Bijbelstudie: wat versta je eronder?

[jmpauw]

Voor de een is bijbelstudie het intensief lezen van de Schrift, voor de ander is het een raadplegen van bijbelverklaringen.

Wat versta jij onder 'bijbelstudie'? En hoe geef jij je bijbelstudie vorm?

[Boekenlezer]

Wat ik onder bijbelstudie versta?
In de eerste plaats: een stuk bijbeltekst bestuderen. Het gaat dan om: wat staat daar nou precies?
Kijken wat er in de grondtekst staat kan helpen bij het ontrafelen van de precieze betekenis. (Daarbij is er de hulp van woordenboeken en grammaticaboeken.)
Officieel is het de beste methode om eerst zelf te kijken wat er staat en wat je eruit haalt, en pas dan een commentaar te raadplegen.

Hoe dan ook, bij bijbelstudie denk ik aan: aandacht hebben voor de tekst, wat die te zeggen heeft.
En wat is dan de tekst? Ja, dat kan eigenlijk van alles zijn. Ik denk onwillekeurig aan een hoofdstuk, aangezien dat een mooie behapbare eenheid is.
Maar je kan natuurlijk ook een heel bijbelboek bestuderen, of zelfs een enkele tekst in detail (al betrek ik er dan natuurlijk altijd meer bij dan alleen die ene tekst). Verbanden binnen de bijbel met overeenkomstige tekstinhoud (in feite: tekst met tekst vergelijken, de Schrift haar eigen uitlegger doen zijn) vind ik ook heel interessant.
Helaas vind ik wel dat bijbelstudie erg veel tijd en energie kost, vooral als je een meer geavanceerde/professionelere methode gaat toepassen. En daar ontbreekt het mij te veel aan.

[Riska]

Bijbelstudie is voor mij in de eerste plaats zeer aandachtig lezen en proberen te ontdekken wat die tekst mij te zeggen heeft.
Het is ook commentaren lezen en erbij betrekken en als derde: met een groep er samen over spreken, zo mogelijk onder leiding van een predikant, die kennis heeft van de grondtalen ( wat ik tot mijn spijt niet heb).

[jmpauw]

In de eerste plaats: een stuk bijbeltekst bestuderen. Het gaat dan om: wat staat daar nou precies?
Kijken wat er in de grondtekst staat kan helpen bij het ontrafelen van de precieze betekenis. (Daarbij is er de hulp van woordenboeken en grammaticaboeken.)
Officieel is het de beste methode om eerst zelf te kijken wat er staat en wat je eruit haalt, en pas dan een commentaar te raadplegen.

Ik ben het met je eens: voorop moet staan: te ontdekken wat de Bijbel te zeggen heeft. Maar onderzoeken wat er precies staat en er zelf iets aan hebben, zijn twee dingen. En toch hoort dat laatste wel bij bijbelstudie. Alleen hoe leg je de link van de betekenis van de tekst naar jouw eigen situatie?

Ofwel: hoe kun je voorkomen dat je bijbelstudie een dorre studeerkameractiviteit wordt en er voor zorgen dat het een vruchtbare (vruchten afwerpende) bijbelstudie wordt?

[jmpauw]

Bijbelstudie is voor mij in de eerste plaats zeer aandachtig lezen en proberen te ontdekken wat die tekst mij te zeggen heeft.
Het is ook commentaren lezen en erbij betrekken en als derde: met een groep er samen over spreken, zo mogelijk onder leiding van een predikant, die kennis heeft van de grondtalen ( wat ik tot mijn spijt niet heb).

Wanneer steek je de straat over naar de commentaren? Wanneer en met welk doel maak je daarvan gebruik?

[Riska]

Wanneer steek je de straat over naar de commentaren?

Als ik een stuk tegenkom waarvan ik in de verste verte niet snap wat bedoeld wordt. Sommige gedeelten bv. van de brieven van Paulus kunnen moeilijk te begrijpen zijn. Het kan dan heel goed zijn er eens een commentaar op na te slaan...

[Petronius]

Bij het doen van bijbelstudie probeer ik er altijd eerst achter te komen waar de tekst rechtstreeks op slaat. Aan wie schrijft de auteur? Wat was de situatie? Waar dacht hij aan toen hij de tekst opschreef? Kan een uitspraak zomaar duizenden jaren verplaatst worden alsof ze nu wordt gedaan en onbeperkt geldig is met dezelfde intensiteit ongeacht het oorspronkelijke adres en de oorspronkelijke situatie? Heeft een bepaalde tekst alleen historisch gezag en als zodanig een tot die tijd beperkte geldigheid?
Het kan nodig zijn om deze dingen eerst helder te krijgen voor je de tekst rechtstreeks op jezelf of op eigen situatie gaat toepassen. Niet dat je een tekst nooit vrij zou mogen hanteren, maar studie veronderstelt nu eenmaal ook dat je op zoek ben naar het oorspronkelijke historische doel van een passage en onderlinge bijbelse verbanden.

