woutersebel schreef:Daar heb je eigenlijk gelijk in moet ik zeggen. Wel een juiste conclusie is om te schrijven dat als de kosmos materieel is, dat de schepper dan in contact moet zijn geweest met het materiële. En als we er vanuit gaan dat de schepper tot op heden elke activiteit binnen de kosmos in gang stelt, dan kunnen we schrijven dat hij of alles van tevoren heeft gepland, of dat hij nog steeds in constant contact moet zijn met het materiele. Wat voor argumenten dit zijn weet ik niet. Wel hoor ik het graag als je kunt schrijven dat bovenstaande niet correct is.
Mijn conclusie was dat als de schepping, de kosmos, materie is daar niet uit volgt dat de schepper ook materieel is.
Over wat er vóór de schepping, de big bang was valt niks te bewijzen. (Dus andersom ook niet, zelfs niet dat je alleen maar tussen materieel en immaterieel kunt kiezen, weten wij veel ...)
Je kunt er in ieder geval de natuurwetten van de kosmos niet op toepassen voor zover wij weten.
Als God de schepper van de materie is stond hij volgens de wetten van de kosmos natuurlijk niet vooraf in contact met het materiële, anders hoefde hij het niet meer te scheppen.
Je kunt verder natuurlijk wel dingen aannemen, maar meer dan een aanname is het niet.
Zelf doe ik geen stellingen die niet wetenschappelijk bewezen zijn (en dan nog onder voorbehoud van 'voor zover we nu weten').
Ik ga niet verder dan dat ik iets het meest aannemelijk vind met de kennis van nu, of dat ik iets geloof.
woutersebel schreef:Met je argument dat alles een oorzaak moet hebben ben ik het eens, maar met de conclusie niet. Er is op zich geen reden om aan te nemen dat de schepper niet van dezelfde materie als de zoon zou kunnen zijn. En ook geen reden dat dit wel zo zou zijn. Materie zou altijd al bestaan kunnen hebben, onze kosmos kan ook ontstaan zijn door materie uit een ander universum, of een andere kosmos. Blijkbaar hebben de stellingen dat God bestaat uit materie of bestaat uit het niet-materiele zowel voor- als tegenstanders. Ach ja, iedereen zo z'n mening
Ik gaf een citaat van E Rutten. Die zei overigens ''alles wat BEGINT te ontstaan heeft een oorzaak.
Over de oorzaak van een oneindige God (of wat dan ook van alles vóór de Big Bang) en of dat wel of geen materie is valt niets te bewijzen.
woutersebel schreef:Op zich hoeft de bijbel niet met de realiteit te botsen, toch? Het kan helpen om bepaalde vragen te beantwoorden.
De voorbeelden die je uit de bijbel geeft zijn eigenlijk best behulpzaam als het gaat om het duidelijk krijgen van de trinity theorie.
Hoewel het voor mij nog niet helemaal duidelijk is.
Als je de Bijbel letterlijk neemt en het als een wetenschappelijk boek gebruikt kom je zeker in botsing met de realiteit.
Natuurlijk kan de Bijbel bepaalde vragen beantwoorden, maar het is geen boek dat bedoelt is voor natuurkunde, biologie ... en noem maar op.
En de drie-eenheid, de Bijbel leert dat de Heer God een enig Heer is: Hoor, Israël! de HEERE, onze God, is een enig HEERE!
Ik zie dat zoiets als: er is 1 meneer X. Meneer X heeft kinderen is dus hij is een vader, meneer X is ook een leraar, en hij kan ook goed timmeren dus trekt hij z'n werk-kloffie aan en gaat als timmerman aan de slag.
Neem gerust andere of meerdere voorbeelden, dat maakt voor het principe niet uit, meneer X is gewoon 1 persoon.
Wat Jezus betreft is mijn mening dat zijn vlees, zijn menszijjn Gods werk-kleding was wat hij nodig had ons te laten zien hoe hij (God) is.
In de Bijbel staat dat Jezus het uitgedrukte beeld van God is, dat zijn leven een voorbeeld voor ons is om na te volgen.
De H. G. is meer onze leraar die ons hart en geweten leert. Maar dat alles is gewoon 1 en dezelfde God.
woutersebel schreef: Op zich zou je inderdaad kunnen stellen dat het lichaam of het uiterlijk (in dit geval de wind?) niks te maken heeft met genegenheid voor iemand voelen. Desondanks is bepaalde kennis essentieel voor relaties. Als je elke ochtend de wind uitscheld onderweg naar werk op de fiets, terwijl je niet weet dat het eigenlijk je relatie is die je uitscheld, schiet je jezelf behoorlijk in de voeten.
1. Als je de wind niet uitscheld maar er wel een hekel aan hebt, dan is dat laatste doorslaggevend voor je 'relatie' met de wind.
De Bijbel leert dat God je hart aanziet, dat alles wat er in je hart is je rein of onrein maakt, naar gelang het goed of slecht is.
2. Waarom zou je eigenlijk de wind willen hebben en dienen als je er een hekel aan hebt en er alleen maar ongemak bij ervaart?
Ik zou zeggen: wegwezen bij die wind, anders schiet je júist jezelf in de voet.
Van iemand houden en er tegelijk een slechte relatie mee hebben (als dat al zou kunnen) werkt niet m.i.
3. Ik geloof niet dat God zo kinderachtig is om iemand af te rekenen op (in dit geval) een natuurlijke reactie op iets onaangenaams.
Alle spreken over Boven komt van beneden, ook het spreken dat beweert van Boven te komen. (Kuitert)
