sjaqi schreef:Dus je geweten, intuitie en verstand binnen het kader van de wetten van de overheid als alternatieve grond voor je leven, ziel en zaligheid??
Zonder Bijbel, jazeker. Weet jij iets beters?
Overigens zei ik
rekening houdend met de wetten van de overheid, niet binnen de grenzen.
Als de overheid iets zou eisen wat tegen mijn geweten zou ingaan wordt het anders.
sjaqi schreef:En wat is dan de uitkomst als je bovenstaande langs je zelf geformuleerde meetlat legt?
Volgens de Bijbel: Die ieder vergelden zal naar zijn werken, namelijk hun die met volharding het goede doen en heerlijkheid, eer en onvergankelijkheid zoeken: het eeuwige leven.
Want wanneer heidenen, die de wet niet hebben, van nature doen wat de wet zegt, zijn zij, hoewel zij de wet niet hebben, zichzelf tot wet.
Zij tonen dat het werk van de wet geschreven is in hun hart. Daar getuigt ook hun geweten van, en hun gedachten onderling beschuldigen of ook verontschuldigen elkaar.
Zij die zonder de Bijbel volgens het geweten leven, dan lijkt mij de uitkomst dat je te maken hebt met heel gewone normale beschaafde mensen, die zo ongeveer dezelfde morele principes hebben als die in de Bijbel staan.
Een goede meetlat lijkt mij: wat gij niet wilt dat u geschied, doe dat ook een ander niet; behandel een ander zoals je zelf behandelt wilt worden.
sjaqi schreef:Mijn punt is van bovenstaande vragen is dat ik de indruk krijg dat je de Bijbel rationeel wilt toetsen voordat je je vertrouwen er op stelt en er in gelooft. En dit gaat niet lukken.
De meetlat van de ratio is niet overal toepasbaar. De mens handelt niet alleen vanuit de ratio, want de mens is meer dan alleen ratio, er zijn meer dimensies in ons bestaan.
Nee, ik ga niet alléén op mijn ratio af voor ik ergens in geloof.
Het geloof dat verwant is aan vertrouwen is iets heel anders dan een-voor-waar-houden geloof.
Voor dat laatste heb je alleen je verstand maar nodig. Daar is op zich niks mis mee (als het tenminste klopt wat je gelooft), maar zolang je iets alleen maar
voor waar houdt en er verder niets mee doet is dat een dood verstandsgeloof.
kHeb al eens eerder gezegd: Als je ergens in gelooft dan ga je ervoor. Ik geloof bijvoorbeeld in gelijke rechten voor man-vrouw, blank-zwart ...
En de mensen die mij kennen merken dat aan mij, want dat is zeker niet alleen een dood voor-waar-houden-geloof.
Je kunt ook in iemand geloven, zie bijvoorbeeld dat liedje van André Hazes 'want zij gelooft in mij'.
Als ik lees over Jezus' ontferming, mededogen, liefde, vergeving, trouw ... ect. dan kan ik niet anders dan in hem geloven.
Aan iemand die zo is durf ik mijzelf toe te vertrouwen.
Ik geloof in liefde, trouw, vergeving, eerlijkheid, respect, opkomen voor de zwakken ... ect. Niet alleen rationeel, maar gewoon helemaal.
Anderzijds staan er ook dingen in de Bijbel die rationeel niet kloppen, dus daar heb ik zelfs geen voor-waar-houden-geloof voor.
Plus er staan dingen in waar ik gewoon in alle dimensies van mijn bestaan niet in kan geloven, zoals de discriminatie van vrouwen bijvoorbeeld.
sjaqi schreef:De Bijbel heeft als rode draad "God lief te hebben boven alles en de naaste als onszelf", met daaruit volgende zaken als ellende, verlossing, dankbaarheid. De Bijbel spreekt dus over de verhouding van God en mens. Dit gaat over een dimensie die het rationele overstijgt. Het rationele is horizontaal gericht, namelijk op wat de mens kan zien, meten etc. De Bijbel gaat over de verticale dimensie welke zich grotendeels bevind op het vlak van het onzichtbare en onmeetbare. Je zult dus op veel vlakken klem lopen als je alleen met aandacht voor de verticale dimensie de Bijbel gaat lezen.
Ik zou zeggen dat 'liefde' het rationele overstijgt en zowel het horizontale als verticale omvat.
Liefde voor mensen is net zo min rationeel als liefde voor God omdat het met je hart te maken heeft.
Maar de liefde zal zich uitten, ook volgens de Bijbel: Als iemand zegt: ‘Ik heb God lief,’ maar hij haat zijn broeder of zuster, is hij een leugenaar. Want iemand kan onmogelijk God, die hij nooit gezien heeft, liefhebben als hij de ander, die hij wel ziet, niet liefheeft.
Voor God, de Vader, is alleen dit reine, zuivere godsdienst: weduwen en wezen bijstaan in hun nood, en je in acht nemen voor de wereld en onberispelijk blijven.
Ik vind de Bijbel grotendeels juist heel concreet, helemaal niet onzichtbaar en onmeetbaar. Ik zou je talloze voorbeelden kunnen noemen.
sjaqi schreef:Als je de Nederlandse geloofsbelijdenis er bij pakt en artikel 1 t/m 7 leest dan zie ik iets anders staan dan wat je hierboven schrijft. Waarmee loop je klem als je deze 7 artikelen er bij pakt?
Zie mijn antwoord aan Arco.
sjaqi schreef:Het geloof is zeker de sleutel. Maar is dit het geloven in onderwerping aan en aanbidding van God of is dit het geloven waarbij wat wij willen geloven de norm is.
Je kunt alleen maar in je eigen hart vinden waar, en in wie je gelooft. Dat laat zich niet voorschrijven.
Ik ben van mening dat het God gaat om een levend en hartelijk geloof dat zich in daden uit.
Dus alles wat in de Bijbel staat waar ik niet hartelijk in geloof zou op zn best een dood voor-waar-houden-geloof kunnen zijn.
Als God beveelt om een heel volk uit te roeien (mannen, vrouwen, kinderen tot en met de dieren toe) dan is dat iets waar ik niet in geloof, want ik geloof niet in genocide. Je zou je er aan kunnen onderwerpen (wat ik me voor mezelf niet kan voorstellen), maar stel dat ... voor mij zou het dan niet meer zijn dan het dom opvolgen van een opdracht, wat dan niks met aanbidding en hartelijk geloven te maken zou hebben.
Alle spreken over Boven komt van beneden, ook het spreken dat beweert van Boven te komen. (Kuitert)