Wat Medina probeert te zeggen is dat ze niet uitsluit dat de negen andere genezen melaatsen later misschien ook nog wel tot bekering zijn gekomen. De Bijbel zegt daar verder niets over, dus is het best mogelijk. Maar het voorbeeld staat er natuurlijk niet zomaar. Lees ook maar eens verder: "Twee zullen op den akker zijn; de een zal aangenomen, en de ander zal verlaten worden."
De geschiedenis met de melaatse mannen bepaalt ons nog eens bij het ruime aanbod van genade, aan een ieder van ons, maar dat slechts één dat aanbod heeft aangenomen (een voluit Bijbelse term). Vergeving van zonden heeft dus alles te maken met het aannemen van (geloof in) Jezus Christus als Verlosser en Middelaar. Een geloof dat niet is uit ons gevoel of ons gegeven wordt in/door een bijzondere ervaring, maar in ons wordt gewerkt door de Heilige Geest. Er wordt dus van ons een actie gevraagd (geëist). Wij moeten net als die ene genezen melaatse naar de Middelaar toe stappen en ons in Zijn doorboorde handen leggen. Doen wij dat uit onszelf? Nee, want het is God die deze "wil" in ons werkt.
Ik ben er van overtuigd dat als wij ons op dit moment oprecht overgeven aan Hem en alleen nog maar van genade willen leven, Hij dat ook ons zal schenken (uit genade). Maar dan moeten we b.w.v.s. 's avonds niet naar de disco gaan, omdat we dat eigenlijk ook niet willen missen. Willen leven met Christus is ook een heilig leven.
En wie zich zorgen maakt over de uitverkiezing moet Efeziërs 1:4 maar eens lezen. Paulus spreekt daar de hele gemeente aan met "uitverkorenen in Hem". Dat betekent dat iedereen die in Jezus Christus gelooft, in Hem (en door Hem) is uitverkoren. Geloof in Jezus Christus staat dus gelijk met de uitverkiezing. Gods Woord liegt niet. Mensen (ook dominees) wel!