elbert schreef:Als je Jezus serieus neemt, dan moet je ook serieus nemen dat Hij niet gekomen is om het Woord van God af te schaffen, maar om die te vervullen. Geen tittel of jota van de wet van God, de Thora, zou vergaan. Dat betekent dat Hij elk woord van God niet alleen laat staan, maar ook eruit en ernaar leefde.
Wat ik dan altijd zo opmerkelijk vind is dat Jezus direct daarna aan heel wat jota's en tittels sleutelt: u hebt gehoord dat er gezegd is .... maar ik zeg u .... terwijl er toch in diezelfde Thora staat dat er geen woord toegevoegd of afgedaan mag worden.
En misschien kun je me het verschil uitleggen waarom iemand die op de sabbat hout sprokkelde gestenigt moest worden terwijl aren sprokkelen blijkbaar wel kon.
En in de Thora staat dat de sabbat een dag voor de Here God is en Jezus leert dat de sabbat er voor de mens is.
Nou hoeft dat elkaar niet per definitie uit te sluiten, maar ik krijg toch wel de indruk dat de doelpalen wat verschoven worden.
De Thora leert dat overspeligen gestenigt moesten worden, maar Jezus zegt ''wie zonder zonde is werpe de eerste steen'' en toen iedereen weg was zei hij ''ik veroordeel u ook niet, ga naar huis en zondig niet mee.''
Ik geloof dat Jezus de geestelijke betekenis van Gods wil en wet leerde, de diepte ervan; maar dan zul je de de letter los moeten laten.
Jezus serieus nemen betekent voor mij niet 1 of meerdere bepaalde uitspraken van hem eruit plukken.
Je kunt niet elke uitspraak van hem op alles en iedereen onder alle omstandigheden toepassen, of er dogma's van maken, of als bewijsstuk gebruiken voor het raamwerk van je theologie.
Zelfs de directe context over een bepaald onderwerp is me nog niet genoeg, het gaat om alles wat hij gezegd heeft.
En dan hou ik er rekening mee tegen wie, wat, waar en in welke omstandigheden hij dingen gezegd en geleerd heeft en in welke cultuur dat gebeurde.
Staren op lettertjes kan je juist het gezicht/inzicht benemen, het doel uit het oog laten verliezen.
Je pakt een tekst, vergroot hem uit, maakt er een dogma van, maakt er een pilaar van voor je theologie, en meet alles eraan af ...
Net zoiets als dat je met je neus vlak voor een groot schilderij staat, van het gedeelte wat je ziet weet je allen dat het groen is niet wat het voorstelt.
Doe je stap terug dan zie je in die pixels opeens een schaap. Ga je nog verderaf staan blijkt het toch geen schaap te zijn maar een bos bloemen.
Overgezet, wat losse teksten, de directe context, alles wat we over Jezus weten.
Daarnaast is de Thora (het hele O.T. trouwens) aan Israël gericht. Ik ben geen Israëliet, geen proseliet, en gelovigen zijn ook niet in Israël ingelijfd (en nee, dat staat ook niet in Ps. 87 en niet in Ef. 2)
elbert schreef:Jezus kwam om Gods wil te doen en die wil, die kun je terug vinden in de Bijbel. Aan het einde van de Bergrede komt Jezus dan ook met de waarschuwing dat wie Zijn woorden niet serieus neemt en ze niet doet, zijn vertrouwen op zand heeft gesteld.
Dat betekent ook dat het weldegelijk gevaarlijk is om volgens je eigen inzichten te leven.
Want de Bijbel zegt immers: "Vertrouw op de HEERE met heel je hart, en steun op je eigen inzicht niet.
Ken Hem in al je wegen,
dan zal Híj je paden rechtmaken.
Wees niet wijs in je eigen ogen:
vrees de HEERE en keer je af van het kwade." (Spreuken 3:5-7).
Natuurlijk wil die tekst niet zeggen dat je daarmee je eigen verstand uit moet zetten, maar wel waar de focus op moet liggen: op het vertrouwen op God met heel ons hart en niet op wat wezelf allemaal voor moois bedenken.