[Boekenlezer]

In de eerste plaats: een stuk bijbeltekst bestuderen. Het gaat dan om: wat staat daar nou precies?
Kijken wat er in de grondtekst staat kan helpen bij het ontrafelen van de precieze betekenis. (Daarbij is er de hulp van woordenboeken en grammaticaboeken.)
Officieel is het de beste methode om eerst zelf te kijken wat er staat en wat je eruit haalt, en pas dan een commentaar te raadplegen.

Ik ben het met je eens: voorop moet staan: te ontdekken wat de Bijbel te zeggen heeft. Maar onderzoeken wat er precies staat en er zelf iets aan hebben, zijn twee dingen. En toch hoort dat laatste wel bij bijbelstudie. Alleen hoe leg je de link van de betekenis van de tekst naar jouw eigen situatie?

Ofwel: hoe kun je voorkomen dat je bijbelstudie een dorre studeerkameractiviteit wordt en er voor zorgen dat het een vruchtbare (vruchten afwerpende) bijbelstudie wordt?

En als je nou bijbelgedeelten hebt waarbij de bedoeling nou niet direct duidelijk is? Dat kan toch ook gebeuren?
Sommige schatten liggen nu eenmaal dieper verborgen, ja, héél erg diep. In sommige dingen is de Bijbel vreselijk diepzinnig.
Voorbeeld: wat zou de/het overeenkomstige achterliggende gedachte/principe achter Hosea 11:1 en Mattheüs 2:13-15 zijn?

[jmpauw]

En als je nou bijbelgedeelten hebt waarbij de bedoeling nou niet direct duidelijk is? Dat kan toch ook gebeuren? Sommige schatten liggen nu eenmaal dieper verborgen, ja, héél erg diep. In sommige dingen is de Bijbel vreselijk diepzinnig.

Klopt, alleen wellicht begrijp je me niet goed. Ik zeg niet dat je niet eerst goed moet studeren op wat er eigenlijk staat.
Maar mijn vraag is: als je (soms na lange en intensieve studie, soms ook niet) begrijpt wat er staat, hoe leg je dan de 'brug' naar je eigen levenssituatie? Hoe maak je die tekst, waarvan je de betekenis hebt gevonden, vruchtbaar voor jezelf?
Ik weet dat het de Heilige Geest is Die ons inzicht geeft in de Schrift en ons ook haar actualiteit doet verstaan, maar daarvoor gebruikt Hij onze ogen (zodat we lezen wat er staat) en ons verstand (zodat we begrijpen én kunnen toepassen wat we hebben gelezen). Wat is onze rol in dat proces? Op welke manier kunnen we ons verstand inzetten om die vertaalslag te maken van de bijbelse tijd naar onze eigen tijd?

[jmpauw]

Voorbeeld: wat zou de/het overeenkomstige achterliggende gedachte/principe achter Hosea 11:1 en Mattheüs 2:13-15 zijn?

In Hosea wordt Israel eraan herinnerd dat de HEERE het volk uit Egypte had bevrijd. Immers, in Ex. 4:22 wordt Israel Gods 'eerstgeboren zoon' genoemd in dezelfde context van de bevrijding uit Egypte.
Maar die exodus uit Egypte is niet het eindpunt en einddoel van Gods verlossingswerk. De exodusgeschiedenis is Israel-typologie, die zijn volkomen vervulling vindt in de intocht van Gods volk in het hemels Kanaän.

Als Mattheüs deze woorden van Hosea citeert, dan bedoelt hij daarmee niet dat Jezus' vlucht naar Egypte de vervulling was van de profetie van Hosea. Dan had hij in de vervullingsformule wel gezegd 'toen werd vervuld' als volkomen vervulling van die profetie.

Het is opmerkelijk dat Mattheüs niet wijst op een overeenstemming met de exodus van Israel maar op een tegenstelling: Want Jezus ging naar Egypte, opdat vervuld zou worden 'uit Egypte heb Ik mijn zoon, mijn volk (= Israel) geroepen.

