Kinderdoop: graag jullie hulp

[naamloos]

Nee, het is 1 en dezelfde doop. Dat er 2 formulieren zijn, heeft te maken met het feit dat het formulier voor de kinderdoop extra uitleg geeft bij het feit dat ook de kinderen van de gelovigen gedoopt worden. Maar extra uitleg betekent nog geen andere doop.

Dus de voorwaarden verschillen. Voor volwassenen is geloof vereist en voor kinderen is geboorte genoeg?
Als dat in Gods naam wordt gesteld, waarom kan ik dat dan niet terug vinden in de bijbel?
Kijk, met wat knip en plakwerk uit de Bijbel kun je, zogenaamd in Gods naam, vanalles in elkaar knutselen.

[Jesaja40]

elbert reageert:

Die kostbare belofte is blijkbaar zo kostbaar, dat ze niet voor de kinderen van de gelovige gojiem mogen gelden. Parels voor de zwijnen zeker.
Maar God is niet zo karig en krenterig. De kinderen van de gelovigen eigent Hij zich toe als de Zijne.

Dit vind ik een te cynische opmerking.
U weet heel goed wat ik bedoel. U, als gojiem deelt volledig mee in de belofte die G'd aan Avraham gaf. Het gaat hier over de kinderdoop Elbert en niet over een krenterigheid van onze G'd. Dat is mijns inziens gewoon de Bijbelse lijn volgen en niet de kerkelijke voorschriften.

[Radical]

En Elbert als we er straks, na deze discussie er niet uitkomen (niet eens zijn), zijn wij er toch alle twee het er wel over eens dat de doop niet zaligmakend is..

Dat alleen door Geloof in jezus je gered bent, wedergeboren kunt worden, deel uitmaakt van een koninklijke familie,

Als we een normale nette discussie kunnen voeren met alle voors en tegens, prima toch !!

Ps, dat hele ""gojiem"" taalgebruik kan dat iets aangepast worden, ik wordt al heftig aangepakt als ik Jezus met een kleine letter schrijf ??
of abraham met een v, ( klein detail)

[rotterdam]

Dat alleen door Geloof in jezus je gered bent, wedergeboren kunt worden, deel uitmaakt van een koninklijke familie,

Die geloofd zal hebben, en gedoopt zal zijn, zal zalig worden

[rotterdam]

Zou er een mogelijkheid zijn dat die baby besprenkeling een dwaling is, of dat alle pinkster, baptisten, evangelische, en andere geloof's dopers (inmiddels) meer dan 1 miljard mensen, misleid zijn ??

1 miljard ? wie heeft je dit wijsgemaakt ?
Absolute kolder.
Er zijn wereldwijd 2,4 miljard gelovigen verdeeld in ; rooms-katholieken (50%, 1,27 miljard), protestanten/anglicanen (37%, 740 miljoen), oosters-orthodoxe (12%, 240 miljoen) en "marginalen" zoals de Jehova's getuigen, de mormonen, enz. (1%, 20 miljoen).
Dus 62% zijn alzo kinderdopers (RKK en Orth.) Blijft over 37% - 740 miljoen voor Anglicanen, Lutheranen, Calvinisten en duizenden verschillende geloofsdopers. Dus ????????? Zeg het maar - waar haal jij je info vandaan ?
Daarbij dopen niet alle kinderdopers "door besprenkeling". Ruim 200 miljoen christenen dopen hun baby's door onderdompeling.

Misleid ? Ach dat zijn veel te grote woorden die we beter achterwege kunnen laten. Daar hebben we al 2000 jaar slechte ervaringen mee.
Verschil van inzicht ? Mag dat ook ?

[dalethvav]

Als een Joodse jongen zijn bar-mitswe heeft gedaan is hij nog steeds een kind. Hij beseft heel goed wat zijn onderwijs inhoud en is gerechtigd om een keuze te maken om gedoopt te worden. Hetzelfde geldt voor een Joods meisje dat haar bat-mitswe heeft gedaan. Ook zij is gerechtigd om een keuze te maken net als de jongens.