Zeker, Jezus is ons voorbeeld. Hij heeft de wil van de vader gedaan en heeft het ons voorgeleefd en de bedoeling is hem te volgen.
Gelovigen uit de heidenen staan onder de wet van Christus leert de Bijbel, en de liefde is de vervulling van de wet.
En verder, vertrouw jij op je eigen inzicht/interpretatie van de Bijbel? Je 'weet' precies wat dit-of-dat betekent!
Of neem je het over van (oude) schrijvers, je opvoeding of ... (vul maar in), maar zijn hun inzichten dan wel betrouwbaar?
Ik voel al wat aankomen denk ik ''de leiding van de H.G.'' Maar dat claimen veel mensen die onderling zoveel van elkaar kunnen verschillen dat er vele moorden voor zijn gepleegd, talloze kerkscheuringen zijn ontstaan. Tja...., in die zin is het is wél gevaarlijk ja.
Als je, zoals ik zei, Jezus gouden leefregel in acht neemt: wat gij niet wilt dat u geschied doe het ook een ander niet - behandel de ander zoals je zelf behandeld wilt worden, en met de maat waarmee je meet zal jou de maat worden genomen, dan is het gevaar om naar je eigen inzichten te handelen heus niet gevaarlijk hoor.
Verder had ik verstand/hart/maatstaf aan elkaar verbonden, ik loop doorgaans niet blindelings achter mijn gevoel aan of andersom.
Zoals Jezus en Jakobus leerden: aan de vruchten kent men de boom. Geloven en doen gaan hand in hand.
Doen is niet in de eerste plaats een kwestie van dankbaarheid of zelfs van gehoorzaamheid, maar van een hartelijk geloven in iets en/of iemand.
Iets wat in je hart zit komt er in r.l. zeker uit.
Je kunt met je verstand wel iets geloven (voor waar aannemen) je kunt er zelfs met meer of minder moeite naar handelen, maar dat is geen garantie dat het uit je hart komt. Andersom lijkt me onmogelijk want een levend geloof leeft, en brengt goede vrucht voort.
elbert schreef:En dan zeg je natuurlijk: "maar ik zeg er toch bij dat ik het bovenstaande serieus neem?". Ja, inderdaad, maar zeg je ook dat dit altijd voor je richtinggevend is? Want dat is wel de bedoeling namelijk. Er is verschil tussen iets serieus nemen en iets als richtinggevend en gezaghebbend aanvaarden. Ik kan ook zeggen dat ik de verkeersregels serieus neem, maar als ik soms van oordeel ben dat ik ook wel door rood kan rijden, dan breng ik mezelf in gevaar. Dan kun je wel zeggen: "God stuurt me wel bij als ik uit koers raak en zo gevaarlijk is dat toch niet?", maar als ik het voorbeeld van door rood rijden erbij haal, heb je echt geen garantie dat God je dan wel beschermt of bijstuurt. In de Bijbel krijg je de belofte dat God bij je zal zijn als je in al Zijn wegen gaat, maar die belofte krijg je niet als je een paar van die wegen afsnijdt of er maar helemaal van af gaat. De Bijbel zegt daarover bij voorbaat al: "pas nou op, dat is gevaarlijk".
Ik vind dat iemand die door rood rijdt de verkeersregels niet serieus neemt. Het doel van de verkeersregels is veiligheid.
Iemand die (per ongeluk) wel eens 101 rijdt ipv 100 brengt de veiligheid niet in gevaar en mag zich van mij best onder serieuzen scharen.
Gaat het om de regels of om het doel? Kleine kinderen hebben regels nodig, volwassenen zijn verantwoordelijke zelfstandige mensen.
Jezus volgen betekent niet Jezus na-apen. Het gaat erom dat je gezindheid van Christus hebt.
Vanuit die gezindheid kun je gewoon naar eigen inzichten leven. Dan leef je vanuit je hart en verstand.
En dat vertrouwen op God waar je zo op hamert, ik zou zeggen vertrouw hem dan maar dat hij je bijstuurt door de H.G. als je te ver uit de koers raakt, te veel bijoogmerken krijgt o.i.d.
Alle spreken over Boven komt van beneden, ook het spreken dat beweert van Boven te komen. (Kuitert)
