Precies. Het zaaien gebeurde met de hand en akkers zagen er toen anders uit dan nu. Niet al het zaad wat werd gezaaid viel dus in vruchtbare grond.
Wat Lazarus betreft, daar zitten wel degelijk overeenkomsten met de werkelijkheid. Wel moeten we voorzichtig zijn met dit uit te leggen en focussen op wat Jezus wil leren ipv alles door te trekken naar een beeld van de hemel en de hel. Lazarus en de rijke man sterven en gaan terstond naar een andere plaats. Maar de vraag is of Jezus dan een permanente situatie schetst of een tijdelijke. Er is immers dan communicatie mogelijk tussen Lazarus bij Abraham op schoot en de rijke man in de hel. Of misschien beter gezegd, het dodenrijk. Nergens lezen we dat dat permanent is. Sterker nog, we weten dat Jezus terug zal komen om de levenden en de doden te oordelen en dan ontstaat er een nieuwe scheiding die anders is. En misschien wel permanent. Als Lazarus en de rijke man sterven en ergens terechtkomen is het de situatie voor het laatste oordeel en niet die na het laatste oordeel welke Jezus schetst. We kunnen die situatie dus niet betrekken op de eeuwigheid met of zonder God.
Het feit dat de Bijbel leert dat God niet wil dat mensen verloren gaan vind ik troostend als je nadenkt over de hel. Hoe die er ook uit zal zien. God wil niet dat mensen daar naartoe gaan. Maar God wil ook geen gedwongen liefde. Als mensen blijvend kiezen voor een leven zonder God is dat wat ze uiteindelijk ook van Hem ontvangen. Niet omdat God wil dat mensen naar de hel gaan maar omdat mensen niet bij Hem willen zijn maar daar waar Hij niet is.
There are only two kinds of people in the end: those who say to God, "Thy will be done," and those to whom God says, in the end, "Thy will be done." All that are in Hell, choose it. Without that self-choice there could be no Hell. No soul that seriously and constantly desires joy will ever miss it. Those who seek find. Those who knock it is opened. (C.S. Lewis)
