is er toch wat veranderd. Jilkie hebben gehoord dat er gezegd is: je naaste liefhebben en je vijanden haten. Maar ik zeg jullie... En ja, uiteindelijk zal God recht spreken. Maar tegelijkettijd roept Hij op om bewogenheid met het verlorene. Je vervolgens zegenen en niet vervloeken. Je vijand eten en drinken geven. Psalm 79 laat duidelijk een scheiding zien tussen Israel en de heidenen. Ik vind dat wel moeilijk om te zingen. Tegelijkertijd is het ook een troost om te weten dat God rechtvaardig recht zal spreken. Vandaar dat ik de Psalmen soms lastig vind en soms ook weer heel mooi.

[Spreeuw]

Soms heb ik wel moeite met Psalmen. Soms ook niet. Omdat ze zo vanuit het oude, eerste verbond zijn geschreven wat niet meer actueel is. Tegelijk staan er prachtige en zulke herkenbare dingen in. Dit vers is een mooi voorbeeld. Mooi, die roep om vergeving, het niet meer denken aan de schuld. Heel herkenbaar. Ook al weet je dat je gered bent, die strijd is er altijd wel, als je weer de fout in gaat. Dat laat je niet koud. Tegelijkertijd wordt er gevraagd om iets wat daarna gebeurd is. De bevrijding, de redding, de verzoening waar om wordt gevraagd heeft daarna ook plaatsgevonden toen God Zijn Zoon zond. Het gebed dat hier gebeden wordt is vervolgens ook beantwoord terwijl deze Psalm in de toekomst kijkt. Dat is dé reden dat ik naast Psalmen ook heel graag nieuwere liederen zing. Dat heb ik overigens ook met Psalmen die het hebben over de tempel, Jeruzalem etc.

Maar goed, tegelijkertijd hou ik ook heel erg van de Psalmen, ook al (of juist daarom) zouden ze wel eens hertaald moeten worden in hedendaags Nederlands.

Psalm 79 is inderdaad een psalm die geschreven is naar aanleiding van de verwoesting van Jeruzalem. Maar de bede om de vergeving van onze zonden is nu, nadat Jezus borgtochtelijk heeft geleden voor de schuld van de mensheid en een ieder die in Jezus Christus gelooft, vergeving van zijn/haar zonden ontvangt en het eeuwige leven heeft, nog altijd op zijn plaats. Zie bijvoorbeeld 1 Johannes 1:5-10. God vergeeft onze zonden alleen als wij onze zonden belijden en daarom zing ik met heel mijn hart "Gedenk niet meer aan 't kwaad, dat wij bedreven", maar wel met het oog op Jezus Christus, Wiens bloed reinigt van elke zonde.

[Marnix]

Ja, hoewel door Jezus Christus daar ook zekerheid van is, waar deze Psalmberijming die zekerheid minder laat zien. Logisch want de redding waarom om wordt gevraagd is er gekomen door Christus Jezus. Tegelijkertijd bidden wij inderdaad nog wel om vergeving. Vergeef ons onze schulden.

[Spreeuw]

Ja, hoewel door Jezus Christus daar ook zekerheid van is, waar deze Psalmberijming die zekerheid minder laat zien. Logisch want de redding waarom om wordt gevraagd is er gekomen door Christus Jezus. Tegelijkertijd bidden wij inderdaad nog wel om vergeving. Vergeef ons onze schulden.

De berijming uit 1773 laat de zekerheid van de vergeving meer zien dan de onberijmde tekst van deze psalm! "Onz' euveldaad word' ons uit gunst vergeven," zingen we in deze berijming.

Het was in de oude bedeling voldoende om te weten dat de YHWH de zonden vergeeft. Nu, in de nieuwe bedeling, weten we dat alleen het bloed van Jezus Christus ons reinigt van elke zonde: de vergeving van onze zonden ontvangen we alleen als we geloven dat Jezus Christus de eniggeboren Zoon van God is.

[hans0166]

De berijming uit 1773 laat de zekerheid van de vergeving meer zien dan de onberijmde tekst van deze psalm! "Onz' euveldaad word' ons uit gunst vergeven," zingen we in deze berijming.

is dus een teken dat er bij verzonnen is wat er niet staat....

[Spreeuw]

is dus een teken dat er bij verzonnen is wat er niet staat....

Het past wel in de klanken van het gehele Psalmenboek. Lees bijvoorbeeld Psalm 130:4:
"Maar bij U is vergeving,
opdat Gij gevreesd wordt."
(De Bijbeltekst heb ik geciteerd uit de vertaling NBG'51.)

[elbert]

De berijming uit 1773 laat de zekerheid van de vergeving meer zien dan de onberijmde tekst van deze psalm! "Onz' euveldaad word' ons uit gunst vergeven," zingen we in deze berijming.

Is dat zo? Ik neem aan dat word' een afkorting is van "worde" en dat is toch meer een wensende vorm?

