"Maar 'k had de liefde niet, ik ware niets"
van groot belang de liefde, van levensbelang....van Eeuwigheidsbelang.
Daarom de vraag:
Wat houdt dat in voor u, voor jou...
de liefde, de Christelijke Liefde?
Moderators: henkie, elbert, Moderafo's
Liekels schreef:Mooi topic....voor mij is christen zijn en alles daar omheen vooral liefde. Als je leest over Jezus, zijn kracht, zijn wijsheid, liefde en warmte dan ben ik bang dat hij teleurgesteld is in de mensheid, ook die hem denken te volgen. Door iedereen terecht te wijzen op het niet navolgen van opgelegde regeltjes, wordt de essentie van het christen zijn ontkracht. De regels en zonden van anderen worden veroordeeld. Veel tijd gaat verloren aan het bekritiseren daarvan. Men stelt zich daarin boven een ander die zogenaamd onwetend is en vergeet daardoor wat echt belangrijk is, namelijk elkaar liefhebben, ook degene die anders denkt. Dat is de makkelijke weg...omgaan met mensen die hetzelfde denken, moeilujker is het om te luisteren naar hen die anders denken, luisteren wat hen drijft en gelooft, maar dat wordt vaak vermeden en bij voorbaat veroordeeld, terwijl je juist van een andersdenkende ook iets kunt leren. De vele reacties op dit tooic zegt ook hoeveel waarde aan dit onderwerp wordt gehecht.
MoesTuin schreef:"Maar 'k had de liefde niet, ik ware niets"
van groot belang de liefde, van levensbelang....van Eeuwigheidsbelang.
Daarom de vraag:
Wat houdt dat in voor u, voor jou...
de liefde, de Christelijke Liefde?
Huisje_op_de_hei schreef:Neon schrijft dat het (zoals hij dat ziet) een proces is om tot die liefde te komen.
Ik snap de gedachtegang wel maar ben het er niet mee eens. Als je het hebt over een proces dan betekend dat ook dat je ergens in groeit totdat je een eindstadium bereikt hebt. Je groeit in ieder geval ergens naar toe.
En dat gaat je als natuurlijke mens nooit lukken omdat je zondig blijft en in deze gebroken wereld leeft. Wel geloof ik dat je moet streven naar de liefde wat m.i. iets anders is als een proces.
Als wij een proces zouden kunnen doormaken en volgroeien tot een soort superchristenen hebben we Gods genade niet meer nodig omdat we het dan zelf wel kunnen.
Zo... bij deze heb ik dan gereageerd op een 4 jaar oud topic . Ik ben een beetje nieuw dus moet nog uitvinden hoe dit forum werkt. Hoop dat de boodschap goed overkomt.
Neon schreef:
Mooi dat je reageert in het topic. En of dat er nou eentje is van 4 jaar geleden, of 40, 400 of 4000 jaar.. de vragen blijven hetzelfde. En de antwoorden blijven steeds vanuit de gebroken wereld komen. Het zoeken is ook al zo oud als de mensheid, echter het vinden.. is van eeuwigheidswaarde. En de eeuwigheid is in het nu.
Datgene wat groeien moet in de mens die het antwoord gevonden heeft in zichzelf is dan ook niet van deze gebroken wereld, maar vanuit de Oorspronkelijkheid, vanuit God. God is Geest.
Wat ergens naar toe groeit, is datgene wat het Licht gezien heeft, en Zich herkent in wat uit God is.
Kortom; de gebroken mens van deze gebroken wereld is niet de Christus, maar verwacht Hem in zichZelf door de weg voor Hem voor te bereiden. Voor Hem wat werkelijk groeien moet; de Zoon, de wedergeboren Ziel, dat wat uit God geboren is. Dat schrijven de Bijbelteksten.
God is Liefde.
Huisje_op_de_hei schreef:Ik probeer het nog een keer... naar mijn idee Neon ga je ergens scheef in je redeneren. Vind je nu nog steeds dat liefde een proces is of niet? Je zegt dat datgene wat groeien moet in de mens vanuit God is. Dus God heeft datgene in de mens geplaatst. Tot zover snap ik het nog wel en kan ik het met je eens zijn. Maar je zegt ook dat datgene wat God in de mens geplaatst heeft groeien moet. Heeft God dan iets onvolmaakts in de mens gelegd? Zou de wedergeboren ziel ook nog moeten groeien? Hmmm... Misschien tijd voor een nieuw topic want de vraag van 4 jaar geleden van Moestuin gaat over de liefde.