Dus, ja, vanuit de westerse zienswijze zijn het nog minderjarige kinderen en vanuit die visie kan je spreken van een kinderdoop. Echter, met hun bar-mitswe of bat-mitswe zijn de kinderen op die leeftijd geestelijk volwassen. Zij vallen niet geestelijk gezien niet meer onder de verantwoording van hun ouders. Het zijn pubers en nog niet volwassenen. Maatschappelijk gezien vallen zij onder de verantwoordelijkheid van de ouders.

Dit is onze Joodse cultuur en de christelijke cultuur had geen alternatief dan zelf iets te ontwikkelen voor wat betreft de kinderen. De verlegenheid is ontstaan door de kindersterfte. De kerk heeft bepaald dat een ongedoopt kind niet in een gewijd graf gelegd mocht worden. Zo is de kinderdoop ontstaan. Men heeft vervolgens teksten toegevoegd om daarmee een sluitend geheel aan te breien. De aangehaalde teksten onderstreep ik en erken ik ook. Maar niet in relatie tot de kinderdoop, hoe goed men het ook heeft bedoeld.

Terecht wordt er opgemerkt dat iedere Israëlische jongen op de 8e dag werd besneden en zijn naam kreeg. Dat is geen garantiebewijs van geloof, maar van gehoorzaamheid. Daarna volgt het opvoedkundige proces van dat kind. De meisjes kregen ook dat opvoedkundige proces zonder uiteraard de besnijdenis.

Kijk ik het 'klassieke doopformulier" na, dan zie ik dat kostbare beloften aan Avraham en zijn natuurlijke nakomelingen overgenomen worden door de kerken. Dan zie ik dat vele kerken zich distanciëren van de Kinderen van Israël. In mijn optiek is dat geen leentjebuur maar pure diefstal van teksten.

Gun ik de kerken dan geen Bijbelse doop? De Bijbel biedt alle ruimte daarvoor op grond van het persoonlijke getuigenis van de dopeling ook bij de christen. Ik begrijp heel goed dat velen onder u het beste voor had bij het dopen van hun kind. U belooft ook nog twee dingen daarbij. Het doen of te helpen onderwijzen aangaande de Bijbel; en het alhier geleerde (kerkelijke) gegeven onderwijs.

Als een van de echtgenoten niet kerkelijk is staat deze er bij als niet betrokkene. Pijnlijk als dan het formulier gelezen wordt met de toevoeging "vader' of "moeder". Moet die verlegenheid, die er dan ontstaat, zo voor het voetlicht gebracht worden? Een van de ouders zal terecht opmerken: dat is niet voor mij, ik ben daar niet bij betrokken en ben bij voorbaat al uitgesloten.

Wat mooi is het dan, ik heb het al eerder geciteerd: de Joodse boreling wordt voorgesteld aan de gemeente en de vader geeft de uitleg over de naam en spreekt in het openbaar een zegen uit over dit kind. Die woorden zijn niet vrijblijvend, het is tevens een mitswe om de uitgesproken woorden in de praktijk van alle dag toe te passen. Het Bijbels onderwijzen van dit kind. Hoe anders is het dat sommigen onder u zullen opmerken: maar dit kind is gedoopt, dus is het behouden. Of vanuit de oude instelling: dit gedoopte kind mag in gewijde grond begraven worden. Er zit heel veel verschil tussen kerken die daar zeer genuanceerd naar kijken.

Stel dat ik een doopdienst zou bijwonen, dan besef ik heel goed wat de woorden inhouden die in een dooppsalm wordt gezongen. Dan vind ik het jammer dat deze verbonden wordt met iets wat niet Bijbels is maar in kerkelijke besluiten zijn verankerd. De Psalm juicht in mijn hart wat ik weet waarvoor die geschreven is. Het kerkelijke besluit inzake de kinderdoop stuit mij tegen de borst. Ik hoop dat velen mij zullen begrijpen.

Hier kan ik me (ook als goy) helemaal in vinden. Ook ik sta er met kromme tenen bij als Ps. 105:5 gezongen wordt. Ik zou zeggen zing de verzen 4 en 6 er ook eens bij en realiseer je dan in welke context vs 5 staat. In ieder geval niet in die van de doop.

[mona]

Maar in elk geval weg met de gewetensdwang: weg met de kerkelijke blokkades die de gemeente moeten vrijwaren van leden die de traditionele kinderdoop bijbels niet zien zitten. Het is schandalig dat juist die groep als melaatsen wordt behandeld.