[hans0166]

Het past wel in de klanken van het gehele Psalmenboek. Lees bijvoorbeeld Psalm 130:4:

zo lust ik er ook nog wel een paar, het stáát niet in de grondtekst van die psalm, wat je ergens anders vandaan plukt doet toch niet terzake in deze voltooide op zichzelf staande gezangen.
Het is alsof je een stuk van BZN samenvoegd met Jantje Smit... want beiden komen toch uit Volendam, dus het is hetzelfde....
Je doet nu precies hetzelfde als de berijmers.. hier een beetje, daar een beetje, en ondertussen is de echte tekst in nevelen gehuld.

[Boanerges]

zo lust ik er ook nog wel een paar, het stáát niet in de grondtekst van die psalm, wat je ergens anders vandaan plukt doet toch niet terzake in deze voltooide op zichzelf staande gezangen.
Het is alsof je een stuk van BZN samenvoegd met Jantje Smit... want beiden komen toch uit Volendam, dus het is hetzelfde....
Je doet nu precies hetzelfde als de berijmers.. hier een beetje, daar een beetje, en ondertussen is de echte tekst in nevelen gehuld.

Ben het helemaal met je eens. Het verbaast mij altijd bijzonder dat "gezangen en geestelijke liederen" altijd direct door de verheerlijkers van de 1773 berijming als verdacht worden aangemerkt terwijl de berijmers van 1773 het niet zo nauw namen met de grondtekst. Er zijn hele verzen bij verzonnen die vol staan van dogmatische retoriek. Ook zoiets.... Nooit, maar dan ook NOOIT zul je een rechtgeaarde 1773 belijder het woord HEER in de mond horen nemen. Veel te modern en oneerbiedig. Dat moet immers altijd met hoofletters én met 3 E's (HEERE) behalve.....en dat is zo apart, wanneer het de berijming van 1773 betreft. Dan mag HEER opeens wél omwille van de rijm of van het metrum om maar niet te spreken over de onzinnige woordjes die erbij verzonnen zijn om de zinnen vol te maken. "Heer AI maak mij Uwe wegen" Wat nou "ai"?
Ik kan er niets aan doen maar heb toch vaak sterk de indruk dat een gedeelte van de Reformatorische gezindte er genoegen in schept om "afgoderij" te bedrijven met vertalingen die aantoonbaar achterhaald of zelfs onzinnig zijn.

[Spreeuw]

De berijming uit 1773 laat de zekerheid van de vergeving meer zien dan de onberijmde tekst van deze psalm! "Onz' euveldaad word' ons uit gunst vergeven," zingen we in deze berijming.

Is dat zo? Ik neem aan dat word' een afkorting is van "worde" en dat is toch meer een wensende vorm?

Ik weet niet waar word' in Psalm 79:4 berijmd (1773) een afkorting van is. Als het een afkorting is van "worde", dan heb je gelijk. Maar dan nog gaat het om een regel die in de eigenlijke Bijbeltekst niet voorkomt.

[Spreeuw]

zo lust ik er ook nog wel een paar, het stáát niet in de grondtekst van die psalm, wat je ergens anders vandaan plukt doet toch niet terzake in deze voltooide op zichzelf staande gezangen.
Het is alsof je een stuk van BZN samenvoegd met Jantje Smit... want beiden komen toch uit Volendam, dus het is hetzelfde....
Je doet nu precies hetzelfde als de berijmers.. hier een beetje, daar een beetje, en ondertussen is de echte tekst in nevelen gehuld.

Het is bepaald niet eenvoudig om bij het berijmen van een Bijbeltekst de betreffende Bijbeltekst naadloos te volgen. Als jij dat wel kunt, lees ik graag je resultaat.

[Marnix]

Precies. ALs het "wordt"was hadden ze het niet af hoeven korten. Word' is een afkorting van "worde" waarbij het gaat om een wens. Niet om een zekerheid. Blijkt maar weer hoe lastig de taal van toen is. Tijd voor een begrijpelijke Psalmberijming in de taal van nu. Begreep dat die er aan zit te komen.

Dat die in bepaalde andere Psalmen wel naar voren komt klopt. Maar dat ligt ook wel aan de context. Het is ook wel weer begrijpelijk dat bij de vernietiging van de tempel en Jeruzalem en de ballingschap van het volk, daar veel meer onzekerheid over was.

Zondag een mooie preek hierover gehoord trouwens, over de ballingschap, de vernietiging van Jeruzalem. De pottenbakker en het klei. Waar wij mislukking zien ziet God wat een mooie pot het kan worden. Waar wij vernieting zien ziet God herstel.

[Spreeuw]

Dat die in bepaalde andere Psalmen wel naar voren komt klopt. Maar dat ligt ook wel aan de context. Het is ook wel weer begrijpelijk dat bij de vernietiging van de tempel en Jeruzalem en de ballingschap van het volk, daar veel meer onzekerheid over was.

Waarom is dat begrijpelijk? De goedertierenheid van de HERE is toch van eeuwigheid tot eeuwigheid over degenen die Hem vrezen (zie Psalm 103:17)? God is onveranderlijk in Zijn goedertierenheid over degenen die Hem vrezen, wat diegenen misdaan hebben! Zou de dichter van Psalm 79, Asaf, hieraan getwijfeld hebben?