Marnix schreef:Ik merk een hoop onjuistheden in je visie op de kinderdoop. Ik zal ze nog een keer proberen weg te nemen:
- Je wordt niet door de doop in het verbond ingelijfd, dan zou je kinderen zo snel mogelijk moeten dopen. En krijg je taferelen als vroeger wel gebeurde, dat een voorganger of priester als het mis lijkt te gaan zo snel mogelijk naar het ziekenhuis moet komen om het kind te dopen voor het overlijdt want anders..... Dat is natuurlijk onzin. De doop is een zegel, een symbool. Het maakt iets zichtbaar wat al zo is. Als je aan het symbool krachten gaat toekennen krijg je de meest verkeerde gevolgtrekkingen.
- De doop kent beloften maar ook een eis. En dan kunnen we weer even terugkijken naar de besnijdenis. Werd iemand door de besnijdenis zalig? Nee. Was de besnijdenis een garantiebewijs dat het wel goed zou komen ondanks wat een Israeliet deed? Nee. Is de belofte dan krachteloos? Nee. Dat geldt overigens niet alleen de kinderdoop, je kan je ook als volwassene laten dopen en later toch God de rug toekeren. Dan zeg je toch ook niet: God kwam zijn belofte niet na? In de Bijbel heet dat "het verbond verbreken"
- Dat God wil dat ieder zalig wordt klopt. Er is echter een verschil tussen kinderen van gelovigen en ongelovigen. Volgens de Bijbel zijn kinderen van gelovigen heilig, apart gezet. Dat wil niet zeggen dat God hen wel wil redden en anderen niet.
- In het laatste stuk verwoord je aardig wat ik ook zeg. Je gelooft en vertrouwt op grond van Gods beloften dat onze kinderen zalig zijn totdat ze zelf tot verstand zijn gekomen en daar een keuze in moeten gaan maken. Vraag is dan vooral nog welk symbool wanneer moet worden toegepast.
Marnix, ik ben zelf vervend voorstander van de kinderdoop geweest tot afgelopen januari. Je kunt zeggen: er zitten een hoop onjuistheden in mijn visie op de kinderdoop, maar volgens mij heb ik in mijn stuk alleen maar weergegeven dat er heel veel visies op de kinderdoop zijn. Daarom is er ook zo'n hoop om te doen geweest voordat er een verbondsvisie op papier werd gezet. Zo geloven vrijgemaakten toch echt dat kinderen die gedoopt zijn, zalig zijn (dus inlijving in het nieuwe verbond), tot het tegendeel bewezen is (en als dit bewezen is vallen ze een soort weer uit het verbond, het was dus niet echt. Al kun je dit pas bij iemands dood echt zeggen, want hij kan zich nog weer bekeren. Het was een soort nep-inlijivng ofzo!) een voorondersteld geloof dus. Gelukkig merk ik uit jouw posting dat je dit niet voorstaat, want als je dit voorstaat gaat de oproep tot bekering en geloof verloren. Je ziet vaak dan ook een vervlakking van de prediking omdat zij alleen preken voor kinderen van God, de oproep tot bekering en geloof wordt achterwege gelaten, omdat allen gedoopt zijn. Ik ken veel vrijgemaakten en ik merk bij hen altijd een vreemde blik wanneer ik het heb over bekering en wedergeboorte. Dan zeggen ze: Maar je bent toch gedoopt? Kortom: de manier waarop het over de zuigelingendoop gedacht wordt is heel verschillend en dus heel verwarrend. Hierdoor ontstonden ook discussies toen de verbondsvisie op papier moest worden gezet rond 1800. De zuigelingendoop heeft dus alles met verbondsdenken en verbondvisie te maken. Wie is er begrepen in het nieuwe verbond? Is dit een voortzetting van het verbond met Abraham? Enz...
Gelukkig zijn er ook nog veel denominaties die zeggen dat de zuigelingendoop niet zalig maakt en dat de eis van geloof en bekering blijft staan voor ieder mens, gedoopt of niet. Hierdoor blijft de prediking ook gericht op de wedergeboorte. En dit zegent de Heere tot op de huidige dag! Dan geeft de doop geen vervlakking in de prediking, zoals dat wel is bij de vrijgemaakten.