Neon schreef:De Liefde is. God is. Het Licht is.
Dat is geen proces, maar een onveranderlijke toestand, het Al.
De Liefde in de mens echter, God in de mens, het Licht in de mens, heeft een proces nodig Zich te ontwikkelen in de mens.
Je schreef zelf al dat het een gebroken wereld is. Wat heelt, wat heiligt, is Geest; de heilige Geest in de mens die tot geloof gekomen is.
Dan, door het tot geloof komen van de Zoon in ons, begint het proces van transfiguratie, van verandering.
Of denk je dat er na het 'bekeren' de gebroken mens die afhankelijk is van deze natuur, bestaat uit deze natuur direct geheeld is, geheiligd en meteen een goddelijk lichaam heeft dat functioneert als een heilig wezen? De teksten schrijven zo anders. Over 2 naturen, waarin de gebroken natuur zich laat omvormen door op te gaan in de Andere natuur.
En de Ander is het die moet groeien, ten kosten van datgene wat zich overgeeft aan dit innerlijke proces van reiniging en heiliging.
In de tekst wordt dit groeien ook wel geschreven als; wassen. En dan is het tot wasdom komen, het ontplooien van het Kind of de Zoon wellicht meer verhelderend.
Dus de Liefde is, maar de mens die zich innerlijk tot Hem wendt, zal opgaan in dit proces opdat de ware Mens zich zal openbaren.
We zien dat de Petrusbrief een adres heeft:BTS1 schreef:Hallo,
Hoe bouw je een relatie met God?
Hoe wordt je een kind van God?
Wanneer kan je jezelf een kind van God noemen?
Ik probeer te leven naar Gods woord, alleen heb ik soms geen idee waarvoor ik het doe en krijg ik het gevoel dat ik mezelf voor de gek sta te houden. Ik voel me dan vaak vrij onverschillig tegenover geloof.
Toch houd ik me bezig met bovenstaande vragen. Ik voel een drang om iets hogers te vinden, een reden om te leven. Naast Jezus heb ik ook mijn heil proberen te zoeken in andere leringen. Hier had ik hetzelfde gevoel - waar doe ik het voor.
aan degenen, die even dierbaar geloof met ons verkregen hebben, door de rechtvaardigheid van onzen God en Zaligmaker, Jezus Christus
Een enige is Mijn duive, Mijn volmaakte…Gelijk ons Zijn Goddelijke kracht alles, wat tot het leven en de godzaligheid behoort, geschonken heeft, door de kennis Desgenen, Die ons geroepen heeft tot heerlijkheid en deugd; Door welke ons de grootste en dierbare beloften geschonken zijn, opdat gij door dezelve der goddelijke natuur deelachtig zoudt worden, nadat gij ontvloden zijt het verderf, dat in de wereld is door de begeerlijkheid.
Welke dingen Heere?Want zo deze dingen bij u zijn en in u overvloedig zijn, zij zullen u niet ledig noch onvruchtbaar laten in de kennis van onzen Heere Jezus Christus.
En ik getuig dat deze woorden van Christus, opgeschreven door Petrus, waarachtig zijn. Hij is betrouwbaar. Dien vooral de heiligen (als het mogelijk is in stilte en eerst en het meest in gebed) (Hebreeen 6 en 10) en dien niet meer jezelf.voegt bij uw geloof deugd, en bij de deugd kennis, En bij de kennis matigheid, en bij de matigheid lijdzaamheid, en bij de lijdzaamheid godzaligheid, En bij de godzaligheid broederlijke liefde, en bij de broederlijke liefde liefde jegens allen.
Want dat is het verderf, dat in de wereld is door de begeerlijkheid. Ons zelf dienen. Dat 'ik' moet er aan. Eigen eer, mijn gevoel, mijn geloof, mijn eigen weggetje, eigen verstand, eigen lichaam, mijn carrière, eigen huis, eigen kerk, eigen kerkverband… etc. Hoor de stem van de Goede Herder:Want het is God Die in u werkt beide het willen en het werken, naar Zijn welbehagen.
