Berichtdoor gravo » 01 apr 2018 13:49
De Heer is waarlijk opgestaan!
Wie de wereld waarin hij leeft alleen maar beschouwt als een godverlaten plek die op haar einde loopt en waar alles van nu af aan alleen maar slechter, zondiger, gevaarlijker en onveiliger wordt (als onderdeel van de reeds ingezette eindtijd), komt aan de lofzang niet meer toe. Dan regeert de angst, is het Evangelie onder de voet gelopen door de Apocalyps en wordt ons persoonlijk leven gedomineerd door een teruggetrokken geïsoleerd leven, waarin slechts gewacht wordt op het einde.
Maar de lofzang moet op aarde gaande gehouden worden! Niet uit wanhoop, maar uit de hoop die in ons is. Verblijd u ten allen tijd!
Het kenmerk van het christelijk geloof is de overwinning van het kwade door het goede. De dood wordt overwonnen! De duistere tonen van zonde, geweld en dood komen volop aan de orde in de Bijbelse boodschap, maar daar loopt het niet op uit. Het loopt uit op Gods genadige verlossing, op een herstel van alle dingen. Op een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Dat nieuwe leven wordt hier al, op aarde, gevonden. In de wedergeboorte.
Laat je leven niet de kleur aannemen van alles wat voorbij gaat of is gegaan (het oude leven, met haat, zonde, geweld, dood, eenzaamheid, twist, nijd, angst en afgunst). Nee, laat het gekleurd worden door het nieuwe leven, door Jezus' overwinning op de dood. Het Evangelie is een goede boodschap. Omdat het gaat om vergeving, verlossing, overwinning, vrede, trouw, genezing, toekomst.
Somberheid, pessimisme, angst, ongeloof, ze zijn weinig vruchtbaar. Als je leven daardoor wordt bepaald, ben je niet gelukkig.
Kortom, ik zou het er met God op wagen. Dan ben je niet alleen nu, maar alle dagen van je leven gelukkig.
In het vraag- en antwoordenboekje van de Heidelberger Catechismus, een leerboekje over de kernzaken van het christelijk geloof, is de eerst vraag:
Wat is uw enige troost in leven en in sterven?
Het antwoord is (heel kort samengevat): dat ik niet van mezelf ben, maar het eigendom van Jezus Christus.
En dat is Christus Pantokrator (de Almachtige) die in de hemel is, gezeten aan de rechterhand van God.
Wat zou je nog meer willen wensen als je er over nadenkt om een gezin te willen stichten?
Hij zal ons niet verlaten.
gravo
'Von Gott wissen wir nichts. Aber dies Nichtwissen ist Nichtwissen von Gott'
(Franz Rosenzweig, Der Stern der Erlösung)