Ook in Matth. is 'mijn Zoon' dus niet Jezus, maar het volk Israel. De evangelist wil dan ook niet zeggen dat in Jezus' vlucht naar Egypte Gods roepen van Zijn volk is gerealiseerd, maar juist door die vlucht is gegarandeerd.
Want zonder de vlucht van Jezus had God Zijn volk Israel nooit definitief 'uit Egypte kunnen roepen'.
Daarom met nadruk opdat vervuld zou worden: Jezus ging naar Egypte, om te bewerkstelligen dat Israel uit Egypte geroepen kon worden.

Deze uitleg heb ik niet zelf bedacht, maar komt van J.W. Smit in: A.G. Knevel (red. e.a.), Het gezag van de bijbel, Kampen, 1987 (uit de serie: Theologische Verkenningen, Bijbel en Exegese).

[Vonkie]

Allereerst het lezen van het bijbelgedeelte. Als ik dingen niet snap kijk ik andere vertalingen erop na. Ik lees meestal de Statenvertaling en als ik daar moeilijke teksten lees kijk ik in de NBV of de vertaling van 1951. Soms lees ik een bijbelverklaring erop na. Ik probeer altijd mijzlf af te vragen wat ik van dit bijbelgedeelte kan leren en wat God me hiermee te zeggen heeft.

Als we een gezamelijke bijbelstudie doen (met de bijbelstudiegroep) dan bereid een persoon het bijbelgedeelte heel goed voor en schrijft een korte inleiding. Anderen lezen het het bijbelgedeelte ook goed door. Degene die de inleding houd maakt vragen bij het bijbelgedeelte. In kleine groepjes gaan we uitelkaar en bespreken de vragen. De antwoorden op de vragen proberen we te vinden in de bijbel.

Bijbelstudie is absoluut niet saai o.i.d. Je moet er alleen wel heel bewust de tijd voor nemen en daar ontbreekt het nog wel eens aan .

[spacy]

bid, lees en beleef

beetje inlevingsvermogen is nooit verkeerd met veel verhalen en teksten die zich in hele andere context afgespeeld hebben als ons hier en nu, maar draag juist ook in die beleving de inhoud dan richting onze tijd.

de gelijkenissen bijvoorbeeld, neem een stoel, of ga lekker op de grond tussen het publiek, Jezus toehoorders, zitten, Hij verteld mooie verhalen, maar oei Hij weet ook vaak de gevoelige snaar te raken, je weet zelf wel waar het in jouw leven knelt, of deden sommige woorden je niks, waarom eigenlijk niet? was dat voor ander publiek bestemd?
Je stoel ingeklapt en teruglopende naar huis vraag je je af, hoe ga ik dit nu toepassen in mijn leven?

en verder boekjes, andere vertalingen, preken...

[gerritse]

Dag allemaal,

Hier wordt gevraagd, wat je onder bijbelstudie verstaat ?!

Bijbelstudie is misschien wel een beetje te vergelijken met: lekker eten.
Bij lekker eten:
- neem je niet te veel eten op je vork
- je haast je niet
- je proeft nauwkeurig
- ach; en zo valt er nog wel meer te noemen.

Om met het eerste te beginnen. Neem niet te veel eten op je vork. Neem niet een te groot gedeelte ineens.
En nu wijk ik gelijk al weer van mijn hoofdlijn af: en raad een ieder dringend aan, alle bijbelgedeelten een eerlijke kans te geven.
Volgens een bepaalde , zelf-ontwikkelde methode, lees ik als volgt
1...101....201...301...401.. en daarna 2...102...202...302...402 enz.
De overgang van het oude naar het nieuwe testament eist enig rekenwerk, maar dat doet aan het beginsel niet af. Elke bladzijde moet een beurt hebben. En de volgorde 1....101...enz maakt, dat je niet te lang achtereen uit een 'saai' gedeelte leest.

Deze week kwam ik bij mijn tigste lezing van de hele bijbel weer een bij 1 Kronieken 27 v 1 - 15.
Ik had dus met 15 teksten ' niet te veel op mijn vork genomen'.

(Probeer dit gedeelte ook eens te lezen. Ik heb in mijn leven 10.000 preken gehoord, maar nog nooit hoorde ik een dominee hierover spreken).

Toen heb ik mij niet gehaast en maar gauw doorgelezen met de onwillekeurige vraag:
"Waarom staat dat hier. Wat heeft dit te zeggen met betrekking tot mijn zieleheil".
( Ik proefde dus nauwkeurig).
Ik heb 'geworsteld' om een inzicht te krijgen. Dat hoort ook bij een goede bijbelstudie.

