Teus schreef:Je spreekt ook over 2 dingen “je leeg voelen” en “God kwijt”
Ik begrijp je punt niet zo. Als je God niet ervaart voel je je leeg. Alleen God kan ons vervullen en als Hij zich dan terugtrekt voel je je leeg.
Moderators: henkie, elbert, Moderafo's
Teus schreef:Je spreekt ook over 2 dingen “je leeg voelen” en “God kwijt”
Terus schreef:Ik begrijp je punt niet zo. Als je God niet ervaart voel je je leeg. Alleen God kan ons vervullen en als Hij zich dan terugtrekt voel je je leeg.
Johan100 schreef:Ik begrijp je punt niet zo. Als je God niet ervaart voel je je leeg. Alleen God kan ons vervullen en als Hij zich dan terugtrekt voel je je leeg.
Teus schreef:Ik schreef het in een eerdere post, Als ik me, in mijn ervaring, leeg voel, mis ik Vader en dan overtreft het verlangen het lege gevoel. Of het vooruitzicht overtreft het lege gevoel, wat het meeste waard is.
Wellicht is het bij een ander niet zo, ik ervaar het zo.
Johan100 schreef:Ja, maar verlangen is geen vervulling. Verlangen naar iets ziet uit naar vervulling. Dat ben je vast met mee eens.
Een blij vooruitzicht kan je inderdaad strelen, maar dan voel je je dus niet leeg.
Ik heb echt weleens momenten dat ik me leeg voel en dan moet ik weer naar de Bron.
Zo houdt God me afhankelijk.
Chaya schreef:Ik herken het helaas wel ja. Ik had te lang te veel op mijn bordje gehad en ik voelde me uitgeblust en leeg.
Gek genoeg zei de dokter dat juist mijn rugzakje te vol was. Iedereen had er van alles ingestopt, ik droeg het met me mee en er ging nooit eens iets uit. Ik moest NEE leren zeggen, dat was de oplossing.
Maar ik vreesde dat de mensen me dan niet meer aardig vonden, of lief, alsof mijn leven daarvan af moet hangen.
Ik moest een stukje over mezelf schrijven, toen ik lid werd van een vereniging.
Ik heb er uren op zitten kauwen, wat moest ik nu vertellen als alleen maar mijn burgelijke status?
Dat was wel een eyeopener en een soort kruispunt in mijn leven.
Ik was tot dan toe, de dochter van, de vrouw van, de moeder van, de buurvrouw, de vriendin van, geweest, maar wie ben ik nu werkelijk, zonder al dat?
Sommige mensen gaan dan een week in een klooster, dat heb ik niet gedaan. Het duurde ook wel iets langer, maar het is goed gekomen.
Je vraagt, wat doen we ermee? Goeie vraag, ik was zo leeg dat ik niet meer wist hoe ik God kon vragen om die leegte te vervullen. Zo moe was ik.
God was heel ver weg. Er kwam een lieve mevrouw uit onze gemeente een kopje koffie bij me drinken en ze zei:
Weet je, ik zat 2 jaar in een diepe depressie. Ik kon God niet meer ervaren, zo dik was het wolkendek boven me. Alles drukte zwaar op mij.
Ik voelde me niet meer verbonden met Hem. Maar ik begon me een soort ballon voor te stellen, die aan heel dun draadje naar die wolken ging, er doorheen. Ik zag die ballon niet meer, maar voelde wel het dunne draadje in mijn hand. Het zwiepte af en toe heen en weer door de stormen die over mijn leven raasden, maar ik hield dat tere draadje vast.
Ik vond het wel een mooi beeld.
Misschien kinderlijk, maar soms kom je niet meer verder dan dat.
Terug naar “[Religie] - Open forum”
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 78 gasten