Het is inderdaad wel zo dat je je een beetje voelt als een melaatse. Zo heb ik het wel ervaren.
Terwijl je er juist van overtuigt bent dat de geloofsdoop de Bijbelse instelling is.

Voor volwassenen is geloof vereist en voor kinderen is geboorte genoeg?

Volgens de verbondvisie wel.
In verschillende topics die ik doorlas over dit onderwerp, kwam naar voren dat bij de doop God tegen het kind zegt: Ik wil je Vader zijn. Maar ik kan daar nergens een Bijbelse onderbouwing voor terug vinden bij de instelling van de doop door de Heere Jezus.
Mijns inziens wordt er bij de doop door God niets belooft of toegezegd, van kinderen niet en van volwassenen niet.

Maar de doop is niet allereerst een opdracht aan de gelovige, maar aan de kerk

Kan je dit toelichten/onderbouwen?

en daarbij staat geen beperking qua leeftijd.

Geen exacte leeftijd in cijfers, maar er is wel de beperking, nl dat men zo oud moet zijn om onderwijs te kunnen ontvangen. Dat betekent dat zij tot hun verstand gekomen zijn.

Wie zijn eigen keuze bij de doop vooropstelt, devalueert tegelijkertijd de doop (die van God komt) daarmee.

Dit vind ik echt zo'n misvatting Elbert.
Als je je laat dopen nadat je tot geloof bent gekomen, is dat altijd omdat God de eerste is geweest!!
Hier zet ik twee uitroeptekens achter.
We belijden dat niemand vanuit zichzelf God zoekt. Als iemand mag weten gered te zijn, en de Heere Jezus zijn Zaligmaker is,
dan is het God Zelf die hem opgezocht heeft. Het gaat bij de geloofsdoop dus per definitie niet om de eigen keuze. Maar het is een zichtbare belijdenis van het feit dat hij, door genade, met Christus is gestorven, begraven en opgestaan in een nieuw leven.

Want we dopen onszelf niet en onze doop is niet allereerst een doop in water, maar in de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Alleen dat heeft echte betekenis. Wie die betekenis leert verstaan, die zal zich niet zo druk maken over de vraag op welk moment hij/zij gedoopt is.

Als de doop zijn werkelijke betekenis krijgt, wordt het des te belangrijker te doen wat Christus van ons vraagt, en te doen wat Hij heeft ingesteld.

[naamloos]

Volgens de verbondvisie wel.
In verschillende topics die ik doorlas over dit onderwerp, kwam naar voren dat bij de doop God tegen het kind zegt: Ik wil je Vader zijn. Maar ik kan daar nergens een Bijbelse onderbouwing voor terug vinden bij de instelling van de doop door de Heere Jezus.
Mijns inziens wordt er bij de doop door God niets belooft of toegezegd, van kinderen niet en van volwassenen niet.

Eens! Verder: licht en wijsheid van God toegewenst over je verdere weg.

God wil de Vader van elk mens zijn. Hij wil niet dat er iemand verloren gaat en belooft in Zijn woord dat een ieder (en hier mag iedereen zijn eigen naam invulllen) die in Hem, Jezus, gelooft niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft.
En God is de Vader van een Ieder die gelooft dat ​Jezus​ de ​Christus​ is, want die is uit God geboren.
Ik snap de meerwaarde van de doop m.b.t. de belofte niet, alsof die zonder 'doop' minder waar zou zijn, zo lijkt het.

Verder valt het me op dat voorstanders van de babydoop maar weinig op de argumenten ingaan. In plaats van te onderbouwen wat er niet aan klopt, en hoe de aangehaalde teksten dan wél bedoelt zijn, poneren ze keer op keer hun eigen knip-en plakwerk-visie.

[Cathy]

Het is inderdaad wel zo dat je je een beetje voelt als een melaatse. Zo heb ik het wel ervaren.
Terwijl je er juist van overtuigt bent dat de geloofsdoop de Bijbelse instelling is.

Ik voel me inmiddels ook zo m.b.t. de kinderdoop......

[mona]

Ik voel me inmiddels ook zo m.b.t. de kinderdoop......

Alleen op dit forum of ook in je familie en vriendenkring?