Ik heb aan de Heer gevraagd:
"Heer ...in de bijbel liggen her en der dikke goudaders . Maar híer....Heer...wilt u mij een inzicht geven of hier altháns een dunne goudader ligt"

En de Heer deed het. En toen het volledig tot mij doordrong, wist ik:
" 31 augustus is al bezet. maar de keer daarna preek ik hierover....of tóch maar psalm 46 en 47..."

Ik ga niet vertellen, wat ik vond, want dan zou ik 'off topic' gaan. Maar het was goed.
En als je meer wil weten, ik ben toch te bereiken via interne post of e-mail.

Daarom is elk bijbelstudie een opwindend gebeuren. Je wéet gewoon niet, wat je allemaal tegenkomt.

In Jeremia 15 v 16 lezen we, hoe helemaal 'op de zaak betrokken' deze profeet was. Daar staat:
" Telkens als ik uw woorden hoorde,
nam ik ze als voedsel tot mij.
Die woorden gaven mij een diepe vreugd,
want ik behoor u toe, o HEER,
God van de hemelse machten"

Dat was dus de vertaling 2004. In de NBG staat het nog iets beeldender:
" Zo vaak uw woorden gevonden werden, AT IK ZE OP !!!!"
( dát is nog eens bijbelstudie)
Je hebt overigens de neiging om te zeggen:
"Kalm nou jongen..."

Maar hoe dan ook:
Bijbelstudie, bijbel overlegging, bijbelmeditatie is een goede zaak. Tegen Jozua werd al gezegd; ( 1 v 8):
" Leg het wetboek geen moment terzijde en verdiep je er dag en nacht in, opdat je je aan alles houdt wat erin geschreven staat. Dan zal alles wat je onderneemt voorspoedig verlopen"

En Psalm 1 v 2 zegt:
"Gelukkig de mens
.................
die vreugde vindt in de wet van de HEER
en zich verdiept in zijn wet, dag en nacht"

En tegenwoordig hebben we nog zoveel meer om ons gelukkig en voorspoedig te maken.

Daag
Ger

[Philindertje]

Hoe je na een waarheid ontdekt te hebben, deze gaat toepassen in je leven...
Meestal kijk ik naar de personen waar het in het bijbelgedeelte om draait. wat deden zij, hoe reageerden zij op bepaalde dingen. En was dat volgens dit bijbelgedeelte goed of juist niet?
Door te bekijken wat anderen wel of juist niet goed deden, ontdek ik meer over mijn eigen houding t.o.v. God en anderen.

Zo merk ik door Matteüs 5:1-12 dat Gods koninkrijk om andere dingen draait dan het aardse leven en dat ik me op Gods dingen moet richten en niet op wat 'voor ogen' is.
Zo begrijp ik uit Spreuken 21:19 dat ik moet oppassen geen ruzie te maken en niet te mopperen/zeuren. En voor mannen is het een waarschuwing om bij ruziënde en mopperende vrouwen wat afstand te houden.
Uit Ruth 2:15 zou je bijvoorbeeld praktisch kunnen maken dat het belangrijk is dat mannen een (kwetsbare) vrouw in bescherming nemen en dat gastvrijheid erg belangrijk is in Gods koninkrijk.

Uit deze teksten kan je waarschijnlijk ook wel andere praktische toepassingen maken. En dat maakt Gods woord zo rijk: je raakt nooit uitgeleerd. Ook maakt dit het bijzonder om samen met anderen bijbelstudie te doen, want anderen hebben vaak weer andere toepassingen.

Iemand zei pas tegen mij: als je iets niet toepast, geloof je het eigenlijk niet. Oftewel: zolang wij niet de hele bijbel toepassen (perfect leven dus), blijft er iets te leren!

Bijbelstudietijd is nooit weggegooid. Hoewel ik dat zelf ook eens goed ter harte zou moeten nemen...

[Gerdien B.]

Ik heb een tijdje in een Bijbelstudie groepje gezeten.
Wij hadden Johannes als Bijbelboek uitgekozen. Iedere keer spraken we een stukje af die we gingen voor bereiden. Ook was er afgesproken wie welk commentaar/ Bijbelverklaring er bij zou nemen. De keer er op namen we vers voor vers door. Gaf iedereen aan wat waar gezegd werd en zo kwamen we soms tot hele mooie interpretaties die we niet eerder hadden ontdekt.