Je zegt dat de doop beloften kent, maar waar staat deze belofte in de Bijbel?? In welk tekstgedeelte staat wat de belofte van de doop is? Want dat is per demoniatie ook verschillend. De één zegt: God beloofd niks persoonlijk, het is alleen een teken van de wedergeboorte en hierdoor wordt er aan de dopeling nog eens extra aangezegd dat de dopeling zalig moet worden en zonder bekering verloren gaat. Weer anderen zeggen dat God beloofd dat Hij de dopeling wil zalig maken en dat de doop daarvan het teken is. Weer anderen zeggen dat Hij de dopeling zalig gemaakt heeft, zoals ook het dankgebed van het formulier dat zegt... Het feit dat het allemaal zo verschillend is zegt genoeg: de Bijbel zegt nl niks over de belofte van de doop. Daarom heeft men zelf beloften bedacht. Sorry, misschien klinkt dat erg vervelend voor je, maar zeg me dan waar de belofte van de doop in het Woord staat.
De besnijdenis is inderdaad geen garantie om zalig te worden. Het is alleen een teken dat hij een afstammeling van Abraham is, hij weet dat hij een andere God heeft dan de heidenen en dat uit de nakomelingen van Abraham de Messias geboren wordt. Er wordt bij de besnijdenis ook niks beloofd tov de zaligheid, alleen wordt het land beloofd. Niet de komst van de Messias, die werd aan Adam al beloofd! Al hadden de joden wel een bevoorrechte positie meer te weten over het heilsplan van God dan de heidenen destijds, omdat zij het volk waren waaruit de Messias geboren zou worden, maar ook dat verschil is nu opgeheven toen het evangelie ook naar de heidenen gebracht werd. De eis van geloof geldt ook voor iedere Jood, net zoals hij voor de heidenen geldt, daarin is geen onderscheid.... geloof in de Messias.
Kinderen van gelovigen zijn inderdaad apart gezet, net als de kinderen van de joden. Dat geldt voor kinderen die ouders hebben die gelovig zijn. Dus wedergeboren ouders. Geen naamchristenen die elke zondag in de kerk zitten, door de weeks er met de pet naar gooien. Of mensen die wel ingeschreven staan. Kortom: dit geldt voor alle kinderen van gelovige ouders, geloofsdopers of zuigelingendopers. Wat betekent dat geheiligd zijn? Betekent dat zalig? Nee... dat geheiligd zijn betekent dat ze een bijzondere plek hebben, ze staan met hun neus bovenop Gods werk. Ze kunnen het elke dag zien. Aanschouwelijk onderwijs zeg maar. Hierdoor wil de Heere hen trekken. De gelovige ouders bidden ook voor hun kinderen, net als Monica dat deed. De Heere zegent dit. Dit geldt ook voor mannen waarvan hun vrouwen geloven, maar die zelf niet geloven. Zij staan ook bovenop Gods werk. Door die levende getuigenis elke dag te zien, wil de Heere de man ook trekken. Maar pas wanneer ze wedergeboren zijn, behoren ook ze tot de gelovigen, niet daarvoor. We dopen de ongelovige man toch ook niet op grond van het geloof van de vrouw? Waarom dopen we de kinderen dan wel? Beiden zijn toch geheiligd?
En welk symbool een kind krijgt dat nog niet tot zijn verstand gekomen is?? Geen symbool... want de Heere schrijft dit niet voor in Zijn woord. Waarom is de belofte van de Heere niet voldoende dat van hen het koninkrijk is? Maar de vraag rijst dan gelijk: vanaf welke leeftijd wordt een kind zelf ter verantwoording gehouden? Een kind van 3 snapt er nog niet veel van, maar een kind van 9 al behoorlijk, maar deze is ook nog niet aan te spreken vind ik... Maar dat is weer een ander verhaal.