[ereunao]

Dit alles overziende constateer ik dat heel die ‘een kerk en een verbond’ visie waar de reformatorische kerken hun doopleer- en praktijk op gronden getuigt van een diep beschamende onkunde m.b.t, de bredere relaties van de Schrift en de geheel aparte en van de Gemeente v.Chr. onderscheiden identiteit en positie van Israël in het heilsplan van God. Want zo zit de bijbel niet in elkaar en dat behoren al die geref. theologen met klinkende titels als Prof-Dr voor hun naam te weten. En het is helemaal van den gekken als ik op deze topic lees dat alles wat de Heere niet verboden heeft toegestaan is! Dan lees ik in mijn bijbel een andere regel: ‘Al wat uit het geloof niet is dat is zonde’ Rom. 14:23.

Intussen is dit allemaal niet nog zo erg zolang er in de prediking nog gesepareerd en onderscheid tussen teken en betekende zaak gemaakt wordt,anders vervallen wij in het verbondsautomatisme. Ik heb dat juist dezer dagen weer gezien toen een gastpredikant aan de hand van de letter van dat formulier ons wijs trachtte te maken dat de doop zonder meer bewijst dat God ons tot zijn kind en erfgenaam aangenomen heeft! Ik heb daar natuurlijk bezwaar tegen gemaakt. Maar hij antwoordde dat het onderscheid tussen teken en betekende zaak een theologisch onderscheid is. Maar hij had geloofsmatig gepreekt! En in het geloof zijn teken en betekende zaak één. En dat is natuurlijk waar; als het geloof werkzaam is gaat het teken er zelfs helemaal in op! Maar als je dat toepast op de kinderdoop ga je er wel vanuit dat alle gedoopte kerkgangers met het geloof geboren worden!

[Cathy]

Alleen op dit forum of ook in je familie en vriendenkring?

Op dit forum meer dan in mijn familie.
Ik heb twee zussen die zich hebben laten overdopen, waarvan er één tot de erkenning is gekomen dat het niet nodig was geweest. Dat heeft gemaakt ik genuanceerder ben gaan denken.

Het impliciet veroordelen van de ander als zou de Bijbel niet goed worden gelezen of worden nagedacht, ter bevestiging van de eigen overtuiging maakt dat ik wel genoeg heb van dit onderwerp. Dat geldt voor beide kanten!
Wanneer we binnen de kerken eens beginnen met het accepteren van beide vormen van dopen: de verbondsdoop en de geloofsdoop.....
....wordt de wereld misschien weer iets beter.

dit is dan ook mijn laatste bijdrage aan dit onderwerp.

[elbert]

Ik wil eerst voorop stellen dat ik dankbaar ben dat je niet gelijk mijn "" schrijfsel "" skipt..

en als je een forum wil waar alleen een mening geventileerd mag worden "" de jouwe "" zeg dit dan gewoon, geloof me dan stop ik, maar als je er zo van overtuigd bent dat jij de waarheid in pacht heb, waar ben je dan zo bang voor .

Als je de vele topics over de doop nog eens naleest (moet je echt eens doen), dan kom je erachter dat deze topics nooit op koekoek-eenzang uitliepen. Er zijn grofweg 2 meningen en die zijn ook volop geuit. Dus je gedachte dat we hierover geen discussie willen, is uit de lucht gegrepen.

Dus de voorwaarden verschillen. Voor volwassenen is geloof vereist en voor kinderen is geboorte genoeg?

Ik snap je "dus" niet. Uit de Bijbel leren we dat God een God is van de gelovigen en hun kinderen. Op basis van dit ene gegeven wordt er gedoopt. De kinderen worden als gelovigen behandeld, net als hun gelovige ouders, totdat ze tot de leeftijd van onderscheid gekomen zijn. En dan verwachten we ook dat ze bevestigen dat ze geloven, net als hun ouders.

Mijns inziens wordt er bij de doop door God niets belooft of toegezegd, van kinderen niet en van volwassenen niet.

In dat geval zou de doop volkomen overbodig zijn. Als de doop niet Gods zichtbare Woord zou zijn, zegt het niets.

Kan je dit toelichten/onderbouwen?

Maar natuurlijk. De doopopdracht is deze:
Matth. 28:19 Ga dan heen, onderwijs al de volken, hen dopend in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest, hun lerend alles wat Ik u geboden heb, in acht te nemen.

