Dag Flawsome,
Ik lees in b.v. Mat. 28:18-20 dat Jezus zegt dat aan hem alle macht/gezagsbevoegdheid/autoriteit (hoe men exousia ook maar wil vertalen) in zowel de hemel als op aarde is gegeven. Dit kan toch niets anders betekenen dat Jezus koning is vanaf zijn verheerlijking en hemelvaart? Wat zou dat anders dan moeten betekenen? Jezus is volgens Hand. 2:36 ook in de 1e eeuw aangesteld als Heer en Christus (Gezalfde).
Jezus regeert vanaf zijn verheerlijking en hemelvaart "te midden van zijn vijanden" zowel als koning en hogepriester naar de ordening van Melchisedek (Ps. 110; Hebr. 4:14-5:10) hoewel nog niet alles geheel aan hem onderworpen is, zoals ook in Hebr. 1:3-4; 2:5-9; Ps. 8:5-7; Ef. 1:19-22; Filip. 2:9-11; Openb. 2:26-27; 3:21 min of meer wordt gezegd (vandaar dat hij regeert "te midden" van zijn vijanden, en vandaar ook dat het niet altijd te merken en te herkennen is dat Jezus bezig is), en wanneer de laatste vijand, de dood is overwonnen door de opstanding der doden en het ontvangen/aandoen van onsterfelijkheid en onvergankelijkheid, dan geeft hij dat koninkrijk/koningschap aan God de Vader terug, zodat God zij alles in allen, zegt Paulus in 1 Kor. 15:23-28 en 50-57.
Omdat Jezus alle exousia in hemel en op aarde is gegeven, zegt Jezus: "Gaat dan henen, maakt al de volken tot discipelen en leert hen onderhouden alles wat ik u bevolen heb"(of een vertaling van gelijke strekking). Het prediken ven Jezus' boodschap van het evangelie en van zijn koninkrijk (Mat. 24:14) is al één van de zaken die te zien, te horen en te merken is, vanaf de 1e komst tot aan de 2e komst van Christus. Het was een opdracht aan de apostelen vanwege zijn koningschap, om dit koningschap bekend te maken als een getuigenis aan alle volken, en dan zou het einde komen! Deze prediking is de eeuwen door gegaan tot op heden. Wij als gelovigen zijn het bewijs dat Jezus koning is. We zijn in Jezus koninkrijk overgezet (Kol. 1:13-14).
In en onder zijn koningschap zijn het niet alleen maar gelovigen. Als we de gelijkenis van het onkruid in de akker lezen in Mat. 13:24-30 en de uitleg ervan in vers 36-43, dan zien we dat er in het koninkrijk van de zoon des mensen naast goed zaad ook onkruid is gezaaid en dat dit onkruid bij de oogst
uit zijn koninkrijk zal worden verzameld en (daarna) verbrand, terwijl de rechtvaardigen (daarna) in
het koninkrijk van hun Vader zullen stralen als de zon (verzen 40-43). Dat er over het koninkrijk van hun Vader wordt gesproken, houdt verband met wat Jezus in Mat. 25:34 zegt, nl. dat de gezegenden mijns Vaders het koninkrijk zullen beërven wat voor hen bereid was van de grondlegging der mensenwereld af, het koninkrijk waar Jezus zelf ook samen met zijn volgelingen de vrucht van de wijnstok nieuw zal drinken,
het koninkrijk mijns Vaders, zegt Jezus in Mat. 26:29.
Jezus is dus bezig vanuit de hemel om zijn vijanden één voor één "de nek om te draaien", en wanneer de laatste vijand "onder zijn voeten is geplaatst", overwonnen dus, dan geeft hij zijn koningschap terug aan zijn Vader in plaats van dat hij het dan pas krijgt, zoals velen denken en uitleggen en prediken (1 Kor. 15:23-28).
Maar ieder moet zelf maar uitmaken wat hij van bovengenoemde en ook van de in mijn eerste bericht over het koning zijn van Jezus, denkt of gelooft. Voor mij is het zo klaar als een klontje
. Ik besef best dat sommigen denken dat Jezus vanaf pas zijn 2e komst koning zou zijn, en dat hij dan "het vrederijk" zou stichten. Maar die vrede is iets wat ook al vanaf de geboorte van Jezus wordt bekendgemaakt. Zijn geboorte, leven, lijden, sterven en opstanding en het geloven daarin, geeft de vrede die aangekondigd werd bij Jezus' geboorte, vrede met God en met de naaste bij/onder/tussen mensen die jegens God van goede wil zijn (Lukas 2:14).
Inderdaad zal het vrede zijn wanneer alle vijanden zijn opgeruimd en alle levenden en doden zijn geoordeeld op de oordeelsdag bij de wederkomst, en de rechtvaardigen hun loon (eeuwig leven in onsterfelijkheid en onvergankelijkheid) en de onrechtvaardigen bestraffing (de 2e dood) hebben ontvangen (Joh. 5:28-29; 1 Petr. 4:5). Maar die vrede is er ook, althans die hoort er te zijn, tussen gelovigen van alle tijden in het evangelie-tijdperk tussen komst en wederkomst (Luk. 2:14 opnieuw). Het is de wens van zowel de Vader als van de Zoon (hij geeft ons deze vrede in ons hart, vrede laat ik u, vrede geef ik u, Joh. 14:27).
Het is zo jammer dat christenen zo vanaf die zelfde 1e eeuw met hun medegelovigen en anderen zowel over de leer en door letterlijke strijd aan het bakkeleien zijn gegaan tot op heden (generaliserend gezegd), en i.p.v. hun vijanden altijd lief te hebben, in de oorlogen hen de hersens in te slaan, broeder tegen broeder, op bevel van afvallige koningen en hooggeplaatsten die dolgraag meer macht wilden hebben en land wilden veroveren ten koste van hun onderdanen. Die goddelijke vrede was inderdaad ver te zoeken. Maar er werd tevens door getrouwe christenen de boodschap van vrede en verzoening met God gepredikt ondanks dat deze getrouwe christenen daarom werden vervolgd en vermoord.
Ik ben mij bewust dat ik kennelijk/waarschijnlijk een "minderheidsstandpunt" inneem. Het zij zo. Ik ben niet de enige
.
Het is al met al een behoorlijk stuk geworden. Voor wat het waard is ......
Groet,
Observer Elle.
Flawsome schreef:In 1Sam16:13 werd David gezalfd, maar het duurde jaren voordat hij het koningschap aannam. In 2Sam2:7 werd David koning van Juda (7,5 jaar lang) terwijl Isbóseth koning over Israel was. Pas in 2Sam5:3 werd David (nogmaals) gezalfd tot koning over Israel. Er was vanaf de eerste zalving een lange tijd niets te merken van David's koningschap. Hij had enkel de belofte.
De bijbel legt duidelijk overeenkomsten tussen Jezus en David. Zelf denk ik dat dit ook toe te passen is op Jezus. Ja, Hij is gezalfd, de belofte ligt er, maar ik merk tot nu toe nog niets van Zijn koningschap die in openbaringen duidelijk uitgelegd wordt. Ik denk ook dat we het verschil duidelijk zullen merken wanneer Jezus actief gaat regeren.