Lalage schreef:Dank voor je reactie, Mortlach, uit Canada zelfs!
Ja, vandaag zelfs een wasbeer gevangen en terug uitgezet - ver weg van het huis. Canadeser wordt het alleen als je onderweg een eland ziet lopen
Inderdaad geef je wel wat op en daarom gaat dit bij mij ook zo langzaam. Ik was eigenlijk wel verrast dat die serie 'Holy shit' kwam: blijkbaar zijn er een hoop dertigers die op dezelfde manier afdrijven en ondertussen toch worstelen met de vraag of je toch nog iets met het geloof wilt houden en hoe dan.
Ik ga hem zo kijken, want best interessant. Verder geef je dingen op, maar krijg je gelukkig ook zaken terug, de voor de hand liggende, maar ook verrassende. Dat je zondag niet meer wordt bepaald door anderen, ligt voor de hand - de verrassingen, tja, daar zul je je door moeten laten verrassen.
Iedereens verhaal is natuurlijk anders; misschien leg je het gemakkelijker naast je neer, misschien blijf je langer onzeker/angstig; veel hangt ook af van hoe de mensen om je heen reageren. Het is een proces van vallen en opstaan, en wie weet waar je uitkomt; volledig 'bevrijdt' of 'gelukkig weer terug'. Aan het einde van allebei deze paden zul je mensen vinden die je willen helpen en steunen, en die je accepteren zoals je bent, als het goed is, en anders moet je nog even verderlopen