De opdracht is dus gericht aan de apostelen. Zij zijn geroepen om te dopen. In het verlengde daarvan dus ook de navolgers van deze apostelen, de kerk.
Daarom gaat het initiatief tot de doop in principe niet uit van degene die gedoopt moet worden, maar degene die geroepen is om te dopen, de kerk.
Daarom is het in principe niet: "je laten dopen", maar "je wordt gedoopt". Veel mensen lezen hier overheen en doen alsof de doop een soort van optie is, een keuze van de dopeling. Nou komt de keuze van de dopeling ook bij kijken, zeker als je als volwassene nog geen christen bent (ik sla echt de kamerling uit Morenland niet over), maar in principe is de doopopdracht er voor de christelijke gemeente. Wie tot die gemeente behoort, behoort ook gedoopt te zijn. Dat is geen optie, dat is een vereiste.

Geen exacte leeftijd in cijfers, maar er is wel de beperking, nl dat men zo oud moet zijn om onderwijs te kunnen ontvangen. Dat betekent dat zij tot hun verstand gekomen zijn.

Nee, het onderwijs begint al bij de geboorte en geen seconde later. Te zeggen dat je pas een leerling wordt als je tot je verstand gekomen bent, impliceert dat je rustig tot je 18e thuis met blokken kunt spelen en pas daarna naar school kunt gaan. Dat is gelukkig niet zo. In de jongste jaren leert een kind het meeste. Daarmee is een kind al meteen een leerling, in de christelijke kerk: een discipel.
Let wel dat er in deze doopopdracht geen volgorde zit, zo van "eerst maar de volken onderwijzen, dan hen dopen en daarna ze leren om de geboden in acht te nemen". Zo staat het er in het grieks niet. Het veronderstelt alles tezamen, wat bij elkaar hoort.

Dit alles overziende constateer ik dat heel die ‘een kerk en een verbond’ visie waar de reformatorische kerken hun doopleer- en praktijk op gronden getuigt van een diep beschamende onkunde m.b.t, de bredere relaties van de Schrift en de geheel aparte en van de Gemeente v.Chr. onderscheiden identiteit en positie van Israël in het heilsplan van God.

Daar is je stokpaardje weer. Maar v.w.b. dit topic heeft de christelijke gemeente terecht altijd (sinds de tijd van de apostelen) het bijbelse gegeven herkend dat God een God is van de gelovigen en hun kinderen. Dat is de hele Bijbel door zo, Israël of geen Israël. Aangezien dit zo is, komt het doopwater hen toe.

Intussen is dit allemaal niet nog zo erg zolang er in de prediking nog gesepareerd en onderscheid tussen teken en betekende zaak gemaakt wordt,anders vervallen wij in het verbondsautomatisme.

Dat ben ik met je eens: verbondsautomatisme (je bent gedoopt, dus ben je gered, ga maar rustig slapen) is uit den boze. Aan de andere kant: wie gelooft wat er gezegd wordt (nl. dat men een kind van God is door het bloed van Christus), die heeft ook wat er gezegd wordt.

V.w.b. Israël nog even dit: onlangs werd er in onze gemeente een jongeman uit Israël gedoopt. Een messiasbelijdende jood dus. We zongen daarbij ook psalm 105:5 "het verbond met Abraham zijn vrind, bevestigt Hij van kind tot kind". Was deze jongeman geen jood geweest, dan had je natuurlijk groot bezwaar gemaakt tegen het zingen van deze psalm. In dit geval wordt het al wat lastiger. Want deze jongeman is ook daadwerkelijk een natuurlijke zoon van Abraham. En nu ook nog eens een geestelijke. Ik vroeg me hierbij af: wat is nu het verschil tussen het zingen van deze psalm bij de doop van een joodse christen en een niet-jood? Mijn conclusie: geen enkele! Want God is net zo zeker een God van messiasbelijdende gelovigen en hun kinderen, als van niet-joodse gelovigen en hun kinderen. En nee, ik geloof niet dat dat "en hun kinderen" alleen beperkt is tot joden tot en met de Messias om Hem uit hen geboren te doen worden. Dat speelt ook mee, maar dit houdt bij de geboorte van Christus niet op.

