Cahier schreef:Een zangteam vind ik een beetje klinken als een bandje of een vast koortje. Iets waar een hoop gemeenten toch huiverig voor zijn omdat de kerk geen podium hoort te zijn. Vandaar dat ik reageerde. In september ging er een mail rond waarin om voorzangers werd gevraagd, en pas een maand later was er voor het eerst weer zang in de dienst. Het was dus ook niet zomaar paraat.
Eerlijk gezegd heb ik toch wel moeite als er niet in de kerk wordt gezongen. We hebben een bepaalde orde van dienst waarover het voorgeslacht heeft nagedacht. Het komt mij voor dat we zonder er bij na te denken de gemeentezang substitueren voor of alleen orgelspel of voor het draaien van een nummertje om maar zo dicht mogelijk bij de vorm van de traditie te blijven. Gods lof wordt niet door apparaten gezongen, maar door mensen. Waarom zou de dominee dan bijvoorbeeld ook zijn preek niet op een zaterdagavond op kunnen nemen en zondags afdraaien in de dienst? Of waarom zou de preek niet worden uitgeprint voor de gemeenteleden zodat ze het in de dienst onder orgelspel kunnen lezen, terwijl de predikant dan verder zijn mond houdt? Of zo'n groepje van drie dan als persoonlijker wordt ervaren boven het afspelen van een psalm vind ik daarom minder relevant.
Dat een zanggroep een beetje band-achtig overkomt ben ik met je eens. Daarbij moet je echter wel zien dat het een tijdelijke maatregel is, en dat de meeste gemeenten het heel anoniem in beeld brengen (als ze het al in beeld brengen).
Bovendien kom ik kerken tegen waar tijdens de gemeentezang de camera op de organist gericht staat, dus daarmee valt het argument van "podium geven" ook af (datzelfde podium wordt namelijk wel aan de organist gegeven).
Persoonlijk heb ik er niet zo heel veel moeite mee als ik thuis een dienst beluister dat het een opname is die eerder gemaakt is. De uitvoering is daarmee vaak beter (je kunt gewoon een goede uitvoering opzoeken), en als je het toch al thuis zit te beluisteren via een apparaat maakt het niet eens zo heel veel uit (in mijn optiek) wie dat in dat apparaat gesopt heeft, en wanneer.
Het principiele verschil ontgaat me, en de kwaliteit van de opname gaat omhoog.
We zitten nu eenmaal met een virus wat de hele maatschappij ontwricht, en door de samenzang te skippen voor een zanggroep met piano, een youtube-moment, een uitvoering vanaf een CD of iets dergelijks is de kans dat je met meer mensen in het gebouw aanwezig kunt zijn een stuk groter dan wanneer je eigenwijs door blijft zingen.
En natuurlijk heeft het voorgeslacht nagedacht over de orde van dienst. Toch moeten we uitkijken dat we de traditie niet op een voetstuk gaan zetten wat dat betreft.
De zaken die we Rome verwijten doen we zelf net zo hard, ook bij ons blijkt nu ineens (hoewel het eigenlijk al veel langer duidelijk was) dat voor veel mensen en kerkgenootschappen de traditie inmiddels bijna net za belangrijk is als de Bijbel.
Wat dat betreft zou deze tijd ook wel eens gebruikt mogen (en moeten) worden om ons als reformatorische kerken te herbezinnen op de tradities en vormen die we inmiddels hanteren.
Geef me de rust om te accepteren wat ik niet kan veranderen.
Geef me de moed om te veranderen wat ik kan.
Geef me de wijsheid om het verschil te zien.