naamloos schreef:Eerst verander je mijn stelling dat ikzelf het hoogste gezag heb om te weten waar ik in geloof, door geloof te vervangen voor waarheid. En dan staat er toch echt iets anders hoor.
Oké, ik word even gecorrigeerd, dat is prima. (Hoewel ik het lastig blijf vinden om te laten staan dat je letterlijk zegt "wat ik geloof is mijn waarheid" Je zet zelf als het ware het mijn geloof=mijn waarheid, maar blijkbaar zie je dat toch anders en ik begrijp niet goed het onderscheid dat je zelf aanbrengt.)
naamloos schreef:En als ik vervolgens zeg dat mijn geloof mijn eigen waarheid is, en ik dat recht een ander ook niet ontzeg begin je opeens over daden. En ook dat is weer wat anders.
Geloof is niet een vacuüm, een losse theoretische overtuiging, zoals ik ook al tegen Herbster zei. Een overtuiging kent een praxis (daden). Dat kun je niet van elkaar loskoppelen, toch? Of heeft een geloof geen praktische gevolgen?
naamloos schreef:Ik zeg altijd dat ik voor vrijheid ben MITS JE DE ANDER NIET SCHAADT. En verder heb je je te houden aan de wetten van de overheid.
Dit is college Filosofie & Ethiek 101, maar daar ga ik nu even niet op in, tenzij je het echt interessant vindt. De vragen die in dat college meteen worden gesteld zijn "definieer (niet) schaden" en "wat is de verhouding tussen ethiek en wetgeving". Dat zijn vragen die nu voor dit topic niet zo relevant zijn, maar wel voor de vraag: uit wat voor bouwstenen bestaan een morele overtuiging en wat zijn daarvan de consequenties voor het idee "waarheid".
naamloos schreef:Dat er landen zijn die wetten hebben die anderen wel schaden, die niet meedoen aan mensenrechten vindt ik diep triest.
Maar we hadden het over individueel geloof en waarheden, en niet over landelijke wetten, toch? Ook dat is weer iets anders.
Verdorie, kom ik toch even op dat college terug. Wetten zijn geformaliseerde overtuigingen (kort door de bocht). Het zijn geen neutrale afspraken, in wetten klinkt heel sterk door wat een land als "waarheid" hanteert met betrekking tot wat een mens is, wat goed is om te doen. Natuurlijk is de vorm waarin die overtuigingen worden gegoten heel anders dan hoe een individu dat doet, maar het principe blijft hetzelfde.
naamloos schreef:Wat vind jij, mag elk soeverein land zijn eigen wetten maken? Ja? Waarom dan geen wetten voor zware straffen tegen homo's, moet kunnen toch?
Je mist blijkbaar de kern van mijn punt, maar daar kan mijn antwoord op deze vraag misschien mee helpen.
Mijn vraag aan jou was niet: mag een land wetten maken waar je het individueel niet mee eens bent. (Ja, dat mag een soeverein land.)
Mijn vraag was meer: kun je een wet of een praktijk van een ander veroordelen als "fout" wanneer waarheid (en dus ook moraliteit) totaal relatief is.
Zelfs jouw idee van "niet schaden" zou dan compleet relatief zijn. Waarom mag ik niet iemand schaden? Als iemand anders vindt dat dat wel mag, prima toch? Is zijn waarheid. Wat heb je dan in handen om te zeggen: nee, je mag NIET iemand schaden.
naamloos schreef:Ik had aangegeven dat ik totaal niet geloof in het letterlijke verhaal van het woestijnvolk.
Daarna zei ik "Maar als ik het verhaal volg ..." enz (za mei 27, 2023 11:31 am)
Dat deed ik omdat jijzelf nogal letterlijk overkwam: een God hebben die hen beschermde en voor hen streed. En daarna over de duidelijke afspraken, ze wisten precies hoe ze aan de goede zijde konden blijven, dankzij de wet.
Nou, daar sluit ik dan gewoon even bij aan. Als we op die toer gaan kan ik daar ook wel even iets over zeggen. Wat is daar moeilijk aan?
Oké, het vergt me te veel tijd om onze uitwisseling nu helemaal te deconstrueren om je te laten zien waar ik denk dat we dan langs elkaar zijn praten. Dus ik gebruik dit maar even als een herijkpunt:
Jij gelooft niet in het letterlijke woestijnvolkverhaal.
Ik geloof niet in het letterlijke woestijnvolkverhaal.
Jij meent dat de Bijbel is geschreven door feilbare mensen.
Ik meen dat de Bijbel is geschreven door feilbare mensen.
De kern van onze discussie is dan: hoe kan het dat ik WEL uitkom bij het idee dat de Bijbel gezag heeft en jij niet? (Is dat fair?)
naamloos schreef:In ieder geval ben ik veel genuanceerder over geloof in de mytische Jezus dan jij.
Volgens jou kunnen zij niet dezelfde geestelijke realiteit ervaren dan gelovigen in een werkelijk bestaande Jezus, er is geen relatie mogelijk, geen levende Jezus in de geest, dat kan niet.
En over de naastenliefde heb ik ook meer nuance dan ik van jou las. Dat vond ik dan weer zwart-wit overkomen want het ging van etisch naar een hartelijke liefdesrelatie, daartussen was het leeg. Di mei 23, 2023 1:39 pm.
Ik heb dit gedeelte een paar keer bekeken, maar ik begrijp niet wat je probeert te zeggen. Dus ik kan ook niet goed inschatten of je mijn positie nu juist weergeeft (hoewel ik al zie dat dat op het punt van naastenliefde niet zo is). Zou je het nog een keer in andere woorden kunnen vatten? (Maar alleen als je het zelf relevant genoeg vindt, natuurlijk.)
naamloos schreef:Vast. Er zijn wel meer oude geschriften die op deze manier nog steeds gebruikt worden tot op de dag van vandaag. Maar alleen de Bijbel is Gods woord?
Ik kan best een God van liefde in de Bijbel tegenkomen, maar net zo goed in andere boeken, verhalen en in r.l.
Ik hecht alleen waarde aan waar ik in geloof, of het nou over de Bijbel gaat of over andere boeken, films ....
Even kijken of ik dit goed begrijp: heb je nu problemen mee dat iemand zou stellen dat ALLEEN de Bijbel Gods woord is?
Want dat heb ik dus zelf niet beweerd.
Maar ik zou me wel afvragen hoe jij in andere boeken, verhalen, real life die God van liefde herkent ZONDER de Bijbel? (Ik zeg niet meteen dat het niet kan, dit is persoonlijk een worstelthema voor mijzelf, maar ik ben benieuwd hoe jij dat ziet).
Ik hecht ook waarde aan waar ik in geloof. Maar als christen zie ik het ook mijn opdracht om waarde te zien in waar iemand anders in gelooft. Zelfs ik denk dat het niet waar is.