[ereunao]

elbert:

Daar is je stokpaardje weer. Maar v.w.b. dit topic heeft de christelijke gemeente terecht altijd (sinds de tijd van de apostelen) het bijbelse gegeven herkend dat God een God is van de gelovigen en hun kinderen. Dat is de hele Bijbel door zo, Israël of geen Israël. Aangezien dit zo is, komt het doopwater hen toe.

Hier kan ik slecht herhalen wat ik reeds eerder gezegd heb: Het N.V. waarvan de doop een sacrament is voor de gelovigen uit de heidenen geen zaadverbond,dat staat nergens in de bijbel, wel dat alleen geloof en wedergeboorte de toegangspoort tot het heil in Chr. is. zie Joh.1:13 en zondag 7 HC. Je zult dus het geloof als grond voor de doop op zijn minst moeten veronderstellen! Maar voor Israël ligt dat anders, want de Messias heeft naar Zijn mensheid als de wettige Erfgenaam van de troon van David nog steeds een relatie met dat volk als met geen ander dat volk. Het is wel waar dat de Kerk het N.T.-ische volk van God is, maar daarmee is het nog niet het N.T –ische Israël. Israëls verkiezing is een in Gods woord geopenbaarde waarheid, ook al zijn zij tot op de huidigen dag vijanden aangaande het Evangelie,(om uwentwil ) aangaande de verkiezing zijn zij de beminden om der vaderen wil. Wij krijgen door het geloof in Christus deel aan het nieuwe verbond, maar de jood is van nature een kind des verbonds ( Hand.3:25 ), en komt krachtens Gods verbond met Abraham tot het geloof in Christus, Luk.19:9.

ereunao schreef:
Intussen is dit allemaal niet nog zo erg zolang er in de prediking nog gesepareerd en onderscheid tussen teken en betekende zaak gemaakt wordt,anders vervallen wij in het verbondsautomatisme.
Dat ben ik met je eens: verbondsautomatisme (je bent gedoopt, dus ben je gered, ga maar rustig slapen) is uit den boze. Aan de andere kant: wie gelooft wat er gezegd wordt (nl. dat men een kind van God is door het bloed van Christus), die heeft ook wat er gezegd wordt.

Jawel, maar door het geloof in het bloed van Christus is wat anders dan door het uiterlijke ritueel van de waterdoop!

V.w.b. Israël nog even dit: onlangs werd er in onze gemeente een jongeman uit Israël gedoopt. Een messiasbelijdende jood dus. We zongen daarbij ook psalm 105:5 "het verbond met Abraham zijn vrind, bevestigt Hij van kind tot kind". Was deze jongeman geen jood geweest, dan had je natuurlijk groot bezwaar gemaakt tegen het zingen van deze psalm. In dit geval wordt het al wat lastiger. Want deze jongeman is ook daadwerkelijk een natuurlijke zoon van Abraham. En nu ook nog eens een geestelijke. Ik vroeg me hierbij af: wat is nu het verschil tussen het zingen van deze psalm bij de doop van een joodse christen en een niet-jood? Mijn conclusie: geen enkele! Want God is net zo zeker een God van messiasbelijdende gelovigen en hun kinderen, als van niet-joodse gelovigen en hun kinderen. En nee, ik geloof niet dat dat "en hun kinderen" alleen beperkt is tot joden tot en met de Messias om Hem uit hen geboren te doen worden. Dat speelt ook mee, maar dit houdt bij de geboorte van Christus niet op.

De Jood blijft ook na zijn bekering een Jood en daarmee een zoon van Abraham en dat is idd. wel een zaadverbond en daarom gaat die conclusie van jou niet op. Maar er heerst een heilloze verwarring m.b.t de verschillende verbonden in de Schrift. Het is de zondeval van de Kerk dat zij reeds in de 4e eeuw , toen zij doordat keizer Constantijn het christendom aannam in een machtspositie kwam, haar eigen identiteit in de hemelse Christus verloochend heeft en in de huid van Israël gekropen is
En nu de ware erfgenaam van de beloften van Gods verbonden met Israël (Rom.9:4) als een fenix uit de as herrezen is is Leiden in last en weten we theologisch nog steeds geen raad met het fenomeen Israël! Want nu de kerk niet het ‘geestelijk Israël ‘blijkt te zijn, wie is zij dan wel??.. Dan loopt ze al eeuwenlang met het gestolen paspoort van Israël op zak!
Dit alles overziende is er m.i. geen andere conclusie mogelijk dan dat de Reformatie de kerk wel de Schrift, maar nooit haar eigen identiteit in de opgestane Christus teruggegeven heeft.