En ook nu al... Nou, zo zegt de Heere: "Maak je roeping en verkiezing vast in Mij" meer van Hem te kennen en Die Hem gezonden heeft dat is het eeuwige leven. Want de wedergeboorte is geen doel opzich. Zoals staat in Romeinen 8:Want alzo zal u rijkelijk toegevoegd worden de ingang in het eeuwig Koninkrijk van onzen Heere en Zaligmaker Jezus Christus.
Want die Hij tevoren gekend heeft, die heeft Hij ook tevoren verordineerd den beelde Zijns Zoons gelijkvormig te zijn, opdat Hij de Eerstgeborene zij onder vele broederen.
Dan hoef jij niet meer van beneden naar Boven te werken. Zo wordt je, in de Geliefde Zoon, aangenomen als kind van God. En noem je jezelf geen kind van God maar dat zal de Heilige Geest getuigen in je hart. Want dat kun je zelf toch niet geloven? Ik? Hij voor mij? En met Hem al Zijn schatten?(Romeinen 8 ) De Geest van Christus ontvang je, uit genade, door de het gehoor van de prediking van het Woord/geloof samen met de overtuiging van de Heilige Geest. (Romeinen 10 en Galaten 3:2) Je hoeft niet in de hemel op te klimmen of in de hel neer te dalen. Het Woord is nabij. Het is door Zijn kennis...Want God was in Christus de wereld met Zichzelven verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende, en heeft het woord der verzoening in ons gelegd.
DIT heeft Jezus gesproken, en Hij hief Zijn ogen op naar den hemel, en zeide: Vader, de ure is gekomen, verheerlijk Uw Zoon, opdat ook Uw Zoon U verheerlijke. Gelijkerwijs Gij Hem macht gegeven hebt over alle vlees, opdat al wat Gij Hem gegeven hebt, Hij hun het eeuwige leven geve. En dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, den enigen waarachtigen God, en Jezus Christus, Dien Gij gezonden hebt. Ik heb U verheerlijkt op de aarde; Ik heb voleindigd het werk dat Gij Mij gegeven hebt om te doen.
Als wij een proces zouden kunnen doormaken en volgroeien tot een soort superchristenen hebben we Gods genade niet meer nodig omdat we het dan zelf wel kunnen.
Tonny schreef:God heeft het zaadje geplant. God laat het groeien. Desalniettemin kunnen wij het plantje in de trapkast zetten, met heel weinig licht zodat het verdort. We kunnen het ook in een broeikas zetten, omgeven door perfecte omstandigheden. Dan groeit het plantje als kool. Dat is een stukje eigen verantwoordelijkheid.
Natuurlijk kan je je afvragen in hoeverre de Geest werkt wanneer wij onszelf in de broeikas van God zetten (door te bijbellezen, te bidden, te zingen etc), of in hoeverre dat onze eigen keuze is. Maar andersom (de kroeg in gaan, tijd verspillen aan tv kijken) schuiven we niet af op het te weinig werken van de Geest.
Kies dan heden wie gij dienen zult, vroeg Jozua het volk al.
Marnix schreef:Wat je nu zegt is natuurlijk heel Arminiaans
Neon schreef:Voor mij klinkt het als de gelijkenis van de zaaier uit Mat.13
18 Gij dan, hoort de gelijkenis van den zaaier.
19 Als iemand dat Woord des Koninkrijks hoort, en niet verstaat, zo komt de boze, en rukt weg, hetgeen in zijn hart gezaaid was; deze is degene, die bij den weg bezaaid is.
20 Maar die in steenachtige plaatsen bezaaid is, deze is degene, die het Woord hoort, en dat terstond met vreugde ontvangt;
21 Doch hij heeft geen wortel in zichzelven, maar is voor een tijd; en als verdrukking of vervolging komt, om des Woords wil, zo wordt hij terstond geërgerd.
22 En die in de doornen bezaaid is, deze is degene, die het Woord hoort; en de zorgvuldigheid dezer wereld, en de verleiding des rijkdoms verstikt het Woord, en het wordt onvruchtbaar.
23 Die nu in de goede aarde bezaaid is, deze is degene, die het Woord hoort en verstaat, die ook vrucht draagt en voortbrengt, de een honderd-, de ander zestig-, en de ander dertigvoud.
Terug naar “[Religie] - Open forum”
Gebruikers op dit forum: Google [Bot] en 6 gasten