[Jesaja40]

ereuano citeert:
Dit alles overziende constateer ik dat heel die ‘een kerk en een verbond’ visie waar de reformatorische kerken hun doopleer- en praktijk op gronden getuigt van een diep beschamende onkunde m.b.t, de bredere relaties van de Schrift en de geheel aparte en van de Gemeente v.Chr. onderscheiden identiteit en positie van Israël in het heilsplan van God. Want zo zit de bijbel niet in elkaar en dat behoren al die geref. theologen met klinkende titels als Prof-Dr voor hun naam te weten.

Helemaal mee eens. Overigens wat zeggen klinkende titels als men simpelweg promoveert op een uitspraak van een voorganger en zijn/haar stelling verder onderbouwd. Dat noemt men wetenschappelijk onderzoek. Zou het dan toch om de boterham gaan en de garantie om tegen een gering bedrag een riante pastorie te bewonen. Is men dan toch bang om uitgestoten te worden en zo geen aanspraak meer kan maken op emiritaats uitkeringen.

Menig predikant weet hoe de vork in de steel steekt. Het kerkelijke jargon en instellingen wil men gewoon niet opgeven. Stel je toch voor dat je daardoor je financiele vastigheid in de waagschaal stelt.

Wat deed Paulus, u leest dat hij tentenmaker was. Zijn werkelijke beroep was het vervaardigen van taliets (gebedsmantels). Met die handel verdiende hij zijn brood. Hij was niet afhankelijk van een gemeente, al werd hij wel financieel ondersteund en kreeg hij als leraar onderdak. Ook dat is een onderdeel van het Thoragebod, wat volop onder zijn volksgenoten als de meest normale zaak werd beschouwd.

Als je onafhankelijk bent dan is er ruimte om je boodschap over te brengen. Ik weet van kerken waar over bepaalde Bijbelverzen niet gesproken mag worden. Leerstellig is daar een taboe op. Onbegrijpelijk dat men die situatie laat voortbestaan.

Eigenlijk is dat ook in deze casus Kinderdoop: graag jullie hulp. Velen hebben een handreiking gegeven hoe het Bijbels verantwoord is. Anderen onder u hebben uitsluitend hun kerkleer en hun gevoel laten spreken. Voor hun gevoel heb ik een zeer grote waardering. Zij hebben in al hun onzekerheid troost gevonden. Toch geldt ook voor hen, nadat zij een en ander hebben langs zien komen: hebben wij de juiste keuze gemaakt. De verantwoording van die keuze ligt mijns inziens primair bij de kerkleiding die hun leden deze kinderdoopleer voorhoud als zijnde een Bijbelse opdracht. Kijkt men naar hun argumenten, dan zijn die zwak en wollig en eigenlijk zou men de doopvisie geheel moeten herzien.

Waarom zijn de Reformatorische kerken meegegaan met de RK leer vanuit de vroege kerk? De reformatie had niet die kennis zoals die nu is. En toch men laat zoals het is. Ik mis daarin een radicaliteit om te kiezen. Een gemiste kans? Ja, maar er is ook hoop, dat kinderen die inzien dat zij niet actief hebben bijgedragen aan hun doop de ruimte wordt geboden om die te ondergaan. De kerk moet dan zo hoffelijk zijn om hen die die keuze maken te respecteren en niet over te gaan tot excomuniceren. Het laatste is mijns inziens het verstoten en zeer bot afwijzen van wat een individu gelooft en waar hij/zij voor staat.

Velen onder u zullen een afweging moeten maken. Niets is verplicht of moet gedaan worden. Het is een persoonlijke zaak tussen u als persoon en de Eeuwige. Kijk maar naar de Moorman, was die bij een kerk aangesloten om toestemming te vragen? Nee, hij vroeg slecht wat is er op tegen om gedoopt te worden. Geen kerkelijk instituut. De trekkende liefde van de Eeuwige bracht hem thuis.